Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

Όπως του άξιζε...

Καλησπέρα σε όλους. Πραγματοποιήθηκε χθες η μεγάλη εκδήλωση που όλοι περιμέναμε για καιρό. Η τιμητική εκδήλωση για τον κορυφαίο αθλητή όλων των εποχών. Το Νίκο Γκάλη.

Δυστυχώς εγώ δεν ήμουν από τους τυχερούς που πήγαν στο Παλέ, οπότε το είδα από το Ίντερνετ και το άκουγα από το libero.

Παρακάτω σας μεταφέρω τα γεγονότα και το πώς τα έζησα (ζήσαμε).




Η αρχή

Από την αρχή φαινόταν ότι θα είναι κάτι το επιβλητικό η εκδήλωση. Η τεράστια φανέλα με το τιμημένο νούμερο 6 ως video wall και τα φώτα σβηστά.

Ο λαός

Ο λαός του ΆΡΗ θύμισε και θυμήθηκε τα παλιά. Το ότι ήταν γεμάτο ήταν αυτονόητο δε χρειάζεται να το πούμε. Και αυτοί με τη σειρά τους δημιούργησαν μία εξαιρετική ατμόσφαιρα. Δε σταμάτησαν να φωνάζουν ανατριχιαστικά παλιά συνθήματα όπως ''Τι την έκανε τη μπάλα ο Θεός'' ή ''Το απόλυτο σύνθημα'' (εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια...). 

Μεγάλε Σκουντή

Ο παρουσιαστής μίας μεγάλης μπασκετικής εκδήλωσης δε θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Βασίλη Σκουντή. Προσωπικά τον εκτιμώ πάρα πολύ ως δημοσιογράφο και τον θεωρώ μεγάλη μορφή της μπασκετικής δημοσιογραφίας.

Ο έτερος παρουσιαστής ήταν ο αγνός ΑΡΕΙΑΝΟΣ Γιάννης Δασκάλου. Θα τον θυμάστε όλοι από τις μυθικές περιγραφές του κυρίως στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια για τον Aris FM.

Τα βίντεο

Μετά την εισαγωγή μπήκαμε στο ψητό. Άρχισαν να προβάλλονται κάποια βιντεάκια με τον τεράστιο Νίκο Γκάλη και τις εξαιρετικές κινήσεις του. Προβαλλόταν μεγάλα καλάθια, εντυπωσιακά καλάθια και εξαιρετικές κινήσεις του Νικ.

Με λίγο ψάξιμο στο youtube θα τα βρείτε, αλλά άλλο να προβάλλονται στο Παλέ (Nick Gallis Hall), με τον κόσμο να φωνάζει συνθήματα και με την ιστορική φανέλα με το νούμερο 6 και το σήμα του αυτοκράτορα ως video wall.

Οι παλιές δόξες

Το δεύτερο καλύτερο μέρος της εκδήλωσης ήταν όταν άρχισαν να βγαίνουν ένας ένας οι μεγάλοι καλαθοσφαιριστές του παρελθόντος. Συμπαίκτες, αντίπαλοι, προπονητές, κ.ά. Έβγαιναν ένας ένας και έκαναν μία μικρή δήλωση μέσα σε ζεστά χειροκροτήματα.

Ενδεικτικά να αναφέρω κάποια ονόματα. Μπορεί να μην τους έχω ζήσει, αλλά τους ξέρω ονομαστικά από ιστορίες και βιντεάκια: Πρέλεβιτς, Λευτέρης Κακιούσης, Ιωαννίδης, Αγγελίδης, Γιατζόγλου, Σιγάλας, Φασούλας, Γιαννάκης, Τζάμσι, Ράτζα, Βράνκοβιτς, Βιγιακάμπα, Ομπράνοτβιτς, Όντι Νόρις.

Γ Κ Α Λ Η Σ

Η καλύτερη στιγμή της εκδήλωσης. Δεν υπάρχουν λόγια. Κλάψαμε όλοι. Δείτε το βίντεο, με το να σας τα γράψω εγώ δεν κερδίζουμε τίποτα... Είσαι Θεός!!! Και μεις σε αγαπάμε Νίκ! Και μεις σε θεωρούμε οικογένεια μας!!

Το φιλικό

Πιστεύω το πιο αδιάφορο μέρος της εκδήλωσης.  Ωραίο ήταν πάντως όταν ο Γιαννάκης ζήτησε να σηκωθούν όρθιοι οι παίκτες της Λιμόζ (είναι προπονητής τους) για να χαιρετήσουν τον Γκάλη. Επίσης πριν το φιλικό, οι παίκτες του ΆΡΗ βγήκαν φωτογραφία με τον Νικ, που πρέπει να την κάνουν κορνίζα, να την κολλήσουν πάνω από το κρεβάτι τους και να την κάνουν στάμπα στις μπλούζες τους. 

Τώρα ρε παίκτες του ΆΡΗ με όλα αυτά που ζήσατε σήμερα δε θα πάτε για πρωτάθλημα του χρόνου;;. Δε σας ήρθε η όρεξη;; Για την ιστορία η Λιμόζ επικράτησε με 64-71 (14-21 επειδή άρχισε 50-50).

Το κλείσιμο

Ο Βασίλης Σκουντής διαβάζει κάποιες μεγάλες ατάκες που γράφτηκαν και ειπώθηκαν για το Νίκο Γκάλη. Αστείες, έξυπνες, συγκηντικές, όλες ήταν ωραίες. Μετά ο Γιάννης Ιωαννίδης βγήκε στο παρκέ και ανακοίνωσε ότι η κεντρική σάλα του Αλεξανδρείου μετονομάζεται σε ''Nick Gallis Hall''.

Στο τέλος ανέβηκε η φανέλα με το νούμερο 6 παρέα με τα λάβαρα. ΤΟ ταβάνι του Παλέ γίνεται όλο και πιο βαρύ..!

Γενικά

Ήταν μία εξαιρετική εκδήλωση, εξαιρετικά αφιερωμένη στο Νίκο Γκάλη. Χωρίς υπερβολές, με ουσιαστικές κινήσεις και με σωστή παρουσίαση έγινε επιβλητική, ανάλγη του ονόματος του Γκάλη. Θα τη θυμόμαστε όλοι για πολύ καιρο, και αυτοί που πήγαν για όλοι τους τη ζωή (α, ρε Τζέο κωλόφαρδε...).

Όπως είπε και ο φίλος μου ο Ζόελ στο λίμπερο, εμείς ως μικρότεροι δε μπορέσαμε να ζήσουμε αυτές τις εποχές και νομίζαμε πως οι πατεράδες μας, οι παππούδες μας αλλά και τα ΜΜΕ μεγαλοποιούσαν λίγο την κατάσταση. Όμως χθες καταλάβαμε γιατί τα έλεγαν έτσι. Και είχαν δίκιο. Καταλάβαμε γιατί είμαστε ΆΡΗΣ και μας βγαίνει και ένα γαμώτο που δε ζούσαμε τότε.


Υ.Γ. Εσείς εκεί στο Μετροπάοκ, δεν έχετε ίχνος τσίπας. Δε σέβεστε τίποτα και κανέναν. Ουστ! Σιχαμένοι...



--ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΝΟ.1 ΕΛΛΗΝΑ ΑΘΛΗΤΗ EVER--

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε... 10 Μαΐου 2013 στις 1:33 μ.μ.

Και εγώ διάβασα αρκετά για την εκδήλωση. Το χάρηκα αυτό που έγινε. Δεν είναι υπερβολικά αυτά που ειπώθηκαν για αυτόν τον παίχτη. Δεν ήξερα ότι ο Γκάλης είχε παίξει συμπαίκτης με τον Larry Bird.
Παραθέτω ένα σχετικό ενδιαφέρον άρθρο που βρήκα:
http://www.sport24.gr/Basket/o_nikos_gkalhs_twn_boston_celtics.2241032.html

Χαβίτο