Καλησπέρα σε όλους. Η σειρά αφιερωμάτων ΆΡΗΣ 2006-2014, όπου αναλύσαμε όλους τους παίκτες που φόρεσαν την κιτρινόμαυρη φανέλα του ΆΡΗ, αυτή την 8ετία, μεταξύ των 2 υποβιβασμών, φτάνει αισίως στο τέλος της. Ελπίζω να χαρήκατε αυτά τα αρθράκια και να θυμηθήκατε διάφορους παικταράδες και παλτά που πέρασαν από την ομάδα μας.
Πάμε σήμερα να δούμε την δεύτερη παρτίδα των σέντερ φορ.
Κάρλος Ρουίζ: Παρότι θεωρητικά, αλλά και στατιστικά, η μεταγραφή του και η παρουσία του θεωρείται σχετικά αποτυχημένη, εξακολουθώ να τον θεωρώ από τους πιο χαρισματικούς επιθετικούς που ήρθαν στην ομάδα. Φοβερό ένστικτο, εμπειρία και πολύ καλό παιδί, ο Πεσκαδίτο πέτυχε μόλις 4 γκολ σε 25 συμμετοχές, με πολλούς και διάφορους παράγοντες να του στερούν καλύτερους αριθμούς. Θα έχει βέβαια για πάντα ξεχωριστή θέση στα βιβλία της ιστορίας, αφού με δικά του γκολ (1 μέσα 1 έξω) ο ΆΡΗΣ προκρίθηκε στους ομίλους του Europa League, αποκλείοντας στα πλέι οφ την Αούστρια Βιέννης, με τον Ρουίζ να βάζει τις βάσεις για την ιστορική ευρωπαϊκή πορεία (πέτυχε άλλο 1 γκολ μέσα στη Ρόζενμποργκ στους ομίλους)!
Ντάνιελ Τσέζαρεκ: Με μεγάλες προδιαγραφές στο ελληνικό πρωτάθλημα από αρκετές ομάδες (κυρίως Αστέρα Τρίπολης), ο Κροάτης έκατσε 1,5 χρόνο στην ομάδα (ήρθε το καλοκαίρι του 2010). Ήταν και αυτός βασικό μέλος της ευρωπαϊκής πορείας (2 γκολ εντός με τη Γιαγκελόνια στο 2-2, άλλο 1 στο τελευταίο ματς του ομίλου στο 2-0 με τη Ρόζενμποργκ), ενώ συνολικά πέτυχε 7 γκολ σε 40 παιχνίδια με τη φανέλα του ΆΡΗ.
Ραούλ Μπομπαντίγια: Έκατσε μόλις ένα 6μηνο (το δεύτερο της σεζόν 2010-11), έπαιξε μόλις 9 ματς, όμως πρόλαβε να δείξει ότι είναι παίκτης πολύ υψηλού επιπέδου και κλάσης. Δεν είναι τυχαίο ότι πλέον είναι βασικός και αναντικατάστατος με τη φανέλα της Άουγκσμπουργκ στη Μπουντεσλίγκα. Έπαιξε μέσα-έξω με Μαν Σίτι στους 32, ενώ σε 7 ματς στο πρωτάθλημα σκόραρε 2 πολύ όμορφα γκολ με Λάρισα (2-2 εκτός) και Πανσερραϊκό (3-1 εντός)!
Φαμπιάνο Λίμα: Ήρθε το Σεπτέμβριο του 2010, λίγες ημέρες πριν το εντός έδρας ματς με την Ατλέτικο. Έπαιξε συνολικά 3 ματς, συνολικά δε συμπλήρωσε ούτε μισάωρο (29' για την ακρίβεια..) και ελάχιστοι τον θυμούνται έστω σαν όνομα.
Νίκος Αγγελούδης: Παιδί του ΆΡΗ, πολύ ταλαντούχος και δουλευταράς και καλός χαρακτήτας. Έκανε εκπληκτικό δίδυμο με τον από κάτω τη σεζόν 2010-11 στην Κ20, όταν και αυτή κατέκτησε το πρωτάθλημα και γρήγορα κέρδισε το επαγγελματικό συμβόλαιο. Ήταν μέλος της πρώτης ομάδας του ΆΡΗ επί 3 χρόνια (το ένα 6μηνο δανεικός στη Δόξα Δράμας), και ήταν εκ των βασικών επιλογών τις 2 τελευταίες σεζόν πριν πέσουμε. Συνολικά σκόραρε 5 γκολ σε 34 παιχνίδια, δείχνοντας όμως αρκετά καλά στοιχεία. Θα ήθελα κάποια στιγμή να τον ξαναδώ στον ΆΡΗ.
Θανάσης Τοπούζης: Ο Τοπούζης που τώρα αγωνίζεται στον Αγροτικό Αστέρα, τη μεγαλύτερη ομάδα της Δυτικής Θεσσαλονίκης, προέρχεται από τις ακαδημίες του ΆΡΗ και ήταν ο πρώτος σκόρερ όταν η Κ20 κατέκτησε το πρωτάθλημα, και όλοι περίμεναν πολλά από αυτόν. Ωστόσο, το μόνο που κατάφερε ήταν να αγωνιστεί ένα 12λεπτο στο εντός έδρας ματς με τον Ατρόμητο (ήττα 0-1), τη 2η αγωνιστική του 2011-12 και τίποτα απολύτως παραπάνω.
Βικτοράς Γιάκομπ: Όταν ήρθε, το 2011, σχεδόν όλοι έβριζαν, και ήμουν από τους λίγους που τον στήριζα. Όμως γρήγορα με έκανε να αλλάξω απόφαση. Φοβερή απάθεια στο παιχνίδι του, καθόλου φιλότιμος, δεν κατάφερε τίποτα με τον ΆΡΗ. Έπαιξε 8 ματς, δεν σκόραρε καθόλου και έφυγε άρων άρων το Γενάρη.
Θανάσης Κανούλας: Ήταν 2 χρόνια στην ομάδα (2011-2013), συνέχεια μεταξύ πάγκου και κερκίδας, ωστόσο όποτε έμπαινε τα έδινε όλα. Έπαιξε συνολικά σε 12 ματς και σκόραρε 1 γκολ, μέσα στο Λεβαδειακό (ήττα 2-1) τη σεζόν 2012-13.
Γιάννης Γκέσιος: Και αυτός από τις ακαδημίες του ΆΡΗ, όμως έφυγε νωρίς για να επιστρέψει ξανά το 2012 για μισή σεζόν. Έπαιξε σε 8 ματς και το μόνο καλό ματς που έκανε ήταν η εντός έδρας νίκη με 2-1 κόντρα στη Βέροια, όπου είχε το μοναδικό γκολ και τη μοναδική του ασίστ με τον ΆΡΗ. Μετριότατος παίκτης, έφυγε τον Ιανουάριο.
Νταβίντ Αγκάνθο: Δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ.
Δημήτρης Διαμαντάκος: Ήρθε ως δανεικός από τον Ολυμπιακό το δεύτερο εξάμηνο της σεζόν 2012-13. Παρότι δε σκόραρε ούτε ένα γκολ σε 13 ματς, κάθε φορά που έπαιξε έδειξε πολύ καλά στοιχεία και προσπαθούσε πάντα για το καλύτερο, παρότι ''περαστικός''. Πλέον αποτελεί από τις μεγαλύτερες ελπίδες της Ελλάδας για τη γραμμή κρούσης.
Ζήσης Ναούμ: Τι; Ποιος; Πού; Πώς; Κι όμως, αυτός ο τυπάς ήταν μέλος του ΆΡΗ στην αρχή τη σεζόν 2013-14, και ποτέ δε μάθαμε ούτε πώς είναι, ούτε πότε ακριβώς έφυγε. Δεν έπαιξε καθόλου και πέραν της ανακοίνωσης για μεταγραφή του, δεν ακούστηκε ποτέ.
Μιχάλης Μανιάς: Είχε ακουστεί για όλες τις μεγάλες ομάδες της Ελλάδας λόγω της εξαιρετικής παρουσίας του στον Απόλλων Σμύρνης, όμως τελικά επέλεξε ΆΡΗ και ήταν βασικό μέλος της ομάδας τη χρονιά που πέσαμε. Είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, ωστόσο φορτώθηκε πολλές ευθύνες για την ηλικία και τις εμπειρίες που είχε ως τότε, ενώ σε μερικά παιχνίδια έδειξε και αρετές του ταλέντου του. Πλέον αποτελεί βασικό φορ του ΠΑΣ Γιάννινα και τα πάει εξαιρετικά. Με τον ΆΡΗ, τη σεζόν 2013-14, είχε 32 συμμετοχές και 7 γκολ.
Τάσος Μπακασέτας: Ήταν μία από τις πολλές μεταγραφές το Γενάρη του 2014 και ίσως η πιο ποιοτική. Ήρθε δανεικός από τον Αστέρα Τρίπολης για 6 μήνες και έδειξε φοβερό πάθος για τη φανέλα. Πέτυχε 3 γκολ (τα 2 στο ντεμπούτο του στο... αξιομνημόνευτο 4-3 μέσα στο Λεβαδειακό), ενώ κανείς δεν θα ξεχάσει την απίστευτη κόκκινη που δέχθηκε στο ματς μέσα στον Πλατανιά που του στέρησε... 4 αγωνιστικές! Πολύ καλός παίκτης, θα ήθελα να τον ξαναδώ στην ομάδα.
Πάμε σήμερα να δούμε την δεύτερη παρτίδα των σέντερ φορ.
Κάρλος Ρουίζ: Παρότι θεωρητικά, αλλά και στατιστικά, η μεταγραφή του και η παρουσία του θεωρείται σχετικά αποτυχημένη, εξακολουθώ να τον θεωρώ από τους πιο χαρισματικούς επιθετικούς που ήρθαν στην ομάδα. Φοβερό ένστικτο, εμπειρία και πολύ καλό παιδί, ο Πεσκαδίτο πέτυχε μόλις 4 γκολ σε 25 συμμετοχές, με πολλούς και διάφορους παράγοντες να του στερούν καλύτερους αριθμούς. Θα έχει βέβαια για πάντα ξεχωριστή θέση στα βιβλία της ιστορίας, αφού με δικά του γκολ (1 μέσα 1 έξω) ο ΆΡΗΣ προκρίθηκε στους ομίλους του Europa League, αποκλείοντας στα πλέι οφ την Αούστρια Βιέννης, με τον Ρουίζ να βάζει τις βάσεις για την ιστορική ευρωπαϊκή πορεία (πέτυχε άλλο 1 γκολ μέσα στη Ρόζενμποργκ στους ομίλους)!
Ντάνιελ Τσέζαρεκ: Με μεγάλες προδιαγραφές στο ελληνικό πρωτάθλημα από αρκετές ομάδες (κυρίως Αστέρα Τρίπολης), ο Κροάτης έκατσε 1,5 χρόνο στην ομάδα (ήρθε το καλοκαίρι του 2010). Ήταν και αυτός βασικό μέλος της ευρωπαϊκής πορείας (2 γκολ εντός με τη Γιαγκελόνια στο 2-2, άλλο 1 στο τελευταίο ματς του ομίλου στο 2-0 με τη Ρόζενμποργκ), ενώ συνολικά πέτυχε 7 γκολ σε 40 παιχνίδια με τη φανέλα του ΆΡΗ.
Ραούλ Μπομπαντίγια: Έκατσε μόλις ένα 6μηνο (το δεύτερο της σεζόν 2010-11), έπαιξε μόλις 9 ματς, όμως πρόλαβε να δείξει ότι είναι παίκτης πολύ υψηλού επιπέδου και κλάσης. Δεν είναι τυχαίο ότι πλέον είναι βασικός και αναντικατάστατος με τη φανέλα της Άουγκσμπουργκ στη Μπουντεσλίγκα. Έπαιξε μέσα-έξω με Μαν Σίτι στους 32, ενώ σε 7 ματς στο πρωτάθλημα σκόραρε 2 πολύ όμορφα γκολ με Λάρισα (2-2 εκτός) και Πανσερραϊκό (3-1 εντός)!
Φαμπιάνο Λίμα: Ήρθε το Σεπτέμβριο του 2010, λίγες ημέρες πριν το εντός έδρας ματς με την Ατλέτικο. Έπαιξε συνολικά 3 ματς, συνολικά δε συμπλήρωσε ούτε μισάωρο (29' για την ακρίβεια..) και ελάχιστοι τον θυμούνται έστω σαν όνομα.
Νίκος Αγγελούδης: Παιδί του ΆΡΗ, πολύ ταλαντούχος και δουλευταράς και καλός χαρακτήτας. Έκανε εκπληκτικό δίδυμο με τον από κάτω τη σεζόν 2010-11 στην Κ20, όταν και αυτή κατέκτησε το πρωτάθλημα και γρήγορα κέρδισε το επαγγελματικό συμβόλαιο. Ήταν μέλος της πρώτης ομάδας του ΆΡΗ επί 3 χρόνια (το ένα 6μηνο δανεικός στη Δόξα Δράμας), και ήταν εκ των βασικών επιλογών τις 2 τελευταίες σεζόν πριν πέσουμε. Συνολικά σκόραρε 5 γκολ σε 34 παιχνίδια, δείχνοντας όμως αρκετά καλά στοιχεία. Θα ήθελα κάποια στιγμή να τον ξαναδώ στον ΆΡΗ.
Θανάσης Τοπούζης: Ο Τοπούζης που τώρα αγωνίζεται στον Αγροτικό Αστέρα, τη μεγαλύτερη ομάδα της Δυτικής Θεσσαλονίκης, προέρχεται από τις ακαδημίες του ΆΡΗ και ήταν ο πρώτος σκόρερ όταν η Κ20 κατέκτησε το πρωτάθλημα, και όλοι περίμεναν πολλά από αυτόν. Ωστόσο, το μόνο που κατάφερε ήταν να αγωνιστεί ένα 12λεπτο στο εντός έδρας ματς με τον Ατρόμητο (ήττα 0-1), τη 2η αγωνιστική του 2011-12 και τίποτα απολύτως παραπάνω.
Βικτοράς Γιάκομπ: Όταν ήρθε, το 2011, σχεδόν όλοι έβριζαν, και ήμουν από τους λίγους που τον στήριζα. Όμως γρήγορα με έκανε να αλλάξω απόφαση. Φοβερή απάθεια στο παιχνίδι του, καθόλου φιλότιμος, δεν κατάφερε τίποτα με τον ΆΡΗ. Έπαιξε 8 ματς, δεν σκόραρε καθόλου και έφυγε άρων άρων το Γενάρη.
Θανάσης Κανούλας: Ήταν 2 χρόνια στην ομάδα (2011-2013), συνέχεια μεταξύ πάγκου και κερκίδας, ωστόσο όποτε έμπαινε τα έδινε όλα. Έπαιξε συνολικά σε 12 ματς και σκόραρε 1 γκολ, μέσα στο Λεβαδειακό (ήττα 2-1) τη σεζόν 2012-13.
Γιάννης Γκέσιος: Και αυτός από τις ακαδημίες του ΆΡΗ, όμως έφυγε νωρίς για να επιστρέψει ξανά το 2012 για μισή σεζόν. Έπαιξε σε 8 ματς και το μόνο καλό ματς που έκανε ήταν η εντός έδρας νίκη με 2-1 κόντρα στη Βέροια, όπου είχε το μοναδικό γκολ και τη μοναδική του ασίστ με τον ΆΡΗ. Μετριότατος παίκτης, έφυγε τον Ιανουάριο.
Νταβίντ Αγκάνθο: Δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ.
Δημήτρης Διαμαντάκος: Ήρθε ως δανεικός από τον Ολυμπιακό το δεύτερο εξάμηνο της σεζόν 2012-13. Παρότι δε σκόραρε ούτε ένα γκολ σε 13 ματς, κάθε φορά που έπαιξε έδειξε πολύ καλά στοιχεία και προσπαθούσε πάντα για το καλύτερο, παρότι ''περαστικός''. Πλέον αποτελεί από τις μεγαλύτερες ελπίδες της Ελλάδας για τη γραμμή κρούσης.
Ζήσης Ναούμ: Τι; Ποιος; Πού; Πώς; Κι όμως, αυτός ο τυπάς ήταν μέλος του ΆΡΗ στην αρχή τη σεζόν 2013-14, και ποτέ δε μάθαμε ούτε πώς είναι, ούτε πότε ακριβώς έφυγε. Δεν έπαιξε καθόλου και πέραν της ανακοίνωσης για μεταγραφή του, δεν ακούστηκε ποτέ.
Μιχάλης Μανιάς: Είχε ακουστεί για όλες τις μεγάλες ομάδες της Ελλάδας λόγω της εξαιρετικής παρουσίας του στον Απόλλων Σμύρνης, όμως τελικά επέλεξε ΆΡΗ και ήταν βασικό μέλος της ομάδας τη χρονιά που πέσαμε. Είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, ωστόσο φορτώθηκε πολλές ευθύνες για την ηλικία και τις εμπειρίες που είχε ως τότε, ενώ σε μερικά παιχνίδια έδειξε και αρετές του ταλέντου του. Πλέον αποτελεί βασικό φορ του ΠΑΣ Γιάννινα και τα πάει εξαιρετικά. Με τον ΆΡΗ, τη σεζόν 2013-14, είχε 32 συμμετοχές και 7 γκολ.
Τάσος Μπακασέτας: Ήταν μία από τις πολλές μεταγραφές το Γενάρη του 2014 και ίσως η πιο ποιοτική. Ήρθε δανεικός από τον Αστέρα Τρίπολης για 6 μήνες και έδειξε φοβερό πάθος για τη φανέλα. Πέτυχε 3 γκολ (τα 2 στο ντεμπούτο του στο... αξιομνημόνευτο 4-3 μέσα στο Λεβαδειακό), ενώ κανείς δεν θα ξεχάσει την απίστευτη κόκκινη που δέχθηκε στο ματς μέσα στον Πλατανιά που του στέρησε... 4 αγωνιστικές! Πολύ καλός παίκτης, θα ήθελα να τον ξαναδώ στην ομάδα.
2 σχόλια:
Τσεζαρεκ = ανεκδοτο. Αργος, αστοχος , αμπαλος. Δεν ταιριαξε ποτε στον Αρη και για μενα ειναι απο τους χειροτερους που περασαν.
Ρουιζ , ενα κεφαλαιο που δεν αξιοποιηθηκε σωστα. Ειχε φοβερες τοποθετησεις και εκανε καλα παιχνιδια.
Γιακομπ = χαχαχαχα
Για τον Γκεσιο να πω οτι δεν αγωνιζοταν στην φυσικη του θεση (επιθετικος) γιατι επιλεξαμε να τον κανουμε δεξι εξτρεμ. Στην πρωτη χρονια της επανομης στην Β εθνικη εκανε παπαδες...
Μανιας , καλος για μετριες ομαδες , τιποτα παραπανω.
Μπακασετας. Εδειξε ψυχη στο 6μηνο που ηταν στον Αρη , καλο παικτακι θα ηθελα να τον ξαναδω στην ομαδα μας.
Διαφωνω μονο για Τσεζαρεκ. Εμενα με αρεσε αρκετα και πιστευω πως αν εχεις στοχο θεσεις 3-4-5, ειναι μια χαρα εναλλακτικη πισω απο εναν φορ τοπ επιπεδου (Καμπορα, Μπομπα).
Δημοσίευση σχολίου