Καλησπέρα σε όλους. Και για αυτήν την Τρίτη συνεχίζουμε τα αφιερωμάτά μας σε όλους τους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν με τη φανέλα του ΆΡΗ, την περίοδο 2006-2014, δηλαδή μεταξύ των δύο υποβιβασμών.
Συνεχίζουμε σήμερα με τους αριστερούς μπακ.
Χρήστος Νάιντος: Δεν τον θυμάμαι γιατί όσα χρόνια ήταν στον ΆΡΗ εγώ ήμουν πολύ μικρός. Θα ήθελα πάντως μία άποψη από τους παλαιότερους.
Τίνγκα: Ούτε αυτόν τον πολυθυμάμαι αλλά από αυτά που έχω ακούσει πρέπει να ήταν ή του ύψους ή του βάθους.
Νίκος Καράμπελας: Ο ορισμός του μέτριου παίκτη. Τίποτα το ιδιαίτερο, απλά αρκετά καλός αμυντικά. Αξέχαστο φυσικά το πέναλτι κόντρα στον συμπολίτη που έστειλε τη μπάλα από το Χαριλάου στο Θερμαϊκό.
Μάρκο Αουρέλιο: Αρκετά καλός παίκτης, με πολύ καλό αριστερό πόδι. Είχε πετύχει μάλιστα μακράν το κορυφαίο γκολ που έχω δει από τον ΆΡΗ στα 16 χρόνια ζωής μου.
Κάρλος Αράνο: Εξαιρετικός και απροσπέλαστος αμυντικά, από το κέντρο και μπροστά δεν υπήρχε.
Μίσελ Γκαρμπίνι: Το αντίθετο από τον Αράνο. Ασταθέστατος αμυντικά, τρομερός επιθετικά και φοβερό αριστερό πόδι. Από τότε που έπαιζε στον ΆΡΗ έλεγα ότι θα μπορούσε να είναι καταπληκτικό αριστερό χαφ. Είχε πάντως σημαντικό μερίδιο ευθύνης στην ιστορική ευρωπαϊκή πορεία το 2010-11, αγωνιζόμενος σε όλα τα ματς.
Γιάννης Αγτζίδης: Είχαν ακουστεί πολύ καλά λόγια γι' αυτόν όταν πρωτοανέβηκε στην πρώτη ομάδα ωστόσο έφυγε πριν καν κάνει ντεμπούτο.
Γιώργος Μαργαρίτης: Παίκτης με ταβάνι τη Β' εθνική. Φιλότιμος, εργατικός, αλλά όχι για πολλά πολλά.
Γιάννης Ζαραδούκας: Ίσως ο πιο πλήρης της σημερινής λίστας, μπορούσε να εξισορροπήσει εξαιρετικά αμυντικά και επιθετικά καθήκοντα και θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να ξαναγυρίσει στον ΆΡΗ.
Στέλιος Τσουκάνης: 2,5 χρόνια στην ομάδα ήταν ο αναπληρωματικός των αναπληρωματικών. Ζήτημα να 'παιξε 3-4 ματς.
Νίκος Τσουμάνης: Ξεκίνησε αρκετά καλά αλλά με τον καιρό εξελίχθηκε σε έναν από τους χειρότερους παίκτες της ομάδας τη χρονιά που αυτή υποβιβάστηκε. Πάντως, σε κάθε παιχνίδι τα έδινε όλα και πρέπει να του πιστωθεί.
Βασίλης Καραγκούνης: Ήρθε ως ταλέντο δανεικός από τον Ολυμπιακό αλλά δεν έδειξε απολύτως τίποτα και δεν κατάφερε ποτέ να αποτελέσει έστω μία καλή αλλαγή.
Συνεχίζουμε σήμερα με τους αριστερούς μπακ.
Χρήστος Νάιντος: Δεν τον θυμάμαι γιατί όσα χρόνια ήταν στον ΆΡΗ εγώ ήμουν πολύ μικρός. Θα ήθελα πάντως μία άποψη από τους παλαιότερους.
Τίνγκα: Ούτε αυτόν τον πολυθυμάμαι αλλά από αυτά που έχω ακούσει πρέπει να ήταν ή του ύψους ή του βάθους.
Νίκος Καράμπελας: Ο ορισμός του μέτριου παίκτη. Τίποτα το ιδιαίτερο, απλά αρκετά καλός αμυντικά. Αξέχαστο φυσικά το πέναλτι κόντρα στον συμπολίτη που έστειλε τη μπάλα από το Χαριλάου στο Θερμαϊκό.
Μάρκο Αουρέλιο: Αρκετά καλός παίκτης, με πολύ καλό αριστερό πόδι. Είχε πετύχει μάλιστα μακράν το κορυφαίο γκολ που έχω δει από τον ΆΡΗ στα 16 χρόνια ζωής μου.
Κάρλος Αράνο: Εξαιρετικός και απροσπέλαστος αμυντικά, από το κέντρο και μπροστά δεν υπήρχε.
Μίσελ Γκαρμπίνι: Το αντίθετο από τον Αράνο. Ασταθέστατος αμυντικά, τρομερός επιθετικά και φοβερό αριστερό πόδι. Από τότε που έπαιζε στον ΆΡΗ έλεγα ότι θα μπορούσε να είναι καταπληκτικό αριστερό χαφ. Είχε πάντως σημαντικό μερίδιο ευθύνης στην ιστορική ευρωπαϊκή πορεία το 2010-11, αγωνιζόμενος σε όλα τα ματς.
Γιάννης Αγτζίδης: Είχαν ακουστεί πολύ καλά λόγια γι' αυτόν όταν πρωτοανέβηκε στην πρώτη ομάδα ωστόσο έφυγε πριν καν κάνει ντεμπούτο.
Γιώργος Μαργαρίτης: Παίκτης με ταβάνι τη Β' εθνική. Φιλότιμος, εργατικός, αλλά όχι για πολλά πολλά.
Γιάννης Ζαραδούκας: Ίσως ο πιο πλήρης της σημερινής λίστας, μπορούσε να εξισορροπήσει εξαιρετικά αμυντικά και επιθετικά καθήκοντα και θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να ξαναγυρίσει στον ΆΡΗ.
Στέλιος Τσουκάνης: 2,5 χρόνια στην ομάδα ήταν ο αναπληρωματικός των αναπληρωματικών. Ζήτημα να 'παιξε 3-4 ματς.
Νίκος Τσουμάνης: Ξεκίνησε αρκετά καλά αλλά με τον καιρό εξελίχθηκε σε έναν από τους χειρότερους παίκτες της ομάδας τη χρονιά που αυτή υποβιβάστηκε. Πάντως, σε κάθε παιχνίδι τα έδινε όλα και πρέπει να του πιστωθεί.
Βασίλης Καραγκούνης: Ήρθε ως ταλέντο δανεικός από τον Ολυμπιακό αλλά δεν έδειξε απολύτως τίποτα και δεν κατάφερε ποτέ να αποτελέσει έστω μία καλή αλλαγή.
4 σχόλια:
Γραφω μετα απο παρα πολυ στο blog, αν και μπαινω τακτικα, γιατι μου αρεσουν τα αφιερωματα σου.
Οσο για τον Ναϊντο, ηταν ενας φιλοτιμος, κοντουλης μπακ. Δεν ηταν για πολλα, αλλα τα βασικα τα εκανε. Παικτης Β' εθνικης θα ελεγα, αλλα αν μη τι αλλο αξιοπρεπης.
Για τους υπολοιπους, λιγο πολυ συμφωνω. Νομιζω υπερεκτιμας λιγο τον Ζαραδουκα. Γενικα, θα ελεγα οτι το πιο καλο μπακ ηταν ο Μισελ κ μετα Αουρελιο με Αρανο.
Μας ελειψες πολυ ρε Σκολιξ!!!
Ο Αουρελιο δεν μπορουσε να παιξει αμυνα. Ο Μισελ ηταν ισως ο πιο βελτιωμενος παικτης εκεινη την σεζον , αφου οταν ξεκινησε ηταν χαλια αλλα στην πορεια εγινε βαρομετρο για την ομαδα.
Ο Αρανο ηταν η συμπαθεια μου , εργατικος , με πολλα τρεξιματα και καλο σουτ. Μακραν ο καλυτερος κατα την γνωμη μου !
Να σαι καλα ρε φιλαρακι!
Ο Αουρελιο οντως με την αμυνα δεν το χε και πολυ, αλλα ηταν καλος παικτης. Εκεινο το μονοκομματο ηταν καταπληκτικο γκολ (νομιζω κοντρα σε Αστερα Τριπολης), ισως το καλυτερο που εχει μπει στο Χαριλαου απο το 2000 κ μετα.
Δημοσίευση σχολίου