Τα πειράματα , οι απαιτήσεις και οι εμμονές

Μετά από τα πρώτα τέσσερα επίσημα παιχνίδια , αλλά και το φιλικό με την Γιαβόρ Μάτις , ο Άρης δεν έχει βρει ακόμα τα πατήματά του στο γήπεδο.

Η ήττα από τον Καμπανιακό αλλά και οι δύσκολες νίκες με Φιλώτα και Εθνικό δείχνουν ξεκάθαρα τις ελλείψεις και τα κενά που έχει η ομάδα.

Για αυτή την εικόνα ευθύνονται πολλοί ,αλλά στο σημερινό άρθρο θα αναφερθώ στον Δημήτρη Καλαιτζίδη...



Ξέρουμε ότι η φετινή "προετοιμασία" πέρασε από 40 κύματα , ότι η ομάδα την μια μέρα ήταν στην Β και την άλλη στο τοπικό , ότι δεν υπήρχαν λεφτά , ότι τρέχαμε στα δικαστήρια και πολλά ακόμα.Από εκεί και πέρα όμως , αν εξαιρέσουμε όλα τα παραπάνω , υπάρχουν και ευθύνες που βαραίνουν αποκλειστικά τον Καλαιτζίδη και τις επιλογές του.

Football manager 

Ξεκινώντας από τον διπλό ρόλο του "προπονητή - μάνατζερ"  , που έχει ήδη προκαλέσει προβλήματα στην ομάδα. Σε όλους μας αρέσει το football manager , όλοι έχουμε ομαδάρες και κατακτάμε τρόπαια αλλά (δυστυχώς) η πραγματικότητα απέχει πολύ. Σε όλες τις υγιείς οικονομικά ομάδες (γιατί τέτοια πρέπει να θεωρούμαστε από εδώ και πέρα) , ο πρόεδρος-επενδυτής που θα βάλει τα λεφτά του στην ομάδα έχει τον πρώτο λόγο. Είναι το Α και το Ω , πως να το πούμε... Το λογικό λοιπόν είναι να διαπραγματεύεται ο ίδιος ή ο γενικός διευθυντής (ως άμεσος εκπρόσωπος του προέδρου) με τους μάνατζερ των παικτών ,αφού στην τελική από την δικιά του τσέπη θα βγούνε τα λεφτά.

Γιατί λοιπόν να "χαλάσει" μεταγραφή , επειδή δεν συμφωνεί ο προπονητής με τους όρους που έχει συμφωνήσει η πρόεδρος ? Οι όροι πρέπει να είναι ξεκάθαροι  : ο προπονητής καταλήγει στον παίκτη που θέλει , τον προτείνει στον γενικό διευθυντή - υπεύθυνο  ή και στον πρόεδρο κατευθείαν και αφήνει τις διαπραγματεύσεις στους υπεύθυνους. Από την άλλη πλευρά βέβαια , και ο πρόεδρος δεν πρέπει να κλείνει μόνος του μεταγραφές χωρίς την σύμφωνη γνώμη του προπονητή...

Το σύστημα και οι μεταγραφές

Από την πρώτη στιγμή , ακόμα και όταν είχαμε 15 παίκτες στο ρόστερ , το σύστημα ήταν 4-4-2. Καμία σχέση βέβαια με το 4-4-2 επι Κούπερ ,αφού τώρα δίνουμε έμφαση στο παιχνίδι κατοχής , τις κοντινές πάσες και ανάπτυξη (κυρίως) από το κέντρο.

Μέχρι στιγμής η ομάδα  δεν έχει αφομοιώσει πλήρως αυτή τη νοοτροπία του Καλαιτζίδη. Αφενός οι (περισσότεροι) παίκτες είναι  περιορισμένων δυνατοτήτων , δεν έχουν τακτική παιδία , δεν έχουν καλή τεχνική και στερούνται εμπειριών σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Στην Γ εθνική άλλωστε δεν χρειάζεσαι και τον Ρονάλντο για να κάνεις πρωταθλητισμό.... Και φυσικά το επίπεδο των αντιπάλων είναι πολύ χειρότερο.

Οι επιλογές για την κατάρτιση της ενδεκάδας , ακόμα και μετά τις (καλές) μεταγραφές των τελευταίων ημερών , δεν είναι καθόλου ορθολογικές. Ο Καλαιτζίδης λοιπόν απέρριψε πληθώρα παικτών που θα μπορούσαν να βοηθήσουν αυτή τη δύσκολη χρονιά , όπως πχ οι Πρίττας , Καμπάνταης. Σε αυτό να  προσθέσουμε και το γεγονός ότι έδιωξε παίκτες όπως πχ ο Νταμαρλής , ο Μαργαρίτης , ο Οικονομόπουλος που είχαν μια Χ εμπειρία από Α' εθνική και σίγουρα θα βοηθούσαν.

Αντί αυτών προτίμησε να κάνει προετοιμασία με 15 παίκτες , εκ των οποίων οι 4 ήταν τερματοφύλακες και άλλοι τόσοι ήταν κάτω των 20 χωρίς επίσημο παιχνίδι. Και όλα αυτά για την Β εθνική φυσικά...

Τα πειράματα και οι εμμονές σε πρόσωπα

Ξεκινάει λοιπόν η χρονιά , με ένα ελλιπές ρόστερ , και βλέπουμε  πειράματα-εμμονές με συγκεκριμένα πρόσωπα. Βλέπουμε πχ τον Ρένια να παίζει σεντερ φορ , και μέχρι πρόσφατα να παίζει ο Λίονης είτε ως εξτρέμ (!!) είτε ως αμυντικός χαφ (!!!). Και αυτό για να καλυφθούν κενά που ο ίδιος ο προπονητής δημιούργησε στην ομάδα !!!

Με ποιο σκεπτικό ξεκινάς την χρονιά με μοναδικούς επιθετικούς τον Καπνίδη και τον Ρένια (που έδειξε πολλές φορές οτι δεν μπορεί να παίξει αυτή τη θέση) ? Με ποιο σκεπτικό έχεις μόνο 3 κεντρικούς αμυντικούς στο ρόστερ ? Μόνο 1 δεξί μπακ ? Μόνο 1 εξτρέμ? Ευτυχώς που πήραμε 4 παίκτες την τελευταία στιγμή...

Οι απαιτήσεις

ΝΙΚΕΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ! Νίκες και μόνο νίκες ! Είτε είναι κύπελλο , είτε πρωτάθλημα είτε φιλικό. Δεν ξέρω αν είναι ντροπή το κύπελλο της Γ εθνικής , αλλά ξέρω ότι είναι μεγαλύτερη ντροπή να το πάρει κάποιος άλλος και όχι ο Άρης. Η πρώτη θέση και η άνοδος είναι επίσης αδιαπραγμάτευτη !!!

Η στήριξή μας είναι δεδομένη , άλλωστε ο λαός του Άρη ήταν , είναι και θα είναι για πάντα εκεί !