Για έκτη φορά τα τελεταία εννέα χρόνια η Τσέλσι, βρίσκεται στα ημιτελικά του Champions League. Η αγχωτική νίκης της, όπως αποδείχτηκε, με 2-1 κόντρα στους αετούς της Λισσαβώνας, της έδωσε το εισιτήριο της πρόκρισης.
Πάντως, η σημερινή εμφάνιση των Λονδρέζων έδειξε την κακή κατάσταση, στην οποία βρίσκονται οι "μπλε" την φετεινή περίοδο. Αγωνιζόταν με παίχτη παραπάνω, ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο και όχι μόνο δεν κατάφεραν να κλειδώσουν την πρόκριση με ένα δεύτερο γκόλ, αλλά λίγο έλλειψε, να την "πληρώσουν" κιόλας . . .
Σε περίπτωση που η Μπενφίκα, έπαιρνε την πρόκριση, όλοι θα μιλούσαν για μία μεγάλη έκπληξη. Θα ήταν και μία από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία της Μπενφίκα. Γιατί αφενός μεν θα γύριζε το σκόρ του πρώτου αγώνα, αφετέρου δε θα το γύριζε με παίχτη λιγότερο.
Και η αλήθεια είναι πως αν o Ολιβέϊρα στη φάση πριν το 90, δεν επιχειρούσε σούτ και έδινε την μπάλα στον αμαρκάριστο, στο σημείο του πέναλτι Γιανίκ Τζαλό, τώρα ίσως τα δεδομένα ηταν διαφορετικά.
Γενικότερα, η Μπενφίκα μπήκε πιο παθιασμένη και κεφάτη στο γήπεδο. Προσπάθησε να έχει κατοχή της μπάλας. Αλλά, τα αμυντικά της κενά σε συνάρτηση βέβαια και με τους ταχύτατους παίχτες της Τσέλσι στη κόντρα, την έφεραν πίσω στο σκορ.
Ένα πέναλτι ήταν ο λόγος. Ένα πέναλτι, που κι αυτό λαμβάνεται υπόψην ως αυστηρό. Μάχες σώμα με σώμα, πάντοτε υπήρχαν στο ποδόσφαιρο. Αυτό είναι άλλωστε και το κυρίαρχο στοιχείο του αθλήματος.
Η δεύτερη κάρτα στον Μάξι Περέϊρα ήταν δίκαιη. Στο δεύτερο μέρος, όλοι υπέθεσαν ότι οι Άγγλοι, θα κυριαρχήσουν στον αγωνιστικό χώρο. Κατόρθωσαν να κάνουν 2-3 φάσεις με τον Τόρρες, χωρίς να μπορέσουν να πετύχουν κάποιο γκολ, αλλά και χωρίς να μπορούν να επιβληθούν των αντιπάλων τους, έστω και με παίχτη παραπάνω.
Ακόμη και με 10 παίχτες, η Μπενφίκα έβγαινε στην επίθεση και μάλιστα έκανε και κάποιες φάσεις. Περίπου στο 80ο λεπτό, είδαμε και την πιο "κουφή" φάση της χρονιάς. Ο φρέσκος, σε εκείνη την ώρα του αγωνα Μεϊρέλες, ξεκινά μία έφοδο από τα αριστερά και βγάζει μία σέντρα. Ο Θεός, βέβαια να την κάνει σέντρα, γιατί η μπάλα λίγο έλλειψε να φτάσει στο Άπτον Πάρκ στο γήπεδο της Γουέστ Χαμ.
Βέβαια, δέκα λεπτά μετά ο ίδιος παίχτης σκοράρει το 2-1 και μεταμορφώνεται από" γκαφαδόρο" της προηγούμενης φάσης, σε παίχτη κλειδί . . Αυτό είναι το ποδόσφαιρο.
Περίεργη και η επιλογή του Χόρκε Ζέσους, να βγάλει τον ικανότατο Καρντόζο. Θα ήταν πολύ χρήσιμος στις στημένες μπαλιές που ήταν σίγουρο ότι θα υπάρξουν. Και υπήρξαν.
Σε γενικές γραμμές, η Τσέλσι πέρασε, αλλά προβλημάτισε. Το έργο της απέναντι στην Μπαρτσελόνα θα είναι πιο δύσκολο από ποτέ. Θα είναι η πιο δύσκολη αποστολή της απέναντι στην Μπαρτσελόνα, σε σχέση με τις προηγούμενες τρείς (2005, 2006, 2009).
Μ' αυτή την απόδοση θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κοντράρει την Μπαρτσελόνα σε βάθος δύο αγώνων.
Στο άλλο μάτς, η Ρεάλ κέρδισε 5-2 τον ΑΠΟΕΛ και πέρασε άνετα στα ημιτελικά για δεύτερη σερί φορά. Απέναντί της, η Μπάγερν που θα σκυλιάσει για την πρόκριση, καθώς ο τελικός γίνεται στο σπίτι της.
Πάντως, το έργο της αναμένεται πολύ δύσκολο απέναντι στην καλοκουρδισμένη μηχανή του Μουρίνιο.
Εν ολίγοις, όπως καταλαβαίνεται το πράγμα πάει για Ρεάλ-Μπάρτσα στο τελικό. Εκτός και αν οι Βαυαροί, τα καταφέρουν απέναντι στην Ρεάλ.Γιατί, όπως προείπα, η Τσέλσι για να καταφέρει την Μπαρτσελόνα, πρέπει να έρθουν τα πάνω κάτω έτσι πως παρουσιάζεται φέτος.
Πάντως, η σημερινή εμφάνιση των Λονδρέζων έδειξε την κακή κατάσταση, στην οποία βρίσκονται οι "μπλε" την φετεινή περίοδο. Αγωνιζόταν με παίχτη παραπάνω, ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο και όχι μόνο δεν κατάφεραν να κλειδώσουν την πρόκριση με ένα δεύτερο γκόλ, αλλά λίγο έλλειψε, να την "πληρώσουν" κιόλας . . .
Σε περίπτωση που η Μπενφίκα, έπαιρνε την πρόκριση, όλοι θα μιλούσαν για μία μεγάλη έκπληξη. Θα ήταν και μία από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία της Μπενφίκα. Γιατί αφενός μεν θα γύριζε το σκόρ του πρώτου αγώνα, αφετέρου δε θα το γύριζε με παίχτη λιγότερο.
Και η αλήθεια είναι πως αν o Ολιβέϊρα στη φάση πριν το 90, δεν επιχειρούσε σούτ και έδινε την μπάλα στον αμαρκάριστο, στο σημείο του πέναλτι Γιανίκ Τζαλό, τώρα ίσως τα δεδομένα ηταν διαφορετικά.
Γενικότερα, η Μπενφίκα μπήκε πιο παθιασμένη και κεφάτη στο γήπεδο. Προσπάθησε να έχει κατοχή της μπάλας. Αλλά, τα αμυντικά της κενά σε συνάρτηση βέβαια και με τους ταχύτατους παίχτες της Τσέλσι στη κόντρα, την έφεραν πίσω στο σκορ.
Ένα πέναλτι ήταν ο λόγος. Ένα πέναλτι, που κι αυτό λαμβάνεται υπόψην ως αυστηρό. Μάχες σώμα με σώμα, πάντοτε υπήρχαν στο ποδόσφαιρο. Αυτό είναι άλλωστε και το κυρίαρχο στοιχείο του αθλήματος.
Η δεύτερη κάρτα στον Μάξι Περέϊρα ήταν δίκαιη. Στο δεύτερο μέρος, όλοι υπέθεσαν ότι οι Άγγλοι, θα κυριαρχήσουν στον αγωνιστικό χώρο. Κατόρθωσαν να κάνουν 2-3 φάσεις με τον Τόρρες, χωρίς να μπορέσουν να πετύχουν κάποιο γκολ, αλλά και χωρίς να μπορούν να επιβληθούν των αντιπάλων τους, έστω και με παίχτη παραπάνω.
Ακόμη και με 10 παίχτες, η Μπενφίκα έβγαινε στην επίθεση και μάλιστα έκανε και κάποιες φάσεις. Περίπου στο 80ο λεπτό, είδαμε και την πιο "κουφή" φάση της χρονιάς. Ο φρέσκος, σε εκείνη την ώρα του αγωνα Μεϊρέλες, ξεκινά μία έφοδο από τα αριστερά και βγάζει μία σέντρα. Ο Θεός, βέβαια να την κάνει σέντρα, γιατί η μπάλα λίγο έλλειψε να φτάσει στο Άπτον Πάρκ στο γήπεδο της Γουέστ Χαμ.
Βέβαια, δέκα λεπτά μετά ο ίδιος παίχτης σκοράρει το 2-1 και μεταμορφώνεται από" γκαφαδόρο" της προηγούμενης φάσης, σε παίχτη κλειδί . . Αυτό είναι το ποδόσφαιρο.
Περίεργη και η επιλογή του Χόρκε Ζέσους, να βγάλει τον ικανότατο Καρντόζο. Θα ήταν πολύ χρήσιμος στις στημένες μπαλιές που ήταν σίγουρο ότι θα υπάρξουν. Και υπήρξαν.
Σε γενικές γραμμές, η Τσέλσι πέρασε, αλλά προβλημάτισε. Το έργο της απέναντι στην Μπαρτσελόνα θα είναι πιο δύσκολο από ποτέ. Θα είναι η πιο δύσκολη αποστολή της απέναντι στην Μπαρτσελόνα, σε σχέση με τις προηγούμενες τρείς (2005, 2006, 2009).
Μ' αυτή την απόδοση θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κοντράρει την Μπαρτσελόνα σε βάθος δύο αγώνων.
Στο άλλο μάτς, η Ρεάλ κέρδισε 5-2 τον ΑΠΟΕΛ και πέρασε άνετα στα ημιτελικά για δεύτερη σερί φορά. Απέναντί της, η Μπάγερν που θα σκυλιάσει για την πρόκριση, καθώς ο τελικός γίνεται στο σπίτι της.
Πάντως, το έργο της αναμένεται πολύ δύσκολο απέναντι στην καλοκουρδισμένη μηχανή του Μουρίνιο.
Εν ολίγοις, όπως καταλαβαίνεται το πράγμα πάει για Ρεάλ-Μπάρτσα στο τελικό. Εκτός και αν οι Βαυαροί, τα καταφέρουν απέναντι στην Ρεάλ.Γιατί, όπως προείπα, η Τσέλσι για να καταφέρει την Μπαρτσελόνα, πρέπει να έρθουν τα πάνω κάτω έτσι πως παρουσιάζεται φέτος.
2 σχόλια:
Πραγματικά Jim, η Τσέλσι είναι σε άσχημη κατάσταση φέτος. Η επιλογή του AVB (Andres Villas Boas), αποδείχθηκε εντελώς άστοχη, και παρά την αλλαγή προπονητή δεν πατάει καθόλου καλά. Όλοι εδώ περιμένουν να δουν ποιος θα είναι ο νέος προπονητής το καλοκαίρι...
Ενδεχομένως να είναι γηρασμένη, καθώς έχει αρκετούς 32άρηδες (ακούγεται ότι θα κάνει πολλές αλλαγές στο ρόστερ το νέο χρόνο: Drogba, Lampard, Kalou, Bosingua, Cole κ.α.), έχει παίκτες ντεφορμέ (βλ. Τόρες).
Υ.Γ. Ο Μεϊρέλες δεν έστειλε την μπάλα στο Upton Park, ρε συ... πέφτει πολύ μακριά. Στο γήπεδο της Φούλαμ μπορεί να πήγε...
Χα χα χα... Τυχαία το έγραψα το γήπεδο της Γουεστ Χαμ. Τι σέντρα ήταν κι αυτη . . .
Δεν έχεις άδικο. Χρειάζεται μια ανανεωση η ομαδα. Ακομα και ο Τερι και ο Τσεχ και ο Εσιεν και ο Μικελ, δεν ειναι αυτοι που ηταν παλια.
Για παραδειγμα, ο Τσεχ πριν καποια χρονια δεν θα ετρωγε τετοια κεφαλια μεσα απο την μικρη περιοχη. Ουτε καν που εκανε εξοδο. Απλα τιναξε τα χερια του, μενοντας αγαλμα.
Στο θέμα του προπονητή τώρα, εκεί αυτοί είναι οι εμείς του εκεί. Ο ΆΡΗΣ της Αγγλίας δηλαδή. Προπονητοφάγοι. Ειχαν τους καλύτερους και τους φαγαν λαχανο.
Μουρινιο, Σκολαρι, Ανσελότι, Χιτινγκ. Ίσως ο Μπενίτεθ είναι μια επιλογή. Με δεδομένη την εμπειρία του στο Πρωταθλημα και σε συναρτηση με το εντονο Ισπανικο-πορτογαλικο στοιχειο στην ομαδα.
Πάντως, θα πρόκειται για έναν κύκλο που κλείνει αν τελικά η Τσέλσι δεν βγει εστω στα προκριματικα του επόμενου Τσαμπιονς Λιγκ.
Εννοώ, να τερματίσει τεταρτη τουλάχιστο στο πρωταθλημα...
Για να δουμε..
Δημοσίευση σχολίου