Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Λίγα λόγια για την φετεινή Premier League

Την περασμένη Κυριακή ένα από τα καλύτερα Πρωταθλήματα (για πολλούς το καλύτερο) στην Ευρώπη και τον κόσμο τελείωσε. Ο λόγος για την Αγγλική Premier League, στην οποία Πρωταθλήτρια αναδείχτηκε η Μαν Σίτυ. Οι δύο ομάδες του Μάντσεστερ μονοπώλησαν το ενδιαφέρον, συγκέντρωσαν αμφότερες 89 βαθμούς και πάλεψαν για τον τίτλο του Πρωταθλητή μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.


Κατά τα άλλα, υπήρχαν ευχάριστες και δυσάρεστες εκπλήξεις στο φετεινό Πρωτάθλημα. Όπως για παράδειγμα το αρνητικό ρεκόρ συγκομιδής βαθμών για την Λίβερπουλ ή το γεγονός ότι μετά από αρκετα χρόνια η Τσέλσι έμεινε εκτός πεντάδας. Ευχάριστη έκπληξη χωρίς αμφιβολία η Νιουκαστλ και οι δύο που ανέβηκαν πέρυσι. Η Σουόνσι και η Νόριτς, οι οποίες γρήγορα εξασφάλισαν την παραμονή τους και έπαιξαν όμορφο και θεαματικό ποδόσφαιρο.

Πρωταθλήτρια ομάδα λοιπόν για την σεζόν 2011-2012 η Μαν Σίτυ. Για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα ήταν πρώτη. Στην συνέχεια, κάπου στα μέσα του δεύτερου γύρου, με τις εκτός έδρας γκέλες έπεσε δεύτερη. Εκμεταλλευόμενη, όμως, το ντεφορμάρισμα της συμπολίτισσας Γιουνάϊτεντ στις τελευταίες 6-7 αγωνιστικές και αφού την κέρδισε στο μεταξύ τους παιχνίδι, κατόρθωσε να πάρει το Πρωτάθλημα στην ισοβαθμία, αφού είχε καλύτερη διαφορά τερμάτων.

Στην τελευταία αγωνιστική οι φίλοι των δύο ομάδων αλλά και οι φίλοι της Premier League, έζησαν συγκλονιστικές καταστάσεις. Με την Σίτυ να είναι πίσω στο σκόρ από την ΚΠΡ μέχρ το 92 και μέσα σε τρία λεπτά να το γύρίζει και να στέφεται Πρωταθλήτρια.

Στο παρακάτω βίντεο, μπορείτε να δείτε τα τελευταία λεπτά των δύο αγώνων των ομάδων του Μάντσεστερ. Το άγχος, η ανυπομονησία, οι εναλλαγές συναισθημάτων όλα αυτά ζωγραφισμένα στα πρόσωπα όλων . . .


Απίστευτη εξέλιξη πραγματικά. Κάποιοι έιπαν ότι δεν ήταν τυχαία η ανατροπή της Σίτυ. Διαφωνώ. Υπήρχαν 30 δευτερόλεπτα διαφορά, ανάμεσα στο σφύριγμα της λήξης στο ματς της Μπόλτον, που πάλευε με την ΚΠΡ για σωθει και στο 3-2 της Σιτυ. Δηλαδή, πότε πρόλαβαν και το σφύριξαν στους παίχτες ; ; ; Στην Αγγλία, κανείς δεν χαρίζει σε κανέναν. Παίζουν για την νίκη όλοι. Και 7 και 8 να μπορούν να βάλουν θα το κάνουν.

Τα εκατομμύρια των Αράβων, λοιπόν "έπιασαν τόπο". Ο Αγουέρο που στα μάτς με Γιουνάϊτεντ και Νιουκαστλ έχασε ευκαρίες για γκόλ αποδείχτηκε ο παίχτης της τελευταίας στιγμής. Η Γιουνάϊτεντ, με τον ίδιο τρόπο που κατέκτησε ένα Champions League το 1999, έτσι τώρα το έχασε. Με δύο γκόλ στις καθυστερήσεις, δηλαδή. Άλλη μία τρανή απόδειξη, ότι όλα είναι δανεικά . . .

Και φυσικά, όταν μιλάμε ότι ένα πρωτάθλημα κρίθηκε στο τελευταίο δευτερόλεπτο δεν μπορούμε να μιλάμε για δίκαιη ή άδικη κατάκτηση. Όποια από τις δύο να το έπαιρνε, δίκαια θα το έπαιρνε. Αν και η Γιουνάϊτεντ στο μάτς με την ΚΠΡ, "έτυχε ειδικής μεταχείρισης" από την διαιτησία. Ξέφυγαν πολύ οι ομάδες του Μάντσεστερ από τις άλλες.

Από κει και πέρα, η Άρσεναλ φορμαρίστηκε μετά την τεσσάρα στο Μιλάνο και βγήκε τρίτη. Ταβάνι είναι η τρίτη θέση για τους κανονιέρηδες. Μ' αυτή την φιλοσοφία, παραπάνω δύσκολα θα βρεθούν. Καλοί οι νέοι, αλλά θέλει και 4-5 έμπειρους πρωτοκλασάτους να "τραβήξουν κουπί".

Η Τότεναμ βγηκε τέταρτη αλλα περιμένει τον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ για να δει αν τελικά θα παίξει στα προκριματικά της διοργάνωσης. Καλή η προσπάθεια για τους πετεινούς τα τελευταία χρόνια. Σιγά σιγά, όμως πρέπει να κοιτάξουν και πιο πάνω. Από την μία η έλλειψη σταθερότητας αγωνιστικά, από την άλλη οι φήμες που ήθελαν τον Ρέτναπ να αναλαμβάνει το τιμόνι της Εθνικής Αγγλίας, της στέρησαν συγκέντρωση.

Η Νιουκάστλ, έπαιξε όμορφο ποδόσφαιρο και δικαίως βγήκε πέμπτη. Δικαίως θα έβγαινε και τρίτη. Το άξιζε. Τόσο αγωνιστικά, όσο και από πλευράς διαχείρισης. Όταν άλλοι δίνουν 40 εκατομμύρια για επιθετικούς που έχουν μικρή προσφορά (Τόρρες - Κάρολ) και αυτοί έδωσαν 9 για τον Παπί Σισέ και αυτός έκανε ότι μπορείτε να φανταστείτε, αυτό τα λεέι όλα.

Στο παρακάτω βίνετο, μπορείτε να δείτε το γκολ του Παπί Σισέ που έκανε το τελικό 0-2 στο Στάμφορντ Μπρίτζ και χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως γκόλ της σεζόν . . .


Η Τσέλσι έκανε την χειρότερη της χρονιά στην Premier League, από τότε που ανέλαβε τα ηνία της ομάδας ο Αμπράμοβιτς. Η έλλειψη χημείας με τον Βίλας Μπόας, τα σερί αρνητικά αποτελέσματα, η έλλειψη κερδοφόρων αποτελεσμάτων στα εκτός έδρας ματς της, αλλά και γενικότερα η έλλειψη σταθερού αγωνιστικού προσώπου, της στέρησε το δικαίωμα εισόδου στην τετράδα, έστω και την τελευταία στιγμή. Τελευταία ευκαιρία των μπλέ είναι να κατακτήσουν το Champions League. 

Πάντως, η ομάδα χρειάζεται προσθήκες. Ένας σπουδαίος κύκλος παιχτων τελείωνει κάπου εδώ και πρέπει να ανοίξει ένας άλλος. Ήδη, η "επιχείρηση ανανέωση" άρχισε με τις προσθήκες των Κέϊχιλ, Ραμίρες, Στάριτς, την προσθήκη του ταλαντούχου μεσοεπιθετικού Μαρίν από την Βέρντερ, αλλά χρειάζονται και άλλες προσθήκες. Φυσικά, υπάρχουν στο ρόστερ και παίχτες που "έχουν να δώσουν". Όπως ο Τσέχ, ο Ιβάνοβιτς, ο Κόουλ, ο Λάμπαρντ . . .

Ο Ντρογμπά, μάλλον φεύγει μετά τον τελικό. Για να εκφράσω την προσωπική μου γνώμη, ιδανικός αντικαταστάτης του, θα ήταν ο Φερνάντο Γιορέντε της Αθλέτικ Μπιλμπάο. 

Πιο κάτω τώρα, η Έβερτον τελευταίες 7-8 αγωνιστικές έπιασε φόρμα, αλλα δεν ηταν αρκετή. Μεγάλη απώλεια για τα ζαχαρωτά η ηττα απο την Λίβερπουλ στον ημιτελικο του Κυπέλλου. Ηταν σε καλύτερη κατασταση εκείνη την περίοδο, με την Λίβερπουλ να ψάχνεται και να διανύει την πιο άσχημη χρονιά της. Βρέθηκε μπροστά στο σκόρ, αλλά έχασε. Αν όχι τώρα, πότε ρε συ Έβερτον ; ; ;

Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε τις καλύτρες φάσεις από εκείνον τον ημιτελικό του Απριλίου . .


Η Λίβερπουλ, λίγα πράγματα. Η χειρότερη συγκομιδή βαθμών σε πρωτάθλημα και μετριότατη συνολικά. Δεν έπεισε. Σε κανένα σημείο. Έλυσαν και την συνεργασία τους οι κόκκινοι με τον Κένι Νταγκλίς και βρίσκονται σε αναζήτηση προπονητή. Είδαμε διάφορα απίθανα. Τον Άγγερ αριστερό μπάκ, τον Κάρολ να αποτελεί μόνιμο στόχο των επιθέσεων της Λίβερπουλ. Είδαμε μία αρκετά κακή μεσαία γραμμή που έπαιζε με εξάρσεις.

Γενικότερα, αποτελεί ερωτηματικό το πότε και το αν η Λίβερπουλ θα χτυπήσει πρωτάθλημα. Δύσκολα τα πράγματα.

Από κει και πέρα η Φούλαμ όπως πάντα ανταγωνιστική πλήν όμως χαμηλοτάβανη, η Γουέστ Μπρόμ απέδωσε καλά, η Σάντερλαντ μπορούσε παραπάνω.

Ευχάριστες εκπλήξεις η Σουόνσι και η Νόριτς. Εξασφάλισαν από νωρίς την παραμονή τους και στην συνέχεια παίζοντας χωρίς άγχος απέδωσαν όμορφο ποδόσφαιρο και πρόσφεραν θέαμα σε όσους παρακολούθησαν τα παιχνίδια τους.

Η Στόουκ κινήθηκε στην μετριότητα. Η Γουίγκαν με ενα εκπληκτικό σερί τον τελευταίο 1,5 μήνα κατάφερε να σωθεί πριν καν έρθει η τελευταία αγωνιστική. Η Άστον Βίλα η χρυσή μετριότητα. Πολλά προβλήματα με τον Μακ Λις εκεί και τεταμένες σχέσεις με τον κόσμο. Κινδίνεψε σοβαρα με υποβιβασμό η ιστορική ομάδα του Μπέρμιγχαμ και σίγουρα εκεί πρέπει να αλλάξουν πολλά.

ΚΠΡ και Μπόλτον πάλεψαν μέχρι τέλους για την παραμονή, με την ΚΠΡ να κερδίζει την μάχη. Η Μπόλτον, η οποία ήταν η ομάδα "μοντέλο" της Αγγλίας πριν κάποια χρόνια, τις τελευταίες σεζόν "γυρώφερνε" την πτώση και δυστυχώς γι' αυτούς ήρθε.

Είχε την ευκαιρία να σωθεί αλλά η έλλειψη ικανότητας να συντηρήσει το προβάδισμα που είχε τόσο στο μάτς με την αδιάφορη Γουέστ Μπρομ την προ-τελευταία αγωνιστική, όσο και στο μάτς με την Στόουκ την τελευταία, της στέρησε το δικαίωμα της παραμονής.

Αντίθετα η ΚΠΡ, "έβγαλε" πολύ δύσκολο πρόγραμμα τις τελευταίες 8 αγωνιστικές, παρόλ΄αυτά τα κατάφερε. Με όπλο την έδρα της, βέβαια. Καθώς εκτός έδρας, ηταν η χειρότερη ομάδα της κατηγορίας. Εντός κέρδισε Άρσεναλ, Τότεναμ τις τελευταίες 8 αγωνιστικές. Και όχι μόνο.

Δίκαιη πτώση για την Μπόλτον που είχε τις ευκαιρίες της, αλλά δεν τις εκμεταλλεύτηκε. Μπλάκμπερν και Γούλβς δίκαια υποβιβάστηκαν.

Αυτά για την φετεινή Premier League. Γεμάτη δράση, ένταση, αγωνία και εναλλαγές συναισθημάτων μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Ένα πρωτάθλημα που είναι από τα λίγα που μπορείς να δεις αγώνα, ανάμεσα σε δύο ομάδες οποιασδήποτε θέσης και να απολαύσεις θέαμα. Δηλαδή, ακόμα και ο δωδέκατος να παίξει με τον δέκατοόγδοο, θα απολαύσετε ποδόσφαιρο και δεν θα βαρεθείτε ουτε στιγμή.

Αυτό άλλωστε είναι και το στοιχείο που κάνει την Premier League από τα κορυφαία - ίσως το κορυφαίο - πρωτάθλημα στον κόσμο . . .

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε... 18 Μαΐου 2012 στις 11:58 μ.μ.

Καταρχήν,συγχαρητήρια για το άρθρο.Εκτός του ότι ήταν πολύ καλό,μας χρειάζονταν...για να ξεφύγουμε και λίγο!

Όσο αναφορά την πρωταθλήτρια,δίκαια είναι,και θα μπορούσε να το πάρει πιο εύκολα με έναν καλύτερο προπονητή και λιγότερες σπατάλες για παίχτες μη σταθερούς.Η Γιουνάιτεντ δεν ξέρω καν πως κατάφερε να κοντράρει την κορυφή,αν κρίνω την ευρωπαϊκή της πορεία!

Η Άρσεναλ βγήκε 3η.Μέχρι και πρωταθλητισμό θα μπορούσε να κάνει,αλλά...θα συμφωνήσω με ότι είπες κι εσύ!Δεν γίνεται μόλις βγάζεις έναν καλό παίχτη να τον πουλάς κατευθείαν.Πούλα τον,αλλά βρες τον αντικαταστάτη του για να καλύψει την θέση.Ούτε οι ίδιοι δεν περίμεναν τόσο υψηλή θέση και υποθέτω ότι απλά δέχθηκαν το δώρο της Τσέλσι και της Λίβερπουλ,που δεν τα πήγαν τόσο καλά φέτος!

Η Νιουκαστλ και η Τότεναμ είναι για εμένα εκπλήξεις,ιδιαίτερα η Νιουκαστλ.Η Τότεναμ είναι πολύ ασταθής ομάδα και χρειάζεται κάποιες αλλαγές.Να την δω και στο Τσάμπιονς Λιγκ!Η Νιουκαστλ δέχεται τα συγχαρητήρια μου για την πορεία της...

Τέλος,μένει η Τσέλσι και η Λίβερπουλ...οι απογοητεύσεις της χρονιάς.Η Λίβερπουλ δεν κατάφερε ΤΙΠΟΤΑ ούτε καν την κατάκτηση του κυπέλλου!Σε αντίθεση με την Τσέλσι,που παρόλο που δεν θα βγει CL του χρόνου,φέτος είναι στον τελικό και πήρε κι ένα κύπελλο!

Για τις άλλες ομάδες δεν θα σχολιάσω,γιατί δεν τις ξέρω καν.Όμως,είμαι σίγουρος πως μέχρι και η τελευταία της κατάταξης θα νίκαγε άνετα τις 5-6 καλύτερες ομάδες της Super League!

Συνεχίστε την καλή δουλειά και με τέτοια άρθρα,όπως συνηθίζετε...

Eparxeia 3

jim είπε... 19 Μαΐου 2012 στις 12:13 π.μ.

Να σαι καλα eparxeia3.

Η Γιουνάϊτεντ έχει τον πρωταθλητισμό στο πετσί της. Τα τελευταία 20 χρόνια αυτό κάνει. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Σίτυ. Ότι κανείς παίχτης της με εξαίρεση τον Γιάγια δεν είχε κάνει πρωταθλητισμό. Παρόλ' αυτά το κατάφερε.

Η Τοτεναμ, τα τελευταία 4 χρονια κανει καλη προσπάθεια. Και μόνο που σπάει την τετράδα και μπαίνει είναι επιτυχια προς το παρό. 2 φορες το καταφερε. Το 2010 και τώρα. Σιγα-σιγά, όπως ειπα όμως πρεπει να κοιταξει και πιο πανω.

Η Νιουκαστλ, οντως ειναι αξια συγχαρητηριων. Κυριως για την διαχειριση τους. Και εδω που τα λεμε γι αυτη την ομαδα θα σου πω κατι. Εχουμε πολλα κοινα μ' αυτους ως ομαδες. Πολυ κοσμο να στηριζει, στα δυσκολα παντα εκει, άτιτλοι πολλα χρονια, πτωσεις κλπ. Αλλά το κακό ειναι τα χρωματα. Και μάλιστα όχι μονο εχουν αλλα χρωματα, αλλα τα πιο μισητα μας.. Χα χα..

Η Τσελσι θελει συνεχεια στην ανανεωση και παραλληλα να κρατησει καποιους που εχουν να δωσουν...Θελει ας πουμε εναν σεντερ μπακ υψηλου επιπεδου. Και ενα κεντρικο χαφ ακομα. Και γνωμη μου, μετα την φυγη Ντρογκμπα, ενα φορ. Ο Γιορεντε ειναι ιδανικος. Ιδια κοψια περιπου.

Οι άλλες ομάδες, ικανοτατες ειναι και θα μπορουσαν να παρουν το πρωταθλημα στην ελλαδα. Οποιαδηποτε απο αυτες.

Αν εχω την δυνατοτητα θα γραψω και για αλλα πρωταθληματα που παρακολουθω...

Ανώνυμος είπε... 19 Μαΐου 2012 στις 4:00 μ.μ.

Πολυ καλο αρθρο Τζιμ, οπως λες να συνεχισεις να ανεβαζεις παρομοια. Για τις ομαδες ο,τι ειχα να πω τα ειπε ο επαρχεια. :)

Vellidis

jim είπε... 19 Μαΐου 2012 στις 9:27 μ.μ.

Θα προσπαθησω να φτιαξω καποια αρθρακια και για τα αλλα μεγαλα πρωταθληματα της Ευρωπης. Τουλαχιστον για οσα παρακολουθησα...