Σκέψεις για την Κυριακή

Την Κυριακή αγωνιζόμαστε στο τοπικό παιχνίδι, εκτός έδρας. Οπως έγραψα και την Κυριακή, είναι πολύ καλό που οι παίχτες μας θα κατέβουν την 5η αγωνιστική, ενώ προέρχονται από νίκη. Στο άρθρο αυτό, θα αναφέρω κάποιες δικές μου σκέψεις για το πως βλέπω αυτό το παιχνίδι - που μεταξύ μας, τώρα - είναι πολλά παραπάνω από ένα απλό παιχνίδι. Τόσο για εμάς, όσο και για τους άλλους. Θα αναφέρω, λοιπόν, τις απόψεις μου για το παιχνίδι αυτό. Ούτε έξυπνος θα το παίξω (με γνωρίζετε δύο χρόνια και), ούτε επιστήμονας. Απλά θα γράψω, πως κατά την γνώμη μου πρέπει να "χτυπήσουμε" αυτό το μάτς.

Πρωτίστως, δεν πρέπει να αγχώσουμε τους παίχτες μας. Το «πάρτε οπωσδήποτε αποτέλεσμα» καλό είναι να λείψει από την μεριά μας. Από την μία πλευρά, είναι καλό που δεν θα είμαστε στο «σπίτι» του αντιπάλου, εμείς οι οπαδοί. Γιατί, οι παίχτες μας, βλέποντας μας, θα αισθάνονται την υποχρέωση – καθήκον να πάρουν οπωσδήποτε αποτέλεσμα. Όχι, ότι τώρα δεν το νοιώθουν. Αλλά, είναι εντελώς διαφορετικό. Έτσι, θα κατεβούν προετοιμασμένοι για 100% εχθρικό κλίμα και θα είναι πιο ελεύθεροι.

Στην συνέχεια… Έχουμε χρησιμοποιήσει μέχρι στιγμής 21 παίχτες. Από αυτούς τους 21, μέσα εκεί έχουν παίξει οι 7. Με την φανέλα μας. Συν τους Πουλίδο και Ψυχογιό, που πρέπει να έχουν παίξει εκεί με Τρίπολη και Βόλο, αντίστοιχα. Καλό θα είναι να χρησιμοποιηθούν αυτοί που έχουν πάρει στο παρελθόν, «γεύση» από εκεί. Αυτό σημαίνει ότι θα αποφύγουμε το τρακ των πρωτοεμφανιζόμενων παιχτών.

Στην συνέχεια, προχωρώ στο αγωνιστικό. Σ’ αυτό το μπλοκ γράφω για πάνω από 2 χρόνια. Οι πιο πολλοί με γνωρίζετε. Προπονητής δεν το έπαιξα ποτέ. Εξυπνάκιας, επίσης, ποτέ. Πιστεύω ότι είναι καλό να δώσουμε βαρύτητα στον άξονα μας. Στο κέντρο μας, δηλαδή. Ο άξονας του εχθρού, είναι πιο έμπειρος, δυναμικός και δουλεμένος από τον δικό μας. Στα τελευταία τρία τους ματς, έπαιξαν εκεί ο Φωτάκης ως επιτελικός. Ο Κάτσε ένα αμυντικό χαφ (έπαιξε και στα 4 ματς του πρωταθλήματος) και ο Λάζαρ δίπλα στον Κάτσε ως δεύτερο αμυντικό χαφ (σε 3 από τα 4 ματς). Το άλλο τους μισό λείπει. Δεν ξέρω αν επιστρέψει και ούτε με νοιάζει. Τα ίδια θα ισχύουν και πάλι.

Επομένως, βάζοντας εμείς 4 χαφ, παρατεταγμένα σε σχήμα ρόμβου ή σταυρού αν θέλετε (αυτό που έπαιζε ο Μπάγιεβιτς την σεζόν 2007-2008), έχουμε κάποια έξτρα στοιχεία. Καταρχήν, βασική και αναγκαία συνθήκη το να αμύνονται και οι τέσσερις χαφ μας. Από κει και πέρα, προσπαθούμε να κόψουμε τις κάθετες του εχθρού και τα ανεβάσματα – μπούκιες ή σουτ του Λαζάρ και τα φονικά σουτ του Φωτάκη. Ταυτόχρονα, με 4 χαφ θα μπορούμε να δώσουμε τις απαραίτητες αλληλοκαλύψεις στις πτέρυγες μας. Και οι πτέρυγες είναι επίσης ένα σημείο το οποίο θα ψάξει ο αντίπαλος.

Το εννοώ κάτι σαν Παπαστεριανό, Κοέλιο, Καπετάνο, Νταμαρλή. Θα έλεγα τον Παπαζαχαρία στην βάση του ρόμβου, όμως τον θέλω στα μπακ. Ο Νταμαρλής, μου έχει δείξει καλά στοιχεία και παρά την απειρία του (που την φοβάμαι, αν επιλεχθεί είναι η αλήθεια) μπορεί να προσφέρει (κυρίως ανασταλτικά). Πάντως, δεν θα με χαλούσε και Παντίδος-Πουλίδο στα μπακ με Παπαζαχαρία στην βάση του ρόμβου…

Επιθετικά, ρόλο θα παίξει ο Γιαννιώτας. Πρέπει να κινείται παντού. Πολύ τρέξιμο και κίνηση μακριά από την μπάλα. Και αν πάρει την μπάλα, να μπουκάρει ή μόνος του η να ψάξει τον Αγκάνθο. Ο τελευταίος, θα χρειαστεί στο σκοράρισμα, όσων αφορά την επίθεση. Αλλά θέλω από αυτόν να μαρκάρει μέχρι την μεσαία γραμμή το ακραίο μπακ του αντιπάλου (είτε Έτο, είτε Λίνο), όταν έχει την μπάλα.

Ένα άλλο σημείο που πρέπει να ψάξουμε είναι τα στημένα. Είτε τα φάουλ με γέμισμα, είτε απευθείας, είτε τα κόρνερ. Δεν θέλει άγχος κατά την εκτέλεση τους, ούτε βιασύνη. Προσπαθούμε να τα εκμεταλλευτούμε…

Ο αντίπαλος, εδώ που τα λέμε κερδίζει με τα ψέματα. Δεν είναι ομάδα με όλη την σημασία της λέξης. Μέτρια ομάδα είναι. Δεν είναι να τον υπερτιμάς. Ασφαλώς, είναι σε καλύτερη κατάσταση από εμάς. Προσέχω τα νώτα μου, αλλά δεν τελειώνω εκεί. Ψάχνω το γκολ  με έξυπνο τρόπο…

Τέλος, όσοι λένε ότι ο πόντος για μας είναι θρίαμβος και η νίκη όλη η χρονιά, είναι βαθειά νυχτωμένοι. Τα τελευταία δύο χρόνια, φεύγω με Χ2 από κει. Και στα τελευταία 5 ματς μέσα – έξω, έχω 2-3-0… Άρα, δεν είμαι ο αγχωμένος εγώ. Δεν έχω εγώ 5 ματς να κερδίσω σε τοπικό αγώνα. Δεν θα έχω εγώ τον κόσμο στο πλευρό μου, για να αγχωθώ για την νίκη. Δεν παίζω εγώ μέσα στην έδρα μου. Όλα τα παραπάνω οι άλλοι τα έχουν. Αυτοί είναι που πρέπει να κερδίσουν… Εγώ, απλά καταστρώνω τα αγωνιστικά σχέδια μου και περιμένω…

Μου έκατσε καλώς… Δεν μου έκατσε, προχωράω… Θα έχω απλά μία ήττα σε 6 ματς μ’ αυτούς.. Θα ψάξω αλλού την νίκη, μετά…

Έτσι, τα βλέπω εγώ. Δεν το παίζω ούτε ξερόλας, ούτε προπονητής. Ίσα – ίσα που τον θεσμό του προπονητή τον σέβομαι και τον εκτιμώ. Την γνώμη μου έγραψα, απλά…