Συγχαρητήρια στην ομάδα του ΑΡΗ που έκανε το προφανές και έφθασε στον τελικό. Γιατί η καβαλίτσα αποδείχθηκε πολύ λίγη... Γενέθλια σήμερα (96 χρόνων) και η ομάδα του Άρη χαροποίησε τους απανταχού Αρειανούς σε όλη τη γη με άλλη μια πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας 2009/2010. Το εισητήριο, λοιπόν, γράφει ΆΡΗΣ και περιμένουμε πλέον από τη νέα εβδομάδα για να μάθουμε και τυπικά τον αντίπαλό μας (Παναθηναϊκός). Τι ηδονή θα είναι η αρχηγάρα μας να σηκώνει αυτό το κύπελλο μέσα στην Αθήνα...
Τι είδανε πάλι τα ματάκια μας σήμερα... Από τη μια πλευρά είδαμε μια ομάδα και έναν προπονητή (Κούπερ) που προετοίμασε τους παίκτες του ηθικά και ψυχολογικά για αυτή τη μάχη. Με σχέδιο, σωστές επιλογές και σύστημα. Παίκτες που ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν και πώς να το επιτύχουν. Που παρόλο που είχαν κερδίσει 3-1 στο πρώτο ματς, προσπάθησαν να παίξουν ποδόσφαιρο.
Από την άλλη, υπήρχε μια ομάδα (?) που μπήκε να κλέψει. Με έναν προπονητή (?) που θύμιζε κάτι από τα 3Α (Αναστόπουλο, Αναστασιάδη, Αλέφαντο), παίκτες κινητές καραμανιόλες, όλοι ψηλά κορμιά που στόχο είχαν να γεμίσουν από την άμυνα προς την επίθεση, ένας ψηλός να κατεβάσει και μέσα στην αναταραχή κάποιος άλλος να σουτάρει. Παίκτες σε θέσεις άλλες από αυτές που τους έχουμε συνηθίσει (πολύ Μουρίνιο έβλεπε αυτός που το σκέφθηκε, μόνο που ο Μουρίνιο τον Huth τον δοκίμασε ως επιθετικό για 5-10 λεπτά και όχι για όλο το παιχνίδι).
Ο Άρης κατέβηκε με την ίδια ενδεκάδα του πρώτου αγώνα. Αντίθετα η Καβάλα με ένα 4-2-3-1 με τον Ντουγκλάο στα χαφ(!) που έπαιζε και ως κρυφός επιθετικός. Κορυφή της επίθεσης ο Γιάννου (έπαιξε αυτός?)... Σμολάρεκ εκτός.
Αν καποιος προσπαθήσει να θυμηθεί τις ευκαιρίες της Καβάλας στο 1ο μέρος πιστεύω ότι θα δυσκολευτεί πολύ. Και αυτό γιατί στην πραγματικότητα δεν υπήρχε καμία. Μόνο κάτι άψυχες κεφαλιές που έφθαναν με ευκολία στην αγκαλιά του Σηφάκη, και κάτι στημένα - φάουλ έξω από την περιοχή (ρωτήστε τον Δαλούκα) που επίσης τα καθαρίζαμε με ευκολία. Και την κατάλληλη στιγμή χτυπήσαμε στην αντεπίθεση, και μάλιστα πώς? Με γιόμα από την άμυνα, κεφαλιά πάσα του Κάμπορα προς τον Κόκε που έφυγε τετ α τετ με τον Ιτάνζ, μόνο που αυτή τη φορά είχαμε την τύχη με το μέρος μας. Ο Ιτάνζ αποκρούει το σουτ η μπάλα ξαναβρίσκει στο κεφάλι του Κόκε και μπαίνει αργά και βασανιστικά στην εστία... 0-1!
Από εκεί και πέρα όλα τα άλλα είναι ιστορία. Το φάουλ του προκλητικού απλά έδωσε λίγο χρώμα στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά όλα είχαν τελειώσει. Είχαμε ευκαιρίες για να κάνουμε και το 1-2 ή 1-3 αλλά το δοκάρι και η αστοχία το απέτρεψαν.
Ελπίζουμε ότι η νύχτα της 24 /04 /2010 θα μείνει χαραγμένη στην ιστορία...
Και για την ιστορία Καβάλα - Άρης: 1-1
7 σχόλια:
Γεια σου ρε VardARIS ! Πάλι Αρειανούς κυνηγούσε η αστυνομία.
Vamos arianara gia to kupello!!!Aris zakunthos
are vardari opws theleis ta grafeis pali...na sou thymhsw oti se olo to paixnidi ekanes 2 faseis, opou stin prwth, fovero to talento tou epithetikou sou pou exase monos tou apenanti ston termatofulaka to shoot kai xreiasthke gia akomh mia fora h omada sou thn tuxh pou exei sta teleutaia paixnidia kai etsi me kontra o atalantos evale gool, h sthn deyterh fash sto telos to dokari pou eixe pali to idio GIDI afoy ola eixan krithei kai xalarwse h kavala? na soy thumhsw tis eykairies tis kavalas pou pali apo tuxh den fagate gool h telos kai kleinw to pentakatharo PENALTI poy den dothike sthn kavala sto a hmixrono.h tyxh sas tha teleiwsei suntoma. p.s. tous kavaliwtes pou sas espasan sto ksulo flwroi ths kalamarias apo to komplex sas tous vlepate aspromaurous.
Βρε συμπολίτες πολύ ζόρι φάγατε, μα πολύ ζόρι...
Που να δείτε τι σας περιμένει στα Play Off...
Κομπλεξικοί...
Φίλε ανώνυμε, καταρχήν σε ευχαριστούμε για την επίσκεψη. Όπως θα παρατήρησες το blog μας είναι αφιερωμένο στον Άρη, οπότε όπως και να το κάνουμε δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα αντικειμενικοί.
Όπως βλέπω είσαι και εσύ ένας από τους συμπολίτες που ενώ δεν ασχολούνται με τον Άρη, όλως τυχαίως παρακολουθούν όλα του τα ματς, και δεν χάνουν ούτε δευτερόλεπτο ώστε να έχουν άποψη. Ο "ατάλαντος" που σχολιάζεις για την ομάδα μου είναι πολύ χρήσιμος ό,τι και να λες. Πολύ θα ήθελες και εσύ να είχες έναν Κόκε στην ομάδα σου. Εκτός και αν προτιμάς να έχεις τον Μούφι... Μιλάς για το πέναλτι, αλλά δεν αναφέρεις πουθενά για τις δύο κόκκινες που χάρισε στην καβαλίτσα, ή για τα αμέτρητα φάουλ που έδωσε έξω από την περιοχή μας. Άσε μην μιλήσω για τον Δαλούκα βραδυάτικα.
Κλείσε από τώρα θέση σε καφετέρια για να δεις τον τελικό. Αλήθεια, τι θα υποστηρίζεις?
Παρόλο που δεν παίξαμε καλά, μέτρια θα έλεγα καταφέραμε και προκριθήκαμε. Η Καβάλα δεν μπορούσε να μας αποκλείσει. Μόνο ο κακός εαυτός μας μπορούσε. Σε περίπου ένα μήνα θατ αδώσουμε όλα για την κατάκτηση του κυπέλλου. Μακάρι να το πάρουμε! Και για να μην ξεχνιομαστε:
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΚΑΤΟ ΘΑ 'ΜΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΝΑ ΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΩ!!!
Και εδώ ρε οπαδοί της δικέφαλης κότας αφήστε μας στην ησυχία μας κόμπλεξ κόμπλεξ κόμπλεξ σκέτη αηδία σας σιχαθήκαμε.
Δημοσίευση σχολίου