Φεύγοντας το σάββατο από το γήπεδο, και παρά τη γενική απογοήτευση λόγω αποτελέσματος, ένιωσα μια ικανοποίηση από τις συζητήσεις που κάναμε όλοι για το τι έφταιξε.
Γιατί όλοι αναγνώρισαν - μέσα κι εγώ - ως κύριο υπεύθυνο της ήττας τον προπονητή.
Και η ικανοποίηση ήρθε από το γεγονός πως ακόμα και μετά από μια ήττα στην παράταση από τον Παοκ, σε ένα ματς που κρίθκε στο σουτ, ο κόσμος του ΑΡΗ συνεχίζει να αποδεικνύει πως ξέρει τι βλέπει.
Και θεωρώ πως το ίδιο δυσαρεστημένος θα ήταν από την απόδοση του κόουτς ακόμα και αν έμπαινε το τρίποντο του Ασημακόπουλου.
Αγγέλου
Συμφωνώ με τον Red Dragon στην ανάλυση του παιχνιδιού αλλά θέλω να σταθώ και σε κάποια σημεία που με πείραξαν στη διαχείριση του ματς, όπως η μη προσαρμοστικότητα του προπονητή στις συνθήκες που δημιουργούνται σε ένα παιχνίδι σαν κι αυτό.
O Πάοκ έπαιζε σε όλο σχεδόν το 4ο δεκάλεπτο με τους ψηλούς του φορτωμένους με 4 φάουλ, και δεν προσπαθήσαμε ούτε μία φορά να πάρουμε το 5ο από κάποιον (Μαργαρίτη, Τσαϊρέλη και μετά και Μπόγρη).
Ο πλέι μέικερ έβλεπε τον προπονητή του σε κάθε επίθεση να δείχνει το ίδιο σύστημα, χωρίς να παίρνει κανείς από τους 2 πρωτοβουλία για να προσπαθήσει να αχρηστέψει τα μεγαλύτερα ατού του αντιπάλου. Και να φανταστείς ότι ο Αγγέλου ανέφερε στη συνέντευξη τύπου σαν κύριο αίτιο της ήττας τις καλές συνεργασίες του Πάοκ μεταξύ των θέσεων 1-5 και 2-5! Και αντί να βγάλουμε το 5 από την εξίσωση, το προστατεύαμε βγάζοντας τον ασημακόπουλο έξω από τη ρακέτα!
Η μη προσαρμοστικότητα επέδρασε αρνητικά και στην ψυχολογία των περιφερειακών, οι οποίοι καλούνταν σχεδόν αποκλειστικά να σηκώσουν το βάρος της επίθεσης χωρίς να βρίσκονται σε καλή μέρα. Είναι χαρακτηριστικές οι φάσεις στην τελευταία περίοδο που έβγαιναν 2 και 3 ελεύθυερα σουτ σε μια επίθεση και δεν τα έπαιρνε κανείς.
Η μη προσαρμοστικότητα επέδρασε αρνητικά και στην ψυχολογία των περιφερειακών, οι οποίοι καλούνταν σχεδόν αποκλειστικά να σηκώσουν το βάρος της επίθεσης χωρίς να βρίσκονται σε καλή μέρα. Είναι χαρακτηριστικές οι φάσεις στην τελευταία περίοδο που έβγαιναν 2 και 3 ελεύθυερα σουτ σε μια επίθεση και δεν τα έπαιρνε κανείς.
Και η καλή ψυχολογία είναι κάτι που χτίζεται μέσα στο παιχνίδι από τις αντιδράσεις όλης της ομάδας στις καταστάσεις που προκύπτουν.
Πρέπει εδώ να πούμε ότι μέλος της ομάδας σε τέτοια εντός έδρας ματς, είναι και ο κόσμος. Όπως πρέπει να διαχειριστείς το υλικό που έχεις στον πάγκο, έτσι πρέπει να κάνεις και με τον παίκτη που έχεις στην κερκίδα. Και αυτόν δεν τον έχουν πολές ομάδες.
Πρέπει εδώ να πούμε ότι μέλος της ομάδας σε τέτοια εντός έδρας ματς, είναι και ο κόσμος. Όπως πρέπει να διαχειριστείς το υλικό που έχεις στον πάγκο, έτσι πρέπει να κάνεις και με τον παίκτη που έχεις στην κερκίδα. Και αυτόν δεν τον έχουν πολές ομάδες.
Είναι πολυτέλεια για το ρόστερ (και) του φετινού ΑΡΗ αυτός ο παίκτης, έδειξαν όλοι πως τον θέλουν πάλι στην ομάδα, και ο αγγέλου τον ξέρει από παλιά. Ελπίζω πως ένας "τεχνοκράτης" προπονητής μπορεί να πάρει από έναν "παικταρά παλιάς κοπής" οπως είναι ο κόσμος του ΑΡΗ το καλύτερο.
Λίγη φιλοσοφία
Η μεγαλύτερη διαφορά του μπάσκετ με το ποδόσφαιρό (πέρα του προφανούς!) είναι ότι στο μπάσκετ κερδίζει στο τέλος ο καλύτερος. Σ' αυτό αποσκοπούν οι μεγάλες σειρές παιχνιδιών, στην ελαχιστοποίηση της πιθανότητας του "θαύματος", στην ανάδειξη της αξίας, στην αναγνώριση της δουλειάς σε βάθος χρόνου.
Θα έλεγα πως είναι πιο κυνικό άθλημα από τη μπάλα, δεν παύει όμως να έχει ακόμα (στην Ευρώπη τουλάχιστον) final 4 και τελικούς. Αγώνες δηλαδή που κρίνονται πολλές φορές από τις προσωπικότητες. Κάνουν τον κόσμο να ταυτίζεται με τους πρωταγωνιστές, και να του προσφέρουν συγκινήσεις.
Άλλωστε αυτές είναι που κάνουν το κοινό να αγαπά το άθλημα, και χωρίς τη στήριξη του δε θα υπήρχε (όπως πολλά στη ζωή μας). Όλα αυτά τα γράφω γιατί πιστεύω πως η μεγαλύτερη εξέλιξη στις ικανότητες του προπονητή μας θα είναι να βρει την ισορροπία ανάμεσα στον ακαδημαϊσμό και τη "λαϊκότητα", την ψυχραιμία και την "τρέλα", τον κυνισμό και το πάθος.
Για να επιτευχθεί ο πρώτος στόχος που έθεσε για την άνοιξη, και να μπουν οι βάσεις ώστε κάποια στιγμή να έρθουν τα αποτελέσματα (τίτλοι).
10 σχόλια:
πολυ σωστα φιλε !
ο αγγελου εμαθε αρκετα πραγματα απο τον Ιβκοβιτς στον Ολυμπιακο , αλλα απεχει βεβαια αρκετα απο το να χαρακτηριστει και... special one.
Ειμαστε νεα ομαδα , λογικο ειναι να γινονται λαθη και απο τον προπονητη και απο τους παικτες.
Συμφωνώ στα περισσότερα που γράφεις. Μου άρεσε η ανάλυση που έκανες για την μη προσαρμοστικότητα του Αγγέλου.
Συμφωνώ επίσης, ότι η ομάδα και κατ' επέκταση ο προπονητής πρέπει να πάρει από τον κόσμο ότι καλύτερο μπορεί. Πιστεύω ο τελευταίος που το έκανε αυτό ήταν ο Ματσόν.
Εκεί που διαφωνώ είναι στις ισορροπίες που λες ότι πρέπει να βρει ο προπονητής μας. Μέχρι να γίνει αυτό και αν γίνει θα χουν πουληθεί (αν αποδείξουν ότι αξίζουν βέβαια) 2-3 νεαροί για να έρθει μετρητό στο ταμείο της ομάδας.
Πέρα από αυτό που γράφω, για να βρει τις ισορροπίες αυτές που λες ο προπονητής χρειάζεται πάρα πολύς χρόνος και τεράστια υπομονή. Στοιχεία τα οποία εμείς ως κόσμος ομάδας δεν τα διαθέτουμε.
Ωραία η ανάλυση σου πάντως. Μου άρεσε...
Το παράδοξο είναι ότι προσπαθήσαμε να κερδίσουμε το 3ο φάουλ του Κοκκίνου σε κάποια φάση του παιχνιδιού (αν θυμάμαι καλά, αρχές 3ου δεκαλέπτου), και αυτό έγινε σχετικά εύκολα. Το γιατί δεν το ξανακάναμε στο 4ο δεκάλεπτο για το 5ο του φάουλ, ειλικρινά δεν το ξέρω...
Επίσης όταν στείλαμε το ματς στην παράταση, για να πω την αλήθεια πίστεψα πως το πήραμε το ματς. Η ψυχολογία ήταν με το μέρος μας, αφού το πολυπόθητο come-back έγινε, η κερκίδα έδινε ώθηση, όμως τα πόδια των παικτών μας, ήταν ιδιαίτερα κουρασμένα, αφού οι ίδιοι 5 τράβηξαν κουπί για συνεχόμενα λεπτά. Δυστυχώς, αντί να αγχωθούν οι αντίπαλοι, αγχωθήκαμε εμείς, κάναμε βεβιασμένα σουτ και τελικά χάσαμε το παιχνίδι.
Jim όσον αφορά αυτό που αναφέρεις για το ότι ο κόσμος του Άρη δεν έχει υπομονή, νομίζω έχεις άδικο. Αν μη τι άλλο, κανείς δεν έχει μεγαλύτερη υπομονή από τον μπασκετικό κόσμο του Άρη. Αυτός είναι που τραβάει κουπί εδώ και τόσα χρόνια, ο πυρήνας του δεν έχει χαθεί και συνεχίζουν να υπάρχουν άτομα που αγοράζουν διαρκείας κάθε χρόνο, στηρίζοντας μόνο μπάσκετ - γιατί αυτό γουστάρουν (όπως ο Alex). Ο κόσμος έχει χαμηλώσει τις προσδοκίες και αυτό που ζητά δεν είναι πρωταθλήματα, αλλά να βλέπει και να ευχαριστιέται καλό μπάσκετ - έστω και με πιτσιρικάδες.
Γιάννη άλλο η υπομονή και άλλο το συναίσθημα από τις αναμνήσεις. Αυτό που περιγράφεις εσύ προέρχεται από το συναίσθημα το οποίο δημιούργησε η παλιά μεγάλη ομάδα και όντως υπάρχει σε πολλούς μπασκετικούς.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο κόσμος θα γεμίσει το παλέ με τους ασπρόμαυρους (για ευνόητους λόφους) και ακόμα με γαβροβάζελο (που και μ'αυτούς τελευταία δεν το γεμίζουμε κιόλας.
Τα διαρκείας κάθε χρόνο είναι πολύ λίγα. Κανονικά έπρεπε όλο το γήπεδο να είναι διαρκείας. Ομάδες του εξωτερικού με λιγότερη αίγλη από την δική μας έχουν 5-6.000 διαρκείας. Μιλάω όχι για φέτος, αλλά από το 2005 και μετά..
Από κει και πέρα στις συζητήσεις των ΑΡΕΙΑΝΩΝ για το μπάσκετ καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει υπομονή.Αν θες ονόμασέ το και πίστη στο όραμα. Και δεν υπάρχει γιατί ο κόσμος ξέρει πως ακόμα και να βγουν παικταράδες οι νεαροί σε βάθος μιας -δυο σαιζόν τότε θα πουληθούν για να έρθει χρήμα στα ταμεία.
Και πουλώντας τα ταλέντα σου (όπως έγινε με Παπανικολάου) δεν μπορείς να βάλεις τις βάσεις για μία μεγάλη ομάδα. Και όλα αυτά τα γνωρίζει ο κόσμος και απογοητεύεται.
Και πέρα από αυτό, ο μπασκετικός ΑΡΕΙΑΝΟΣ (ειδικά ο παλιός) χόρτασε πρωταθλήματα, Κύπελλα και κόρατς-κυπελλούχων. Αυτό που θέλει είναι η μεγάλη η κούπα.. Της Ευρωλίγκα... Για τους νέους εντάξει δεκτά τα εγχώρια..
Τέλος κάναμε υπομονή από το 1998 μέχρι το 2003... Από το 2003 έγινε προσπάθεια να γίνει μια ανταγωνιστική ομάδα και έγινε. Παίξαμε ευρωλίγκα έστω και με ομάδα χαμηλών προσδοκιών.
Και από το 2009 και μετά πάλι βουτηχτήκαμε στα προβλήματα των χρεών... Και τώρα ξανά υπομονή... Ε, σου λέει ο κόσμος ρόδα είναι και γυρίζει... 5 χρόνια ανταγωνιστική ομάδα και 5 χρόνια προβλήματα.. Αυτό λέει η ιστορία.. Σα την Περσεφώνη... 6 μηνες πάνω και 6 μήνες κάτω..
παιδια η ομαδα ηθελε ενα φρεσκαρισμα στην παραταση..με τον μποχω μαλωσε ο αγγελου οπως γραφτηκε...
Βαρδαρη θα διαφωνησω..ειχαμε την ευκαιρια μας αλα δεν το πηραμε..η ψυχολογια ηταν με τον σουλειμαν μετα...
marauder3
metrise h fanela gia ayto xasatexesthkate panw sas
Βρε βρε, τα ασπρόμαυρα ορκ της Μόρντορ άρχισαν να σχολιάζουν (σε άπταιστα greeklish φυσικά) κ σε ποστ για το μπάσκετ??? Χαχαχαχα, έλεος ρε σεις, έλεος! Λυπηθείτε μας!
Από κάτι τέτοια σχόλια καταλαβαίνεις το επίπεδο των συμπολιτών...
Κάθετε ο άλλος σου γράφει ένα ωραίο post, σου κάνει ανάλυση με επιχειρήματα χωρίς να προκαλεί κ μπαίνει ο κάφρος κ σου γράφει άκυρο σχόλιο...
Τι να πεις;
Η ομάδα των 21 τίτλων είδε την ομάδα των 7 και έκλασε μέντες...
Νικο..Απόψεις δεν ήθελες ; ; ; Παρε να χεις τώρα...χαχαχαχαχαχα
Ωραίο άρθρο και αναλυτικό με αιτιολογημένες απόψεις.Προφανώς παιδιά και ο Αγγέλου δεν είναι Ομπράντοβιτς ή Ίβκοβιτς προς το παρόν τουλάχιστον, αλλά πολλές φορές και αντίστοιχα λάθη αυτών των προπονητών περνάνε απαρατήρητα λόγω της κλάσης των παικτών τους.Ο Αγγέλου όσο καλά τα πήγε στο πρώτο ματς στην Πυλαία τόσα λάθη έκανε στο εντός.Αλλά θεωρώ οτί αυτή τη στιγμή είναι ο πλέον κατάλληλος για να χτίσει τον νέο Άρη και πρέπει να του δώσουμε χώρο-χρόνο-εμπιστοσύνη.Στο κάτω-κάτω λάθη δεν κάνει μόνο αυτός που δεν εργάζεται.Καλή υπομονή και φέτος και όσο περισσότερη στήριξη έχουμε ας τη δώσουμε
Δημοσίευση σχολίου