Κριτική παιχτών 2009-2010: Σάκης Πρίττας

Ο Θανάσης Πρίττας γεννήθηκε στις 09/01/1979. Έγινε γνωστός στο φίλαθλο κοινό από έναν αγώνα κυπέλλου! Ήταν το Ποσειδώνας Μηχανιώνας - ΑΕΚ, όπου το δικό του γκολ χάρισε την πρόκριση στην άσημη ομάδα της Γ' Εθνικής (ήταν μόλις 19 χρονών). Η πορεία του στην συνέχεια γνωστή: Σκόντα Ξάνθη για 6 χρόνια, στον Ηρακλή άλλα 2, και στη συνέχεια στη μεγάλη του αγάπη, τον Άρη. Ο Πρίττας προς τιμήν του ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι Αρειανός.

Στον Άρη τα πράγματα δεν πήγανε όπως τα περίμενε ο ίδιος και όπως τα περιμέναμε και εμείς. Η πρώτη του χρονιά μέτρια, στα περισσότερα παιχνίδια αγωνίστηκε ως αλλαγή και σε καμιά περίπτωση δεν έδειξε ότι η ομάδα μπορεί να στηριχθεί πάνω του και να τον λογίζει ως βασικό. Από την άλλη και η ομάδα δεν τον εμπιστεύτηκε. Κανένας προπονητής δεν του έδωσε ευκαιρίες προκειμένου να τις εκμεταλλευτεί.

Η δεύτερη χρονιά ακόμη χειρότερη από την πρώτη με μόλις 9 συμμετοχές και 1 γκολ. Το καλοκαίρι ακούστηκε έντονα ότι η ομάδα θα τον αποδεσμεύσει προκειμένου να συνεχίσει αλλού την καριέρα του. Τελικά τελευταία κυριολεκτικά στιγμή αποφασίστηκε να μείνει και να βοηθήσει και πάλι ως λύση από τον πάγκο (με βασικά χαφ τους Ναφτί, Φερνάντεζ, Νάτσο αλλά και τον Ρόβα, ενώ είχε και δανεικό τον Μπατιόν).


Γενικά

Ο Πρίττας ξεκίνησε λοιπόν τη φετινή χρονιά και πάλι ως αλλαγή (ερχόταν τελευταίος σε σχέση με τα άλλα χαφ, γενικότερα ήταν λύση ανάγκης). Μάλιστα τον πρώτο καιρό επί Μαζίνιο, δεν ήταν λίγες οι φορές που έμενε εκτός αποστολής. Όταν έπαιζε βασικός, ακουγόταν έντονα επιφωνήματα σε κάθε λάθος πάσα του ή όταν αργούσε να δώσει την μπάλα, (η έκφραση αποδοκιμασίας που άκουγα από προπονητές της κερκίδας μου γύριζε τα μυαλά, "'Αντε ρε Σάκη!").

Κανένας δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η χρονιά θα εξελισσόταν τόσο θετικά για τον ίδιο, όσο και για τον Άρη! Ήταν το εντός έδρας παιχνίδι με τον Ολυμπιακό που ο Κούπερ, υποχρεώθηκε να τον χρησιμοποιήσει βασικό, και από τότε πήρε την φανέλα του βασικού σπίτι του. Τη φετινή χρονιά λοιπόν την ολοκλήρωσε με συνολικά 26 συμμετοχές (7 για το κύπελλο), ενώ πέτυχε και 2 γκολ.

Για τον Πρίττα τι μπορείς να πεις; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ίσως φέτος να ήταν αυτός μαζί με τον Νέτο και τον Νασούτι οι πιο σταθεροί παίκτες του Άρη. Από τον Πρίττα ξέρεις τι να περιμένεις: διαρκές τρέξιμο, αυτοθυσία, σωστά τάκλιν, σχετικά καλός στο ψηλό παιχνίδι, χωρίς όμως τη δυνατότητα να προωθήσει καλά το παιχνίδι όταν η ομάδα επιτίθεται. Αν θα μπορούσε να βελτιωθεί και σε αυτόν τον τομέα, πιστεύω ότι δε θα ζητούσαμε τίποτα άλλο από αυτόν.


Highlight

Οι συγκινητικές στιγμές φέτος στο Βικελίδης με τον Πρίττα αρκετές. Από εκεί που παλαιότερα υπήρχε μουρμούρα σε κάθε πάσα του Πρίττα, όταν έμπαινε αλλαγή άκουγες ένα χλιαρό χειροκρότημα (ίσως και μερικά γιούχα από μερικούς έξυπνους της κερκίδας), φέτος πραγματικά θυμάμαι το standing ovation που αρκετές φορές εισέπραξε και ανατριχιάζω! Τι καλύτερο για ένα αρειανάκι να ακούει το όνομά του ρυθμικά από την κερκίδα και να τον χειροκροτεί παρατεταμένα;

Η κλήση του στην εθνική ήταν το κερασάκι στην τούρτα! Θα είναι πραγματικά αδικία αν ο Ρεχάγκελ επιλέξει να κρατήσει αυτό το κρέας τον Μάκο και αποκλείσει τον Πρίττα.


Χειρότερη Στιγμή


Το πρώτο μισό της σεζόν δε θα θέλει να το θυμάται ούτε ο ίδιος αλλά ούτε και εμείς. Το διαγράφουμε και συνεχίζουμε....


Γκάλοπ