Δεν χωρά κανείς ανάμεσα στους Ίβηρες

Και ποιος να χωρέσει ανάμεσά τους ; ; ; Ο λόγος για τις τρείς Ισπανικές και την μία Πορτογαλική ομάδα, που θα συνθέσουν τα δύο ζευγάρια της ημιτελικής φάσης του Europa League για την φετεινή περίοδο. Βαλένθια, Ατλέτικο Μαδρίτης, Αθλέτικ Μπιλμπάο και Σπόρτινκ Λισσαβώνας είναι οι τέσσερις ομάδες.

Η κατάληξη αυτή, ασφαλώς και οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η διοργάνωση του πάλαι ποτέ Uefa cup και νύν Europa League, έχει μετατραπεί σε προσωπική υπόθεση των Ιβήρων. Αν ανατρέξετε στα ιστορικά αρχεία της διοργάνωσης, θα δείτε, ότι τα τελευταία 10 χρόνια, έξι φορές κατέκτησε το τρόπαιο ομάδα της Ιβηρικής Χερσονήσου (επτά με την φετεινή) και τις υπόλοιπες τρεις φορές ομάδα της Ανατολικής Ευρώπης. Είτε Ρώσικη είτε Ουκρανική.

Δυό φορές η Πόρτο (2003 και 2011), δύο φορές η Σεβίλλη (2006 και 2007), μία φορά η Βαλένθια (2004) και μία η Ατλέτικο Μαδρίτης (2010). Το 2005 το πήρε η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, απένατι στην Σπόρτινγκ, το 2008 η Ζενίτ και το 2009 η Σαχτάρ.

Όπως η δεκαετία του 1990 χαρακτηρίστηκε Ιταλική υπόθεση για το Uefa cup, αφού τα 7 από τα τρόπαια τα κατέκτησαν, Ιταλικές ομάδες, έτσι λοιπόν και η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται Ιβηρική υπόθεση.

Η Ατλέτικο Μαδρίτης θα αγωνιστεί κόντρα στην Βαλένθια, σε μια επανάληψη των προημιτελικών του 2010 της ίδιας διοργάνωσης. Τότε, πέρασε η Ατλέτικο. 2-2 στο Μεσταγια και 0-0 στο Καλδερόν.

Στο άλλο ζευγάρι, η Σπόρτινγκ Λισσαβώνας θα κοντραριστεί με την Αθλέτικ Μπιλμπάο σε ένα ενδιαφέρον δίδυμο αγώνων.

Είναι σπουδαίο για το ποδόσφαιρο να υπάρχει στον τελικό μία εκ των Σπόρτινγκ ή Μπιλμπάο, γιατί είναι και οι δύο ομάδες που δίνουν βάση στις ακαδημίες τους και έχουν "βγάλει", πολλούς παίχτες.

Η Βαλένθια που μπήκε σαν σίφουνας απόψε στο Μεστάγια, χωρίς να αφήσει περιθώρια αντίδρασης για τους Ολλαδούς της Αλκμααρ. Αφού έχασε δύο ευκαιρίες με τα σουτ του Τίνο Κόστα και του Σολδάδο, στην συνέχεια πέτυχε δύο γκολ με τον ίδιο τρόπο, αλλά και τον ίδιο παίχτη, τον Ραμί.

Η Ατλέτικο Μαδρίτης, κράτησε σχετικά άνετα στο 0-0 το Αννόβερο στο πρώτο μέρος. Εδώ να πούμε, ότι εντυπωσιακό ήταν το coreo το οποίο ετοίμασαν οι οπαδοί των γηπεδούχων, ξεκινώντας από τις κεντρικές θύρες και φτάνωντας μέχρι το πέταλο. Απεικόνιζαν το σήμα της ομάδας τους.

Κάπου στα μέσα του δευτέρου μέρους, μετά από αρκετές τρίπλες του Αντριάν, η Ατλέτικο έκανε το 0-1. Το Αννόβερο ισοφάρησε, αλλά και πάλι οι Μαδριλένοι βρήκαν χώρους και πέτυχαν το 1-2.

Στην Ουκρανία, η Σπόρτινγκ άντεξε στα τελευταία λεπτά την πίεση των παιχτών της Μέταλιστ, κρατώντας το πολύτιμο 1-1 και πέρνωντας την πρόκριση.

Και στο Μπιλμπάο οι γηπεδούχοι, μπορεί να βρέθηκαν δύο φορές πίσω στο σκόρ, όμως και τις δύο ισοφάρησαν. Το τελικό 2-2 σε συνάρτηση με το 2-4 του Γκιζλενκίρχεν, τους έδωσε την πρόκριση.

Τέσσερα όμορφα παιχνίδια, λοιπόν, αναμένεται να παρακολουθήσουμε στην ημιτελική φάση. Άλλωστε, αν παίζουν Ίβηρες μεταξύ τους, δεδομένος θεωρείται ο γρήγορος ρυθμός και οι φάσεις.

Σε δύο εβδομάδες τα πρώτα ματς σε τρεις από τώρα οι επαναληπτικοί . . .

Υ. Γ. 1: Δεν είναι τυχαίο που η διοργάνωση του Europa League εχει μετατραπεί σε Ιβηρική υπόθεση, την τελευταία δεκαετία. Με την άριστη υποδομή τους, το άψογο τμήμα σκάουτινγκ και την ευρεσιτεχνία τους σχετικά με το ποδόσφαιρο, οι Ίβηρες το άξιζαν αυτό.

Υ . Γ. 2: Μεταξύ μας τώρα . . . Δεν είναι μία πραγματικότητα, πως οι αγώνες του Europa League είναι περισσότερο απρόβλεπτοι και ρομαντικοί από αυτούς του Champions League ; ; ;

Υ. Γ. 3: Η άποψη του Τάσου Δεσύπρη, ενός ανθρώπου που ήταν για χρόνια μέλος διοικητικών συμβουλίων των θεσμών της ομάδας μας, δίνει απαντήσεις σε αρκετά ερωτήματα. Και επιβεβαιώνει κάποιους, που δεν φωνάζουν και μουρμουρίζουν για το τίποτα.

Τουλάχιστον, ήταν ο πρώτος που βγήκε και είπε κάποια πράγματα. Φυσικά, τα ερωτήματα και οι ευθλυνες είναι ακόμα πολλά / πολλές. Το νού σας κύριοι . . .

Υ. Γ. 4 : Πως αισθάνεστε που θα δείτε για μία ακόμη φορά τους μεν και τους δε του Ελληνικού μπάσκετ, να συμμετέχουν σε ένα ακόμη Final Four ; ; ; Προσωπικά, ούτε με νοιάζει. Απλά, δεν γίνεται να μην κάνω την σκέψη, του να ήταν η ομάδα μας εκεί. Γιατί, δεν γίνεται σχεδόν κάθε χρόνο αυτοι να είναι παρόν και ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ (έστω και πάλαι ποτέ), να μην είναι . . .