Το φως στο τούνελ

Παρόλο που σε τρεις μέρες έχουμε το τοπικό παιχνίδι στο ποδόσφαιρο, σήμερα θα ήθελα να ασχοληθώ με το μπάσκετ του ΆΡΗ. Να διατυπώσω την άποψη μου. Φυσικά δεν ξεχνώ την στήλη που ξεκίνησα με τις μπασκετικές αναμνήσεις. Αν και περίμενα πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή.

Και λόγω χρόνου και λόγω ύπαρξης άλλων θεμάτων δεν ανέβηκε η στήλη τις τελευταίες δύο εβδομάδες.

Σ' αυτή την ανάρτηση θα γράψω την άποψη μου για το μπάσκετ του ΆΡΗ..

ΑΡΕΙΑΝΟΣ έγινα από μικρός και συγκεκριμένα από το μπάσκετ. Έχω μνήμες απ' όταν ήμουν 4-5 ετών από τον Γουίλτζερ, τον Τζόνσον και θυμάμαι καθαρά πλέον το πρωτάθλημα του 1991. Φυσικά όπως όλοι οι ΑΡΕΙΑΝΟΙ, έχω και εγώ τον Νίκο Γκάλη και τον Παναγιώτη Γιαννάκη πολύ ψηλά στην συνείδησή μου...

Η επιθυμία όλων των ΑΡΕΙΑΝΩΝ είναι μία (όσων αφορά το μπάσκετ μιλάω)... Οι παλαιοί ΑΡΕΙΑΝΟΙ να δουν τον ΆΡΗ ξανά ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ και ΚΥΡΙΩΣ να δουν τον ΆΡΗ να σηκώνει την μεγάλη κούπα της ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ... Οι νέοι ΑΡΕΙΑΝΟΙ να δουν τον ΆΡΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ, έτσι ώστε να αισθανθούν το συναίσθημα που τόσες πολλές φορές έχουν ακούσει στα λόγια όμως, από τους δικούς τους...

Προσωπική μου γνώμη είναι ότι θα φτάσουμε σ' αυτό το σημείο (να δούμε τον ΆΡΗ ξανά αυτοκράτορα) μόνο αν καταφέρουμε να έχουμε στην ομάδα μας ΈΛΛΗΝΕΣ παίκτες οι οποίοι θα είναι από τους καλύτερους τους της γενιάς τους... Οι οποίοι στην συνέχεια φυσικά θα πλαισιωθούν από έμπειρους και ποιοτικούς Αμερικανούς παίκτες ή άλλους Ευρωπαίους... Και φυσικά έναν προπονητή επιπέδου βαρέων βαρών γιατί ο πάγκος του μπασκετικού ΆΡΗ θέλει πολλούς τόνους ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ και ΜΑΓΚΙΑΣ...

Όμως ο βασικός πυλώνας είναι οι ΈΛΛΗΝΕΣ ΠΑΊΚΤΕΣ... Δύο είχαμε την δεκαετία του 80 και γράψαμε ιστορία... Είναι τυχαίο ; ; ; Όχι... Γιατί χωρίς αυτούς (Γκάλη - Γιαννάκη) δεν θα καταφέρναμε ότι καταφέραμε...

Στον ΆΡΗ του 2013 των πολλών προβλημάτων - μάλλον των τεράστιων προβλημάτων - υπάρχει ένα "φως στο τούνελ" το οποίο μπορεί στο μέλλον να μετατραπεί σε έναν τεράστιο ήλιο... Και δεν είναι άλλο από το ταλέντο που διαθέτουν ορισμένα νέα παιδιά στην ομάδα (όπως για παράδειγμα ο Βεζένκοφ, ο Μποχωρίδης, ο Πουλιανίτης απ' ότι μαθαίνω, ο Λαρεντζάκης επίσης)...

Τόσο ο Μποχωρίδης, όσο και ο Βεζένκοφ σε μερικά ματς πήραν την ομάδα στις πλάτες τους. Και μιλάμε ο ένας είναι περίπου 19,5 και ο άλλος 18,5... Και λέω εγώ τώρα. Για να κάνουν αυτά που κάνουν στα 18 και 19 αυτοί οι δύο, τι θα κάνουν στα 24 και 25 τους ; ; ;

Επίσης, αναρωτιέμαι κάτι ακόμα... Ο Παπανικολάου σε περίπτωση που έμενε στον ΆΡΗ (πείτε ότι υπήρχαν οι προδιαγραφές) και ήταν τώρα συμπαίκτης μ' αυτά τα παιδιά τι θα γινόταν ; ; ; 
Και τέλος, κάτι ακόμα... Αν όλοι αυτοί οι ταλαντούχοι νεαροί πλαισιωνόταν από μερικούς Αμερικανούς ή Ευρωπαίους παίκτες (τύπου Μάσσεϊ, Γουίλκινσον, Σόλομον) τι θα γινόταν ; ; ;

Ποια είναι η απάντηση ; ; ;

Με βάση τα δεδομένα των δύο του κέντρου, πιστεύω θα τους χτυπούσαμε...

Εν ολίγοις, υπάρχει όπως έγραψα στην αρχή ένα "φως στο τούνελ" στην ομάδα... Γιατί να μην προσπαθήσουμε να το μετατρέψουμε σε έναν τεράστιο ήλιο ; ; ;

Και αυτό θα γίνει μόνο αν μείνουν στην ομάδα μας αυτά τα ταλέντα και πλαισιωθούν και από άλλους παίκτες βέβαια όπως είπα... Γιατί αν σε 1-2 χρόνια αρχίσουμε τις πωλήσεις για 500 και 600 χιλιάρικα στους δύο του κέντρου ή στο εξωτερικό το "φως στο τούνελ" που υπάρχει τώρα θα μετατραπεί σε μία φανταστική σκιά του μυαλού μας...