Καλησπέρα σε όλους. Για σήμερα έχουμε το 3ο μέρος για τους μεσοεπιθετικούς, στην σειρά αφιερωμάτων μας ΆΡΗΣ 2006-2014, στην οποία αναφέρουμε αναλυτικά τους παίκτες που αγωνίστηκαν τότε στον ΆΡΗ. Σήμερα έχουμε τους λίγο πιο... αριστερόστροφους (φυσικά όχι απαραίτητα αριστεροπόδαρους).
Στο σημερινό άρθρο έχουμε και πολύ λίγα λόγια για την πρεμιέρα της ομάδας μας, το 2-0 κόντρα στην Κρύα Βρύση.
Πάουλο Κόστα: Αφού είχε συμμετοχή στην άνοδο της ομάδας, παρέμεινε στον ΆΡΗ και ήταν το πρώτο χρονικά νο.10 και ο πρώτος σταρ του ΆΡΗ στην περίοδο που αναλύουμε! Τη σεζόν 2006-07 είχε 18 συμμετοχές και 7 γκολ, βοηθώντας τα μέγιστα στο να επανέλθει η ομάδα στην Ευρώπη! (Με μία σημείωση ότι ο συγκεκριμένος μπορεί να ήταν και 10άρι, απλώς δεν τον θυμάμαι και πολύ μιας και ήμουν μικρός τότε).
Άλεξ Πέρεθ Αραζίλ: Ανύπαρκτος, έπαιξε σε ελάχιστα ματς και θυμόμαστε μόνο το όνομά του.
Τόνι Κάλβο: Ίσως ο πιο ταλαντούχος, αλλά ταυτόχρονα ο λιγότερο ώριμος (ποδοσφαιρικά και μη) παίκτης την περίοδο 2006-2014. Μιλάμε για πολλά καντάρια μπάλα, φοβερή ταχύτητα, τρίπλα και σουτ, χάρισε μερικές γκολάρες, και σε ομορφιά και σε σημασία. Ήρθε το 2007 και έκατσε για 3,5 χρόνια, αφού την τελευταία (μισή) σεζόν του έπαθε βραχυκύκλωμα. Ωστόσο, τις προηγούμενες 3, ήταν εκ των ηγετών και έχει σημαντικό μερίδιο στην αγωνιστική αναγέννηση του ΆΡΗ. Συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις κατέγραψε 116 συμμετοχές, 17 γκολ και 9 ασίστ. Μεγαλύτερες εμφανίσεις του, τα 2 γκολ μέσα στη Γιαγκελόνια, το γκολ μέσα στη Μπόλτον, τα 2 γκολ στο 4-2 με τον Ηρακλή, αλλά και οι γκολάρες με Καβάλα (1-1, εκτός, 09-10, πρωτάθλημα) και Αστέρα Τρίπολης (νίκη 2-0, εντός, 09-10, κύπελλο)!!
Μάριο Ρεγκέιρο: Από τους πιο ποιοτικούς παίκτες που ήρθαν στον ΆΡΗ, και από τους λίγους που ήταν η φυσική του θέση αριστερό εξτρέμ, όντας και αριστεροπόδαρος. Ποιότητα και εμπειρία, αλλά όχι μεγάλη διάρκεια, ο Ρεγκέιρο με τον ΆΡΗ (σεζόν 2008-09) είχε 27 συμμετοχές και 3 γκολ.
Πίτου Γκαρσία: Στον Ηρακλή που έπαιζε πριν και μετά τον ΆΡΗ αλλά και στον Ατρόμητο που παίζει από το 2011 μέχρι σήμερα, είναι πρώτο βιολί, ωστόσο στον ΆΡΗ απλά δεν ταίριαξε και δεν έπιασε. Είχε μόλις 12 συμμετοχές, σκοράροντας 1 γκολ με απευθείας φάουλ μέσα στον Ασπρόπυργο για το κύπελλο και έχοντας 2 ασίστ στο 2-2 μέσα στη Λάρισα. Απο 'κει και πέρα δεν πρόσφερε τίποτα άλλο ουσιαστικό.
Κώστας Μενδρινός: Ένα πολύ καλό εργαλείο, μαχητικότατος και μπορεί να αγωνιστεί σε πολλές θέσεις, ο Μενδρινός ήταν από τις αποκαλύψεις του ΆΡΗ και από τις πιο επιτυχημένες μεταγραφές Ελλήνων. Έκατσε μόλις μία σεζόν (2010-11), ωστόσο πρόλαβε να αφήσει το στίγμα του, αγωνιζόμενος κυρίως ως αριστερό εξτρέμ (έπεσε στην παρακμή του Κάλβο ο τυχερός), και αγωνίστηκε σε 26 παιχνίδια, ζώντας μεγάλες στιγμές αφού ήταν βασικό γρανάζι της ιστορικής ευρωπαϊκής πορείας του ΆΡΗ εκείνη τη σεζόν, αφού ήταν βασικός μέσα-έξω με την Ατλέτικο (είχε και το δοκάρι-ασίστ πριν το πρώτο γκολ του Κόκε στο 2-3) και έπαιξε σε όλο το δεύτερο μέρος μέσα στο Μάντσεστερ με τη Σίτι!
Άλβαρο Πορτίγια: Ο μόνος λόγος που τον θυμάμαι είναι το γκολ του κόντρα στην Κέρκυρα, στο 90', που κλείδωσε τη νίκη με 2-0, και ήμουν στο γήπεδο. Απο 'κει και πέρα, πέρασε και δεν ακούμπησε, αγωνιζόμενος σε 3 ματς συμπληρώνοντας με τα ζόρια 100 λεπτά συμμετοχής.
Νταϊσούκε Σακάτα: Ρε τον Ιάπωνα! Ο μόνος Ασιάτης που έχει αγωνιστεί στον ΆΡΗ μέχρι στιγμής ήρθε με περγαμηνές και τελικά ήταν ένα τίποτα (με όλο τον σεβασμό στον πάντα χαμογελαστό σχιστομάτη). Είχε 8 συμμετοχές το δεύτερο μισό της σεζόν 2010-11, όντας μάλιστα βασικός στα 2 παιχνίδια με τη Μάν. Σίτι στους 32 του Europa League!
Χαβιέ Ούμπιντες: Μαζί με τον Παπαστεριανό και φυσικά τον Κόκε οι αγαπημένοι μου παίκτες που έχω δει στον ΆΡΗ. Απίστευτη τεχνική, απίστευτα πόδια, απίστευτο μυαλό, απίστευτος χαρακτήρας. Καταπληκτικός παίκτης, ηγέτης, χάρμα οφθαλμών μέσα στο γήπεδο, και τι δεν θα έδινα να ήταν λίγα χρόνια μικρότερος για να επέστρεφε κάποια στιγμή. Το πόσο μεγάλος παίκτης είναι το δείχνει σε όσες ομάδες έχει παίξει, και ακόμα και σήμερα, στον Ατρόμητο, στα 33 του, είναι ο ηγέτης της ομάδας. Στον ΆΡΗ έπαιξε τη σεζόν 2011-12, έχοντας 27 συμμετοχές, 3 γκολ και 6 ασίστ.
Νόε Ακόστα: Πολύ καλός παίκτης, γρήγορος με εξαιρετικό αριστερό πόδι, αλλά και εργατικός, πάντα ήθελα έναν τέτοιο ξανά στην ομάδα. Ο μακρυμάλλης Ισπανός ήρθε με το πακέτο του Βόλου (μαζί με Ούμπιντες, Σανκαρέ, Γιακούποβιτς), τη σεζόν 2011-12 και έπαιξε σε 19 ματς, αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις και σκοράροντας 3 γκολ.
Καρίμ Σολτάνι: Παρότι ήρθε το 2011 ως το μεγάλο αστέρι του Ηρακλή και ένας από τους πιο ποιοτικούς μεσοεπιθετικούς του πρωταθλήματος, στον ΆΡΗ ήταν το απόλυτο μηδενικό. Ξεκίνησε να είναι από τους πυλώνες και κατέληξε απλή εναλλακτική. Πάρα πολλές χαμένες ευκαιρίες, πολύ περπάτημα και μηδέν διάθεση, πέτυχε μόλις 1 γκολ στο κύπελλο (στο 1-2 μέσα στον Πανθρακικό) σε 17 συνολικά συμμετοχές με τον ΆΡΗ.
Αλέξανδρος Καραγιάννης: Από τις ακαδημίες της ομάδας, καλό ταλεντάκι και πάντα προσπαθούσε για το καλύτερο. Ήταν μέλος της πρώτης ομάδας τη φρικτή διετία 2012-14 και μέσα σε αυτές τις συνθήκες έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, έχοντας συνολικά με τον ΆΡΗ 13 συμμετοχές και 1 γκολ (στο 2-2 μέσα στην Κέρκυρα το 12-13).
Άντι Ρένια: Και αυτός από τις ακαδημίες. Ένας παίκτης που πέραν της ταχύτητάς του δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο προτέρημα, ωστόσο του πιστώνω ότι παρέμεινε στην ομάδα όταν αυτή έπεσε στη Γ' εθνική, παρότι αργότερα όταν κλήθηκε να αγωνιστεί εκεί πέρσι, έχοντας πιο ανεβασμένο ρόλο, ήταν άθλιος. Είχε 4 αναγνωριστικές συμμετοχές στη Σούπερλιγκ και πέρσι δεν μπορώ να σας πω με ακρίβεια τους αριθμούς του.
Τζον Ιμπέ: H ανάμνησή του μου προκαλεί ταυτόχρονα γέλιο και κλάμα. Γέλιο λόγω της εξωτερικής του εμφάνισης και της απόδοσής του με τον ΆΡΗ, κλάμα το ότι ξοδέψαμε μία από τις 3 μεταγραφές ξένων εκείνη τη σεζόν (2013-14, τότε που πέσαμε, είχαν έρθει και Ουντότζι, Έλνσερ) για αυτόν εδώ. Έπαιξε σε 9 ματς και στα 8 (είχε κάνει και ένα καλό μέσα στον Πανιώνιο που νικήσαμε 1-2) ήταν σα να παίζαμε με 10 παίκτες. Η τύχη του Νιγηριανού αγνοείται πλέον..
Νίκος Κουσίδης: Ήρθε από τον Παναθηναϊκό το τελευταίο 6μηνο παρουσίας της ομάδας στη μεγάλη κατηγορία. Δεν μπορούσε να κάνει και πολλά, αγωνίστηκε σε 4 ματς, στα 3 ως αλλαγή, δείχνοντας πάντως θετικά δείγματα.
ΆΡΗΣ - Απόλλων Κρύας Βρύσης 2-0
Επειδή δεν υπήρξε άρθρο λόγω έλλειψης χρόνου, θα γράψουμε εδώ εντελώς συνοπτικά για το ματς. Στην πρεμιέρα, λοιπόν, άλλου ενός εφιάλτη για τον ΆΡΗ, νικήσαμε με 2-0 την συμπαθής ομάδα με το εύθυμο όνομα με ένα γκολ στο τέλος του κάθε ημιχρόνου από τους Καπνίδη και Ντούνη. Ο ΆΡΗΣ ήταν εμφανώς ανώτερος αλλά είναι φανερό πως για να δέσει μία τόσο καινούργια ομάδα θέλει κάποιες εβδομάδες ακόμα. Συνεχίζουμε, επόμενο ματς με την Καβάλα.
Στο σημερινό άρθρο έχουμε και πολύ λίγα λόγια για την πρεμιέρα της ομάδας μας, το 2-0 κόντρα στην Κρύα Βρύση.
Πάουλο Κόστα: Αφού είχε συμμετοχή στην άνοδο της ομάδας, παρέμεινε στον ΆΡΗ και ήταν το πρώτο χρονικά νο.10 και ο πρώτος σταρ του ΆΡΗ στην περίοδο που αναλύουμε! Τη σεζόν 2006-07 είχε 18 συμμετοχές και 7 γκολ, βοηθώντας τα μέγιστα στο να επανέλθει η ομάδα στην Ευρώπη! (Με μία σημείωση ότι ο συγκεκριμένος μπορεί να ήταν και 10άρι, απλώς δεν τον θυμάμαι και πολύ μιας και ήμουν μικρός τότε).
Άλεξ Πέρεθ Αραζίλ: Ανύπαρκτος, έπαιξε σε ελάχιστα ματς και θυμόμαστε μόνο το όνομά του.
Τόνι Κάλβο: Ίσως ο πιο ταλαντούχος, αλλά ταυτόχρονα ο λιγότερο ώριμος (ποδοσφαιρικά και μη) παίκτης την περίοδο 2006-2014. Μιλάμε για πολλά καντάρια μπάλα, φοβερή ταχύτητα, τρίπλα και σουτ, χάρισε μερικές γκολάρες, και σε ομορφιά και σε σημασία. Ήρθε το 2007 και έκατσε για 3,5 χρόνια, αφού την τελευταία (μισή) σεζόν του έπαθε βραχυκύκλωμα. Ωστόσο, τις προηγούμενες 3, ήταν εκ των ηγετών και έχει σημαντικό μερίδιο στην αγωνιστική αναγέννηση του ΆΡΗ. Συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις κατέγραψε 116 συμμετοχές, 17 γκολ και 9 ασίστ. Μεγαλύτερες εμφανίσεις του, τα 2 γκολ μέσα στη Γιαγκελόνια, το γκολ μέσα στη Μπόλτον, τα 2 γκολ στο 4-2 με τον Ηρακλή, αλλά και οι γκολάρες με Καβάλα (1-1, εκτός, 09-10, πρωτάθλημα) και Αστέρα Τρίπολης (νίκη 2-0, εντός, 09-10, κύπελλο)!!
Μάριο Ρεγκέιρο: Από τους πιο ποιοτικούς παίκτες που ήρθαν στον ΆΡΗ, και από τους λίγους που ήταν η φυσική του θέση αριστερό εξτρέμ, όντας και αριστεροπόδαρος. Ποιότητα και εμπειρία, αλλά όχι μεγάλη διάρκεια, ο Ρεγκέιρο με τον ΆΡΗ (σεζόν 2008-09) είχε 27 συμμετοχές και 3 γκολ.
Πίτου Γκαρσία: Στον Ηρακλή που έπαιζε πριν και μετά τον ΆΡΗ αλλά και στον Ατρόμητο που παίζει από το 2011 μέχρι σήμερα, είναι πρώτο βιολί, ωστόσο στον ΆΡΗ απλά δεν ταίριαξε και δεν έπιασε. Είχε μόλις 12 συμμετοχές, σκοράροντας 1 γκολ με απευθείας φάουλ μέσα στον Ασπρόπυργο για το κύπελλο και έχοντας 2 ασίστ στο 2-2 μέσα στη Λάρισα. Απο 'κει και πέρα δεν πρόσφερε τίποτα άλλο ουσιαστικό.
Κώστας Μενδρινός: Ένα πολύ καλό εργαλείο, μαχητικότατος και μπορεί να αγωνιστεί σε πολλές θέσεις, ο Μενδρινός ήταν από τις αποκαλύψεις του ΆΡΗ και από τις πιο επιτυχημένες μεταγραφές Ελλήνων. Έκατσε μόλις μία σεζόν (2010-11), ωστόσο πρόλαβε να αφήσει το στίγμα του, αγωνιζόμενος κυρίως ως αριστερό εξτρέμ (έπεσε στην παρακμή του Κάλβο ο τυχερός), και αγωνίστηκε σε 26 παιχνίδια, ζώντας μεγάλες στιγμές αφού ήταν βασικό γρανάζι της ιστορικής ευρωπαϊκής πορείας του ΆΡΗ εκείνη τη σεζόν, αφού ήταν βασικός μέσα-έξω με την Ατλέτικο (είχε και το δοκάρι-ασίστ πριν το πρώτο γκολ του Κόκε στο 2-3) και έπαιξε σε όλο το δεύτερο μέρος μέσα στο Μάντσεστερ με τη Σίτι!
Άλβαρο Πορτίγια: Ο μόνος λόγος που τον θυμάμαι είναι το γκολ του κόντρα στην Κέρκυρα, στο 90', που κλείδωσε τη νίκη με 2-0, και ήμουν στο γήπεδο. Απο 'κει και πέρα, πέρασε και δεν ακούμπησε, αγωνιζόμενος σε 3 ματς συμπληρώνοντας με τα ζόρια 100 λεπτά συμμετοχής.
Νταϊσούκε Σακάτα: Ρε τον Ιάπωνα! Ο μόνος Ασιάτης που έχει αγωνιστεί στον ΆΡΗ μέχρι στιγμής ήρθε με περγαμηνές και τελικά ήταν ένα τίποτα (με όλο τον σεβασμό στον πάντα χαμογελαστό σχιστομάτη). Είχε 8 συμμετοχές το δεύτερο μισό της σεζόν 2010-11, όντας μάλιστα βασικός στα 2 παιχνίδια με τη Μάν. Σίτι στους 32 του Europa League!
Χαβιέ Ούμπιντες: Μαζί με τον Παπαστεριανό και φυσικά τον Κόκε οι αγαπημένοι μου παίκτες που έχω δει στον ΆΡΗ. Απίστευτη τεχνική, απίστευτα πόδια, απίστευτο μυαλό, απίστευτος χαρακτήρας. Καταπληκτικός παίκτης, ηγέτης, χάρμα οφθαλμών μέσα στο γήπεδο, και τι δεν θα έδινα να ήταν λίγα χρόνια μικρότερος για να επέστρεφε κάποια στιγμή. Το πόσο μεγάλος παίκτης είναι το δείχνει σε όσες ομάδες έχει παίξει, και ακόμα και σήμερα, στον Ατρόμητο, στα 33 του, είναι ο ηγέτης της ομάδας. Στον ΆΡΗ έπαιξε τη σεζόν 2011-12, έχοντας 27 συμμετοχές, 3 γκολ και 6 ασίστ.
Νόε Ακόστα: Πολύ καλός παίκτης, γρήγορος με εξαιρετικό αριστερό πόδι, αλλά και εργατικός, πάντα ήθελα έναν τέτοιο ξανά στην ομάδα. Ο μακρυμάλλης Ισπανός ήρθε με το πακέτο του Βόλου (μαζί με Ούμπιντες, Σανκαρέ, Γιακούποβιτς), τη σεζόν 2011-12 και έπαιξε σε 19 ματς, αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις και σκοράροντας 3 γκολ.
Καρίμ Σολτάνι: Παρότι ήρθε το 2011 ως το μεγάλο αστέρι του Ηρακλή και ένας από τους πιο ποιοτικούς μεσοεπιθετικούς του πρωταθλήματος, στον ΆΡΗ ήταν το απόλυτο μηδενικό. Ξεκίνησε να είναι από τους πυλώνες και κατέληξε απλή εναλλακτική. Πάρα πολλές χαμένες ευκαιρίες, πολύ περπάτημα και μηδέν διάθεση, πέτυχε μόλις 1 γκολ στο κύπελλο (στο 1-2 μέσα στον Πανθρακικό) σε 17 συνολικά συμμετοχές με τον ΆΡΗ.
Αλέξανδρος Καραγιάννης: Από τις ακαδημίες της ομάδας, καλό ταλεντάκι και πάντα προσπαθούσε για το καλύτερο. Ήταν μέλος της πρώτης ομάδας τη φρικτή διετία 2012-14 και μέσα σε αυτές τις συνθήκες έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, έχοντας συνολικά με τον ΆΡΗ 13 συμμετοχές και 1 γκολ (στο 2-2 μέσα στην Κέρκυρα το 12-13).
Άντι Ρένια: Και αυτός από τις ακαδημίες. Ένας παίκτης που πέραν της ταχύτητάς του δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο προτέρημα, ωστόσο του πιστώνω ότι παρέμεινε στην ομάδα όταν αυτή έπεσε στη Γ' εθνική, παρότι αργότερα όταν κλήθηκε να αγωνιστεί εκεί πέρσι, έχοντας πιο ανεβασμένο ρόλο, ήταν άθλιος. Είχε 4 αναγνωριστικές συμμετοχές στη Σούπερλιγκ και πέρσι δεν μπορώ να σας πω με ακρίβεια τους αριθμούς του.
Τζον Ιμπέ: H ανάμνησή του μου προκαλεί ταυτόχρονα γέλιο και κλάμα. Γέλιο λόγω της εξωτερικής του εμφάνισης και της απόδοσής του με τον ΆΡΗ, κλάμα το ότι ξοδέψαμε μία από τις 3 μεταγραφές ξένων εκείνη τη σεζόν (2013-14, τότε που πέσαμε, είχαν έρθει και Ουντότζι, Έλνσερ) για αυτόν εδώ. Έπαιξε σε 9 ματς και στα 8 (είχε κάνει και ένα καλό μέσα στον Πανιώνιο που νικήσαμε 1-2) ήταν σα να παίζαμε με 10 παίκτες. Η τύχη του Νιγηριανού αγνοείται πλέον..
Νίκος Κουσίδης: Ήρθε από τον Παναθηναϊκό το τελευταίο 6μηνο παρουσίας της ομάδας στη μεγάλη κατηγορία. Δεν μπορούσε να κάνει και πολλά, αγωνίστηκε σε 4 ματς, στα 3 ως αλλαγή, δείχνοντας πάντως θετικά δείγματα.
ΆΡΗΣ - Απόλλων Κρύας Βρύσης 2-0
Επειδή δεν υπήρξε άρθρο λόγω έλλειψης χρόνου, θα γράψουμε εδώ εντελώς συνοπτικά για το ματς. Στην πρεμιέρα, λοιπόν, άλλου ενός εφιάλτη για τον ΆΡΗ, νικήσαμε με 2-0 την συμπαθής ομάδα με το εύθυμο όνομα με ένα γκολ στο τέλος του κάθε ημιχρόνου από τους Καπνίδη και Ντούνη. Ο ΆΡΗΣ ήταν εμφανώς ανώτερος αλλά είναι φανερό πως για να δέσει μία τόσο καινούργια ομάδα θέλει κάποιες εβδομάδες ακόμα. Συνεχίζουμε, επόμενο ματς με την Καβάλα.
2 σχόλια:
Πολλους παικταραδες μαζι ανεφερες σημερα . Απο αυτους ξεχωριζει σιγουρα ο Καλβο , μακαρι να ειχε λιγο παραπανω μυαλο αυτο το παιδι και θα εκανε μεγαλη καριερα.
Ρεγκειρο ο αγαπημενος μου , δεν καταλαβα ποτε γιατι εφυγε. Μενδρινος επισης πολυ καλος , αλλα μονος του με τα "στοιχηματα" του αναγκασε την ομαδα να τον απομακρυνει.
Οντως ειχα ξεχασει την ιστορια με τα στοιχηματα του Μενδρινου..
Δημοσίευση σχολίου