Της αμύνης τα παιδία...

Από πολύ νωρίς στην σεζόν φάνηκε ότι ο Άρης έχει αμυντικό πρόβλημα.

Γιατί όμως έχουμε τόσα αμυντικά προβλήματα? Γιατί δεχόμαστε φθηνά γκολ?

Τι χρειάζεται για να βελτιωθούμε?





Άμυνα χωνί? Τις πταίει?

Οι αλλαγές προπονητών αποσυντόνησαν σε μεγάλο βαθμό την ομάδα. Οι διαφορετικές φιλοσοφίες των προπονητών μας , που τους αλλάζουμε σαν τα πουκάμισα , σημαίνουν ότι κάθε λίγο οι παίκτες πρέπει να προσαρμόζουν το παιχνίδι τους στα πλάνα του νέου τεχνικού. Ο Μιλίνκοβιτς βελτίωσε σχετικά την άμυνα μας , εφαρμόζοντας σε αρκετά παιχνίδια σύστημα με 3 αμυντικούς χαφ και κοντινές αποστάσεις. Ο προκάτοχός του προσπάθησε να παίξει πιο επιθετικό ποδόσφαιρο (πράγμα στο οποίο απέτυχε) και οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών ήταν εμφανής. Δείτε τα γκολ που δεχτήκαμε από Απόλλωνα και Καλλονή για να καταλάβετε... Ο Παπαδόπουλος ακόμα δεν έχει βρει σταθερό σχήμα και πειραματίζεται συνεχώς, με τα αποτελέσματα μέχρι τώρα να μην τον δικαιώνουν.

Τα ατομικά λάθη επίσης είναι μεγάλο πρόβλημα. Οι παίκτες μας κάνουν πολλά αβίαστα λάθη , τόσο στο κέντρο όσο και στην άμυνα. Πολλές φορές από τέτοια λάθη στο κέντρο δώσαμε την ευκαιρία στην αντίπαλη ομάδα να αντεπιτεθεί και να σκοράρει εύκολα γκολ ,  όταν η άμυνά μας ήταν ανοργάνωτη. Άλλες φορές οι αμυντικοί μας δεν διώχνουν σωστά την μπάλα και σχεδόν κάθε φορά αυτή καταλήγει στα δίχτυα μας...

Η ατομική ικανότητα των παικτών μας είναι τραγική... Φτωχή τακτική παιδεία , κάκιστες τοποθετήσεις στον αγωνιστικό χώρο , λανθασμένες διεκδικήσεις και συνεννόηση...μπουζούκι μεταξύ τους , είναι μερικά μόνο παραδείγματα.

Το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα είναι οι συχνές αλλαγές προσώπων στην αρχική ενδεκάδα. Δεν υπάρχει ούτε ένας αγώνας που να έχουμε παρατάξει την ίδια ενδεκάδα  με τον προηγούμενο.Σε κάθε αγώνα υπάρχουν τουλάχιστον 3-4 αλλαγές .  Οι πολλές αυτές αλλαγές δεν επιτρέπουν στους παίκτες να αποκτήσουν την απαραίτητη αγωνιστική χημεία και οι τραγικές εμφανίσεις μας το επιβεβαιώνουν.


Προβλήματα εντός και εκτός γηπέδου

Τους παίκτες μας μπορούμε να τους χωρίσουμε σε μερικές κατηγορίες. Μερικοί από αυτούς έδειξαν ότι είναι ''λίγοι'' για να φορέσουν την φανέλα (Ουντόζι , Έλσνερ , Παπαδόπουλος, Πουλίδο, Ιμπέχ) , άλλοι προσπαθούν αλλά δεν μπορούν (Τριανταφυλλάκος) και άλλοι παρότι μέτριοι , κερδίζουν πόντους με την προσπάθεια τους μέσα στο γήπεδο (Σταυρόπουλος , Οικονομόπουλος, Κύργιας, Ηρακλής, Ψυχογιός).

Ήδη είχαμε και αρκετά  εξωγηπεδικά προβλήματα (Πουλίδο , Ουντόζι). Προβλήματα που δίχασαν  κόσμο και την ομάδα. Προβλήματα που στοίχησαν στον Άρη.

Αυτά πλέον βρίσκονται πίσω μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι  αυτούς τους παίκτες  έχουμε και με αυτούς θα πορευτούμε μέχρι τέλους... Οι λύσεις δυστυχώς είναι περιορισμένες.

Αυτά τα ξέραμε... Λύση υπάρχει?

Γιατί να μπορέσει να παραμείνει ο Άρης στην κατηγορία ΠΡΕΠΕΙ να βελτιώσει πρώτα από όλα την αμυντική λειτουργία του. 

Και αυτό θα γίνει μόνο αν ο Άρης γίνει ΟΜΑΔΑ ! Όλα τα ατομικά μειονεκτήματα υπερκαλύπτονται όταν οι 11 παίκτες στο γήπεδο λειτουργούν ως ομάδα , με συντονισμένες ενέργειες ,συγκεκριμένη φιλοσοφία και σωστή συνεννόηση.

Είναι στα χέρια του προπονητή να  αξιοποιήσει  τους παίκτες μας , όπως αυτός κρίνει, ώστε να έχει το μεγαλύτερο δυνατό όφελος ο Άρης. Είναι στο χέρι του να κάνει αυτό το σύνολο παικτών να λειτουργήσει αρμονικά και να πάρει τα αποτελέσματα που χρειάζεται.

Το κλειδί είναι η άμυνα...

Γιατί η επίθεση κερδίζει παιχνίδια αλλά η άμυνα κερδίζει τίτλους...