Ολυμπιακός - ΆΡΗΣ 3-0

Με 3-0, ηττήθηκε ο ΆΡΗΣ στο Καραϊσκάκη από τον Ολυμπιακό. Σε ένα παιχνίδι, που η ομάδα μας, παρατάχθηκε με παίχτες, οι οποίοι αγωνίστηκαν μαζί μετά από καιρό (Πρίττας-Σηφάκης-Σολτάνι).

Δυστυχώς για τον Σηφάκη, η επάνοδός του, δεν συνοδεύτηκε από επιτυχία. Ένα λάθος της άμυνας και στην συνέχεια η ανατροπή που προκάλεσε στον Αμπντούν, σηματοδότησαν το τελικό αποτέλεσμα, καθώς η ομάδα, βρέθηκε με δύο γκολ πίσω, όντας με δέκα παίχτες.

Σε κάθε περίπτωση, δεν φταίει ο Σηφάκης για την εξέλιξη της συγκεκριμένης φάσης. Και μόνο που επέστρεψε υγιής πλέον στους αγωνιστικούς χώρους, είναι σημαντικό. Η υγεία πάνω από όλα. Αυτά για τον Σηφάκη.

Μετά από εννέα αγώνες, η ομάδα μας, ηττήθηκε, λοιπόν. Κάποτε θα χάναμε. Δύο μήνες, είχαμε να χάσουμε. Δεν γίναμε ξαφνικά και Μπαρτσελόνα ή Ρεαλ.

Όσον αφορά την διαιτησία, όλοι γνωρίζουν τι γίνεται, απλά πιστεύω ότι το θέμα δεν είναι εκεί. Σήμερα, μύριζε ο αγωνας ότι θα τον χάναμε, είτε η διαιτησία έπαιζε 50-50, είτε 60-40, είτε 80-20 . .

Το θέμα είναι στις καταστάσεις που υπάρχουν στην ομάδα μας και πιστεύω ότι δεν υπάρχει συγκέντρωση. Κάποιοι παίχτες, κατάλαβαν ότι θα φύγουν το καλοκαίρι (Φατί), καποιοι άλλοι είναι δυσαρεστημένοι, άλλοι δεν είναι καθόλου συγκεντρωμένοι, άλλοι μπορεί ήδη να ψάχνουν αλλού συμβόλαιο.

Και για να πούμε και του στραβού το δίκιο, δεν έχουν άδικο τα παιδιά. Βέβαια, σε καμμία περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν προσπαθούν. Θα ήταν λάθος μας και αχαριστία μας.

Εκεί που θα ήθελα να σταθώ είναι στο γεγονός, ότι αισθάνομαι και νοιώθω ότι ο πήχης του ΆΡΗ, έχει πέσει. Πριν λίγα χρόνια, κατεβαίναμε στην Αθήνα και πιστευαμε σε διπλά και παίζαμε καλή μπάλα. Τώρα, πάμε σε Πανιώνιο χάνουμε, πάμε σε ΑΕΚ χάνουμε, σε Ολυμπιακο χάνουμε, σε Ατρόμητο δεν κερδίζουμε, ακόμα και στην Τρίπολη.

Και για μία ακόμη χρονιά, παλεύουμε με μια μικρομεσαία ομάδα, διαχρονικά, για την είσοδό μας, στην πεντάδα.

Διοικητικά, γίνονται κινήσεις και λαμβάνονται αποφάσες, που προκαλούν ερωτηματικά. Ο κόσμος, είναι μπερδεμένος, στεναχωρημένος και σε συνδυασμό με τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, είναι στο παρα πέντε, να τα παρατήσει.

Με στενοχωρεί, το γεγονός ότι αρκετοί τα παρατούν σιγά-σιγά.

Με λυπεί βαθειά, που καταβάθος πιάνω τον εαυτό μου, να μην αδικώ αυτούς που τα παρατούν σιγα - σιγά.

Με  θλίβει τρομερά, που δεν έχω όρεξη να γράφω πλέον άρθρα μετά από αγωνες του ΆΡΗ ή να πιάνω κουβέντες στο chat, με συνοπαδούς μου.

Με τρομάζει απίστευτα, αυτός ο αιώνιος διχασμός που υπάρχει στις τάξεις των οπαδών μας. Περί συνδέσμου, εφημερίδας, ραδιοφώνων, διοικήσεων, επιλογής και στήριξης προσώπων.

Όλοι περιμέναμε καλύτερα χρόνια - καλύτερο μέλλον, από τον ΆΡΗ.

Δυστυχώς, αυτό που βλέπω και αυτό που νοιώθω, είναι ότι στην ομάδα μας, ότι κι αν κάνουμε εμείς οι καταστάσεις είναι προδιαγεγραμμένες.

Και μάλιστα με απόλυτο τρόπο και καθόλα σχεδιασμένο, χωρίς να υπάρξει καμμία άλλη δευτερεύουσα επιλογή.

Και οι απάντήσεις των ανθρώπων μας, πάνω σε ερωτήσεις που τους γίνονται δείχνουν ασάφεια.

Εμένα για παράδειγμα, με "παραξένεψε", η απάντηση του Κυρίου Κόντη, ότι έφερνε καραβιές παιχτών κάθε χρόνο, επειδή αν δεν πληρωνόταν για ένα μήνα, μπορούσαν να κάνουν προσφυγή και να διεκδικήσουν όλο το συμβόλαιο.

Δηλαδή, όλοι εκείνοι οι παίχτες πληρωνόταν στην ώρα τους και έφυγαν, χωρίς να έχουν να παίρνουν ; ; ;

Επίσης, με παραξενεύει η δήλωση του, ότι η νυν διοίκηση πληρώνει γαμ....κα άλλων. Δηλαδή, η νύν διοίκηση δεν έχει καμμία ευθύνη ; ; ;

Μετά, βλέπουμε ότι υπάρχουν δύο αξιόλογα νέα παιδιά. Ο Γιαννιώτας και ο Κατίδης. Αυτα τα παιδιά, πρέπει να παίζουν κάθε ματς. Είναι καλοί παίχτες και έχουν να δώσουν. Ταυτόχρονα, αποκομούν και εμπειρίες. Ο Κατίδης γιατί δεν παίζει;; 

Ακόμα ένα γιατί, από τα πολλά. Αν η απάντηση ειναι γιατί θα φυγει, τότε γιατί θέλει να φύγει;;;

Δεν περίμενα την σημερινή ήττα για να γραψω αυτά. Αυτά τα αισθάνομαι και ήθελα να τα γράψω εδω και πολύ καιρό. Ίσως, τώρα πήρα την αφορμή.

Δεν ξέρω εσείς τι πιστεύετε, πως αντιλαμβάνεστε την κατάσταση και το μέλλον. Μπορεί να με βρίζετε και να λέτε, τι λέει αυτός ο παλαβός . . .

Μπορεί να πιστεύετε ότι είναι μια κακή χρονιά και του χρόνου όλα καλά.

 Εγώ, όμως , δεν το βλέπω πλέον έτσι.

Δεν είναι δυνατό να το βλέπω πλέον έτσι.

Γράψτε ότι θέλετε... Γράψτε τις απόψεις σας, γράψτε τα σχόλια σας, τι πιστεύετε, πως βλέπετε τα πράγματα, αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε μαζί μου . . .