Συμπεράσματα από τη φετινή χρονιά & Θέμα Παντελίδη(;)

Καλό Πάσχα σε όλους τους Αρειανούς!

Μόλις μία αγωνιστική απομένει για να ολοκληρωθεί αυτό το πρωτάθλημα οπότε πλέον μπορούμε να κάνουμε ταμείο.

Νομίζω πως οι περισσότεροι από εμάς, συμφωνούμε πως σε γενικές γραμμές η φετινή ήταν μια καλή χρονιά για τον ποδοσφαιρικό Άρη. Μάλιστα θα μπορούσαμε να πούμε πως θα ήταν εξαιρετική αν συνδυαζόταν με την κατάκτηση ενός κυπέλλου. Δυστυχώς το στραπάτσο από τον Εργοτέλη και ο απρόσμενος αποκλεισμός, ήταν το γεγονός που αφήνει αυτή την πικρή γεύση που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε.

Αν και τα νούμερα δεν αποτυπώνουν πάντα την αλήθεια, ας δούμε κάποια ρεκόρ που κατέγραψε φέτος η ομάδα μας:

• Η ομάδα μετρά ήδη 14 νίκες σε μια χρονιά, ισοφαρίζοντας έτσι το ρεκόρ της ομάδας του Μπάγεβιτς στη Super League. Κερδίζοντας την Ξάνθη η ομάδα και ο Παντελίδης θα θέσουν πλέον τον πήχη στο 15!
• Ρεκόρ αποτελούν και οι 6 εκτός έδρας νίκες (μιλάμε πάντα για χρονιές Super League). 
• Ρεκόρ παραγωγικότητας με 39 γκολ το οποίο λογικα θα διευρυνθεί, αφού το τελευταίο παιχνίδι είναι κόντρα στην αδιάφορη Ξάνθη. 

Μηνάς Λυσάνδρου - Κανακάρης: 8-6 υπέρ Λυσάνδρου και δύο λευκά

Μετά τη σημερινή ψηφοφορία που είχαμε για τις εκλογές στη Super League, βγάλαμε και ένα συμπέρασμα για το ποιος είναι με ποιον, ποιοι έχουν αλλάξει στρατόπεδα και ποιοι παρέμειναν με τα αφεντικά τους.

Ο ΆΡΗΣ για ευνόητους λόγους ψήφισε Λυσάνδρου. Δεν χρειάζεται να σταθούμε και πολύ στο συγκεκριμένο σημείο. Ποιον άλλωστε θα μπορούσαμε να ψηφίσουμε, τον Μάκη - γιο αυτού που χάρισε ένα κύπελλο στο συμπολίτη;

Δύο λευκά: από τα Γιάννενα και την ΕΠΟ (που πάντα ψηφίζει λευκό).
Μία αποχή: από τον Αστέρα Τρίπολης.

Τον Λυσάνδρου ψήφισαν οι: ΆΡΗΣ, Άεκ, Ολυμπιακός, Απόλλων Σμύρνης, Όφη, Παναθηναϊκός, Πανιώνιος και η Λαμία.

Τον Μάκη ψήφισαν οι: πάοκ, Ξάνθη, Λάρισα, Ατρόμητος, Λεβαδειακός και Παναιτωλικός.

Και να φανταστεί κανείς πως τα Γιάννινα του Χρηστοβασίλη είχαν για χρόνια νομικό εκπρόσωπο τον Λυσάνδρου. Επομένως καταλαβαίνει κανείς, πως για ευνόητους λόγους και για να μην υπάρχουν κακίες και γκρίνιες, επέλεξε λευκό, αντί να πάει στην προφανή επιλογή κρατώντας έτσι μια "ουδέτερη" στάση... Άλλωστε και τον Μάκη να ψήφιζε αυτός πάλι δεν έβγαινε...

Επομένως, δύο από τους 8 πέφτουν = 6, 1 από τους 6 πέφτει = 5, ο άλλος που έριξε λευκό πέφτει επίσης, ο ένας που ανεβαίνει είναι φιλικά προσκείμενος (αξέχαστη η συνομιλία του Μπέου με τον Ζαγόρ), οπότε καταλαβαίνει κανείς εύκολα το πόσα φιλικά θα έχουν να δώσουν το νέο χρόνο οι δίπλα...

Αυτό θα πει ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ.

Άρης - Σαββιτρόμητος (14/04/2019 19:00)

Την Κυριακή έχουε μια πολύ σημαντική αναμέτρηση, καθώς η ομάδα μας θα αντιμετωπίσει τον Σαββιτρόμητο. Αυτή τη φορά το παράρτημα θα ανέβει πλήρης και όχι με την Κ23. 

Μπορεί ο αγώνας να μην είναι ζωής και θανάτου, αλλά και πάλι μια νίκη θα φέρει πολλαπλά οφέλη στην ομάδα μας. 

• Κατά πάσα πιθανότητα θα μας δώσει την 4η θέση, αρκεί να φανούμε συνεπείς στα τελευταία 2 παιχνίδια της σεζόν. 
• Μπορεί η 4η θέση να μη δίνει κάποιο πλεονέκτημα στους προκριματικούς που θα χρειαστεί να δώσει η ομάδα για το Europa League, καθώς ο 4ος και ο 5ος θα ξεκινήσουν από τον ίδιο προκριματικό γύρο. Ωστόσο, μια προσπέραση επί του Ατρομήτου θα σημαίνει δυνατότητα καλύτερης διαπραγμάτευσης με την ΕΡΤ για τηλεοπτικό συμβόλαιο τη νέα χρονιά, (ειδικά αν ισχύσει και αυτό με την αναδιάρθρωση των πρωταθλημάτων). Εκτός του ότι θα είμαστε πολύ ψηλά στα εισιτήρια, θα μπορούμε να αποδείξουμε και με βάση τη θέση μας βαθμολογικά πως ανήκουμε σε αυτή την ανοησία που έχουν ανακαλύψει "big 4", (χρησιμοποιούν και αγγλικές εκφράσεις, τρομάρα τους)...
• Καλύτερη διαπραγμάτευση και με τους χορηγούς, αφού πλέον δεν είναι μόνο το τεράστιο brand name του συλλόγου του Άρη, αλλά και η καλή βαθμολογική μας θέση, το θελκτικό ποδόσφαιρο που παίζει, οι υψηλές τηλεθεάσεις κλπ. 
• Μια νίκη απέναντι στον Ατρόμητο θα μας φέρει πιο κοντά και στην κατάρριψη ενός ρεκόρ - φράγμα 50 βαθμών σε μία σεζόν. 
• Μια μίνι ρεβάνς, καθώς στο Περιστέρι χάσαμε με 4-2, σε ένα παράξενο παιχνίδι, καθώς είχαν σημειωθεί 4 γκολ μέσα σε 5 λεπτά. 

Ο Σαββιτρόμητος έχει 3, του χρόνου ίσως και περισσότερους...

Οπαδοί Δημοσιογράφοι, δούλοι του χρήματος

Ο Τσετσένος έδωσε το σύνθημα: "Μια πόλη, μια ομάδα" και οι οπαδοί που το παίζουν δημοσιογράφοι, έσπευσαν να κάνουν πράξη την εντολή που τους δόθηκε. 

Αυτοί που κάνουν τους δημοσιογράφους και διαφήμιζαν παλαιότερα το 33-33-33, πλέον έχουν βγάλει τις μάσκες και διαγωνίζονται ποιος θα πουλήσει καλύτερη εκδούλευση στο μεγάλο αφεντικό τους. Ποιος δε θα ήθελε άλλωστε να αποκτήσει έναν σταθερό μισθό σε ένα κανάλι εθνικής εμβέλειας, από το να παραμείνει στην αβεβαιότητα του να εργάζεται σε ένα αθλητικό ραδιόφωνο με χαμηλές ακροαματικότητες, στο οποίο πληρώνονται μέσω χορηγών και ανάλογα με τον αριθμό μηνυμάτων που λαμβάνει;

Κάπως έτσι εξηγείται η αντιμετώπιση που έχει ο ΆΡΗΣ και ο Ηρακλής από τα αθλητικά ραδιόφωνα της πόλης. Και άντε για τον Ηρακλή δε μας ενδιαφέρει, αλλά ευτυχώς ο ΆΡΗΣ καταφέρνει και αντιστέκεται χαλώντας τους έτσι τα σχέδια για 2ωρες εκπομπές που θα μιλάνε μόνον για το μεγάλο ευεργέτη της πόλης αλλά και τον φωστήρα κανακάρη του. 

Την Παρασκευή λοιπόν είχαμε άλλη μια απόδειξη αυτών που αναφέρω παραπάνω. Ο συντελεστής της εκπομπής αναγκαστικά έπρεπε να αναφερθεί στην προσπάθεια των παιδιών της Κ15 του ΆΡΗ. Μιας ομάδας με πολλά προβλήματα, που κατάφερε μέσα από την υπερπροσπάθεια των παιδιών και των προπονητών, να φτάσει στον τελικό του πρωταθλήματος της Κ15. Τι μπορούμε λοιπόν να βρούμε για να προκαλέσουμε πρόβλημα;

Βγάζουμε έναν γονιό ποδοσφαιριστή της Κ15 του ΆΡΗ, που έκανε παρέμβαση στην εκπομπή. 

• Τον αφήνουμε ελεύθερα να αναφερθεί σε όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στην ομάδα. 
• Φροντίζουμε μάλιστα να κάνουμε τον έκπληκτο, ακούγοντας όλα αυτά που έλεγε ο γονιός, ενώ ταυτόχρονα ρίχνουμε και "λάδι στη φωτιά" πετώντας πικρόχολα σχόλια, κάνοντας γελάκια και συγκρίνοντας την κατάσταση που επικρατεί στην ομάδα του Άρη με αυτή του συμπολίτη. 
• Φροντίζουμε να δώσουμε και λεπτομέρειες για το πως η ομάδα του συμπολίτη κατέβηκε στην Αθήνα μέρες πριν, έμεινε σε ξενοδοχείο, ενώ η ομάδα του Άρη πήγε αυθημερόν κλπ κλπ. 

Κάποια θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν Νο 3: Έξοδος από το γήπεδο και καθαριότητα

Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου μου (σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε κατά την είσοδό μας στο γήπεδο), θα ήθελα να αναφερθώ και στα προβλήματα που υπάρχουν ακόμη και κατά την έξοδό μας από το γήπεδο.

Είναι χαρακτηριστικό πως παρόλο που ανοίγουν τις πόρτες και δεν υπάρχουν πλέον τουρνικέ, πάλι υπάρχει στριμωξίδι και επικρατεί τρομερός εκνευρισμός, βρισίδια με τους υπαλλήλους της ΠΑΕ και κίνδυνος να υπάρξει τραυματισμός. 

Επίσης ένα θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει θα είναι και η καθαριότητα του γηπέδου, καθώς όταν φεύγει ο κόσμος αφήνει πίσω του ένα σωρό σκουπίδια και το γήπεδο πραγματικά θυμίζει καμένο τοπίο. 

Κάποια θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν Νο 2: Είσοδος στο γήπεδο

Σε συνέχεια του χθεσινού άρθρου, ένα άλλο θέμα που πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την ΠΑΕ, είναι η είσοδος των φιλάθλων του ΆΡΗ στο γήπεδο. 

Όπως ανέφερα και χθες, τα τελευταία 8 χρόνια μένω Αγγλία και έχω πάει σε όλα τα γήπεδα του Λονδίνου (στο παλιό Upton Park αλλά και στο νέο Olympic Stadium της West Ham Utd, στο γήπεδο της Chelsea, στο Emirates, στο Wembley, αλλά και σε πιο παλιά γήπεδα όπως αυτά της Fulham, της Millwall ή της Watford κλπ). Κάποια από αυτά τα γήπεδα μοιάζουν με αυτό του Βικελίδης, και στα χρόνια αλλά και στην εμφάνιση ή στην χωρητικότητα. Σε κανένα όμως γήπεδο, δε συνάντησα αυτό που είδα την Κυριακή στο Χαριλάου. 

Είναι πραγματικά απίστευτο το γεγονός πως ο φίλαθλος του Άρη πρέπει να περιμένει στην ουρά 40 και 45 λεπτά για να εισέλθει στο γήπεδο. Για να περάσει από τα συνολικά 4 τουρνικέ της Θύρας 1, θα πρέπει πρώτα να στιβαχθεί, να σπρωχτεί, να πατηθεί και να ακούσει τα μπινελίκια των υπόλοιπων που βρίζονται με τους σεκιουριτάδες που οι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους. Εγώ προσωπικά έφτασα στις 15:20 και μπήκα στο γήπεδο 15:55. 

Κάποια θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν Νο 1: Μπουτίκ ΠΑΕ ΆΡΗΣ

Όσοι έχουν διαβάσει παλαιότερα άρθρα μου, θα γνωρίζουν πως τα τελευταία 8 χρόνια μένω Αγγλία. Μετά από σχεδόν έναν χρόνο ξαναπήγα γήπεδο και είδα από κοντά παιχνίδι του Άρη. Και μάλιστα πέτυχα πολύ καλό παιχνίδι, απέναντι στο σιχαμένο Όφη, με ανατροπή, με έναν πολύ κακό διαιτητή, με 4 πολύ ωραία γκολ, με πολύ κόσμο, με πάρα πολλά παιδιά στις κερκίδες, με καλή ατμόσφαιρα κλπ κλπ.

Δε θα ήθελα να σταθώ περισσότερο στο παιχνίδι, αυτό φαντάζομαι το είδαμε όλοι, αλλά στόχος του άρθρου είναι να τονίσει μερικά πράγματα που η διοίκηση θα πρέπει να δει για την επόμενη χρονιά και τα οποία πρέπει να βελτιώσει. 

Ένα από τα θέματα με τα οποία θα πρέπει να ασχοληθούμε είναι η μπουτίκ της ΠΑΕ ΆΡΗΣ.