Κάποια θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν Νο 3: Έξοδος από το γήπεδο και καθαριότητα

Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου μου (σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε κατά την είσοδό μας στο γήπεδο), θα ήθελα να αναφερθώ και στα προβλήματα που υπάρχουν ακόμη και κατά την έξοδό μας από το γήπεδο.

Είναι χαρακτηριστικό πως παρόλο που ανοίγουν τις πόρτες και δεν υπάρχουν πλέον τουρνικέ, πάλι υπάρχει στριμωξίδι και επικρατεί τρομερός εκνευρισμός, βρισίδια με τους υπαλλήλους της ΠΑΕ και κίνδυνος να υπάρξει τραυματισμός. 

Επίσης ένα θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει θα είναι και η καθαριότητα του γηπέδου, καθώς όταν φεύγει ο κόσμος αφήνει πίσω του ένα σωρό σκουπίδια και το γήπεδο πραγματικά θυμίζει καμένο τοπίο. 


Προσωπικά εξήλθα από την έξοδο στη Θύρα 4, επί της Αλκμήνης και υπήρχε μια μικρή πορτούλα από την οποία έβγαινε ο κόσμος στην κυριολεξία ένας-ένας.  Κάποιοι από τους φιλάθλους που περίμεναν από πίσω, αναρωτήθηκαν για ποιον λόγο δεν ανοίγει ολόκληρη η σιδερένια πόρτα, για να βγούμε πιο εύκολα και γρήγορα. Η υπάλληλος security που καθόταν μπροστά, απάντησε πως είναι κλειδωμένη. 

Όσο αυτό συνεχίζονταν και ερχόταν περισσότερος κόσμος, τόσο μεγάλωνε ο εκνευρισμός. Άλλοι άρχιζουν να βρίζουν, άλλοι τα έβαζαν με την ΠΑΕ, άλλοι με την γυναίκα security που κάθονταν εκεί. Τελικά ένας άνοιξε τον σύρτη και κατάφερε να ανοίξει την σιδερένια πόρτα. 

Και εδώ έρχομαι εγώ να ρωτήσω: για ποιον λόγο η υπάλληλος έλεγε ψέμματα; 

• Μήπως είχε εντολή από την ΠΑΕ ΆΡΗΣ να παραμείνει η πόρτα κλειστή;
• Μήπως απλά βαριόταν να την ανοίξει, ώστε να μην χρειάζεται να την κλείσει στο τέλος;

Ό,τι και αν ίσχυε από τα 2, αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Δε γίνεται να υπάρχει κίνδυνος να θρηνήσουμε θύματα, επειδή κάποιος είναι ανίκανος, ή τεμπέλης και δε θέλει να κάνει τη δουλειά του. Ειλικρινά πόσο δύσκολο είναι να ανοίξει μια πόρτα και τι πρόβλημα μπορεί να προκαλέσει;

Επιπρόσθετα να σχολιάσω και το πρόβλημα με τα σκουπίδια μετά το τέλος κάθε αγώνα. Όλα τα "μαξιλαράκια-φελιζόλ" μένουν εκεί, μαζί με ό,τι άλλο πλαστικό υπάρχει, κουτάκια ή πλαστικά ποτηράκια μπύρας, καφέδες κλπ. 

Το γνωρίζετε πως αυτά τα σκουπίδια παραμένουν όπως είναι μέχρι και 1-2 μέρες πριν το επόμενο επίσημο παιχνίδι της ομάδας; Ο "καθαρισμός" του γηπέδου, (όπως τουλάχιστον γίνεται αυτός), γίνεται για κάποιον ανεξήγητο λόγο 1-2 μέρες πριν τον επόμενο επίσημο αγώνα της ομάδας και όχι την επομένη του αγώνα. 

Όλοι οι καφέδες, μπύρες, φαγητό κλπ πετιούνται κάτω, ο κόσμος καθώς φεύγει πατάει πάνω τους, καφέδες ή μπύρες χύνονται πάνω στα πλαστικά καρεκλάκια, με αποτέλεσμα που την επόμενη φορά κάποιος πάει να κάτσει στο καρεκλάκι, αυτό είναι πιο βρώμικο και από τουαλέτα...

Κάτι που πρέπει να γίνει, είναι να εξετάσει η ΠΑΕ η καθαριότητα του γηπέδου να γίνεται την επομένη, ώστε να μη μένει για καιρό σε αυτή την κατάσταση το γήπεδο. Γιατί τυχόν επισκέπτες στο γήπεδο ή στο καφέ/εστιατόριο του γηπέδου να βλέπουν όλη αυτή την βρωμια;

Επίσης θα πρέπει να αλλάξουμε και εμείς την συμπεριφορά μας. Γιατί δεν παίρνουμε το κυπελλάκι καφέ μαζί μας, να το πετάξουμε έξω από το γήπεδο σε έναν κάδο; Με τον ίδιο τρόπο που συνηθίσαμε να πηγαίνουμε κινηματογράφο και πετάμε τα σκουπίδια μας στο τέλος της προβολής, κάτι αντίστοιχο πρέπει να γίνεται και στο γήπεδο. Ας βγάλει η ΠΑΕ 3-4 σεκιουριτάδες σε κάθε θύρα, να κρατάνε μαύρες σακούλες, ώστε να πετάει ο κόσμος τα σκουπίδια του. Στο κάτω-κάτω μιλάμε για το σπίτι μας, για το γήπεδο το οποίο λατρεύουμε, δεν είναι κρίμα να το αφήνουμε σε αυτή την κατάσταση;

Εντάξει το παράδειγμα της φωτογραφίας με τους Ιάπωνες φιλάθλους να μαζεύουν τα σκουπίδια τους είναι τραβηγμένο. Αλλά τουλάχιστον να κάνουμε τα βασικά ρε παιδιά...