Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Ολυμπιακός - Άρης 11/03/2012, Match Review

THE EXPERIMENT No3
Μετά τα πρώτα δύο έργα που γύρισε ο Μασάδο με συμπολίτη και Άεκ, ήρθε και το σημερινό. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς αυτήν την "πειραματική" 11άδα που κατέβασε στο Καραϊσκάκη; Ναι σίγουρα υπήρχαν απουσίες. Εκτός όμως από τις απουσίες, κάναμε και rotation... Αφήσαμε στον πάγκο βασικά στελέχη που θα μπορούσαν να βοηθήσουν, (βλ. Φατί, Ούμπιδες) και δώσαμε ευκαιρίες σε ξεχασμένους ή φευγάτους (βλ. Σολτάνι, Πρίττας, Σηφάκης). 

Ειλικρινά, αδυνατούμε να καταλάβουμε πως είναι δυνατόν να βρισκόμαστε σαν ομάδα πίσω στην βαθμολογία αρκετά κάτω από τον 5ο, να απομένουν μόνο 7 αγωνιστικές, και να μην παλεύουμε κάθε παιχνίδι και ό,τι βγει, αφού δεν υπάρχουν πολυτέλειες για κάτι διαφορετικό. Εκτός αν θεωρούσαμε το συγκεκριμένο ματς εξ' αρχής χαμένο. Πέστε το και σε εμάς αν είναι, να μην κλεινόμαστε μέσα μια Κυριακή απόγευμα που έχουμε το μοναδικό μας ρεπό, να βγούμε έξω, χωρίς κανένα άγχος και αγωνία.  
11άδα Άρη - Διάταξη
4-5-1 (Μασάδο)
Σηφάκης - Νέτο, Σανκαρέ, Λαζαρίδης, Τσουκάνης - Σολτάνι, Παπαζαχαρίας, Πρίττας, Καπετάνος, Ακόστα - Καστίγιο.

Και μόνο διαβάζοντας την 11άδα καταλαβαίνει κανείς ότι ο Άρης κατέβηκε φουλ αμυντικά. Δεν ξέρω με πιο σκεπτικό μένει εκτός ο Βελλίδης (ο οποίος έκανε φανταστικές εμφανίσεις σε ολόκληρο το πρωτάθλημα μέχρι στιγμής). Ο Σολτάνι μετά από σχεδόν 3-4 μήνες επέστρεψε σαν βασικός, το ίδιο και ο Πρίττας. Επιμένουμε στην χρησιμοποίηση του Παπαζαχαρία, ίσως να τον καθιερώσουμε για πάντα σαν αμυντικό χαφ.

4-2-3-1 (Βαλβέρδε)
Μέγερι - Τοροσίδης, Μέλμπεργκ, Μαρκάνο, Χολέμπας - Μοδέστο, Μακούν - Αμπντούν, Ιμπαγάθα, Μιραλάς - Ντιόγο

Οι παίκτες του Ολυμπιακού μπήκαν πολύ ορεξάτοι, σε αντίθεση με τους δικούς μας που μπήκαν φοβισμένοι (μη πω χεσμένοι καλύτερα), και άλλαζαν συνεχώς θέσεις οι Μιραλάς - Ντιόγο - Αμπντούν. Συνδυάζονταν όμορφα και με μαέστρο στο κέντρο τον Ιμπαγάθα που μοίραζε το παιχνίδι όμορφα, αλλά και τον Μακούν, έβγαζε φάσεις όποτε ήθελε.

Ο Ολυμπιακός με το καλημέρα έδειξε τις διαθέσεις του, στο πρώτο λεπτό όπως πέρυσι μεγάλη φάση και ευκαιρία με τον Ντιόγο. Ευτυχώς όμως δεν το δεχθήκαμε, αλλά τελικά όπως αποδείχθηκε ήταν θέμα χρόνου να μπει το γκολ.

Ναι φταίει ο διαιτητής Γιάχος που δεν έδωσε το φάουλ στον Νέτο, από το οποίο προήλθε το κόρνερ, και στη συνέχεια το γκολ. Αλλά και πάλι επιμένουμε, ήταν θέμα χρόνου να δεχθούμε γκολ. Η ομάδα άντεξε μέχρι το πρώτο 15λεπτο. Από εκεί και πέρα οι φάσεις διαδέχονταν η μία την άλλη.

Παπαζαχαρίας
Φιλότιμος, εργάτης, τρεχαλατζής, συμφωνούμε σε όλα. Εκτέλεσε με επιτυχία τον ρόλο που του είχε ανατεθεί την πρώτη φορά στην Ξάνθη. Αλλά δε γίνεται κάθε φορά να έχουμε ένα χαφ που στην ουσία έχει στόχο μόνο να καταστρέφει το παιχνίδι του αντιπάλου. Είναι σαν να παίζουμε με 10 παίκτες, καθώς ο ένας δεν μπορεί να προωθήσει με τίποτα το παιχνίδι σε μια νευραλγική θέση όπως αυτή του αμυντικού χαφ.

1ο γκολ
Όπως είπαμε, προήλθε από επιθετικό φάουλ που έπρεπε να δοθεί στο Νέτο. Αντίθετα ο Γιάχος άφησε το παιχνίδι να εξελιχθεί, βγήκε η μπάλα κόρνερ από το οποίο προήλθε το γκολ.

Στο γκολ, δεν γνωρίζουμε ότι όλα τα στημένα του Οσφπ τα εκτελεί άριστα ο Ιμπαγάθα; Για ποιον λόγο δεν τον μαρκάρει κανείς, με αποτέλεσμα να βγάλει ανενόχλητος την σέντρα στο δεύτερο δοκάρι?

Τον Μαρκάνο δεν τον μάρκαρε κανείς...

Στη συνέχεια ήρθε η φυσιολογική(;) κατάρρευση

  • Στο 21' τετ α τετ Μιραλάς άουτ.
  • Στο 23' δοκάρι Μιραλάς, μετά από κάθετη πάρε βάλε του Αμπντούν.
  • Στο 28' τεράστια ευκαιρία πάλι ο Αμπντούν, η κάθετη πάλι από το κέντρο, από τον Ντιόγο. 
  • Στο 29' παρά λίγο θα έμπαινε το γκολ της αγωνιστικής, με ψαλιδάκι του Μοδέστο, απέκρουσε ο Σηφάκης. 
  • Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι το 30΄, οι τελικές ήταν 12 - 8 προς την εστία, για τον Οσφπ, 000 για τον Άρη!!!
Η τρύπα στο κέντρο
Καπετάνος - Πρίττας - Παπαζαχαρίας δεν υπήρχαν στο κέντρο. Ο Καπετάνος είχε τον ρόλο του Ούμπιδες, που δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει ως δεκάρι σε καμία περίπτωση.

Καστίγιο
Απομονωμένος μπροστά, είχε τον άχαρο ρόλο να τρέχει (σαν χαζός) να πιέσει τον Μέλμπεργκ, ή τον Μέγιερι, μήπως και κάνουν κανένα λάθος, που δυστυχώς για εμάς, δεν έκαναν.

Στο 32΄ ο Μασάδο άλλαξε θέση τους Καστίγιο - Ακόστα, λες και τι θα μπορούσε να γίνει. Όπως ήταν απομονωμένος ο Καστίγιο πριν, τώρα ήταν ο Ακόστα...

Στο 33' ήταν η πρώτη φορά που κάποιο μπακ μας, δεξί ή αριστερό, λίγη σημασία έχει, πέρασε το κέντρο...

Κάπου εκεί ήρθε η φάση του τετ α τετ με τον Αμπντούν, που πολύ σωστά πέρασε τον Σηφάκη, που τον ανέτρεψε, πέναλτι και κόκκινη κάρτα (σωστά), 2-0 και τέλος...

Από εκεί πέρα τα υπόλοιπα λεπτά, είχαν διαδικαστικό χαρακτήρα. Ο μόνος στόχος ήταν να μην διασυρθούμε...

Δεν μπαίνω στον κόπο να μιλήσω για το 2ο ημίχρονο...

Τελικό σκορ 3-0 και πάλι καλά να λέμε. Ο Γιάχος δεν χρειάστηκε να ξαναβοηθήσει τον γαύρο.

Άντε πάμε τώρα να κυνηγήσουμε την πεντάδα, έχοντας μείνει πολύ πίσω, και μην παλεύοντας ένα παιχνίδι. Μάλλον έχουμε την πολυτέλεια να διαλέγουμε και παιχνίδια... Προφυλάσσοντας παίκτες! Δεν πειράζει, θα έχουμε όλους τους παίκτες μας στα επόμενα 2 παιχνίδια στο Χαριλάου. Έστω και αν δε θα έχουν ενδιαφέρον...

4 σχόλια:

RedDragon είπε... 11 Μαρτίου 2012 στις 7:58 μ.μ.

VardAri τα βλέπεις όλα αρνητικά γιατί κρίνεις φορτισμένος.

Εγώ συμφωνώ με την τακτική του Μασσάδο η οποία ήταν άκρως ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ.

Δεν ήθελε να χάσει με κάρτες, κούραση, τραυματισμούς βασικούς παίχτες για τα επόμενα παιχνίδια.

Αντικειμενικά δεν έχεις την ομάδα να χτυπήσεις τον Ολυμπιακό όταν αυτός κυνηγάει το πρωτάθλημα.

Το σημαντικό είναι να πάρουμε τα 2 επόμενα παιχνίδια. Εκεί θα κριθούν όλα. Αν τα πάρουμε θα έχουμε ελπίδες αν όχι η χρονιά τελειώνει...

Σωτήρης είπε... 11 Μαρτίου 2012 στις 8:25 μ.μ.

Συμφωνώ και γώ ότι πρέπει κάποια στιγμή να κατεβούμε από το καλάμι που είμαστε πάνω και νομίζουμε ότι θα κάνουμε το 30 στα 30. Γιατί κάπως έτσι δεν σκεφτόμασταν όλοι (ή σχεδόν όλοι...) στην αρχή της χρονιάς???
Όσο και αν μας πληγώνει (πραγματικά με στεναχώρεσε βαθύτατα η είκόνα που είχαμε) δεν είχαμε ρεαλιστικές πιθανότητες να πάρουμε το παιχνίδι. Έτσι κατεβήκαμε μπας και πάμε στο ημίχρονο με ισοποαλία (όπως με παοκ) και μετά βλέπουμε.
Είναι απλά τα πράγματα. Αυτή είναι η ομάδα, ειδικά αν σκεφτούμε ότι ακριβώς την ίδια εικόνα είχαμε στα πρώτα 25 λεπτά και με την αεκ και μάλιστα εντός έδρας, θα αναθεωρήσουμε πολλά για τις δυνατότητές μας.
Και κάτι ακόμα που δεν έχει ακουστεί ακόμα πολύ. Στόχος μας εκτός από τα play-off θα πρέπει να είναι και η έκτη θέση (αν αποτύχουμε) γιατί είναι πιθανό να οδηγεί και αυτή στην ευρώπη με τόσα προβλήματα που έχουν όλες οι ομάδες (αν φυσικά πάρουμε και μεις την άδεια...).

VardARIS είπε... 11 Μαρτίου 2012 στις 9:06 μ.μ.

Με το ίδιο σκεπτικό και αφού δε θέλουμε οι παίκτες μας να συμπληρώσουν κάρτες, ας μην τους βάλουμε να αγωνιστούν ούτε την επόμενη αγωνιστική. Ας τους προφυλάξουμε μέχρι την τελευταία αγωνιστική και τότε τους χρησιμοποιούμε όλους μαζί.

Και να πάρουμε τα επόμενα δύο παιχνίδια, τι σημασία έχει? Ο Ατρόμητος αν κερδίσει με Δόξα, θα ξεφύγει με 10 βαθμούς, η Άεκ κερδίζει τον Βάζελο, οπότε και αυτή πάει στο +8, μέχρι και η Τρίπολη μας ξεπέρασε με 4 βαθμούς...

Αφού έχουμε όμως την πολυτέλεια να διαλέγουμε παιχνίδια, τότε όλα καλά...

Η γνώμη μου είναι να βγαίναμε να παίζαμε σωστά και ας χάναμε, και ας χάναμε και παίκτες. Η σημερινή μας εμφάνιση ήταν για λύπηση! Αντιμετώπιση μικρής ομάδας πραγματικά. Και μετά κατηγορούμε κάτι Ξανθούλες και κάτι Εργοτέληδες που πηγαίνουν στο Καραϊσκάκη και χάνουν με κατεβασμένα τα χέρια, ξεκουράζουν παίκτες, ενώ αντίθετα έρχονται στο Χαριλάου και σκυλιάζουν για να πάρουν αποτέλεσμα.

ΜΙΚΡΑΙΝΟΥΜΕ ΣΑΝ ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΜΕΡΙΦΟΡΕΣ...

Ανώνυμος είπε... 11 Μαρτίου 2012 στις 9:42 μ.μ.

Ηττα εντος προγραμματος. Τα επομενα 2 ματς ειναι ολη η χρονια. Κερδος ο Τσουκανης. Δε λεω τιποτα αλλο. Ας περιμενουμε.

Sifakis