Δεν είναι ατυχία , είναι ανικανότητα !

Ήττα και από τον Απόλλωνα με 0-2 στο Βικελίδης , σε μια χρονιά που ξεκινάει όπως τελείωσε και η προηγούμενη...

Οι δηλώσεις Σκόρδα μετά τον ματς απλά περιπλέκουν την κατάσταση αφού ο Άρης δεν έχει την πολυτέλεια να μπει σε άλλον ένα εμφύλιο.




Με τι κουράγιο να καθήσεις να γράψεις για τον αγώνα αυτό?

 Ένας αγώνας που ήταν τελικός , ένας αγώνας που έπαιζες την ύπαρξή σου , έληξε με την ομάδα μας ηττημένη για άλλη μια φορά μέσα στην έδρα της,

Ένας αγώνας που δέχτηκες γκολ από τα αποδυτήρια από αυτά που δεν μπαίνουν. Που βρέθηκες με την πλάτη στον τοίχο με το καλημέρα.

Ένας αγώνας που ο Άρης είχε 20+ προσπάθειες και αρκετές από αυτές   θα μπορούσαν να γίνουν γκολ.

Ένας αγώνας που κέρδισε μια από τις χειρότερες ομάδες της κατηγορίας , με στυλ ποδοσφαίρου που θύμιζε αγγλική ομάδα του 60 ! Με 2 τελικές προσπάθειες και 2 τραγικά λάθη παικτών μας (Τσουμάνης και Διούδης).

Ένας αγώνας που η τύχη σου ξαναγύρισε την πλάτη , μετά το δοκάρι του Σουνά (που έκανε καταπληκτική εμφάνιση) και το χαμένο πέναλτι ενός πρώην ποδοσφαιριστή... Γιατί μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω τον ''τελειωμένο'' αυτό χαφ που μας κουβάλησαν το καλοκαίρι και που κάποτε θεωρούνταν και ταλέντο. Αυτόν που βάλθηκε να μιμηθεί τον Ράμος και τον Καράμπελα (respect!)...

Το ξανασκέφτομαι όμως, και παρατηρώ ότι φέτος πολύς λόγος γίνεται για αυτή τη τύχη. Άτυχος εδώ , άτυχος εκεί , γκαντέμης την άλλη... Έχει γίνει υπερβολικά πολλές φορές για να θεωρείται θέμα ''τύχης''.

Και ρωτάω εγώ : Μήπως δεν είναι ατυχία , αλλά ανικανότητα ? Σήμερα το παιχνίδι ήταν στα μέτρα μας και το γήπεδο ήταν κατηφορικό. Είχαμε τον έλεγχο , κερδίσαμε φάουλ , κερδίσαμε κόρνερ , κερδίσαμε πέναλτι. Και παρόλα αυτά δεν μπορέσαμε να βάλουμε την μπάλα στα δίχτυα. Ούτε με το πέναλτι που θύμισε βολή...αντιαεροπορικού , ούτε με τον Μανιά με άδεια εστία (μετά το δοκάρι).

Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται δεν είναι σύμπτωση. Έτσι και στην περίπτωσή μας , η τύχη δεν αποτελεί πλέον δικαιολογία! Είναι  ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ !

Όταν δεν κερδίζεις αυτό το παιχνίδι , είσαι ΑΝΙΚΑΝΟΣ. Τόσο απλά!

Ας βγούνε λοιπόν οι παικταράδες μας να κοιτάξουν κατάματα τον κόσμο που τους έχει στηρίξει τόσο πολύ μέχρι σήμερα. Να βγούνε από τα αποδυτήρια και να μας κοιτάξουν στα μάτια. Μήπως και καταλάβουν σε ποια ομάδα βρίσκονται....

Στην επόμενη ενδεκάδα πρέπει να βρίσκονται μόνο όσοι έχουν την ικανότητα και την διάθεση να αγωνιστούν !Αυτοί που θα τρέξουν , που θα διεκδικήσουν μπαλιές που θα κάνουν τάκλιν σαν να μην υπάρχει αύριο !

Βαρέθηκα τους Παπαδόπουλους που κυνηγάνε μπεκάτσες , σιχάθηκα πια με τον Μανιά που βλέπει την εστία λες και είναι πίσω από  το τείχος του Βερολίνου , με τον Αγκάνθο που προτιμά να πάει διακοπές με την μπάλα στα πόδια του του παρά να δώσει πάσα , με τον Διούδη που κάνει την έξοδο του Μεσολογγίου σε κάθε αγώνα !