O Άρης διασύρθηκε από την ΑΕΚ με χαρακτηριστική ευκολία, πραγματοποιώντας
κάκιστη εμφάνιση και πληρώνοντας τις εγκληματικές ενέργειες στην επιλογή της ενδεκάδας
αλλά και στην τακτική του. Ο διασυρμός αυτός φέρει ονοματεπώνυμο…
Στο preview του αγώνα ανέφερα ότι (προσωπικά
πάντα) δεν είμαι υπέρ των πειραμάτων. Ούτε Ντιγκινί στην κορυφή δεν ήθελα να δω, πόσο μάλλον τον Μπάσα σε τέτοια θέση! Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι πολλοί ‘πρόβλεψαν’ ένα δύσκολο
βράδυ βλέποντας μόνο τον καταρτισμό της ενδεκάδας. Και δυστυχώς επαληθεύτηκαν. Το
ζήτημα όμως δεν είναι να μπούμε στο σκεπτικό ‘εγώ σας το έλεγα’, αλλά το να προσπαθήσουμε
να καταλάβουμε με ποιο σκεπτικό παρατάχθηκε ο Άρης έτσι και γιατί αφέθηκε έρμαιο στην
ΑΕΚ που έκανε rotation και συντήρηση δυνάμεων!
Οι ενδεκάδες
Ο Ερέρα μας επιφύλαξε
εκπλήξεις στην αρχική ενδεκάδα. Επέλεξε λοιπόν να παρατάξει μια αμυντική τετράδα
πειραματική, με τον Μπάσα κεντρικό αμυντικό (!!!) και τον Κωσταντινίδη δεξιά.
Στο κέντρο προτίμησε να παίξει με 3 χαφ δίνοντας ξανά φανέλα βασικού στον
Κολάσο, ενώ στην κορυφή της επίθεσης ήταν ο Ντιγκινί.
Από πλευράς Ουζουνίδη,
η ενδεκάδα ήταν η αναμενόμενη. (Μόνο τον Μπογέ αντί του Μάνταλου δεν πέτυχα στο preview ).
O Άρης δεν κατέβαινε με πλώρη το άγνωστο. Ακόμα και ένας ερασιτέχνης
ποδοσφαιρόφιλος που αφιερώνει μισή ώρα ‘ψάχνοντας’ (για ποιον χτυπά η καμπάνα; ) μπορεί να κάνει
μια σωστή πρόβλεψη διάταξης και προσώπων για την ενδεκάδα τις ΑΕΚ. Δεν είναι
και κανένα επτασφράγιστο μυστικό το ροτέισον του Ουζουνίδη…
Ο αγώνας
Υποθέτοντας
λοιπόν ότι ο Ερέρα γνώριζε (;) ποιοι θα αγωνιστούν για την ΑΕΚ, οι πιθανότητες
επιτυχίας με την ενδεκάδα που κατέβασε ήταν το λιγότερο…αμφισβητήσιμες.Ξεκινάμε από τα
βασικά. Κατεβαίνεις σε ντέρμπι και αλλάζεις τα 2/4 της άμυνας, όχι γιατί έχεις απουσίες,
αλλά γιατί θέλεις να δοκιμάσεις (;) σχήμα.
Η επιλογή του Μπάσα στο κέντρο της άμυνας
ήταν καταστροφική, όχι γιατί ο Αλβανός είναι κακός παίκτης αλλά γιατί πολύ απλά
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ. Σε αυτό να συνυπολογιστεί ότι είναι και ντεφορμέ εδώ και
καιρό. Δεν είχε καμία θέση ούτε στο κέντρο της άμυνας ούτε ως βασικός. Στο
πειραματικό δίδυμο Μπάσα-Μαβράι, βάλτε και την είσοδο Κωσταντινίδη για να δέσει
το γλυκό.
Mια πειραματική άμυνα που δεν είχε παίξει ούτε μισό παιχνίδι
προηγουμένως.
Από αυτό το αργό αμυντικό δίδυμο, με έλλειψη χημείας, ζητήθηκε να παίξει ψηλά στο γήπεδο, σχεδόν στο ύψος του κέντρου (!!!). Και αυτό ήταν το μεγαλύτερο έγκλημα του Πάκο Ερέρα στο χθεσινό παιχνίδι. Γιατί απέναντι σε αυτό το δίδυμο, οι Μπογιέ, Πόνσε και Λιβάγια οργίασαν.
Κάποιοι λένε ότι
η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Το γρήγορο γκολ της ΆΕΚ εξέθεσε με το
καλημέρα την επιλογή Μπάσα, που άργησε χαρακτηριστικά να αντιδράσει ενώ η άμυνα
βρισκόταν ψηλά στο γήπεδο. Το δεύτερο καμπανάκι λίγο έλειψε να γίνει 2ο
γκολ από κόρνερ, αλλά ο Κουέστα δεν το επέτρεψε. Πετυχαίνοντας αυτό που ήθελε
νωρίς, η ΆΕΚ υποχώρησε. Ο Άρης είχε την κατοχή και την πρωτοβουλία κινήσεων σε
ολόκληρο το ημίχρονο, ενώ δεν απειλήθηκε καθόλου μετά το πρώτο δεκάλεπτο.
Η παρουσία
Ματίγια-Κολάσο στο κέντρο και Ντιγκινί στην επίθεση είχε ως σκοπό να παίζουν
κοντά οι γραμμές, διατηρώντας κατοχή και πιέζοντας την ΑΕΚ. Η επιλογή Μπάσα
στην άμυνα έγινε πιθανότατα με το σκεπτικό να χτιστεί το παιχνίδι από πίσω. Σε
αντίθεση όμως με τα πλάνα του Ερέρα, ο Ντιγκινί ήταν και πάλι απελπιστικά μόνος
μπροστά. Ματίγια και Κολάσο δεν έχουν την τελική πάσα για το γκολ, ούτε
απειλούν με ενέργειες εκτός περιοχής. Η κατοχή της τάξεως του 65% που είχε ο
Άρης οδήγησε σε μια μόλις καλή ευκαιρία (το σουτ του Γκάμα) για ολόκληρο τον
αγώνα!
Στο ημίχρονο,
ήταν απόλυτα λογικό ότι ο Ουζουνίδης θα ‘αφυπνίσει’ αγωνιστικά την ΑΕΚ που ίσως
‘κάθισε’ υπερβολικά μετά το 1-0. Το πλάνο του Ερέρα είχε ήδη αποτύχει στο
ημίχρονο, καθώς η κατοχή δεν μπορούσε να μεταφραστεί σε οτιδήποτε ουσιώδες. Ήταν
θέμα χρόνου η ΑΕΚ να πατήσει καλύτερα στο γήπεδο και να βελτιώσει την νωχελική της
εικόνα.
Ζυγίζοντας λοιπόν
τα δεδομένα, ο Ερέρα αποφάσισε να κάνει το.. τίποτα! Στο μοναδικό ίσως παιχνίδι
που θα ταίριαζε ο Γιουνές (κρίνοντας από τις σέντρες που έγιναν στο πρώτο
ημίχρονο), επέλεξε σχήμα κοντό που δεν μπορούσε να πατήσει περιοχή. Επιθετικά η
ομάδα ήταν χειρότερη από τις φορές που βλέπαμε Ντιγκινί (στο πήγαινε-έλα) και
Γιουνές (περιφερόμενο άσκοπα και αβοήθητο εκτός περιοχής).
Οι γηπεδούχοι σκόραραν
απέναντι στην άμυνα του Άρη όσα γκολ είχε δεχτεί συνολικά μέχρι στιγμής σε
διάστημα 10 λεπτών. Προκαλεί απορία πως ο Ερέρα επέτρεψε στην αμυντική γραμμή
να βρίσκεται τόσο ψηλά μέχρι και το 78΄, ακόμα και όταν είδε πως το 3ο
γκολ ήταν copy-paste του 1ου. Αντίστοιχα και
για το 4ο γκολ…
Η έκταση του σκορ
μπορεί εύκολα να ξεγελάσει όσους δεν παρακολούθησαν το παιχνίδι. Η ΑΕΚ δεν
έπαιξε μπαλάρα γιατί πολύ απλά δεν χρειάστηκε να το κάνει. Ο Άρης τους έκανε δώρο
την εύκολη νίκη με τις άστοχες επιλογές τακτικής. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε
ότι 4 από τα 5 σουτ της ΑΕΚ στον στόχο (μέχρι το 75) ήταν γκολ, ενώ το άλλο
ήταν η χαμένη κεφαλιά που άγγιξε το γκολ στα πρώτα λεπτά. Με άμυνα στο μισό
γήπεδο και μερικές υποδειγματικές αντεπιθέσεις, μας έκαναν άνω-κάτω. Ούτε που
ίδρωσαν πραγματικά.
Αυτό μας φέρνει
σε αυτό που είπα και μετά το παιχνίδι με τον συμπολίτη:
Το 3ο ημίχρονο
Το αν ο Άρης ήταν καλύτερος
η όχι είναι δευτερεύον. Κόντρα στον ΠΑΟΚ έπαιξε και έχασε, ενώ άξιζε πολύ
παραπάνω. Κόντρα στην ΑΕΚ δεν άξιζε τίποτα. Γιατί έφαγε 4 γκολ χωρίς να
αντιδράσει. Γιατί πλήρωσε τα εγκλήματα από τον πάγκο. Γιατί διασύρθηκε από ομάδα, που δεν ίδρωσε, που δεν μόχθησε για αυτή τη μεγάλη νίκη. Ίσως να ήταν και η
ευκολότερη νίκη τους φέτος, σε μια μέτρια εμφάνιση.
Βλέποντας στον πάγκο τα ¾ μιας άμυνας που πέρσι προσέδωσε σιγουριά (Τζανακάκης-Σόουζα-Δεληζήσης) καθώς και έναν παίκτη (Μαρτίνες) που μπορεί να κάνει την διαφορά (όπως έκανε κόντρα στη Τρίπολη), δημιουργούνται πολλά ερωτήματα για το κατά πόσο αναγκαίοι ήταν οι πειραματισμοί σε πρόσωπα και σχήμα σε έναν τέτοιο αγώνα. Το αποτέλεσμα πάντως δείχνει ότι τα εγκλήματα του Ερέρα τιμωρήθηκαν.
**Ελπίζω όλα αυτά
και ακόμα περισσότερα να τα έχει καταλάβει ο προπονητής του Άρη και να μην τα
επαναλάβει. Γιατί τις ήττες δεν πρέπει να τις ξεχνάς, αλλά να τις θυμάσαι και
να μαθαίνεις από αυτές.
**Θέμα προπονητή
δεν (πρέπει να) υπάρχει. Γιατί η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία μέρα και ούτε ο Άρης
θα χτιστεί έτσι.
**Κριτική κάνουμε
γιατί θέλουμε (φυσικά) η ομάδα μας να κερδίζει. Κανείς και τίποτα δεν είναι υπεράνω
αυτής. Όπως λέμε τα καλά, θα λέμε και τα άσχημα.
**Στο προηγούμενο
παιχνίδι ο κόσμος, καλώς η κακώς, χειροκρότησε την ομάδα μετά από μια άσχημη
ήττα. Την Κυριακή, σε περίπτωση συνέχειας τέτοιων αποκαρδιωτικών εμφανίσεων, πολύ δύσκολα θα δούμε το ίδιο. Ελπίζω πραγματικά να μην φτάσουμε σε άλλες λύσεις
για να ‘ξυπνήσουμε’ την ομάδα μας.
Επόμενο παιχνίδι
την Τετάρτη για το κύπελλο με τον Αήττητο Σπάτων.
2 σχόλια:
Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο σου Γιώργο. Και απλά θα ήθελα να συμπληρώσω άλλη μια απορία που είχα:
Οκ, καταλαβαίνω πως ο Ερέρα δεν είναι γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας, ίσως μάλιστα να θεωρούσε πως μια ήττα από την περυσινή πρωταθλήτρια είναι ήττα εντός προγράμματος, αλλά προς τι οι πειραματισμοί; Δεν θα μπορούσαν αυτοί οι πειραματισμοί να γίνουν στο παιχνίδι του κυπέλλου με τα Σπάτα;
Και άντε όπως είπα ο ίδιος δεν γνώριζε. Δεν υπάρχουν συνεργάτες που θα του κάνουν μια ενημέρωση για το τι παίζετε, τι σημαίνει το παιχνίδι απέναντι στην άεκ για τους φιλάθλους του ΆΡΗ; Πως δε θα ήταν συνετό αυτό το παιχνίδι για δοκιμές και πειράματα;
Σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα να είμαι στη θέση του Σόουζα, που λογικά θα σκέφτεται το παλικάρι πως όταν είναι καλά ο Βέλεθ δεν υπάρχει περίπτωση να παίξω, ενώ ακόμη και όταν είναι τραυματίας και ο Βέλεθ και ο Δεληζήσης, τότε πάλι δε θα παίζω γιατί θα παίζει ο Μπάσα ως κεντρικός αμυντικός.
Από ότι φαίνεται πάντως αυτοί που υποστηριζουμε πως το ταμείο θα πρέπει να γίνει στο τέλος της χρονιάς, είμαστε η μειοψηφία. Ο περισσότερος κόσμος έχει ξεσηκωθεί κατά του προπονητή. Μάλλον το παιχνίδι με τον γαύρο θα είναι και το καθοριστικό για το μέλλον του.
Αυτο ειναι που φοβαμαι. Σε περιπτωση ηττας πολλοι θα ζητανε το κεφαλι του. Και μετα φτου και απο την αρχη... Δεν φριαχνεις ομαδα ετσι.
Δημοσίευση σχολίου