ΆΡΗΣ - Πανιώνιος 63 - 65

Δυστυχώς η ομάδα μας δεν τα κατάφερε κ ηττήθηκε για 4η συνεχόμενη χρονιά από τον Πανιώνιο στο Αλεξάνδρειο!!!

Πραγματικά αυτό το στατιστικό με εκνευρίζει απίστευτα...

Αυτό όμως που με στεναχώρεσε περισσότερο δεν ήταν η ήττα αυτή καθαυτή αλλά ο τρόπος που ήρθε...

Για άλλη μία φορά χάσαμε ένα παιχνίδι που στο 1ο ημίχρονο το ελέγχαμε πλήρως κ φαινόταν ότι θα το κερδίσουμε εύκολα.

Η εξέλιξη του αγώνα μου θύμισε πολύ την εξέλιξη του αγώνα με τον Παοκ. Και εκεί στο 1ο ημίχρονο πήραμε μία διαφορά, στο 3ο δεκάλεπτο τη χάσαμε κ στο τέλος χάσαμε το παιχνίδι από κακές επιλογές.

Διότι η άμυνα που παίζουμε στον Ντούβνιακ (σεληνιάζεται όταν παίζει εναντίον μας) είναι τραγική όπως τραγική είναι κ η τελευταία μας επίθεση.

Μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα έχουμε 2 νίκες και 2 οριακές ήττες κ 1 εύκολη ήττα. Την επόμενη αγωνιστική παίζουμε με τον Απόλλωνα Πάτρας κ η νίκη είναι μονόδρομος διότι ακολουθούν 2 ήττες από Βάζελο κ Γαύρο...

Αν νικούσαμε Πανιώνιο και Παοκ δεν θα άλλαζε κάτι στους στόχους μας αλλά σίγουρα θα άλλαζε πολύ η ψυχολογία του κόσμου η οποία σε συνδιασμό με τη κακή πορεία του ποδοσφαίρου είναι στα τάρταρα...

Η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση αλλά από ότι φαίνεται δεν θα την έχει. Από τη μία η απαγόρευση μεταγραφών από την άλλη το περιορισμένο μπάτζετ μας αναγκάζουν να συνεχίσουμε με τους ίδιους. Και δυστυχώς σε κάθε ματς θα έχουμε ντισαβαντάζ διότι όλες οι άλλες ομάδες έχουν τουλάχιστον 3 Αμερικάνους που τις ενισχύουν σημαντικά.

Αν στα παραπάνω βάλουμε κ την έλλειψη πείρας των περισσοτέρων παιχτών μας καταλαβαίνουμε ότι θα πρέπει να κάνουμε πολύ υπομονή. Ας ελπίσουμε η δουλειά όλων να έχει αποτέλεσμα κ η ομάδα παιχνίδι με το παιχνίδι να παρουσιάζεται καλύτερη.