Ισόπαλη αναδείχθηκε η ομάδα μας με τον Πανιώνιο 1-1, σε ένα ματς όπου θα μπορούσε να έχει και χειρότερη αλλά και καλύτερη κατάληξη.
Τελικά η ισοπαλία σε συνδυασμό με όλα τα άλλα αποτελέσματα, και με βάση τα δεδομένα με τα οποία κατέβηκε η ομάδα να παίξει (τα εξηγήσαμε σε προηγούμενο post) νομίζω ότι κρίνεται θετική, (όσο θετική μπορεί να είναι μια ισοπαλία με τον Νιόνιο).
Συμπερασματικά:
Θετική ψυχολογία ομάδας VS κούραση, αβίαστα λάθη, αλλαγές προσώπων, απουσίες = 1 - 1!
Προσωπικά πιστεύω ότι από τους παίκτες που μπήκαν ως αλλαγή στη θεωρητικά βασική μας ενδεκάδα, οι μοναδικοί που άρπαξαν την ευκαιρία από τα μαλλιά, ήταν ο Johnson με τον Χαβίτο... Να υπογραμμίσω ωστόσο και την καλή εμφάνιση από Πέσκοβιτς που και σωτήριες επεμβάσεις είχε, και στο γκολ δεν έφερε ευθύνη.
Καταρχήν να ξεκινήσουμε με την ενδεκάδα και τις αλλαγές που είχε σε σχέση με τα τελευταία παιχνίδια μας. Πέσκοβιτς (Τ), Νέτο, Κουλοχέρης, Νασούτι, Βαγγέλη, Χαβίτο, Νάτσο Γκαρσία, Ναφτί, Κάλβο, Τζόνσον και Κάμπορα.
Ενώ το ματς ξεκίνησε ιδανικά για εμάς, με το 0-1 του Τζόνσον (στο 11') έπειτα από ωραία σέντρα του Χαβίτο, η συνέχεια δεν ήταν εξίσου καλή. Η ομάδα δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει ορθά την μπάλα, πολλά λάθη στη μεσαία γραμμή από Νάτσο και Ναφτί, ο Κάλβο δε φάνηκε ιδιαίτερα, ο Νέτο δεν προωθούνταν μια και λογικά είχε οδηγία από Κούπερ να μένει πίσω ώστε να προσέχει τα ανεβάσματα του Τζαβέλλα, ενώ ο Κάμπορα δεν μπόρεσε να γίνει επικίνδυνος (δεν τροφοδοτήθηκε ιδιαίτερα).
Ο Πανιώνιος απείλησε την εστία μας (κυρίως με μακρινά σουτ), και μέχρι το 26' μας πίεσε ιδιαίτερα. Από εκεί και μετά κρατήσαμε μπάλα, βγήκαμε μπροστά, ώστε το ημίχρονο να μας βρει με 0-1.
Το κακό είναι ότι η ίδια εικόνα συνεχίστηκε και στο δεύτερο ημίχρονο, δηλαδή ο Πανιώνιος μπήκε ορεξάτος, δημιούργησε κάποιες καλές στιγμές μέχρι το 60', αλλά σταδιακά έπεφτε. Ανακτήσαμε κατοχή στο κέντρο, έγιναν και 3 αλλαγές από Κούπερ (Αραβίδης -> Κάμπορα 70', Μεριέμ -> Χαβίτο 76', Φερνάντεζ -> Ναφτί 81'), και πάνω που λέγαμε ότι τελείωσε το ματσάκι, ένα αβίαστο λάθος από Νέτο και με συρτό σουτ έξω από την περιοχή (έγλυψε το δοκάρι) ισοφαριστήκαμε σε 1-1.
Τι κρατάμε από αυτό το παιχνίδι;
- Την εμφάνιση του Τζόνσον, που έδειξε ιδιαίτερα ορεξάτος. Προβλημάτισε την άμυνα του Πανιωνίου, όχι μόνον με το γκολ που πέτυχε αλλά γενικότερα με τη δύναμη και την ταχύτητά του. Βέβαια δεν μπόρεσε να παίξει το ρόλο που έχει ο Κόκε στην ομάδα, που μοιράζει και κρατάει μπάλα, αλλά γενικότερα φώναξε παρών για τη συνέχεια.
- Την εμφάνιση του Χαβίτο, που με τα γνωστά του τρεξίματα ήταν ο μοναδικός που απειλούσε για κάτι καλό. Φάνηκε μάλιστα στεναχωρημένος κατά την αλλαγή του.
- Το πρόβλημα στην άμυνα, όταν λείπει η εγγύηση που ονομάζεται Ρονάλντο Γκιάρο.
- Το πρόβλημα στην ανάπτυξη, όταν λείπει ο (ιδιαίτερα φορμαρισμένος) Κόκε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι ακόμη και στο ντεφορμάρισμά του, ο Κόκε ήταν απαραίτητος στην ομάδα, παρά τις κραυγές από μερικούς προπονητές της κερκίδας.
Κλείνοντας, θεωρώ θετικό το συγκεκριμένο αποτέλεσμα με τις ιδιαιτερότητες που είχε το ματς. Πλέον στρέφουμε την προσοχή μας στο παιχνίδι της Πέμπτης, όπου πιστεύω ότι η ομάδα θα εμφανιστεί με εντελώς διαφορετικό πρόσωπο από το σημερινό και θα πάρει την πολυπόθητη πρόκριση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου