Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Bundesliga: Ακλόνητο φαβορί η Μπάγερν



Το πρωτάθλημα της Γερμανίας, αναμφισβήτητα είναι από τα πιο συναρπαστικά. Με πολλές ανατροπές, θεαματικά παιχνίδια και μεγάλα σκορ. Συμπληρώθηκαν 11 αγωνιστικές. Άρα και το 1/3 του Πρωταθλήματος. Η Μπάγερν δείχνει ασταμάτητη στην κούρσα του τίτλου. Η Ντόρτμουντ, δείχνει βάρος φέτος στο Champions League.

Μεγάλο ρόλο – όπως πάντα – θα παίξει η κατάσταση στην οποία θα βρεθούν οι ομάδες μετά την χειμερινή διακοπή του πρώτου γύρου. Ας δούμε συνοπτικά τι γίνεται στην Bundesliga.

Ένα στοιχείο που προκαλεί εντύπωση στο Πρωτάθλημα αυτό, είναι όχι μόνο η παρουσία αρκετών Ασιατών ποδοσφαιριστών αλλά το γεγονός ότι πρωταγωνιστούν στις ομάδες τους. Ο Σον στο Αμβούργο, ο Σακάϊ (δεξί μπακ στην Στουτγάρδη), ο Κιγιοτάκι (επιτελικός) στη Νυρεμβέργη, ο Ινούι (ακραίο χαφ της Άϊντραχτ) είναι μερικοί από αυτούς. 12 παίκτες, μέτρησα από Ασία στις ομάδες. 9 Ιάπωνες και τρείς Νοτιοκορεάτες.

Η Μπάγερν, πλέον με την προσθήκη του Χάβι Μαρτίνεζ στο κέντρο και του Ντάντε στην άμυνα είναι πληρέστατη και με βάθος. Δείχνει σταθερότητα, πυγμή και μέχρι τώρα Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α δεν δείχνει ικανό να την σταματήσει. Ακόμα και μετά την εντός έδρας ήττα από την Μπάγερ Λεβερκούζεν, έδειξε σοβαρότητα και ωριμότητα στο Αμβούργο και «έκλεισε» στόματα. Ακόμα και στο Champions League, είναι σε θέση να πρωταγωνιστήσει εκ νέου. Έχει όλα τα φόντα.

Η Ντόρτμουντ, από την αρχή έδειξε να αντιμετωπίζει προβλήματα στα εκτός έδρας ματς. 0-3-1, στα πρώτα 4 παιχνίδια εκτός. Την αντιμετωπίζουν με αμυντικό παιχνίδι, οι αντίπαλοι της, γενικότερα. Πχ Νυρεμβέργη εκτός, Στουτγάρδη εντός. Ταυτόχρονα, βλέπει και την Μπάγερν να είναι ασταμάτητη και το γλυκό έρχεται και δένει. Στο Champions League, αφήνει καλές εντυπώσεις. Είναι από τις καλύτερες ομάδες. Με τέτοια παιχνίδια, είναι σε θέση να κάνει πορεία.

Η Σάλκε, αν κατάφερνε να διορθώσει τις εκτός έδρας επιδόσεις της θα έκανε πρωταθλητισμό. Εν μέρει το κατάφερε και εν μέρει κάνει πρωταθλητισμό. Όσο μπορείς να το πεις πρωταθλητισμό. Την διαφορά, μέχρι τώρα για την Σάλκε την κάνουν η εντός έδρας ήττα από την Μπάγερν και η εκτός έδρα ισοπαλία στο Ντίσελντορφ. Εκεί που κέρδιζε 0-2 και ισοφαρίστηκε 2-2. Διαθέτει αρκετούς ποιοτικούς παίκτες, είναι δουλευμένη ομάδα από τον Στέφενς και λειτουργεί καλά. Έχει την ατυχία, στην χρονιά που όλα δείχνουν ότι θα κάνει πρωταθλητισμό να έχει αντίπαλο την ασταμάτητη Μπάγερν.

Ευχάριστη έκπληξη ως τώρα η Άϊντραχτ από την Φρανκφούρτη. Γρήγορη ομάδα, δουλεμένη, που ξέρει πότε και πως θα αμυνθεί και πότε θα επιτεθεί. Στα τελευταία παιχνίδια, άρχισε μια «κοιλιά», πράγμα απολύτως φυσιολογικό. Η Μπάγερ Λεβερκούζεν, είναι ομάδα που «στήθηκε» για τις πρώτες έξι θέσεις. Αν και οι άνθρωποι εκεί έκαναν λόγο για τετράδα. Δεν έχει το βάθος για παραπάνω, στηρίζεται στα μικρά φορμαρίσματα των τριών σερί νικών και αν θα βγει 4η, θα είναι επειδή λείπει ένας καλός τέταρτος. Πέρσι ήταν η Γκλάντμπαχ, φέτος μπορεί αν είναι η Λεβερκούζεν.

Το Αννόβερο, είναι από τις πιο απρόβλεπτες ομάδες. Έχει συμμετάσχει σε δύο επικές ανατροπές, τελευταία. Την περασμένη Κυριακή στην Στουτγάρδη έχανε 2-0 στο ημίχρονο και το γύρισε 2-4. Και πριν τρείς αγωνιστικές εντός κέρδιζε την Γκλάντμπαχ 2-0 και έχασε 2-3. Γρήγορη ομάδα με παίκτες που ξέρουν τον ρόλο τους, ικανή να κοντράρει οποιαδήποτε ομάδα σε οποιαδήποτε έδρα της Γερμανίας.

Η Βέρντερ Βρέμης, όπως την θυμόμαστε. Επιθετικά «αλανιάρα» αλλά αμυντικά τίποτα. Γενικότερα, η αμυντική λειτουργία της έχει πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που τόσα χρόνια έπρεπε να το λύσει ή τουλάχιστον να το μικραίνει ο Τόμας Σάαφ (προπονητής της). Διαθέτει παραγωγικά χαφ (Χάντ, Γιουνούζοβιτς, Ντε Μπρίνε), επιθετικούς (περιφερειακούς και περιοχάτους) ικανούς αλλά όλα τα καταστρέφει η κακή αμυντική λειτουργία και οι πολλές γκέλες.

Η Στουτγάρδη, είναι δυσκολοκατάβλητη ομάδα. Το υλικό της, είναι ακόμα και για 4η θέση. Παρόλα αυτά δεν ξεκίνησε καλά (0-2-3, τις πρώτες 5 αγωνιστικές) και υπήρχαν μουρμούρες για τον Μπρούνο Λαμπαντία (προπονητής της). Κάπου εκεί συνήλθε, σταθεροποιήθηκε στα θετικά αποτελέσματα, αλλά η ανατροπή της Κυριακής από το Αννόβερο, επανέφερε προβληματισμό. Είναι από τις ομάδες, που ξέρουν να αμύνονται και είναι ικανές να βγουν στη κόντρα επίθεση με 2-3 μεταβιβάσεις.

Το Αμβούργο, παρουσιάζεται καλύτερο εκτός έδρας παρά εντός έδρας. Την διαφορά εκεί την κάνει ο Φάν Ντερ Φάαρτ. Και για να μην αδικούμε και τον Σον, θα πούμε ότι και ο Κορεάτης είναι «όλα τα λεφτά». Από την δεξιά πτέρυγα με την ταχύτητα, την τεχνική και την αποτελεσματικότητα του κατά διαστήματα, ανεβάζει επίπεδο το Αμβούργο. Ελαφρώς, βελτιωμένη και η αμυντική λειτουργία της ομάδας σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια αλλά και πάλι δεν αρκεί για το κάτι παραπάνω.

Η Γκλάντμπαχ, δεν είναι η περυσινή. Στη μετριότητα κινείται. Τώρα τελευταία δείχνει να «στρώνει». Έχασε και τον Ντε Γιονκ (επιθετικός) για κάποιο διάστημα λόγω τραυματισμού. Η Μάϊντζ, είναι μια ομάδα που αποτελεί παράδειγμα της υπομονής. Με τον Τόμας Τουχέλ στο τιμόνι της, τα τελευταία 4 χρόνια κατάφερε αν δημιουργήσει μια παραγωγική ομάδα και άκρως ανταγωνιστική. Διαθέτει παίκτες πολυθεσίτες και γρήγορους που παίζουν καιρό μαζί και ξέρουν ανά πάσα στιγμή τι και πώς να το κάνουν. Στην 6η θέση με το Αννόβερο βρίσκεται.

Η Βόλφσμπουργκ, μέχρι πριν την φυγή Μάγκατ ήταν η δυσάρεστη έκπληξη. Πολλούς παίκτες αξίας (Νάλντο, Κιάερ, Κάλενμπεργκ, Ντιέγο, Όλιτς) χωρίς να αποδίδουν. Η φυγή του Μάγκατ, όμως, όπως φάνηκε όχι μόνο από τις δηλώσεις των παιχτών αλλά και από την αγωνιστική τους παρουσία, διόρθωσε την κατάσταση. Με το υλικό που έχει αυτή η ομάδα και αν καταφέρει να δέσει ως ομάδα, μπορεί ακόμα και 4η θέση.

Η Χόφενχαϊμ, μέτρια. Θα προσπαθήσει να σωθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται. Δεν είναι σταθερή ομάδα. Η Φράϊμπουργκ είναι επικίνδυνη ομάδα. Ζημιάρα ομάδα, θα την χαρακτήριζα. Αν την υποτιμήσει κάποιος θα την «πληρώσει». Με βάση την εικόνα της τελευταία και αν συνεχίσει έτσι δεν θα έχει προβλήματα. Η Νυρεμβέργη, είναι από τις πλέον βαρετές ομάδες. Πολύ κλειστά παιχνίδια κάνει, που πάνε στο γκολ. Πριν την ήττα της, στο Μάϊντζ για παράδειγμα, είχε τρία σερί 0-0, 1-0, 0-1.. Αν δεν διορθωθεί η κατάσταση θα κινδυνέψει.

Η Φορτούνα, ξεκίνησε με ενθουσιασμό αλλά στην συνέχεια έπεσε. Θα ψάξει ένα θετικό σερί εκ νέου για να αναρριχηθεί στον πίνακα της βαθμολογίας. Γκρόϊτερ και Άουγκσμπουργκ είναι οι αδύναμοι κρίκοι ως τώρα. Η Γκρόϊτερ, με 6 ματς εντός έχει 5 ήττες και μόλις μία ισοπαλία. Αδύναμη ομάδα. Πιο πολύ ομάδα Zweite Liga θυμίζει, παρά Bundesliga. Η Άουγκσμπουργκ και πέρυσι ήταν χαμηλά, αλλά στηρίχθηκε σε κάποια σερί αγώνων με θετικά αποτελέσματα για να σωθεί.











2 σχόλια:

Unknown είπε... 15 Νοεμβρίου 2012 στις 4:39 μ.μ.

Για τη μαχη του τιτλου μονο ενα σχολιο γιατι κατα τ' αλλα τα ειπες ολα.

Η Μπαγερν, δειχνει πιο διψασμενη απο ποτε. Με πολυ καλο υλικο, με βαθος στο ροστερ, με τον περυσινο καταπληκτικο προπονητη της, με 2-3 προσθηκες που την ανεβασαν επιπεδο, δειχνει να μπορει ακομα και το τρεμπλ. Το πρωταθλημα, πιστευω πως φετος δεν το χανει.

Η Ντορτμουντ, εξαιρετικη στο Τσαμπιονς Λιγκ, αλλα στο πρωταθλημα δεν δειχνει τη σταθεροτητα και τον χαρακτηρα που τη διεκριναν τα προηγυομενα 2 ονειρεμενα χρονια. Η Σαλκε, μεχρι για 3η ειναι πιστευω, ενω 4η λογικα η Λεβερκουζεν.

Απο παικτες με εχουν εντυπωσιασει 2: ο Ιμπισεβιτς της Στουτγαρδης και ο Χαντ της Βερντερ. Ποιοτικοτατοι και ταλαντουχοι και οι 2, το καλοκαιρι λογικα θα κανουν μεγαλο βημα.

jim είπε... 15 Νοεμβρίου 2012 στις 6:21 μ.μ.

Η Μπάγερν, όντως θα είναι έκπληξη αν το χάσει φέτος. Ειναι σούπερ.

Η Ντόρτμουντ, μετα από δυο χρόνια πρωταθλητισμού ήθελε να δώσει το στίγματης στην Ευρωπη. Και έχει όλα τα φώντα για να φτάσει πολύ ψηλά. Ματσάρες έκανε ως τώρα. Δεν είναι ότι δεν έχει χαρακτήρα. Ίσα-ίσα. Μια χαρα χαρακτηρα εχει. Αν δεν ειχε, δεν θα ειχε αυτα τα αποτελέσματα στην Ευρωπη. Και της Μπάγερν της βγαινουν όλα.

Η Σάλκε, είναι για πρωταθλητισμό. Καλά είναι και εκτός, φέτος. Αλλά, είπαμε. Η Μπάγερν ως τωρα είναι τρενο..

Από παίκτες, έχει πολλούς καλούς. Καταρχήν, όπως είπα οι περισσότεροι Ασιάτες είναι σούπερ. Ο Σον, του Αμβούργου είναι όλα τα λεφτά. Και ο Ινούι της Άϊντραχτ είναι καλός. Ο Ρόϊς ανεβασμένος και ο Γκέτσε πολύ καλός. Ο Φαβ Ντερ Φααρτ του Αμβουργου, ο Χούστσι του Αννόβερου, ο Ίβανσιτς της Μάϊντζ είναι τεχνίτης και γρήγορος, ο Χούντελάαρ της Σαλκε, ο Ντράξλερ της Σαλκε, ο Αράνγκο της Γκλάντμπαχ... Μια πρόχειρη δεκάδα...

Αλλά, έτσι αδικούμε άλλους τόσους..