Έπεσε χθες η αυλαία της ποδοσφαιρικής σεζόν 2009-2010. Μία περίεργη σεζόν που αλλιώς ξεκίνησε και αλλιώς τελείωσε.
Τερματίσαμε στην 4η θέση της βαθμολογίας, 2 θέσεις πάνω από πέρυσι που είμαστε 6οι κ εκτός Ευρώπης.
Άραγε, θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι από την πορεία της ομάδας; Μπορούσαμε παραπάνω ή φτάσαμε στο ταβάνι των δυνατοτήτων μας; Μήπως τελικά αποτύχαμε φέτος;
Είναι αλήθεια ότι η χρονιά ξεκίνησε με μεγάλες φιλοδοξίες. Πόσο μεγάλες όμως; Δε νομίζω να πίστευε κάποιος ότι θα πηγαίναμε για πρωτάθλημα. Ήρθαν παίχτες από τους οποίους περιμέναμε περισσότερα πράγματα κ δε τα έδειξαν.
Μετά την αποτυχημένη περσινή χρονιά, όπου τερματίσαμε 6οι και εκτός Ευρώπης, θέλαμε να κάνουμε το βήμα παραπάνω. Ως στόχοι λοιπόν τέθηκαν η κατάκτηση του Κυπέλλου κ η συμμετοχή στα Play Off.
Στο κύπελλο φτάσαμε στον Τελικό κ το χάσαμε. Στεναχωρηθήκαμε όλοι αλλά δεν είναι κ αποτυχία να φτάνεις στον τελικό κ να τον χάνεις.
Στα play off μπήκαμε σχετικά εύκολα οπότε κ αυτό τον στόχο τον πετύχαμε. Μπήκαμε όμως με μεγάλη διαφορά βαθμολογίας από τους 1ους. Αν θέλαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από απλή συμμετοχή στην Ευρώπη έπρεπε να κάνουμε την υπέρβαση. Δυστυχώς δεν την κάναμε.
Καταφέραμε όμως να ανέβουμε μία θέση μέσω των Play Off. Δεν είναι λίγο αυτό αν σκεφτείς ότι κερδίσαμε κ 15 μέρες παραπάνω προετοιμασίας. Σίγουρα δεν είναι κ το καλύτερο δυνατό, αλλά ήταν ένα βήμα παραπάνω σε σύγκριση με πέρυσι.
Μένει όμως μια γλυκόπικρη γεύση από την φετινή σεζόν. Αυτό οφείλεται κατά τη γνώμη μου σε 3 λόγους:
- Η απώλεια του κυπέλλου παρόλο τη μεγαλειώδη μετακίνηση 25 χιλ Αρειανών στο ΟΑΚΑ.
- Φάνηκε ότι στα Play Off αν είμαστε λίγο πιο προσεχτικοί θα μπορούσαμε να τερματίσουμε τουλάχιστον 2οι. Οι ομάδες(;) της Αεκ κ του Ολυμπιακού δεν ήταν κ κάτι το ιδιαίτερο. Ειδικά η Αεκ που βγήκε 2η στα Play Off μας ισοφάρισε στο 93. Αν δεν αυτοκτονούσαμε, εμείς θα είμαστε στην θέση της.
- Η πολύ καλή πορεία του συμπολίτη, ο οποίος χωρίς σπουδαία μπάλα, πέτυχε το στόχο του, έκανε αρκετούς από τους φιλάθλους του Άρη να ζηλέψουν. Δημιουργήθηκε λοιπόν μία τάση μηδενισμού της όλης πορείας μας φέτος, επειδή ο συμπολίτης πήγε καλύτερα από εμάς.
Ελπίζω του χρόνου να πάμε καλύτερα. Με λιγότερα λόγια και περισσότερα έργα.
11 σχόλια:
Μεγάλη συζήτηση...
Αν μιλάμε γενικότερα, ήταν ΙΣΤΟΡΙΚΗ. ΑΡΗΣ ΦΜ, 25.000 στο ΟΑΚΑ με τη μεγαλύτερη εκδρομή όλων των εποχών, αρχαιρεσίες στη Λέσχη και άμεση αλλαγή στο διοικητικό, έλευση Κούπερ, του μεγαλύτερου προπονητή που ήρθε ποτέ στην Ελλάδα.
Αν το πάμε αγωνιστικά, τα όσα πετύχαμε θα ήταν ικανοποιητικά, αν η εικόνα των υπόλοιπων δεν δημιουργούσε την προσδοκία για κάτι παραπάνω.
Εγώ θα πω ότι το αν ήταν ή όχι επιτυχημένη η χρονιά θα εξαρτηθεί από τα όσα θα γίνουν του χρόνου. Αν έχουμε διδαχθεί από τα λάθη μας και έχουμε βγει ωριμότεροι, για μένα η φετινή σεζόν θα "αρχειοθετηθεί" σαν θετική.
Το μόνο σίγουρο, πάντως, είναι ότι ο Κούπερ πλέον μπαίνει στη νέα σεζόν με εμπειρία των 7 μηνών, με αποκρυσταλλωμένη άποψη και ξεκάθαρες αρμοδιότητες. Κι αυτό αποτελεί από μόνο του ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ κέρδος.
Μεγάλη κουβέντα. Νομίζω ότι η χρονιά ήταν σχετικά πετυχημένη. Βγήκαμε Ευρώπη και φτάσαμε τελικό. Δεν ξεχνώ ότι πήραμε και προπονητή. Κι αυτό επιτυχία είναι. Αλλά από την άλλη: θα μπορούσαμε να βγούμε και προκριματικά τσου λου ή να πάρουμε το καλό εισιτήριο για πρώην Ουέφα και θα μπορούσαμε να πάρουμε το κύπελλο. Με λίγα λόγια θα μπορούσαμε να πάμε και καλύτερα. Ας ελπίσουμε ότι του χρόνου με σωστή προετοιμασία και καλές επιλογές παιχτών θα ελαχιστοποιήσουμε τα λάθη μας, θα διορθώσουμε τις αδυναμίες μας και όλα θα πάνε καλύτερα.
Η παρουσία του Κούπερ με καθησυχάζει κάπως ότι θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο δυνατό. Μακάρι να κάτσει πολλά χρόνια για να μπούμε σε μια σειρά. Πάντως οι απαιτήσεις κάθε χρόνο αυξάνονται και αυτό από μόνο του είναι πολύ μεγάλη επιτυχία αν αναλογιστούμε ότι πριν λίγα χρόνια παίζαμε με τον Αμπελά, τον Νάιντο και τον Μπενίσκο.
Η χρονιά αποτυχημενη δεν ηταν.Σιγουρα θα μπορουσε να ειναι περισσοτερο καλη αν λαβει υποψην του κανεις τα χαλια του ολυμπιακου και της αεκ.Η νοοτροπία και η συμπεριφορα όλων πρεπει να προσεχτει στην ομαδα πανω απο ολα.Το οτι οι ασπρομαυροι εκαναν μια αλφα ή βητα πορεια δεν με νοιαζει.Και αυτο γιατι ξερω οτι απο δικα μας λαθη βγαζουμε τα ματια μας.Δεν εχουμε να ζηλεψουμε κατι.Όπως εγραψα και σε ενα προηγουμενο αρθρο,σεβομαι τους παιχτες μας εναν προς εναν αλλα για να κανουμε το βημα παραπανω (που ειναι η πορεια πρωταθλητισμου και καλη πορεια στο europa leauge) θελουμε παραπανω ενισχύσεις.Με το υπαρχον υλικο θα ειμαστε στην 4η ή στην 5η θεση.Ο προπονητής πρεπει να μεινει στην ομαδα (το θεμα προπονητη μας εχει τυρρανησει πολυ,αλλα κι αυτο απο δικα μας λαθη) να δουλεψει οπως αυτος πιστευει και εμεις οι οπαδοι να εχουμε υπομονη στηριζωντας.
Αδέρφια συμφωνούμε. Αγωνιστικά θα μπορούσαμε κ καλύτερα αλλά δεν πήγαμε κ άσχημα.
Στους υπόλοιπους τομείς (οπαδικά, εμπορικά, οργανωτικά, έλευση Κούπερ, Aris Fm κτλ) ήταν η πιο πετυχημένη χρονιά μέχρι τώρα.
Καλησπερα αδελφια,
Στο φιλοσοφικο ερωτημα για το πως βλεπουμε ενα ποτηρι γεματο μεχρι τη μεση με νερο, εαν δηλαδη το βλεπουμε μισογεματο η μισοαδειο η απαντηση που μπορουμε να δωσουμε δεν εξαρταται κατα την γνωμη απο το ποσο θετικος η αρνητικος ανθρωπος ειναι καποιος και ουτε εχει σχεση με την ψυχολογια του ατομου αλλα εχει να κανει αποκλειστικα με τη διψα του.
Αν διψας δηλαδη σιγουρα θα το δεις το ποτηρι μισοαδειο, και φυσικα το αντιθετο θα ισχυει για την περιπτωση που δεν διψας.
Επειδη λοιπον ολοι εμεις διψαμε.Και διψαμε μαλιστα πολυ, σιγουρα δεν μπορουμε να δουμε την χρονια ως πετυχημενη.
Επιτυχια σημαινει πως κατορθωνεις κατι εναντια στο αναμενομενο, υπερβαλοντας εαυτο , πηγαινοντας κοντρα σε καθε εμποδιο και ατυχια που θα παρουσιαστει στο δρομο σου.
Ετσι λοιπον δε μπορω να θεωρησω την χρονια ως επιτυχημενη μιας και η ομαδα εκανε μονο αυτα που της επετρεπαν οι δυνατοτητες της και σε καμια περιπτωση δεν εκανε την υπερβαση που ολοι εμεις περιμεναμε.
Αυτη ειναι ομως μονο η μια οψη του νομισματοςι
Καθε τελος γενναει μιαν αρχη η οποια μας θα μας τρεψει με ελπιδες και ειναι στην φυση του ανθρωπου που αγαπαει κατι πολυ να συνεχιζει να ελπιζει και να μαχεται μεχρι να δει τα ονειρα του να πραγματοποιουνται.
Η αληθεια ειναι πως στην εποχη του καπιταλισμου, του κεφαλαιου και του ισοπεδωτικου ανταγωνισμου, απο μονη της η πιστη και η αγαπη δεν ειναι αρκετες για να οδηγησουν ενα οραμα στην πραγματοποιηση του μιας και χρειαζονται και αλλα υλικα εφοδια οπως τα χρηματα, οι λυκοφιλικες σχεσεις με την εξουσια και το κατεστημενο και μια πιο τεχνοκρατικη προσεγγιση των πραγματων.
Ετσι λοιπον και του χρονου θα παλεψουμε με ομαδες με πολλαπλασιο μπατζετ απο το δικο μας, με παικτες πιο καλοπληρωμενους και σε ατομικα χαρακτηριστικα καλυτερους απο τους δικους μας, με διαιτητες της παραγκας, με αποφασεις αλλοκοτες.
Θα παλεψουμε με ολα αυτα εχοντας ως στοχο να διατηρησουμε τα κεκτημενα προσπαθωντας παντα να κανουμε ενα βημα παραπανω.
Η απαντηση λοιπον στο ερωτημα για το εαν η χρονια ειναι πετυχημενη η αποτυχημενη δεν μπορει να απαντηθει ετσι αβιαστα, εαν δεν ληφθουν υπ οψιν ολοι οι παραπανω παραγοντες.
Ετσι λοιπον κλεινοντας μπορουμε να πουμε πως η χρονια ειναι αποτυχημενη στις καρδιες μας και στα ονειρα μας αλλα ισως και να ειναι πετυχημενη εαν αναλογιστει καποιος το μπατζετ της ομαδας μας, το γεγονος οτι δεν εχουμε προεδρο καποιον μεγαλοκαρχαρια, δεν πηραμε βοηθεια ποτε απο κανεναν και οι σχεσεις μας με αυτο που ονομαζουμε εξουσια ειναι ανυπαρκτες.
Παλευοντας λοιπον αποκλειστικα μονοι μας φορτωσαμε ολες μας τις ελπιδες κι τις προσδοκιες στους παικτες τις ομαδας και για αυτο τους θεωρουμε αποκλειστικα υπευθυνους για την πορεια της ομαδας,
Σε αντιθεση με εμας οι οπαδοι των αλλων μεγαλων ομαδων φορτωνουν τις ελπιδες τους και τις προσδοκιες τους στον καθε Πατερα και τον καθε Κοκκαλη και καθε Βαρδινογιαννη.
Αυτο που εχουμε καταφερει ειναι απολυτα υγιες και για αυτο εμεις οι αρειανοι νιωθουμε διαφορετικη παστα οπαδων με περιφανεια και εγωισμο.
Αυτη την περιφανεια και αυτον το καλως εννοουμενο αθλητικο εγωισμο περιμενουμε ολοι μας να καταφερει να βγαλει και ο Κουπερ την επομενη αγωνιστικη περιοδο και σε αυτη του την προσπαθεια διπλα του θα ειμαστε ολοι εμεις.
ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΩ ΜΟΝΟ ΠΟΤΕ!
Χαιρετισματα,
Σαλβαδορ
ena megalo BRAVO ston RED DRAGON apo opado toy PAOK giati epitelous yparxei kai kapoios arianos poy leei ta pragmata me to onoma toys xwris na fovatai na anagnwrisei to terastio epiteugma toy PAOK gia thn exodo sto ch.league!!
"".......έκανε αρκετούς από τους φιλάθλους του Άρη να ζηλέψουν"".
EYGE agaphte!! elpizw na synexiseis etsi kai na dwseis paradeigma kai ston "antikeimeniko"...VARDari!!!
Για μένα μάγκες η χρονιά ΔΕΝ ήταν πετυχημένη.Κι εξηγούμαι:Καταφέραμε να "αναστήσουμε" όποιον πεθαμένο ή ημιθανή υπήρχε σ΄αυτό το πράμα που λέγεται Ελλ. πρωτάθλημα.1)Είμαστε η μοναδική ομάδα που ΔΕΝ κέρδισε τον "Άνθραξ"
2)Καταφέραμε να μας βάλουν γκολ οι:Λεονάρντο(3)-ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ-,Σαββίνι-Ε Λ Ε Ο Σ-,Παπάζογλου-ΗΜΑΡΤΟΝ-!!!
3)Δε νομίζω να μας ξαναδωθεί τέτοια ευκαιρία ώστε να βρούμε στα play-off ΤΟΣΟ ΧΑΛΙΑ τους ΟΣΦΠ,ΑΕΚ κι απλά έναν σοβαρό συμπολίτη.
4)Κάναμε μόλις 3 νίκες μακριά από το Βικελίδης!!!
5)Το οτι φτάσαμε στον τελικό δε νομίζω πως ήταν κάποιο κατόρθωμα αφού με τις ομάδες που κληρωθήκαμε κάναμε απλά το αυτονόητο!!Ποιά Ξάνθη και ποιά Καβάλα τώρα!!Για να μη θυμηθώ το τραγικό παιχνίδι στα Λιόσια που μας βγήκε η ψυχή πάνω από το ράδιο περιμένοντας να σφυρίξει το κοράκι...
Ελαφρυντικά:Οι άσχημες διαιτησίες (ειδικά στον 1ο γύρο),οι χαμένες πρώτες αγωνιστικές επιμένοντας στον Μαζίνιο και ο χρόνος προσαρμογής στο νέο σύστημα που ήθελε ο Κούπερ (η προσθήκη του οποίου είναι και το πιο ευχάριστο γεγονός τα τελευταία χρόνια στην ομάδα μας).Δεν βάζω στα ελαφρυντικά την γκίνια μας - που την είχαμε- αλλά πλέον έχω πειστεί πως την τύχη σου την ορίζεις,οπότε...
Άρα...Εμένα η χρονιά μου άφησε πικρή γεύση,ούτε καν γλυκόπικρη.Θα μου πεις πως ΑΝ δεν το τρώγαμε με την ΑΕΚ στο 93΄(ποιός Λεονάρντο ρε παιδιά),ΑΝ το έβαζε στο 91΄ο Κάμπορα (τί έχασες ρε "κουτάβι") κι ΑΝ δεν υπήρχε το καταραμένο 7λεπτο στο ΟΑΚΑ θα ελπίζαμε ακόμα και για CL-αφού θα είχαμε σίγουρο το καλό εισιτήριο για το EUROPA LEAGUE- τα πράγματα θα ήταν αλλιώς!!ΑΝ όμως....
Φίλε ανώνυμε (γράφετε κάνα Nickname τσάμπα είναι) τα επιχειρήματα που θέτεις για αποτυχημένη χρονιά μπορώ να πω ότι στέκουν όλα. Σωστά τα λες. Μπορώ να πω ότι συμφωνώ σε όλα.
Απλώς δε μπορώ να "σβήσω" κ όλα όσα πέτυχε η ομάδα φέτος.
Χαίρομαι πάντως που εμείς οι Αρειανοί βάζουμε τον πήχη ψηλά κ δεν είμαστε ποια ικανοποιημένοι με μια απλή έξοδο στην Ευρώπη.
Προσωπικά θεωρώ οτι η χρονιά είναι πετυχημένη. Και εξηγούμαι: αν στην αρχή της χρονιάς ρωτούσες έναν αρειανό και του έλεγες: "Είσαι ικανοποιημένος με την 4η θέση και να φθάσει η ομάδα σου στον τελικό κυπέλλου;" Πιστεύω ότι θα σου απαντούσε καταφατικά.
Και αυτό γιατί ήταν η πρώτη χρονιά της νέας διοίκησης του Άρη, με το όποια λάθη έγιναν στον σχεδιασμό της ομάδας να δικαιολογούνται από την στιγμή που τα περισσότερα μέλη της διοίκησης πρώτη φορά ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Το έχουμε ξαναπεί ότι η διοίκηση είναι πρώτα αρειανοί και μετά παράγοντες. Και προσωπικά αυτό με ικανοποιεί, γιατί πονάνε την ομάδα σαν εμένα. Έτσι νομίζω προσωπικά, μπορεί να κάνω και λάθος. Και μόνο το γεγονός ότι κατάφεραν να πείσουν τον Εκτορ Ραούλ Κούπερ στη μέση της χρονιάς να έρθει να εργαστεί στον Άρη, αναμφίβολα κάτι σημαίνει.
Από εκεί και πέρα ο λόγος που είμαστε στεναχωρημένοι είναι ότι η φετινή χρονιά ήταν ευκαιρία στο να πετύχεις κάτι παραπάνω. Δε νομίζω να βρεις τόσο χάλια ξανά τον Ολυμπιακό, και την Άεκ με χίλια προβλήματα (και του χρόνου μια από τα ίδια και χειρότερα θα είναι = Ηρακλής της Αθήνας). Την υπέρβαση την έκανε ο συμπολίτης (η τύχη του ήταν παροιμιώδης, σχεδόν σε κανένα παιχνίδι δεν αδικήθηκε από τη διαιτησία και με την γνωστή συνταγή αντιποδοσφαίρου κατάφερε και πήγε εκεί που πήγε). Το να συγχαρώ τον συμπολίτη μου ακούγεται σαν κακόγουστο αστείο: είναι σαν να λέμε να χειροκροτήσουμε τον Αστέρα Τρίπολης που πήρε διπλό μέσα στο Χαριλάου με το αντιποδόσφαιρο που έπαιξε.
Αυτά εν ολίγοις, οι προσδοκίες μας για του χρόνου αυξάνονται και από την στιγμή που η διοίκηση έχει πλέον μια 'Α εμπειρία, και αφήσουμε τον Κούπερ να δουλέψει, είναι σίγουρο ότι μόνον καλύτερα μπορούμε να πάμε.
Βλέπουμε...
η χρονια ειχε πολυ ενταση και ενδιαφερον.
μεχρι το τελος ειμασταν σε ολους τους στοχους.
ειχαμε και ατυχιες
ΑΛΛΑ ΓΕΝΙΚΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
ΠΙΚΡΑΘΗΚΑΜΕ ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΑΜΕ ΣΤΟ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ
απλα καποιοι παικτες δεν αντεξαν στην πιεση.
ΚΑΛΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (17 χρονος στον τελικο του 1970)
Παναγιώτη εσύ έζησες κ ένα κύπελλο εμείς ακόμη περιμένουμε :)
Αλλά όπως είπε κ ο Κούπερ
Τα καλύτερα έρχονται.
Δημοσίευση σχολίου