Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

ΆΡΗΣ - Κέρκυρα 1-0 Αυτό που έπρεπε

Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από αυτό που έπρεπε να κάνει, δεν έκανε η ομάδα μας. Το τελικό 1-0, μας αφήνει θετικές εντυπώσεις και βάζει στην άκρη μουρμούρες και παραμιλητά. Σημασία δεν είχε αν θα παίξουμε καλά, αν θα παίξουμε επιθετικά ή αμυντικά. Σημασία είχαν οι τρείς βαθμοί. Κατακτήθηκαν, με ένα πέναλτι "ορισμό" της παράβασης (όχι σαν άλλα που γελάμε) και βάζουμε πλώρη για το επόμενο παιχνίδι. 


Ο Ψυχογιός ήταν αυτός που κέρδισε το πέναλτι μετά από 1,5 χρόνο περίπου. Και ο Αγκάνθο αυτός που το εκτέλεσε, εύστοχα. Τρείς βαθμοί στο "σακούλι", η ψυχολογία ανεβασμένη και προχωράμε... 

Το σημερινό ματς, ήταν από τα ματς που δεν σηκώνουν κουβέντες και πολλά πολλά. Ότι σχήμα και να ξεκινούσε ο προπονητής, όποιοι παίκτες και να έπαιζαν το αποτέλεσμα έπρεπε να ήταν η νίκη. Το παιχνίδι αυτό, ήταν από τα παιχνίδια "κλειδιά" που λέμε. Παιχνίδια όπως με Κέρκυρα εντός, με Πλατανια. με Πανθρακικό, με Βέροια, με Λεβαδειακό, με ΠΑΣ πρέπει να κερδίζονται.

Ήταν αναγκαία η νίκη και τον τομέα της ψυχολογίας. Εντάξει, λες πρώτην αγωνιστική έχασα, δεύτερη δεν μου κάθισε, την τρίτη πήρα τον πόντο στο οακα, αλλά την τέταρτη εντός με την Κέρκυρα πρέπει να κερδίσω, όπως και αν έχει. Οι παίκτες πήραν τα πάνω τους. Θα τους φύγει το πολύ άγχος που τους διακατείχε και θα κατεβούν πιο "ελεύθεροι" στον "γείτονα"..

Δεν κάναμε και κανά τρομερό παιχνίδι. Η αλήθεια πάντως είναι ότι περίμενα πολύ χειρότερο θέαμα απ' ότι είδα. Προσωπικά, δεν έδωσα βάση ούτε στα σού που κάναμε, ούτε στις κάθετες που βγάλαμε, ούτε στις κινήσεις μακρυά από την μπάλα, ούτε στην στατικότητα. Στα στοιχεία, δηλαδή, που έγραφα και ξαναέγραφα τόσο καιρό ότι τα έχουμε σε μικρό βαθμό.

Στο μόνο που έδωσα βάση ήταν στην νίκη. Μόνο αυτή με ένοιαζε. Και ήρθε... Από ένα πέναλτι καθαρότατο. Παντελονάτο. ΑΡΕΙΑΝΟ, δηλαδή αυθεντικό πεναλτι ρε παιδί μου. Όχι, μαϊμουδίστικο... Όχι τινάζομαι και πέφτω σαν να με χτύπησε το ρέυμα. Όχι χτυπάει η μπάλα στο στήθος του αντιπάλου και παίρνω πέναλτι... Καθαρό, παντελονάτο πέναλτι...

Επόμενος αντίπαλος, οι "έτσι"... Σίγουρους μας έχουν με το νού τους. Προσωπικά, χαίρομαι αφάνταστα γι' αυτό. Χαίρομαι αν με υποτιμούν. Θα κατεβούν "ψηλωμένοι". Καλύτερα. Θα έχουμε καιρό μες τη βδομάδα να τα πούμε...




4 σχόλια:

VardARIS είπε... 23 Σεπτεμβρίου 2012 στις 11:28 μ.μ.

Κρατάμε τη νίκη, χωρίς ιδιαίτερα καλή εμφάνιση. Στα θετικά:
- Ο Ψυχογιός: που έκανε πολύ καλό παιχνίδι και δείχνει ότι θα βοηθήσει. Μακάρι να συνεχίσει τη δουλειά.
- Ο Αγκάνθο: που δείχνει καλά στοιχεία σε σουτ, σε τελειώματα αλλά και σε αγωνιστικότητα, με τάκλιν κλπ...
- Ο Κοέλιο με τον Νταμαρλή: που έτρεξαν αρκετά, κάλυψαν χώρους και προσπάθησαν να προωθήσουν το παιχνίδι με κοντινές πάσες και όχι γιόμες.
- Επιτέλους ορθολογικές κινήσεις από τον πάγκο, χωρίς 5 στόπερ στην 11άδα.

Στα αρνητικά:
- Ο Γιαννιώτας: που δείχνει να είναι πολύ ατομιστής.
- Καπετάνος: περιμένουμε περισσότερα.
- Λάθη στην άμυνα που ευτυχώς δεν τα πληρώσαμε, λόγω ανυπαρξίας της επιθετικής γραμμής της Κέρκυρας.

Unknown είπε... 24 Σεπτεμβρίου 2012 στις 10:31 π.μ.

Αυτό ζητούσαμε. 3 βαθμοί και συνεχίζουμε.

Ο Αγκάνθο ξεχωρίζει σα τη μύγα μες στο γάλα. Ένα επίπεδο παραπάνω από τους υπόλοιπους. Θα προσφέρει πολλά. Θα είναι κλειδί τη φετινή σεζόν.

Επίσης φοβερός ήταν ο Ψυχογιός. Όχι μόνο για το πέναλτι που κέρδισε, αλλά σε όλη τη διάρκεια. Και αμυντικά και επιθετικά. Μαρσέλο έφτασα να τον φωνάζω μες στο γήπεδο.

Με εκνεύρισε πολύ ο Γιαννιώτας, γιατί δε δίνει ποτέ τη μπάλα. Θέλει να τα κάνει όλα μόνος του. Πρέπει κάποιος να τον συνετίσει γιατί δεν έγινε ξαφνικά ο Μέσι.

Σε ένα σημείο και μετά η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν ανατριχιαστική. Εννοώ το σημείο που τραγούδησε όλο το γήπεδο το ''ΆΡΗΣ και δεν είμαι καλά''. Γενικά η παρουσία του κόσμου μέχρι στιγμής είναι αρκετά ικανοποιητική.

Και κάτι ακόμα αγωνιστικό. Τόσο καιρό λέγαμε ο Καζναφέρης δεξί μπακ προσφέρει πολλά. Και χθες ήταν μια χαρά σταθερός πέρα από ένα λάθος. Ελπίζω να συνεχίσει ο Κατσαβάκης να τον εμπιστεύεται εκεί.

Αυτά. Τρεις βαθμοί στο σακούλι και συνεχίζουμε.

Υ.Γ.

ΔΙΠΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΜΠΑ ΑΡΗ ΟΛΕ ΟΛΕ...

jim είπε... 24 Σεπτεμβρίου 2012 στις 2:16 μ.μ.

Νικ, το χθεσινό παιχνίδι ήταν για να το κερδίσουμε. Όχι για να αξιολογήσουμε. Προσωπικά, μόνο ο άσσος με ένοιαζε. Το πως θα παίζαμε τα χουμε πει και θα τα λεμε. Απλά... Είναι 6-7 ματς, που δεν σε νοιάζει πως θα παιξεις.Σε νοιάζει μονο η νικη. Και το χθεσινό ήταν ένα από αυτά τα 6-7 ματς..

Οι "έτσι" μας έχουν σίγουρους... Άσους να μας έχουν... Καλό είναι αυτό..

Vardari, ναι. Δεν κάναμε καμια εξωπραγματική εμφάνιση, αλά όπως λες το τριποντο μετραει.. Από τα ματς, που έπρεπε να κερδίσουμε...

Προχωράμε... Είναι καλό για τους παίχτες μας, που θα πάνε με νίκη στον μισητό...

VardARIS είπε... 24 Σεπτεμβρίου 2012 στις 10:13 μ.μ.

Εγώ τον Ψυχογιό Nick τον παρομοίασα με τον Ζόρντι Άλμπα... Τι Μαρσέλο, τι Άλμπα, επίπεδο Primera! :)