Η Ισπανία, φύλαξε το καλύτερο παιχνίδι της, για τόν τελικό. Η εικόνα που παρουσίασε μέχρι και στον ημιτελικό με την Πορτογαλία, δεν θύμιζε την ομάδα του 2008 και του 2010. Παρόλα αυτά, στον τελικό με τους Ιταλούς, ανέπτυξαν τις αρετές και τα χαρίσματά τους και έγραψαν ιστορία με χρυσά γράμματα. Η Ισπανία, έγινε η πρώτη ομάδα που κατακτά τρείς συνεχόμενες διοργανώσεις Εθνικών ομάδων. EURO 2008, MUNDIAL 2010, EURO 2012.
Είναι η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών. Η διάρκεια που έδειξε αυτή η ομάδα, δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν, από καμμία άλλη ομάδα. Γιατί, μπορεί κάποιες ομάδες να πήραν μέρος σε τρείς σερί τελικούς, αλλά καμμία από αυτές δεν κατέκτησε και τους τρείς.
Από την αρχή του αγώνα, η Ισπανία πήρε τα ηνία. Διατήρησε την μπάλα στην κατοχή της και με την μοναδική κυκλοφορία που την διακατέχει ως ομάδα, προσπάθησε να την φέρει κοντά στην περιοχή των Ιταλών.
Οι πρώτες φάσεις δεν άργησαν να έρθουν. Η αλήθεια είναι ότι στο πρώτο δεκάλεπτο, το παιχνίδι "μύριζε" γκόλ για τους εκπληκτικούς Ισπανούς. Και ήρθε. Στο 14ο λεπτό, με κεφαλιά του Σίλβα.
Στην συνέχεια η Ιταλία ανέβηκε και προσπάθησε να "απαντήσει", αλλά τόσο ο σταθερός Ίκερ, όσο και οι γρήγοροι μπακ των Ισπανών, δεν τους έδωσαν το δικαίωμα αυτό.
Αρκετές φορές είδαμε τους αμυντικούς της Ισπανίας (Πικέ-Ράμος), να επιχειρούν σπρίντ και να πατούν την αντίπαλη περιοχή. Το σπουδαίο σ' αυτήν την περίπτωση ήταν ότι, πάντα υπήρχε ένας κεντρικός χαφ που τους κάλυπτε. Είτε ο Τσάβι, είτε ο Αλόνσο.
Η Ιταλία, θα είχε ελπίδες με ένα γρήγορο γκόλ στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Ντι Νατάλε, έχασε όμως δύο ευκαιρίες - κυρίως το τετ α τετ - και έτσι το άγχος, κυρίεψε την Ιταλία. Σ' αυτό το σημείο, να πούμε ότι θα ήταν καλύτερα η Ιταλία να έπαιζε με τριπλέτα μπροστά τους Κασάνο-Μπαλοτέλι-Ντι Νατάλε. Σε ένα 4-3-3, για παράδειγμα. Ο Κύριος Πραντέλι, όμως προτίμησε το σχήμα με επιθετικό δίδυμο.
Η Ιταλία ήταν και άτυχη, καθώς έχασε από τραυματισμό τόσο τον Κιελίνι, όσο και τον Τιάγο Μότα. Πάντοτε, τέτοιες περιπτώσεις, χαλούν τα σχέδια του προπονητή της ομάδας που καλείται να αναπροσαρμόσει τα πλάνα του. Έτσι, λοιπόν, ο Πραντέλι έμεινε με δέκα παίχτες για πάνω από μισή ώρα.
Τα λεπτά κυλούσαν, οι Ισπανοί ανέβαζαν στροφές και έτσι, λοιπόν, ήρθε ένα από τα πιο μεγάλα σκόρ στην ιστορία των τελικών. 4-0 και μία εφιαλτική βραδιά για τους Ιταλούς.
Σίγουρα, η διαφορά των δύο ομάδων δεν είναι αυτή που δείχνει το τελικό σκόρ. Οι Ισπανοί, έπαιξαν το καλύτερο τους παιχνίδι στον τελικό και οι Ιταλοί φάνηκε όχι μόνο αδύνατο να αντιδράσουν, αλλά φάνηκαν ότι παρέδωσαν "πνεύμα" μετά την μεγάλη πρόκριση, κόντρα στους Γερμανούς.
Η βασική ενδεκάδα της Ισπανίας, απαρτιζόταν από 5+1 παίχτες της Μπάρτσα, 4 παίχτες της Ρεάλ και έναν της Σίτυ.Άρα, μιλάμε κατά 91% για μικτή Μπαρτσελόνα και Ρεάλ. Και όταν η Μπαρτσελόνα κια η Ρεάλ είναι οι δύο κορυφαίες ομάδες του πλανήτη τα τελευταία χρόνια, τότε και η μίξη των παιχτών, δεν μπορεί παρά να αποδώσει τα μέγιστα αποτελέσματα.
Οι Ισπανοί, πλέον από loosers, μετατράπηκαν σε winers. Σε νικητές. Και τι νικητές . . . Με τρία συνεχόμενα τρόπαια Εθνικών διοργανώσεων.
Και επειδή, εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και για να συνεχίσει αυτή η ομάδα να έχει κίνητρο θα τοποθετήσει τον πήχη ακόμη ψηλότερα . . .
Θα προσπαθήσει να διευρήνει το ήδη απίστευτο ρεκόρ της από τρία σερί τρόπαια σε τέσσερα. Σε δύο χρόνια, λοιπόν, στο MUNDIAL της Βραζιλίας, αυτός θα είναι ο σκοπός της.
Είναι η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών. Η διάρκεια που έδειξε αυτή η ομάδα, δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν, από καμμία άλλη ομάδα. Γιατί, μπορεί κάποιες ομάδες να πήραν μέρος σε τρείς σερί τελικούς, αλλά καμμία από αυτές δεν κατέκτησε και τους τρείς.
Από την αρχή του αγώνα, η Ισπανία πήρε τα ηνία. Διατήρησε την μπάλα στην κατοχή της και με την μοναδική κυκλοφορία που την διακατέχει ως ομάδα, προσπάθησε να την φέρει κοντά στην περιοχή των Ιταλών.
Οι πρώτες φάσεις δεν άργησαν να έρθουν. Η αλήθεια είναι ότι στο πρώτο δεκάλεπτο, το παιχνίδι "μύριζε" γκόλ για τους εκπληκτικούς Ισπανούς. Και ήρθε. Στο 14ο λεπτό, με κεφαλιά του Σίλβα.
Στην συνέχεια η Ιταλία ανέβηκε και προσπάθησε να "απαντήσει", αλλά τόσο ο σταθερός Ίκερ, όσο και οι γρήγοροι μπακ των Ισπανών, δεν τους έδωσαν το δικαίωμα αυτό.
Αρκετές φορές είδαμε τους αμυντικούς της Ισπανίας (Πικέ-Ράμος), να επιχειρούν σπρίντ και να πατούν την αντίπαλη περιοχή. Το σπουδαίο σ' αυτήν την περίπτωση ήταν ότι, πάντα υπήρχε ένας κεντρικός χαφ που τους κάλυπτε. Είτε ο Τσάβι, είτε ο Αλόνσο.
Η Ιταλία, θα είχε ελπίδες με ένα γρήγορο γκόλ στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Ντι Νατάλε, έχασε όμως δύο ευκαιρίες - κυρίως το τετ α τετ - και έτσι το άγχος, κυρίεψε την Ιταλία. Σ' αυτό το σημείο, να πούμε ότι θα ήταν καλύτερα η Ιταλία να έπαιζε με τριπλέτα μπροστά τους Κασάνο-Μπαλοτέλι-Ντι Νατάλε. Σε ένα 4-3-3, για παράδειγμα. Ο Κύριος Πραντέλι, όμως προτίμησε το σχήμα με επιθετικό δίδυμο.
Η Ιταλία ήταν και άτυχη, καθώς έχασε από τραυματισμό τόσο τον Κιελίνι, όσο και τον Τιάγο Μότα. Πάντοτε, τέτοιες περιπτώσεις, χαλούν τα σχέδια του προπονητή της ομάδας που καλείται να αναπροσαρμόσει τα πλάνα του. Έτσι, λοιπόν, ο Πραντέλι έμεινε με δέκα παίχτες για πάνω από μισή ώρα.
Τα λεπτά κυλούσαν, οι Ισπανοί ανέβαζαν στροφές και έτσι, λοιπόν, ήρθε ένα από τα πιο μεγάλα σκόρ στην ιστορία των τελικών. 4-0 και μία εφιαλτική βραδιά για τους Ιταλούς.
Σίγουρα, η διαφορά των δύο ομάδων δεν είναι αυτή που δείχνει το τελικό σκόρ. Οι Ισπανοί, έπαιξαν το καλύτερο τους παιχνίδι στον τελικό και οι Ιταλοί φάνηκε όχι μόνο αδύνατο να αντιδράσουν, αλλά φάνηκαν ότι παρέδωσαν "πνεύμα" μετά την μεγάλη πρόκριση, κόντρα στους Γερμανούς.
Η βασική ενδεκάδα της Ισπανίας, απαρτιζόταν από 5+1 παίχτες της Μπάρτσα, 4 παίχτες της Ρεάλ και έναν της Σίτυ.Άρα, μιλάμε κατά 91% για μικτή Μπαρτσελόνα και Ρεάλ. Και όταν η Μπαρτσελόνα κια η Ρεάλ είναι οι δύο κορυφαίες ομάδες του πλανήτη τα τελευταία χρόνια, τότε και η μίξη των παιχτών, δεν μπορεί παρά να αποδώσει τα μέγιστα αποτελέσματα.
Οι Ισπανοί, πλέον από loosers, μετατράπηκαν σε winers. Σε νικητές. Και τι νικητές . . . Με τρία συνεχόμενα τρόπαια Εθνικών διοργανώσεων.
Και επειδή, εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και για να συνεχίσει αυτή η ομάδα να έχει κίνητρο θα τοποθετήσει τον πήχη ακόμη ψηλότερα . . .
Θα προσπαθήσει να διευρήνει το ήδη απίστευτο ρεκόρ της από τρία σερί τρόπαια σε τέσσερα. Σε δύο χρόνια, λοιπόν, στο MUNDIAL της Βραζιλίας, αυτός θα είναι ο σκοπός της.
3 σχόλια:
Πραγματικα πολυ καλη ομαδα η Ισπανια. Βαση διακρισεων, η ομαδα του αιωνα. Τεραστιος παικτης ο Ινιεστα, δικαια MVP. Kατα τη γνωμη μου ο καλυτερος του κοσμου αυτη τηστιγμη.
Αυτα τα ολιγα θα πω, ερχονται αφιερωματα για Ισπανια και Ινιεστα.
Η Ισπανία, δεν είναι μόνο ότι κατέκτησε τρείς σερί διοργανώσεις. Πέτυχε, πολλά παραπάνω.
Καταρχήν, "λάνσαρε" έναν καινούριο τρόπο παιχνιδιού. Αυτό το 4-6-0. Χωρίς κλασικό επιθετικο περιοχής, δηλαδή.
Αυτό, το πρωτοέπαιξαν η Ρόμα επί Σπαλέτι στην Ιταλία και η Γιουνάϊτεντ στο νησί.
Και μάλιστα, η Ισπανία το έπαιξε και ουσιαστικά. Με επιτυχία.
Άλλο κατόρθωμα είναι ότι όλος ο κόσμος, παραδέχεται την πολύ καλή δουλειά που γίνεται στις ακαδημίες ή αλλιώς στα τμήματα υποδομής των Ισπανικών ομάδων. Αυτό είπε και ο Κασίγιας.
Αρκεί να παρατηρήσουμε ότι από την εκπληκτική περυσινή χρονιά της Μπιλμπάο στη Ευρώπη, μπορεί να πάρει στην Εθνικη τουλάχιστον 6-7 παίχτες. Αυτό, αποδυκνύει την δουλειά που κάνουν οι συλλογοι στην Ισπανια.
Πέρα, απ' όλα αυτά αυτή την στιγμή η Ισπανια είναι η πιο πλήρης ομάδα του κόσμου. Ακόμα και από τις Βραζιλία και Αργεντινή.
Ψάξτε το!!! Η Αργεντινή είναι πολύ δυνατή επιθετικά: Τέβες-Λαβέτσι πίσω από το φορ, Αγουέρο-Ιγκουαϊν-Παλάσιο-Λισάντρο στην περιοχή, Μέσι-Ντι Μαρία-Μάξι στις μπάντες. Αλλα από άξονα και άμυνα ; ; ;
Ποιος είναι βασικός τερματοφύλακας ; ; ; Αριστερό μπακ ; ; Βαθος στην άμυντική γραμμή πέρα απο τους Καμπανιάρο-Κολοτσινι-Ζαμπαλέτα ; ; ;
Η Βραζιλία πέρα από την τριπλέτα επιθετικά των Ραμίρες-Νεϊμαρ-Χούλκ που θα βασιστεί ; ; ; Στους Κακά-Ρομπίνιο-Πάτο ; ; ; Μπα...
Στον άξονα πέρα από Λουις Γκουσταβο και Σαντρο που ; ;
Αμυντική γραμμή, έχει καλή..
Γι' αυτό πιστεύω, ότι αυτή την στιγμή είναι η πιο πλήρης ομάδα παγκοσμίως.
Και να ξέρετε κάτι ακόμα, πολύ σημαντικό. Είναι πολύ πιο δύσκολο να προχωρήσεις σε ένα EURO, παρά σε ένα MUNDIAL.
Όταν γράφω στο δεύτερο σχόλιο μου στην προ-τελευταία φράση μου "Γι' αυτό πιστεύω, ότι αυτή την στιγμή είναι η πιο πλήρης ομάδα παγκοσμίως", εννοώ την Ισπανία.
Δημοσίευση σχολίου