Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Δίπλα στο βουνό, μήπως υπάρχει κι' άλλο βουνό ;;;

Όπως, έχουμε, αναφέρει, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, θα "κάνουμε λόγο", για τις διάφορες καταστάσεις που υπάρχουν σε ομάδες, ανά την Ευρώπη, έτσι, για να διευρύνουμε τους ορίζοντες μας. Την προηγούμενη φορά, η στήλη, αναφέρθηκε στην νοοτροπία που διέπει την ομάδα της Αθλέτικ Μπιλμπάο. Τώρα, θα ασχοληθούμε, με την πάρα πολύ καλή φέτος, Εσπανιόλ...


Όπως, γνωρίζετε, η Εσπανιόλ, βρίσκεται μόνη 5η στην Primera, σε απόσταση αναπνοής από την τριάδα. Τι γίνεται, όμως, εκεί και έφτασε σ' αυτό το σημείο η ομάδα;;; Ποια είναι η νοοτροπία που διέπει τον σύλλογο και τον έφτασε σε αυτό το επίπεδο, ενώ πριν λίγα χρόνια, πάλευε για την σωτηρία του;; Ποιοι παράγοντες, τέλος πάντων, συνετέλεσαν, έτσι ώστε, να φτάσει η ομάδα αυτή, εδώ;;;


Όπως όλοι, φαντάζομαι, γνωρίζετε, ότι, η Εσπανιόλ εδρεύει στην Καταλωνία και συγκεκριμένα στην Βαρκελώνη. (Όπως , φαντάζομαι, γνωρίζετε, ποιο "βουνό", εδρεύει, επίσης εκεί)...

Τον Ιανουάριο του 2009, λοιπόν, η Εσπανιόλ, βρισκόταν τρίτη από το τέλος. Η κατάσταση, έμοιαζε έκρυθμη και η απειλή του υποβιβασμού, κοντά. Εκείνη, την περίοδο, οι άνθρωποι της ομάδας, έλαβαν την απόφαση, να "αλλάξουν", για τρίτη φορά μέχρι εκείνο το σημείο της χρονιάς, προπονητή.

Σκεπτόμενοι, λοιπόν, ότι, χρειαζόταν, έναν άνθρωπο, ο οποίος θα ενώσει περισσότερο τους παίχτες, θα τους γνωρίζει βέβαια, αλλά και ταυτόχρονα θα είναι και μία ισχυρή προσωπικότητα, αποφάσισαν, να "πάρουν" προπονητή, τον Κύριο που βλέπεται, πάνω αριστερά στην εικόνα. Τον Μαουρίτσιο Ποκετίνο..Τον 42χρονο, παλαίμαχο παίχτη της ομάδας τους, ο οποίος, είχε υπάρξει, συμπαίχτης με εννιά, από τους ήδη υπάρχοντες παίχτες, της Εσπανιόλ, τότε..

Φυσικά, οι παραπάνω σκέψεις, της διοίκησης, "πέτυχαν", καθώς, ο Ποκετίνο, κατάφερε, να δέσει την ομάδα και πέτυχε, την άνετη παραμονή της, τερματίζοντας στην 10η θέση στο τέλος της περιόδου, 2008-2009 ! !

Τον Ιούνιο του 2009, λοιπόν, μετά το τέλος της σεζόν, η διοίκηση της Εσπανιόλ, "καλεί", τον Ποκετίνο και του προτείνει 2ετή επέκταση του συμβλαίου του, με ξεκάθαρο πλάνο την σταδιακή "προαγωγή" των παιδιών, της δεύτερης ομάδας, στην αντρική ομάδα. Ο Ποκετίνο, δέχεται και επεκείνει, μέχρι τον Ιούνιο του 2011.
Στις 2 Αυγούστου του 2009, η διοίκηση της ομάδας, "ανοίγει", τις πύλες του νέου γηπέδου, της Εσπανιόλ, χωριτικότητας 40.000 θεατών.

Χαρακτηριστικό στοιχείο, της ομάδας, ο καθορισμός ενός πλάνου, που οδηγείται, από το τρίπτυχο: Γήπεδο , Προπονητής , Ακαδημίες...

Με τον Μαουρίτσιο Ποκετίνο, λοιπόν, εκ νέου, στο "τιμόνι" της, η Εσπανιόλ, κερδίζει την 11η θέση στην Primera, την περίοδο 2009-2010. Κατάφερε, όμως, να δέσει ακόμη περισσότερο την ομάδα, δουλέυοντας με τα παιδιά, από την δεύτερη ομάδα και γενικώς παίρνοντας εμπειρίες.

Η σεζόν 2010-2011, ξεκινάει, λοιπόν και η Εσπανιόλ, είναι άτρωτη στο Ελ Πράτ (το γήπεδό της). Ο Ποκετίνο, καλείται, από την διοίκηση και επεκτείνει ακόμη ένα χρόνο το συμβόλαιο του (μέχρι τον Ιούνιο του 2012, δηλαδή). Σταδιακά, η ομάδα, βρίσκει τα πατηματά της και στα εκτός έδρας μάτς και χάρη στην συλλογική δουλειά, παρουσιάζει ένα αξιόλογο σύνολο, όπου κι' αν αγωνίζεται.

Ο μέσος όρος ηλικίας των παιχτών, πολύ μικρός και το "πάντρεμα" των μικρών σε ηλικία παιχτών, με τους περισσότερο έμπειρους (λόγω περισσότερων αγώνων), αποδυκνείεται, τέλειο..

Οι πιτσιρικάδες Ντίντακ (21 χρονών), Ζόρντι Αμάτ (19 χρονών), Μολίνα (19 χρονών), Άλβαρο Βάσκεθ (20 χρονών) , Ραούλ Μπαένα (22 χρονών), Βίκτορ Ρουίθ (22 χρονών), έχουν δουλευτεί και κάλλιστα, αποτελούν βασικές επιλογές, του προπονητή, Ποκετίνο..

Οι παραπάνω, πιάνουν, τέλεια χημεία με τους περισσότερο έμπειρους, Βερντού, Κογιεχόν, Λουίς Γκαρσία, Τσίκα, Χάβι Μάρκεθ, Οσβάλδο..Και αυτοί, όμως, είναι σε σχετικά μικρή ηλικία (23-28)..

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, της πίστης, την οποία τρέφει ο Ποκετίνο, προς τους παίχτες του, είναι, ότι, αρνήθηκε να κάνει μεταγραφή, μετά τον τραυματισμό του έμπειρου και καλού επιθετικού, Οσβάλδο (2 μήνες εκτός) και είπε, ότι, θα καλύψει, την απουσία του, εκ των έσω, δείχνοντας εμπιστοσύνη στους παίχτες του..

Το κλίμα είναι οικογενειακό και η χημεία τέλεια. Το πλάνο, το οποίο τέθηκε, ακολουθείται πιστά και τα αποτελέσματα, φαίνονται.

Όποιος, έχει παρακολουθήσει, την Εσπανιόλ, θα είδε, ότι, μιλάμε, για μία πραγματικά δουλεμένη ομάδα. Δουλεμένη προσεχτικά, απο την αμυντική της λειτουργία, μέχρι την επιθετική της ανάπτυξη.

Με παίχτες, που γνωρίζουν τον ρόλο τους, ανά πάσα στιγμή μέσα στο γήπεδο, είτε αμύνονται, είτε επιτίθενται, δεν υπάρχει αντεπίθεση της Εσπανιόλ, που να μην "μυρίσει" γκόλ..

Θα δείτε αυτοματισμούς, τρίγωνα, σωστές και γρήγορες μεταβιβάσεις, κάθετες μπαλιές, κινήσεις μακρυά από την μπάλα και πάνω από όλα, θα δείτε την μπάλα να φεύγει με την μία, από τα πόδια των παιχτών της.

2-3 φορές, έδειξε, ζωντανά, αγώνες της, γνωστό Ελληνικό κανάλι, που μεταδίδει, αγώνες της Primera Division. Το διπλό που έβγαλε στην Ατλέτικο και το διπλό στην Σεβίλλη..

Μέσα, λοιπόν, από το τρίπτυχο: Προπονητής - Γήπεδο - Νέοι παίχτες και πάντρεμα με έμπειρους, κατάφερε να παρουσιάζει θέαμα και να διεκδικεί με αξιώσεις την έξοδο της στο Champions Leauge..

Η Εσπανιόλ, αποτελεί, ζωντανό παράδειγμα, πως όταν μία ομάδα θέσει ένα πλάνο και με συντονισμένες ενέργειες το ακολουθήσει, τότε, η "πόρτα" της επιτυχίας, δεν θα αργήσει να φανεί...

10 σχόλια:

Skolix είπε... 24 Ιανουαρίου 2011 στις 7:08 μ.μ.

jim, για αλλη μια φορα εγραψες. Οι ομαδες που επιλεγεις να παρουσιασεις ειναι υποδειγματα ολες στο τροπο λειτουργιας τους, με αποκορυφωμα φυσικα την Μπαρτσελονα η οποια δε χρειαζεται ιδιαιτερη αναλυση.

Θα ηθελα οταν μπορεσεις να δω και αλλης χωρας ομαδα, γιατι νομιζω οτι η Ισπανια ειναι η καλυτερη στον τροπο λειτουργιας. Απο Ιταλια δεν ξερω να κινειται καμια αναλογα, ενω απο Αγγλια ισως η Εβερτον και η Φουλαμ

KANTHAR0S είπε... 24 Ιανουαρίου 2011 στις 7:10 μ.μ.

Πολύ καλό το άρθρο σου. Πολύ καλή δουλειά. Συνέχισε.

jim είπε... 25 Ιανουαρίου 2011 στις 12:26 π.μ.

Skolix, έχω ήδη έτοιμα θέματα για πολλές Ιταλικές ομάδες και όχι μόνο..Όχι βεβαια, όλα στο ιδιο μοτίβο με το σημερινο άρθρο..Με διαφορετικό, αλλά με εξίσου ενδιαφέρον θέμα..Αρκεί να σου πω, ότι, είχα στο μυαλό μου να ανεβάσω ένα άρθρο για μία Ιταλική ομάδα σημερα, αλλά το άφησα για πιο μετα, λόγω της πολύ καλής πορείας της Εσπανιόλ..

KANTHARE, καλό είναι να κοιταζουμε, τι γίνεται και παραέξω, για να παίρνουμε μαθήματα..

Jik, παραδείγματα υπάρχουν πολλά....

Ανώνυμος είπε... 25 Ιανουαρίου 2011 στις 9:36 π.μ.

Jim πολύ ωραίο το αφιέρωμα στην Εσπανιόλ, μας βοηθάς να καταλάβουμε οτι θέλει χρόνο υπομονή κ φυσικά πλάνο για να γίνει κάτι καλό κ αξιόπιστο.

Εγώ θα σου πρότεινα έτσι για να παντρέψουμε την Ελλάδα με την Ευρώπη να κάνεις κάτι ανάλογο με κάποια ελληνική ομάδα, έτσι για να δούμε τι μοντέλο - για την ακρίβεια τι σκατά!!! μοντέλο- μπορεί να δουλέψει εντός συνόρων.

Σαν παράδειγμα θα έδινα την Λάρισα του Δώνη που πήρε Κύπελλο κ βγήκε Ευρώπη -αν κ όλοι θυμόμαστε πώς!-.... ή τον φετινό Ολυμπιακό Βόλου, αν κ ακόμα βρισκόμαστε στην μέση της χρονιάς.Απλά μπορείς να ασχοληθείς απο τότε που ήτανε στην Β'.

geokampour

salonika3 είπε... 25 Ιανουαρίου 2011 στις 1:12 μ.μ.

Φίλε JIM,έψαξες αν εκεί στην Εσπανιόλ έχουν Κόντη ή super Εσπανιόλ;Μάλλον όχι!
Φίλε geokampour,αν ψάξουμε πως βγήκε τότε στας Ευρώπας η AEL FC και πως ανέβηκε ο Ολυμπιακός Βόλου (που σε μια νύχτα από Ολυμπιακός Βόλου συγχωνεύτηκε με την Κασσάνδρα με την ονομασία ΑΣΚ-Ολυμπιακός Βόλου και ξανά σε μια νύχτα "σβήστηκε" το ΑΣΚ) μάλλον θα μας πιάσουν τα γέλια ή τα κλάματα που ασχολούμαστε ακόμα με το άθλημα και ίσως να είναι και ιεροσυλία η σύγκριση με πραγματικές ομάδες της Ευρώπης!Είπαμε με το Ελλ. πρωτάθλημα ασχολούμαστε επειδή είμαστε ΑΡΗΣ και δεν παίρνουμε στα σοβαρά τίποτα και αν θέλουμε να δούμε πραγματική μπαλίτσα,βλέπουμε την ομάδα μας στο EUROPA LEAGUE ή Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.Πάντως για να τα λέμε όλα,ο Ολυμπιακός Βόλου ίσως αυτή τη στιγμή να είναι η πιο στρωμένη ομάδα του πρωταθλήματος και πιστεύω μεγάλο ρόλο έχει παίξει ο προπονητής του!

Skolix είπε... 25 Ιανουαρίου 2011 στις 2:31 μ.μ.

Νομιζω απο Ελλαδα με πλανο δουλευει μονο ο Τελης και παλια δουλεψε ο Αστερας Τριπολης που πηρε τις ανοδους σερι.

jim είπε... 25 Ιανουαρίου 2011 στις 3:31 μ.μ.

Valdazzar, σ'ευχαριστώ..Το blog, το έφτιαξε ο red dragon..Εγώ απλά γράφω άρθρα.

Geokampour, πιστεύω, ότι, στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κάποιο μοντέλο ΜΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ, που να αποτελεί πρότυπο..Το μυστικό σε κάποιο πλάνο ή "μοντέλο" όπως το λες, είναι να έχει διάρκεια..Ο Ολυμπιακός Βόλου, ένα εξάμηνο μέχρι τώρα, δείχνει κάτι..Σε 2-3 χρόνια τι θα κάνει;; Τα ίδια λέγαμε και για τον Αστέρα Τρίπολης την σεζον 2007-2008, που ανέβηκε και μέχρι τώρα άλλαξε 5-6 προπονητες και πολλους παιχτες..

Salonika3, το μόνο σίγουρο, είναι ότι, πρέπει, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ, δηλαδή, να αποκτήσουμε ΔΙΑΡΚΕΙΑ, στην θεση του προπονητη και των παιχτων..Δηλαδή, να επιλέξουμε έναν προπονητη και να τον στηρίξουμε για 4-5 χρόνια, όπως να βγάλουμε παιδιά από την β ομάδα και να κρατήσουμε εναν κορμό παιχτών, χωρίς να αλλάζουμε 12-15 παιχτες καθε καλοκαιρι..

Skolix, ο Εργοτέλης, για μενα δεν καταφερε πολλα πραγματα, γιατι, πολύ απλά, δεν έχει σημειώσει κάποια σημαντική επιτυχία..Όυτε κάποια πορεία στο κύπελλο εκανε, ουτε στα play off μπήκε, ουτε στην ευρωπη ποτε..Απλά κράτησε τον προπονητή του και έβγαλε 2-3 κρητικόπουλα..Για να φτασει σε σημειο να γινει πρότυπο, απαιτούνται και υπερβασεις βάση αποτελεσμάτων...Και υπερβάσεις, δεν έχει κάνει ως τώρα...

Skolix είπε... 25 Ιανουαρίου 2011 στις 3:36 μ.μ.

jim, δεν εχεις αδικο, απλα στην Ελλαδα για τον Τελη επιτυχια θεωρουνται οσα εχει καταφερει. Μην ξεχνας οτι για να διεκδικησεις στην Ελλαδα τιτλο (ή εστω διακριση) χρειαζονται αλλα πραγματα.