Ο κίνδυνος του αφανισμού...

Μετά από καιρό αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο και εγώ. Τόσο καιρό ο Jim μόνος του ο άνθρωπος κρατάει το blog μας με τα άρθρα του. Επιτέλους εγκατέστησα την γλώσσα μας στον αγγλικό υπολογιστή οπότε μπορώ και γράφω στα ελληνικά!

Ήταν και είναι τέτοια η απογοήτευση που μας διέπει, που δε μας αφήνει και πολλά περιθώρια να ασχοληθούμε με την ομάδα. Πραγματικά και εγώ όπως και ο υπόλοιπος κόσμος του Άρη, παρακολουθούμε αποσβολωμένοι τις μοιραίες εξελίξεις στο ποδοσφαιρικό τμήμα και απλά περιμένουμε το μοιραίο. Και αυτό φάνηκε και από τη συγκέντρωση των αδελφών μας έξω από το Χαριλάου προχθές. Μετά βίας 200-300 άτομα από ότι άκουσα. 

Το ποια θα είναι η κατάληξη του Άρη μας την φαντάζομαι, αλλά πραγματικά δε θέλω να γράψω οτιδήποτε. Δεν είναι πάντως υπερβολή το να πω ότι ο Άρης απειλείται με αφανισμό.  


Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Άρης έχει βγει ενωμένος από αυτή τη δοκιμασία. Εγώ πιστεύω ακριβώς το αντίθετο, τουλάχιστον προς το παρόν. Ότι ο Άρης έχει γίνει χίλια κομμάτια. 

1) "Τα ποντίκια" έχουν ξεσαλώσει: οι ίδιοι λένε έτσι τον ευατό τους οπότε και εγώ χρησιμοποιώ τη συγκεκριμένη λέξη. Φωνάζουν ότι δικαιώθηκαν, ότι τα έλεγαν τόσο καιρό, αλλά όλοι τους χλεύαζαν, ενώ ταυτόχρονα δεν τολμούσαν να πάνε σε συνελεύσεις του Άρη καθώς κινδύνευε η σωματική τους ακεραιότητα.

2) Αθανασιάδηδες - Ζαμπέτες: υπάρχουν αυτοί που συνεχίζουν να πιστεύουν στη διοίκηση, αν και είναι ελάχιστοι πλέον.

3) Σκορδικοί - Άρης Ενότητα: με μπροστάρη τον Λάμπρο που καθημερινά βγαίνει στα Αθλητικά Νέα και φωνάζει, κράζει, "σκίζει" τον Αθανασιάδη και την Κ.Μ.Α.

4) Super 3: η νέα διοίκηση του συνδέσμου κρατάει μια στάση αναμονής και περιμένει τις εξελίξεις.

5) Ιερολοχίτες: αρχίζουν να κινούνται με κάποιες ανακοινώσεις.

6) Πρώην πρόεδροι: ξαφνικά βγήκαν στην επιφάνεια και πάλι με αφορμή την κατάντια του Άρη. Από κοντά και μερικοί οπαδοί (;) του Άρη που τους υποστηρίζουν και με παρακάλια και συγγνώμες ικετεύουν για βοήθεια από τους "λεφτάδες - άπλες".

Δε θα ασχοληθώ περισσότερο με το ποιος από τους παραπάνω έχει δίκιο και ποιος άδικο (θα ακολουθήσει άρθρο με λεπτομέρειες). Προς το παρόν απλά θα κάνω μια ευχή για τη Λέσχη μας: 


Μακάρι να επικρατήσει η λογική στις εκλογές του φορέα μας (ΚΜΑ) και να βγει μπροστά μια νέα διοίκηση που θα κινήσει τις διεργασίες για να βρεθεί μια λύση, η καλύτερη δυνατή. 

Προσωπικά θα ήθελα να δω μπροστάρη τον Δεσύπρη και μερικούς άλλους Αρειανούς (σαν τον Ιωαννίδη ή τον Τσαμπάζη). Τον Τάσο τον κατηγορώ για το γεγονός ότι καθυστέρησε πολύ να πει τα πράγματα με το όνομά τους, αλλά από την άλλη γνωρίζω κάποιες λεπτομέρειες για τον συγκεκριμένο άνθρωπο και τον εκτιμώ απεριόριστα, παρόλα τα λάθη και τις ευθύνες που έχει και αυτός. Όχι ότι μπορεί να κάνει θαύματα, αλλά θα δώσει μια πνοή στο λαό του Άρη.