Εκδικάστηκαν οι προσφυγές 5 ποδοσφαιριστών του Άρη. Ο λόγος για τους Φατί, Ντίκο, Σανκαρέ, Καστίγιο και Κατίδη. Οι παραπάνω ζητούν την ελευθερία και τα δεδουλευμένα τους. Δεν μπορούμε να τους κατακρίνουμε γι' αυτό (τους 4 πρώτους). Και καλά έκαναν, να σας πω. Όμως, ρε Γιωργάκη, δείξε λίγο συναίσθημα για την ομάδα που σου έμαθε μπάλα.
Τέλος πάντων, δε θα μπω στη διαδικασία να κράξω τον Κατίδη, τους 3 έγχρωμους ή τον Νέρι. Ο σκοπός του άρθρου μου έιναι να κάνω μία σύντομη ανασκόπηση στο τι πρόσφεραν οι 5 αυτοί παίκτες στην ομάδα και ποιο το μέλλον αυτής.
Όπως ξέρουμε, έχει οριστεί μία νέα τετραμελής διοίκηση της οποίας το έργο είναι πολύ δύσκολο, αφού καλείται να κλείσει όποιες τρύπες υπάρχουν. Αυτό, βέβαια, δε θα γίνει σε μία-δυο μέρες. Θα χρειαστεί λίγος χρόνος και υπομονή. Καθήκον μας είναι να ανταποκριθούμε και να βοηθήδουμε την ομάδα μας αγοράζοντας διαρκείας.
Πάμε όμως στους παίκτες:
Φατί: Ποιοτικότατος παίκτης, από τους καλύτερους της τριετίας. Αγαπήθηκε όσο λίγοι τα τελευταία χρόνια, αλλά πολλές φορές κατηγορήθηκε για αμέλεια, ενώ μερικοί δεν δίστασαν να τον χαρακτηρίσουν παλτό. Εγώ διαφωνώ κάθετα. Ήταν από τους παίκτες που θα μπορούσε να χτιστεί η ομάδα. Κρίμα, και είχα όνειρα γι' αυτόν. Σε μία διετία στον Άρη (κι ας φαίνεται ότι είναι χρόνια στην ομάδα), έπαιξε περίπου σε 50 ματς και σκόραρε 3 γκολ.
Ντίκο: Αποκτήθηκε φέτος με πολλές προσδοκίες και με σκοπό να καλύψει το κενό του Ρονάλντο Γκιάρο. Αν και ξεκίνησε καλά, η απόδοσή του στη συνέχεια έπεσε αισθητά με συνέπεια να χάσει -δικαίως- τη θέση του στη βασική 11αδα από τον επόμενο παίκτη που αναλύω. Σε 15 ματς, σκόραρε ένα γκολ κόντρα στον Παναθηναικό.
Σανκαρέ: Ήρθε κι αυτός φέτος την τελευταία στιγμή. Ήταν ο ένας από τους 4 του Βόλου που ήρθαν Σεπτέμβριο και ήταν οι καλύτεροι παίκτες μας φέτος. Δυνατό κορμί, βοήθησε πολύ την ομάδα αμυντικά, αποτέλεσε ένα πολύ καλό δίδυμο με τον Λαζαρίδη. Δεν έλειψαν όμως και τα λάθη. Παρόλα αυτά, αγαπήθηκε από τους οπαδούς, ενώ σε 23 ματς σκόραρε 1 γκολ (στο ντεμπούτο του μάλιστα) με τον Εργοτέλη.
Καστίγιο: Μία ιδιαίτερη περίπτωση, για την οποία τα έχουμε χιλιοπεί και δεν θέλω να ξαναεπαναλάβω τα ίδα και τα ίδια. 'Ηρθε τον Γενάρη του 2011 για να γίνει ο νέος ηγέτης, αναστήθηκε επί Τσιώλη, το καλοκαίρι αποκτήθηκε, πήρε το 10 στη φανέλα του και έγινε ένας από τους 3 αρχηγούς, ξεκίνησε χάλια, τέθηκε στο ψυγείο επί Πρόμπιερζ, αναστήθηκε επί Μιχαλήτσου και Μασάδο, όντας ο πραγματικός ηγέτης της ομάδας. Αυτή ήταν περιληπτικά η ιστορία του Καστίγιο στον Άρη. 25 συμμετοχές και 8 γκολ.
Κατίδης: Ένα πολύ μεγάλο ταλέντο. Ανέβηκε στην πρώτη ομάδα το 2009, επί Κούπερ, όμως με τον Αργεντίνο στον πάγκο πήρε το βάπτισμα του πυρός στα 3 τελευταία του παιχνίδια στον πάγκο του Άρη. Μάλιστα, πριν λίγους μήνες, πήγε για ένα τριιήερο στο Λίβερπουλ για να δοκιμαστεί από την Έβερτον, όπου άφησε άριστες εντυπώσεις. Α, ρε Άρη τι χάνεις μέσα από τα χέρια σου...
Όπως είπα και παραπάνω, έγινε μία αρχή. Όλοι οι Αρειανοί είναι αισιόδοξοι για την επόμενη μέρα. Τώρα, πρέπει να κάνουμε λίγη υπομονή 2-3 βδομάδες, ώστε να μπουν όλα τα θέματα (οικονομικό, αγωνιστικό, κλπ.) στη θέση τους.
Μακάρι να ξημερώσει μία καινούργια ημέρα για τον Άρη.....
3 σχόλια:
Πολύ ωραίο άρθρο ξάδελφε αλλά έπρεπε να γράψεις και για τον Ούμπιδες είναι ο μβπ του Άρη και έπρεπε να γράψεις κάτι και για αυτόν.
Ο Ουμπιντες Μαναβη δεν εκανε προσφυγη. Εγω εγραψα γι' αυτουε που ακολουθησαν τη νομικη οδο για να εξασφαλισουν τα δεδουλευμενα και την ελευθερας τους.
Καλα να εισαι.
Ωραίο το άρθρο nick, μπράβο.
Κατεμέ, είμαστε αναγκασμένοι (λόγω καταστάσεων) να εκφράσουμε την γνώμη μας για τα παιδιά αυτά με το ναι μεν αλλά. Για παράδειγμα, ο Ντίκο δεν άφησε καλές εντυπώσεις, αλλά είχε να αντιμετωπίσει και καταστασεις που τον αποτραβούσαν.
Τέλος πάντων. Για μένα ο Φατί, είναι light παίχτης. Δεν με έπεισε ότι μπορώ να βασιστώ πάνω του. Δεν είναι "εγγύηση" στο κέντρο. Το καλύτερο διδυμο αμυντικών χαφ, που πέρασε τα τελευταια 6 χρονια, για μενα ήταν το Ναφτί-Βιτόλο (δεν έπαιξε ποτε μαζι).
Αντί για τον Ντίκο, προτιμώ να δώσουμε ευκαιρία σε εναν νεαρό. Ο Καστίγιο μία έπαιζε, μια δεν έπαιζε. Παίχτης φόρμας, είναι.
Ο Σανκαρέ, άρχισε καλά. Έπεσε, ομως στην συνεχεια. Και παιδιά σαν το Κατίδη, πρέπει να προσέχονται. Χάθηκαν πολλα τετοια παιδιά. Ας μην χαθούν άλλα.
Το ζητούμενο, είπαμε είναι τα λεφτά. Να ανεβούν τα έσοδα.
Το πιο σημαντικο απ' όλα είναι ο οικονομικος ελεγχος από το 2004 και μετά. Απαραίτητη προϋπόθεση για να ξέρουμε τι έγινε, από ποιους έγινε και να προσελκύσουμε περισσότερο κόσμο.
Τα υπόλοιπα εχουμε καιρο να τα πούμε.
Αλλά για αρχή . . .
Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ι Κ Ο Σ Ε Λ Ε Γ Χ Ο Σ ! ! !
Δημοσίευση σχολίου