Την Κυριακή, δίνουμε, τον κρισιμότερο αγώνα της χρονιάς. Έτσι, όπως, εξελίχθηκαν, τα πράγματα, είναι το τελευταίο μας χαρτί, για την είσοδο, στα paly off..Τουλάχιστον, μεχρι το επόμενο...Βέβαια, θα σκεφθεί κάποιος, ότι, εδώ και 3 μάτς, παίζουμε το μάτς της χρονιάς. Αφού, όμως, κερδίζουμε, ελπίζουμε..Έτσι, λοιπόν, θεωρώ, ότι, είναι καθήκον μας, να κατακλύσουμε, την Κυριακή, κάθε γωνιά, του ναού μας και να δώσουμε, "ώθηση", στους παίχτες μας...
Γνωρίζουμε, όλοι μας, ότι, η χρονιά που διανύουμε και η οποία, βρίσκεται στο τέλος της, ήταν πολύ δύσκολη, για την ομάδα μας..Κυρίως, γιατί, υπήρχαν, τα "σκαμπανεβάσματα" απο Ελλάδα, σε Ευρώπη και επίσης, γιατί, η ομάδα μας, έχασε, πάρα μα πάρα πολλούς βαθμούς, εντός έδρας..
Ωστόσο, με το μέχρι στιγμής, σερί των τριών νικηφόρων αγώνων, βρισκόμαστε, ακόμη, στο "κόλπο" για τα play off και της εξόδου μας, στην Ευρώπη..Και οφείλουμε να το "κυνηγήσουμε", μέχρι τέλους..
Για μένα, είναι πλήρως κατανοητή, η αγανάκτηση πάρα πολλών οπαδών μας, μετά το ατυχές αποτέλεσμα, με τους κυανόλευκους της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, η ομάδα, βρίσκεται σε σημείο, στο οποίο, "χρειάζεται", την παρουσία μας, στο γήπεδο.
Όπως, ανέφερα, την προηγούμενη εβδομάδα, σε άλλο άρθρο μου, δεν είναι καιρός για γκρίνια και μουρμούρα, αλλά καιρός, για συσπείρωση..Και η ομάδα, "ξύπνησε", έστω και στο τέλος και δίνει την εντύπωση, ότι, μπορεί να τα καταφέρει...
Χρόνο, θα έχουμε άφθονο, μετά το τέλος της χρονιάς, να συζητάμε και να σχολιάζουμε, για το τι έφταιξε, τι έγινε, πως και γιατί..Αυτά, μετά, όμως...Όχι, τώρα...
Τώρα, είναι η ώρα, που το Βικελίδης, θα κατακλυστεί, από 22.000 "τρελαμένους", από πάθος, οπαδούς, οι οποίοι, θα φωνάζουν και θα χειροκροτούν για 90 λεπτά...
Είναι η ώρα, να δώσουμε, μια ακόμα παράσταση, για φέτος...Κάποιοι λένε, ότι, ίσως και να είναι η τελευταία...Το "ίσως", ως λέξη, δεν με ενδιαφέρει καθόλου προσωπικά..Δεν υπάρχει ίσως...Υπάρχει προσπάθεια και μόνο προσπάθεια...
Όσοι, ήμασταν εκεί με Αούστρια, Ατλέτικο, με Λεβερκούζεν, με Ρόζενμποργκ και με Σίτυ, οφείλουμε να βρεθούμε και τώρα...
Είμαι σίγουρος, ότι, το Βικελίδης, το απόγευμα, της Κυριακής, θα μοιάζει με "κολαστήριο", από παλμό και παρουσία κόσμου..Και σε ένα Βικελίδης, που μοιάζει "κολαστήριο", δεν γίνεται να υπάρξει, άλλο αποτέλεσμα, πέρα από την Ν Ι Κ Η . . .
Ασφαλώς και για πολλοστή φορά, όλοι μας, οφείλουμε να προστατεύσουμε, την ομάδα, με την συμπεριφορά μας...Η φωνή και το χειροκρότημα, είναι οι σύμμαχοι μας και όχι άλλες πράξεις βίαιες, που δεν ταιριάζουν στον ΑΡΕΙΑΝΟ ΛΑΟ...
Γνωρίζουμε, όλοι μας, ότι, η χρονιά που διανύουμε και η οποία, βρίσκεται στο τέλος της, ήταν πολύ δύσκολη, για την ομάδα μας..Κυρίως, γιατί, υπήρχαν, τα "σκαμπανεβάσματα" απο Ελλάδα, σε Ευρώπη και επίσης, γιατί, η ομάδα μας, έχασε, πάρα μα πάρα πολλούς βαθμούς, εντός έδρας..
Ωστόσο, με το μέχρι στιγμής, σερί των τριών νικηφόρων αγώνων, βρισκόμαστε, ακόμη, στο "κόλπο" για τα play off και της εξόδου μας, στην Ευρώπη..Και οφείλουμε να το "κυνηγήσουμε", μέχρι τέλους..
Για μένα, είναι πλήρως κατανοητή, η αγανάκτηση πάρα πολλών οπαδών μας, μετά το ατυχές αποτέλεσμα, με τους κυανόλευκους της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, η ομάδα, βρίσκεται σε σημείο, στο οποίο, "χρειάζεται", την παρουσία μας, στο γήπεδο.
Όπως, ανέφερα, την προηγούμενη εβδομάδα, σε άλλο άρθρο μου, δεν είναι καιρός για γκρίνια και μουρμούρα, αλλά καιρός, για συσπείρωση..Και η ομάδα, "ξύπνησε", έστω και στο τέλος και δίνει την εντύπωση, ότι, μπορεί να τα καταφέρει...
Χρόνο, θα έχουμε άφθονο, μετά το τέλος της χρονιάς, να συζητάμε και να σχολιάζουμε, για το τι έφταιξε, τι έγινε, πως και γιατί..Αυτά, μετά, όμως...Όχι, τώρα...
Τώρα, είναι η ώρα, που το Βικελίδης, θα κατακλυστεί, από 22.000 "τρελαμένους", από πάθος, οπαδούς, οι οποίοι, θα φωνάζουν και θα χειροκροτούν για 90 λεπτά...
Είναι η ώρα, να δώσουμε, μια ακόμα παράσταση, για φέτος...Κάποιοι λένε, ότι, ίσως και να είναι η τελευταία...Το "ίσως", ως λέξη, δεν με ενδιαφέρει καθόλου προσωπικά..Δεν υπάρχει ίσως...Υπάρχει προσπάθεια και μόνο προσπάθεια...
Όσοι, ήμασταν εκεί με Αούστρια, Ατλέτικο, με Λεβερκούζεν, με Ρόζενμποργκ και με Σίτυ, οφείλουμε να βρεθούμε και τώρα...
Είμαι σίγουρος, ότι, το Βικελίδης, το απόγευμα, της Κυριακής, θα μοιάζει με "κολαστήριο", από παλμό και παρουσία κόσμου..Και σε ένα Βικελίδης, που μοιάζει "κολαστήριο", δεν γίνεται να υπάρξει, άλλο αποτέλεσμα, πέρα από την Ν Ι Κ Η . . .
Ασφαλώς και για πολλοστή φορά, όλοι μας, οφείλουμε να προστατεύσουμε, την ομάδα, με την συμπεριφορά μας...Η φωνή και το χειροκρότημα, είναι οι σύμμαχοι μας και όχι άλλες πράξεις βίαιες, που δεν ταιριάζουν στον ΑΡΕΙΑΝΟ ΛΑΟ...
2 σχόλια:
Jim, καλά τα λες... Εγώ θα περιμένω ένα Βικελίδης ηφαίστειο, ανάλογο με αυτό όταν είχαμε αντίπαλο την Ατλέτικο, που έκλεβε την μπάλα ο αντίπαλος και από τα γιουχαρίσματα, δεν άκουγε ο ένας αντίπαλος τον άλλον...
Είμαι βέβαιος ότι οι ποδοσφαιριστές μας θα κάνουν το καθήκον τους και θα τα δώσουν όλα. Και δεν χρειάζεται να κάνουμε πάλι ανατροπή. Αρκετά καρδιοχτύπια είχαμε εδώ και 3 αγωνιστικές!!!
Vamos ρε πούστη μου...... Κολαστήριο........
geokampour
Δημοσίευση σχολίου