Πριν το ματς με τον Ηλυσιακό, ο κόουτς του ΑΡΗ δήλωσε πως η ομάδα έχει μπροστά της κρίσιμα παιχνίδια που "πρέπει" να κερδίσει. Στη συνέντευξη τύπου μετά τη νίκη επί του ουραγού αναφέρθηκε ξανά στα "πρέπει" του ΑΡΗ και πως τα αντιμετωπίζουν στην ομάδα. Θεωρώ σημαντικά αυτά που άκουσα και θα εξηγήσω γιατί.
Έγραφα μετά το χαμένο ματς με το συμπολίτη για την πίεση που ασκεί ο κόσμος του ΑΡΗ, και για το ότι αφού ο Αγγέλου ανέλαβε μια ομάδα με τόσο (πολύ, απαιτητικό και μπασκετικό) κόσμο θα πρέπει να τον βάλει στα πλάνα του, να τον διαχειριστεί σωστά, να τον αξιοποιήσει ως 6ο παίκτη - θα είναι προς όφελός του. Αυτός ο 6ος παίκτης είναι που βάζει τα "πρέπει" στην ομάδα. Αυτός είναι που όταν οι 5 παίζουν στο παρκέ, κάθεται από πάνω τους (κυριολεκτικά στο παλέ και ματαφορικά στα υπόλοιπα γήπεδα) και τους σπρώχνει για να γίνουν καλύτεροι.
Και το κάνει αυτό γιατί έτσι έχει μάθει ή κληρονομήσει τη νοοτροπία από τότε που στήριζε την ομάδα που κέρδισε το προσωνύμιο "Αυτοκράτορας". Όταν η φανέλα του ΑΡΗ από βαριά και ιστορική, έγινε τιμή, και ασήκωτη για όποιον δεν μπορούσε να ανταποκριθεί. Οι καιροί αλλάζουν όμως. Είναι σήμερα ρεαλιστικό (και ακόμα περισσότερο, μας ταιριάζει;) να ζούμε απλά αναπολώντας τις δόξες του παρελθόντος, και έχοντας μόνο απαιτήσεις συχνά υπερβολικές απέναντι στην πραγματικότητα; Προσπαθούμε πραγματικά να φέρουμε την ομάδα εκεί που εμείς θεωρούμε (και αυτό μου φτάνει) πως ανήκει;
Νομίζω πως είμαστε σε καλό δρόμο. Αρχικά από την πλευρά της διοίκησης που παραδέχεται το αυτονόητο, ότι δηλαδή δεν υπάρχουν λεφτά πέρα από αυτά που μπορεί να προσφέρει ως έσοδα, άμεσα ή έμμεσα, ο κόσμος. Και με αυτό το δεδομένο σχεδίασε ένα πρόγραμμα σωστό στις αρχές του, εφαρμόσιμο, που θα προσφέρει πολλαπλά στην ομάδα και μάλιστα επ' αόριστο. Ο προπονητής δείχνει να το συμμερίζεται, καθώς και ικανότητες να το εφαρμόσει αποτελεματικά, ενώ οι παίκτες - οι νεαροί κυρίως - φαίνεται να αποτελούν την κατάλληλη πρώτη ύλη για να φτιαχτεί κάτι μεγάλο. Και γράφω "μεγάλο" γιατί αυτός είναι ο στόχος, γιατί εμείς θεωρούμε πως η ομάδα μας ανήκει στην υψηλότερη κατηγορία και εκεί "πρέπει" να επανέλθει.
Ο κόουτς χαρακτήρισε επίσης τους παίκτες μας τυχερούς που θα έχουν την ευκαιρία να "γαλουχηθούν" μπασκετικά σε ένα περιβάλλον όπου η πίεση είναι δεδομένη, και πολύ σωστά. Και το γεγονός ότι οι πιο ταλαντούχοι μικροί έμειναν σε μια ομάδα με τέτοια οικονομικά προβλήματα, φανερώνει πως στις τάξεις του τμήματος μπάσκετ επικρατεί η σύνεση, αναγνωρίζεται η ταύτιση συμφερόντων, επενδύουν όλοι στο μακροπρόθεσμο κέρδος και όχι στα πρόσκαιρα οφέλη. Η ευκαιρία που δίνεται σε αυτούς τους παίκτες είναι σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα και μάλλον το αντιλαμβάνονται.
Ο ΑΡΗΣ "πρέπει" να κερδίσει την Ελευσίνα, και "πρέπει" να κερδίσει τον Πανιώνιο την άλλη Κυριακή. Ακόμα δεν "πρέπει" να πάρει το Κύπελλο, αυτό και φέτος θα το έχει ο αντίπαλός του, αλλά "πρέπει" να τερματίσει πιο ψηλά από πέρσι. "Πρέπει" να βρει τα χρήματα για να παίξει του χρόνου στην Ευρώπη, και "πρέπει" σε μια τριετία να παίζει στη Ευρωλίγκα. Και όσο περνάει ο καιρός αυτά τα "πρέπει" θα έιναι όλο και περισσότερα, όλο και πιο απαιτητικά, αλλά δε θα γράφουμε πια γι' αυτά, θα είναι ρουτίνα. Κατά τη γνώμη μου όμως, πιο πολύ απ' όλα "πρέπει" να πετύχει το πλάνο της διοίκησης. Και θα χρειαστεί πολλή υπομονή, επιμονή, ψυχραιμία στη διαχείριση των αποτυχιών αλλά και των επιτυχιών. Εδώ θα είμαστε..
Υ.Γ.1: Από την έκταση και το ύφος που πήρε το ποστ γλίτωσε ο Παπαμακάριος, κατά τη γνώμη μου ο πιο αχώνευτος παίκτης των τελευταίων 30 χρόνων μετά τον Ελληνιάδη. Ελπίζω να του βγάλουν τη γλώσσα έξω οι μικροί μας.
Υ.Γ.2: Κλειδί για το ματς αύριο είναι η άμυνα σε 3 παίκτες. Στον Φαγιέ - θέλει και καλή περιφαρειακή άμυνα σ' αυτόν γιατί παρά τα 2.08 του παίρνει πολλά 3ποντα και κάνει πολλές δουλειές στο γήπεδο, τον Τέρνερ και τον αχώνευτο. Πιστεύω θα τα πάμε καλά και θα κερδίσουμε.
Υ.Γ.3: Ήθελα να γράψω και κάτι για την τηλεόραση, αλλά θα σταθώ στο ύψος μου...
Υ.Γ.4: Εκτός ο Βεζένκωφ αύριο, έξτρα δουλειά στον Τσακαλέρη;
Έγραφα μετά το χαμένο ματς με το συμπολίτη για την πίεση που ασκεί ο κόσμος του ΑΡΗ, και για το ότι αφού ο Αγγέλου ανέλαβε μια ομάδα με τόσο (πολύ, απαιτητικό και μπασκετικό) κόσμο θα πρέπει να τον βάλει στα πλάνα του, να τον διαχειριστεί σωστά, να τον αξιοποιήσει ως 6ο παίκτη - θα είναι προς όφελός του. Αυτός ο 6ος παίκτης είναι που βάζει τα "πρέπει" στην ομάδα. Αυτός είναι που όταν οι 5 παίζουν στο παρκέ, κάθεται από πάνω τους (κυριολεκτικά στο παλέ και ματαφορικά στα υπόλοιπα γήπεδα) και τους σπρώχνει για να γίνουν καλύτεροι.
Και το κάνει αυτό γιατί έτσι έχει μάθει ή κληρονομήσει τη νοοτροπία από τότε που στήριζε την ομάδα που κέρδισε το προσωνύμιο "Αυτοκράτορας". Όταν η φανέλα του ΑΡΗ από βαριά και ιστορική, έγινε τιμή, και ασήκωτη για όποιον δεν μπορούσε να ανταποκριθεί. Οι καιροί αλλάζουν όμως. Είναι σήμερα ρεαλιστικό (και ακόμα περισσότερο, μας ταιριάζει;) να ζούμε απλά αναπολώντας τις δόξες του παρελθόντος, και έχοντας μόνο απαιτήσεις συχνά υπερβολικές απέναντι στην πραγματικότητα; Προσπαθούμε πραγματικά να φέρουμε την ομάδα εκεί που εμείς θεωρούμε (και αυτό μου φτάνει) πως ανήκει;
Νομίζω πως είμαστε σε καλό δρόμο. Αρχικά από την πλευρά της διοίκησης που παραδέχεται το αυτονόητο, ότι δηλαδή δεν υπάρχουν λεφτά πέρα από αυτά που μπορεί να προσφέρει ως έσοδα, άμεσα ή έμμεσα, ο κόσμος. Και με αυτό το δεδομένο σχεδίασε ένα πρόγραμμα σωστό στις αρχές του, εφαρμόσιμο, που θα προσφέρει πολλαπλά στην ομάδα και μάλιστα επ' αόριστο. Ο προπονητής δείχνει να το συμμερίζεται, καθώς και ικανότητες να το εφαρμόσει αποτελεματικά, ενώ οι παίκτες - οι νεαροί κυρίως - φαίνεται να αποτελούν την κατάλληλη πρώτη ύλη για να φτιαχτεί κάτι μεγάλο. Και γράφω "μεγάλο" γιατί αυτός είναι ο στόχος, γιατί εμείς θεωρούμε πως η ομάδα μας ανήκει στην υψηλότερη κατηγορία και εκεί "πρέπει" να επανέλθει.
Ο κόουτς χαρακτήρισε επίσης τους παίκτες μας τυχερούς που θα έχουν την ευκαιρία να "γαλουχηθούν" μπασκετικά σε ένα περιβάλλον όπου η πίεση είναι δεδομένη, και πολύ σωστά. Και το γεγονός ότι οι πιο ταλαντούχοι μικροί έμειναν σε μια ομάδα με τέτοια οικονομικά προβλήματα, φανερώνει πως στις τάξεις του τμήματος μπάσκετ επικρατεί η σύνεση, αναγνωρίζεται η ταύτιση συμφερόντων, επενδύουν όλοι στο μακροπρόθεσμο κέρδος και όχι στα πρόσκαιρα οφέλη. Η ευκαιρία που δίνεται σε αυτούς τους παίκτες είναι σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα και μάλλον το αντιλαμβάνονται.
Ο ΑΡΗΣ "πρέπει" να κερδίσει την Ελευσίνα, και "πρέπει" να κερδίσει τον Πανιώνιο την άλλη Κυριακή. Ακόμα δεν "πρέπει" να πάρει το Κύπελλο, αυτό και φέτος θα το έχει ο αντίπαλός του, αλλά "πρέπει" να τερματίσει πιο ψηλά από πέρσι. "Πρέπει" να βρει τα χρήματα για να παίξει του χρόνου στην Ευρώπη, και "πρέπει" σε μια τριετία να παίζει στη Ευρωλίγκα. Και όσο περνάει ο καιρός αυτά τα "πρέπει" θα έιναι όλο και περισσότερα, όλο και πιο απαιτητικά, αλλά δε θα γράφουμε πια γι' αυτά, θα είναι ρουτίνα. Κατά τη γνώμη μου όμως, πιο πολύ απ' όλα "πρέπει" να πετύχει το πλάνο της διοίκησης. Και θα χρειαστεί πολλή υπομονή, επιμονή, ψυχραιμία στη διαχείριση των αποτυχιών αλλά και των επιτυχιών. Εδώ θα είμαστε..
Υ.Γ.1: Από την έκταση και το ύφος που πήρε το ποστ γλίτωσε ο Παπαμακάριος, κατά τη γνώμη μου ο πιο αχώνευτος παίκτης των τελευταίων 30 χρόνων μετά τον Ελληνιάδη. Ελπίζω να του βγάλουν τη γλώσσα έξω οι μικροί μας.
Υ.Γ.2: Κλειδί για το ματς αύριο είναι η άμυνα σε 3 παίκτες. Στον Φαγιέ - θέλει και καλή περιφαρειακή άμυνα σ' αυτόν γιατί παρά τα 2.08 του παίρνει πολλά 3ποντα και κάνει πολλές δουλειές στο γήπεδο, τον Τέρνερ και τον αχώνευτο. Πιστεύω θα τα πάμε καλά και θα κερδίσουμε.
Υ.Γ.3: Ήθελα να γράψω και κάτι για την τηλεόραση, αλλά θα σταθώ στο ύψος μου...
Υ.Γ.4: Εκτός ο Βεζένκωφ αύριο, έξτρα δουλειά στον Τσακαλέρη;
1 σχόλια:
Παιδια εφαγα μπαν εγω τωρα.
χαχαχα
καντε κατι
ΜΑΡΑΟΥΝΤΕΡ3
Δημοσίευση σχολίου