Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Πρώην παίκτες Άρη και μετέπειτα καριέρα No4: Javier Campora

Σήμερα θα ασχοληθούμε με τον παίκτη που αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην Clausura Αργεντινής, με την ομάδα της Ουρακάν - 11 γκολ, Χαβιέρ Κάμπορα.


Ο συγκεκριμένος παίκτης ήταν πολύ αγαπητός στις τάξεις των φιλάθλων του Άρη. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τα κρίσιμα γκολ που πέτυχε και την αποτελεσματικότητα που είχε στο σκοράρισμα. Το πώς έφυγε, πραγματικά πονεμένη ιστορία και χιλιοειπωμένη. Ακόμη και σήμερα μετά από έναν χρόνο ακούγεται το όνομά του από φιλάθλους του Άρη που τον λησμονούν, έστω και αν δεν γνωρίζουν τις λεπτομέρειες για το πώς έφυγε από τον Άρη. Το άρθρο θα στηριχθεί κυρίως στο πώς τα πήγε στην ομάδα που μεταγράφηκε...
Όπως κράζουμε τον Κόντη για τις καραβιές, οφείλουμε να του “βγάλουμε το καπέλο” για τη συγκεκριμένη μεταγραφή, καθώς ήταν ένας παίκτης παντελώς άγνωστος στο ευρύ ελληνικό κοινό. Ναι μεν είχε ανακηρυχθεί άλλη μια φορά πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημά Αργεντινής (το 2005 - 2006 με την ομάδα της Tiro Federal, που όμως υποβιβάστηκε), ωστόσο η πορεία του δεν ήταν η ιδανική για τον ίδιο. Δεν κατάφερε να εξασφαλήσει ένα συμβόλαιο με κάποια από τις παραδοσιακές ομάδες της χώρας, με αποτέλεσμα να ψάξει την τύχη του στο Μεξικό με τις ομάδες Jaguares de Chiapas και Puebla!

Μάλιστα ήρθε στον Άρη για λίγα σχετικά χρήματα και ως ελεύθερος!!! Για αυτό θα πω και πάλι μπράβο στον Κόντη (για τη συγκεκριμένη υπόθεση και εννοείται πως δεν εξετάζω τη μετέπειτα πορεία που είχε ο παίκτης στην ομάδα μας και το πως αποχώρησε).
Θυμάμαι χαρακτηριστικά την 1η του εμφάνιση με την φανέλα του Άρη που ήμουν και εγώ ένας από τους χιλιάδες ξερόλες που σχολίαζα από μέσα μου, “πω ρε συ, πού τον βρήκαμε πάλι αυτόν;”. Κοντός για επιθετικός (1.74), όχι ιδιαίτερα γρήγορος, και μάλιστα αρχικά τον χρησιμοποιούσαμε σε λάθος θέση (δεξί χαφ)! Παρόλα αυτά ο άνθρωπος πολύ γρήγορα έδειξε την αξία του, για αυτό και ανανεώσαμε για άλλον έναν χρόνο, (αν θυμάμαι καλά το συμβόλαιό του προέβλεπε 6 μήνες διάρκεια και οψιόν ανανέωσης για άλλον έναν χρόνο). 

Φετινή μαγική χρονιά για τον ίδιο, τραγική χρονιά για την ομάδα του!
Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. 20 συμμετοχές με 11 γκολ είναι μια φανταστική συγκομιδή που θα ζήλευε οποιοσδήποτε επιθετικός της κατηγορίας.  

Τα γκολ που πέτυχε:
Ουρακάν – Αρχεντίνος Τζούνιορς: 1-1 (με πέναλτι)

Ουρακάν – Άρσεναλ Σαραντί: 1-1 (με κοντινή κεφαλιά)

Ουρακάν – Κίλμες: 2-1 (έκανε το 2-1, με κοντινή προβολή)

Μπάνφιλντ – Ουρακάν: 2-2 (μία ασίστ, ένα γκολ)

Γοδόι Κρουζ – Ουρακάν: 3-1 (με ωραία προσπάθεια και σουτ)
Ολ Μπόις – Ουρακάν: 2-1 (με κεφαλιά)

Ουρακάν – Ολίμπο: 1-2 (με κοντινή προβολή από δύσκολη γωνία)

Ουρακάν – Τίγκρε: 3-2 (2 γκολ: πέναλτι χαμένο και ριμπάουντ, και κοντινή προβολή)

Ιντεπεντιέντε – Ουρακάν: 5-1 (με πέναλτι, ενώ έχασε άλλο ένα).



Ο Κάμπορα ήταν φέτος μια όαση σε αυτή την τραγική ομάδα της Ουρακάν. Τα γκολ που σημείωσε ήταν όλα πολύ σημαντικά, αλλά δεν αρκούσαν για να σώσουν την ομάδα, καθώς σε κάθε αγώνα δεχόταν 2 και 3 γκολ. Ο άνθρωπος το γκολ «το έχει», είναι πάντα στην κατάλληλη θέση για να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα. Εκτός αυτού, έχει τη δυνατότητα να σουτάρει και με το δεξί και με το αριστερό, ενώ παρότι κοντός για επιθετικός (1.74), είναι ικανός με το κεφάλι.

Να έρθει πίσω στον Άρη;
Εννοείται πως θα θέλαμε πίσω έναν παίκτη που έχει τη δυνατότητα να σκοράρει εύκολα. Λίγοι επιθετικοί μυρίζονται το γκολ όπως αυτός.

Παρόλα αυτά δεν ξεχνάμε πώς έφυγε από την ομάδα. Ενώ είχε αρχικά συμφωνήσει με τη διοίκηση για επέκταση και ακούγονταν καθημερινά ότι ήθελε να ανανεώσει, με το που του έγινε πρόταση από τους γείτονες (μεγαλύτερη από τη δική μας) απευθείας έδωσε εκεί το ok. Όταν όμως ο πρόεδρος του γείτονα είδε ότι δεν βγαίνει οικονομικά και δεν μπορούσε να του δώσει αυτά που του έταξε, η μεταγραφή χάλασε και ο Κάμπορα τελικά οδηγήθηκε στην Κόλο Κόλο.

Απλά είναι τα πράγματα. Από την στιγμή που ο συγκεκριμένος παίκτης κυνηγάει την ομάδα ακόμη και τώρα για υποτιθέμενα οφειλούμενα, ενώ ο ίδιος έχει υπογράψει σχετική παραίτηση από παλιότερες οφειλές, τι μπορείς να περιμένεις. Είναι και θέμα εγωϊσμού πλέον. Πώς μπορείς να προσεγγίσεις έναν παίκτη για να ξαναπαίξει στην ομάδα, όταν είσαι στα δικαστήρια μαζί του; Οπότε από μακριά και αγαπημένοι. Χαρήκαμε για την φετινή του επιτυχία, αλλά ως εκεί. Στα δικαστήρια θα είμαστε αντίπαλοι. Σε λίγο καιρό θα φανεί ποιος είχε δίκιο. 


Υ.Γ. 1: Όλα τα πέναλτι παραδόξως τα εκτελεί στην αριστερή γωνία! Απόρώ πως δεν τον έχουν καταλάβει οι τερματοφύλακες!
Υ.Γ. 2: Τραγική ειρωνεία ή επαναλαμβανόμενη σύμπτωση; Κάθε φορά που αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, η ομάδα του υποβιβάζεται!


1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε... 27 Ιουνίου 2011 στις 5:53 μ.μ.

Πω, πω, τι επιθετικός ήταν (και είναι) αυτός!!! Δεινός σκόρερ, μυρίζεται τα γκολ, παντρεμένος με τα δίχτυα. Άντε να ξαναβρείς τέτοιον. Ας ελπίσουμε ο Φιγκερόα (αν τον πάρουμε) να μας τον θυμίσει. Δε μου άρεσε καθόλου, όμως, ο τρόπος που έφυγε. Μα να βάζεις 20 γκολ σε 1,5 χρόνο σε μία ομάδα και μετά να λες ότι θα πας στον αιώνιο αντίπαλό της; Ήμαρτον! Πού το είδες αυτό; Όπως και να 'χει, καλή επιτυχία και θα σε θυμόμαστε Javier.

Sifakis3