Όπως, σας έχω πει, από τις αρχές Μαϊου, θα αναγκαστώ, να λείψω από την Πόλη μας. Οπότε, θέλησα, από τώρα, να ασχοληθώ, με ορισμένα θέματα, που αφορούν την ομάδα μας. Στο πρώτο μου θέμα, ασχολήθηκα, με την στήριξη στο Θεσμό του Προπονητή, στο δεύτερο με τις αιτίες που μας οδήγησαν φέτος, εκτός Ευρώπης. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να γράψω, ένα άρθρο, για την πενταετία που έκλεισε. Την πενταετία, της αγωνιστικής μας "αναγέννησης".
Σ' αυτό το άρθρο, θα αναφερθώ, γενικότερα, σε πολλά θέματα, που αφορούν την ομάδα μας. Θα γράψω, την γνώμη μου. Επίσης, θα προτείνω και λύσεις. Επαναλαμβάνω, για πολλοστή φορά, ότι, εδώ, έχουμε ανιδιοτελή ΑΓΑΠΗ , για τον ΆΡΗ. Ασφαλώς, μπορείτε να συμμετέχετε και σεις. Με τις δικές σας απόψεις.
Α Ρ Χ Ι Κ Α
Ξεκινώντας, την ανάλυση, θα έλεγα, ότι, το καλοκαίρι του 2006, μετά, από την χειρότερη σεζόν, της ιστορίας μας, έπρεπε, να βρούμε τρόπους, να ανεβάσουμε, επιτέλους επίπεδο, την ομάδα και να συσπειρώσουμε τον ΛΑΟ ΜΑΣ.
Έτσι, λοιπόν, στηριχτήκαμε, αρχικά, στο νέο μοντέλο διοίκησης, που είχε και έχει να κάνει με την ΛΕΣΧΗ ΦΙΛΩΝ ΆΡΗ. Δηλαδή, την συμμετοχή του κόσμου, στα κοινά της ομάδας και στην συνέχεια, δώσαμε βάση στην δημιουργία μιας ομάδας, από ταλαντούχους Ισπανούς και Λατίνους παίχτες, που θα μας τους "σύστηναν" ορισμένοι μάνατζερ.Ταυτόχρονα, προσπαθήσαμε, να ανυψώσουμε, το εμπορικό κομμάτι, του συλλόγου.
Έτσι, λοιπόν, μέσω του Κυρίου Μανέλ Φερέρ, του Κυρίου Κόντη (προϋπήρχε, στην ομάδα) στην συνέχεια, αλλά και των ανθρώπων, που προϋπήρχαν, στην ομάδα και έλαβαν, την απόφαση, να συνεργαστούν, με τους συγκεκριμένους Κυρίους, άρχισε, η "ανοικοδόμηση", του νέου, ΆΡΗ.
Οι ΣΤΟΧΟΙ, ήταν σαφέστατοι: Να ανεβει, ο ΆΡΗΣ, επίπεδο, αγωνιστικά και να συσπειρωθεί ο ΛΑΟΣ, με την μαζική παρουσία του, στα γήπεδα και την συμμετοχή του, στα κοινά της ομάδας.
Τ Α Π Ρ Ω Τ Α Δ Υ Ο Χ Ρ Ο Ν Ι Α (Περίοδοι 2006 - 2007 και 2007 - 2008)
Την περίοδο 2006-2007, λοιπόν, ο ΆΡΗΣ, κατόρθωσε, να "φτιάξει" μια ομάδα, που αρχικά δυσκολεύτηκε, αλλά στην συνέχεια, βρήκε "χημεία", με αποτέλεσμα, η ομάδα, να τερματίσει, τέταρτη.
Ήρθε, ο Κόκε, με ένα ποσό, περίπου 20.000 Ευρώ. Ήρθε, ο Χαβίτο, από την Μπαρτσελόνα Β. Παίχτες, που έμειναν χρόνια και ανέβασαν επίπεδο, την ομάδα, σε συνδυασμό, με την παρουσία, των Νάτσο Γκαρσία, Αβραάμ Παπαδόπουλου και Κώστα Νεμπεγλέρα
Την περίοδο 2006-2007, λοιπόν, έγιναν, 1 8 προσθήκες, ποδοσφαιριστών.
Το καλοκαίρι του 2007, φέυγουν, από την ομάδα, 1 4 παίχτες και έρχονται, άλλοι 1 4, όπου μαζί, με όσους, "έμειναν", από την προηγούμενη χρονιά (2006-2007), συνθέτουν, μία άκρως ανταγωνιστική ομάδα, ικανή να κοιτάξει στα μάτια, οποιοδήποτε αντίπαλο. Μελανό σημείο, η παρουσία, του προπονητή Ολίβα, αλλά η γρήγορη αντικατάστασή του, με τον Μπάγεβιτς, διέλυσε, τα όποια "σύννεφα".
Ήρθαν, παίχτες, όπως ο Νέτο, ο Γκιάρο, ο Κάλβο, που και αυτοί, έμειναν για καιρό, στην ομάδα. Αυτή την περίοδο (2007-2008), ο ΆΡΗΣ, πραγματοποιεί, την καλύτερη Ευρωπαϊκή πορεία, της σύγχρονης Ιστορίας του, μέχρι τότε.
Επίσης, φτάσαμε, στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά, χάσαμε, στο Καυτατζόγλειο, από τον Ολυμπιακό.
Η ομάδα, τερμάτισε, 4η, εκ νέου, στο Πρωτάθλημα και όλοι, έλεγαν (Θεσσαλονικείς και Αθηναίοι, αλλά και λοιποί Έλληνες), ότι, ο ΆΡΗΣ, φαίνεται, να είναι η μόνη ομάδα, που θα χτυπήσει, το τρίο των μεγάλων της Αθήνας.
Όντως. . . Ο ΆΡΗΣ, στα πρώτα δύο χρόνια, κατάφερε, να υλοποιήσει, μεγάλο μέρος των στόχων του, που έγραψα, ότι, έθεσε, εξαρχής. Να ανέβει αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και να συσπειρώσει τον ΛΑΟ ΤΟΥ, δηλαδή.
Η Π Ρ Ω Τ Η Α Π Ο Τ Υ Χ Ι Α (Περίοδος 2008 - 2009)
Το καλοκαίρι του 2008, λοιπόν, έφυγαν, μόνο 6 παίχτες, από αυτούς, που υπήρχαν, την περασμένη περίοδο (2007-2008). Το κακό, όμως, ήταν, η φυγή του Μπάγεβιτς. Η επιστροφή, του Κίκε Ερνάντεθ και οι 9 προσθήκες, που πραγματοποίησαμε, εκείνη την περίοδο (2008-2009), δημιούργησαν, υψηλές προσδοκίες.
Οφθαλμοφανέστατη, η έλλειψη, αλλά και η συμμετοχή Ελλήνων παιχτών. Συχνά, στην ενδεκάδα, βλέπαμε, 1 1 , μη Έλληνες παίχτες. Μόλις, 8 Έλληνες παίχτες, είχαμε, όπου με την αφαίρεση, του Νεμπγλέρα, τον Γενάρη και την προσθήκη του Λαμπριάκου, παρέμειναν στους 8.
Πρώτη "σφαλιάρα", φάγαμε, από την Σλάβεν, στο Κύπελλο Ουέφα (νυν Europa Leauge). Αλλά και σε ολόκληρη, την χρονιά, δεν πιάσαμε σταθερή απόδοση, με αποτέλεσμα, το σερί των τεσσάρων νικών μας, στο τέλος, να μην φτάσει.
Ο Ερνάντεθ, "έφυγε", τον Γενάρη και ο Ιομάρ Μαζίνιο, ανέλαβε, τα ηνία της ομάδας μας.
Μεγάλα λάθη μας, την περίοδο 2008-2009, ήταν η υπερφόρτωση της ομάδας, με πολλούς Ισπανούς και Λατίνους παίχτες, σε συνδυασμό, με την έλλειψη Ελλήνων παιχτών.
Ν Ε Α Α Ρ Χ Η (Περίοδος 2009 - 2010)
Μέχρι το καλοκαίρι του 2009, 1 4 ποδοσφαιριστές, συνολικά, έφυγαν, από την ομάδα μας. Ήρθαν 1 1 καινούριοι και 6 δανεικοί, συνολικά, σε όλη την σεζόν (2009-2010). Η αρχή, στο πρωτάθλημα καλή, αλλά η συνέχεια, μέτρια, με αποτέλεσμα, να "φύγει", ο Μαζίνιο και να αναλάβει ο Κούπερ.
Στο πρώτο μάτς, του Αργεντίνου, στο Βικελίδης, ο κόσμος, γέμισε το γήπεδο, με αντίπαλο, τον Πανιώνιο, μετά το βαρύ 4-1, της Τούμπας, δείχνοντας, ότι, θέλει διάρκεια και σταθερότητα, στις επιλογές.
Με τον Κούπερ, αργά πλην όμως σταδιακά, μετατρεπόμαστε, σε μια ομάδα, με έδρα από ατσάλι και κερδίζουμε την συμμετοχή μας, στα plαy off, αλλα και στον τελικό Κυπέλλου. 30.000 ΑΡΕΙΑΝΟΙ, στο ΟΑΚΑ και ο ΆΡΗΣ, στην Ευρώπη και πάλι..Το Κύπελλο, χάθηκε και πάλι. . .
Π Ε Ρ Ι Ο Δ Ο Σ 2 0 1 0 - 2 0 1 1
Το καλοκαίρι του 2010, "έφυγαν", από την ομάδα μας, 1 5 παίχτες (δεν βάζω, όσους έφυγαν στα μέσα της περιόδου 2009-2010. Πχ Φλάβιο, Γκρασιάν, Αμπρέου, Ρομπέρζ, Πίτου) και ήρθαν 1 6 νέοι παίχτες και 4 δανεικοί, σε όλη, την σεζόν (2010 - 2011).
Η ομάδα, πραγματοποιεί, την καλύτερη Ευρωπαϊκή Πορεία της σύγρονης Ιστορίας της, αλλά στο Πρωτάθλημα, είναι μέτρια και μένει εκτός Ευρώπης.
Ο Κούπερ, έφυγε τον Γενάρη του 2011, ήρθε ο Μιχαλήτσος, όπου έφυγε τον Μάρτιο και ανέλαβε ο Τσιώλης.
Πολλοί από τους παλιούς παίχτες (Κόκε, Χαβίτο, Νάτσο Γκαρσία, Κάλβο), αποτέλεσαν παρελθόν και πολλοί κάνουν λόγο, για το τέλος ενός κύκλου. Μιας εποχής.
Γ Ε Ν Ι Κ Α Σ Χ Ο Λ Ι Α
Το τέλος, της πενταετίας αυτής, κατά την γνώμη μου, βρίσκει τον ΆΡΗ, να έχει πετύχει, τους αρχικούς του, στόχους. Δηλάδή, το να ανέβει, η ομάδα αγωνιστικό επίπεδο και να συσπειρωθεί ο κόσμος.
Όμως, το ζητούμενο, πλέον, είναι η Δ Ι Α Ρ Κ Ε Ι Α. Γιατί, όπως γρήγορα-γρήγορα, επιτεύχθηκαν οι στόχοι αυτοί, έτσι γρήγορα, μπορούν, να ξαναχαθούν.
Όπως, προείπα, η σταθερότητα και η διάρκεια, είναι τα ζητούμενα. Θα ήταν πολύ καλύτερα, αν, αντί για 7-8 παίχτες, που κρατήσαμε ως κορμό, αυτή την πενταετία, να κρατούσαμε 15-16 παίχτες και έναν καλό προπονητή για 3-4 χρόνια.
Γ Ν Ω Μ Η Μ Ο Υ
Οι πολλες αλλαγές, παιχτών και προπονητών, προκαλούν φθορές. Αυτός, πιστεύω, ότι, είναι και ένας από τους βασικούς λόγους, που ο ΆΡΗΣ, δεν πήγε ακόμη καλύτερα στο Πρωτάθλημα.
Επίσης, οι πολλοί λατίνοι και Ισπανοί και γενικότερα οι ξένοι παίχτες, με μικρές εξαιρέσεις, δεν έκαναν καλό στην ομάδα. Θα ήταν προτιμότερο, αν, αντί για μερικούς ξένους παίχτες, που δεν έδειξαν κάτι ιδιαίτερο, "προωθούσαμε", "δικά μας" παιδιά, απο την ακαδημία ή Έλληνες παίχτες, από την Ελληνική αγορά.
Στην χειρότερη περίπτωση, δεν θα τα πήγαιναν, χειρότερα, από τους ξένους, που δεν έδειξαν κάτι ιδιαίτερο.
Δεν λέω να μην έχουμε ξένους. Μην παρεξηγηθώ. Λέω, να τους επιλέγουμε, με κάποια κριτήρια και να μην υπάρχει αυτή η λατινοποίηση. Να είναι πάνω από όλα, άψογοι Επαγγελματίες, οικογενειάρχες, νοικοκύρηδες, με προσεγμένη εξωγηπεδική ζωή και να μην είναι το μυαλό τους, στο γούστο. Για παράδειγμα, όπως ο Χαβιτο και ο Γκιάρο (αποτελούν πρότυπα).
Για τον Θεσμό του Προπονητή, τα έχουμε πει, αμέτρητες φορές. Στήριξη, επιτέλους.
Φ Α Κ Ε Λ Ο Σ Τ Ι Τ Λ Ο Σ
Όσων αφορά, το θέμα τίτλος, που μας καίει τόσο, έχω να πω, αυτά που είπα και παραπάνω. Η διατήρηση, μιας ομάδας και ενός προπονητή για χρόνια, θα βοηθούσε πάρα πολύ. Φανταστείτε, στον τελικό της Αθήνας, να έπαιζε ο Κάμπορα, με τον Κόκε, τον Νέτο, τον Ναφτί, τον Μεριεμ και τον Νασούτι, για 3-4-5 χρόνια μαζί, με τον Κούπερ, για άλλο τόσο. . .
Εμείς, από τον τελικό του 2008, μέχρι τον τελικό του 2010, κρατήσαμε 9 ίδιους παίχτες, γενικά, εκ των οποίων και στους δύο τελικούς, έπαιξαν οι 5 παίχτες (είτε βασικοί, είτε ως αλλάγές). Και αλλάξαμε 26 παίχτες περίπου, απο τότε και 3 προπονητές.
Λ Ε Σ Χ Η Φ Ι Λ Ω Ν Α Ρ Η
Η ΛΕΣΧΗ, αποτελεί, Προστάτη και θεματοφύλακα, του συλλόγου. Καλό θα είναι να έχει ενεργό ρόλο, όταν βλέπει, ότι, δεν υπάρχει μια σταθερότητα, όπως για παράδειγμα, με τις συνεχόμενες αλλαγές προπονητών και τις αλλεπάλληλες, προσθήκες - φυγές παιχτών.
Όχι μόνο να εκλεγει διοίκηση, αλλά να παρεμβαίνει κιόλας, όταν, βλέπει κάποια πράγματα, όπως τα παραπάνω που ανέφερα. Θα είναι άκρως υγιές, αν γίνει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα, μετά το θέμα Μαζίνιο, Μπαγεβιτς, Κούπερ, Ερνάντεθ κλπ και τις τόσες προσθαφαιρέσεις παιχτών, να παρέμβει και να ασκήσει κριτική.
Γιατί, δεν είναι δυνατό, να μην γνωρίζει, ότι με 2-3 προπονητές κάθε χρόνο και με 17 - 20 προσθήκες παιχτών κάθε χρόνο, δεν υπάρχει χαϊρι.
H I G H T L I G H T (της πενταετίας)
Το απίστευτο διπλό που "βγάλαμε", στην Μαδρίτη, επί της Ατλέτικο. Ένα διπλό, που έκανε πάταγο, σε όλη την Ευρώπη.
Χ Ε Ι Ρ Ο Τ Ε Ρ Η Σ Τ Ι Γ Μ Η (της πενταετίας)
Κατά την γνώμη μου, το βράδυ της 17ης Μαϊου του 2008. Ήταν, αυτή που μου έμεινε ως η χειρότερη, γιατί, πίστευα και εξακολουθώ ακόμη να πισετύω, ότι, ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία μας, να πάρουμε έναν τίτλο.
Λ Υ Σ Ε Ι Σ - Π Ρ Ο Τ Α Σ Ε Ι Σ
Τέλος, θα προτείνω και κάποιες λύσεις, από εδώ. Γιατί, καλά όσα λέμε, στη θεωρία, αλλά, πρέπει να προτείνουμε και λύσεις, να κάνουμε προτάσεις.
1. Προσωπικά, θα ήθελα, μια διοίκηση, η οποία θα θέσει ένα πλάνο, με βασικούς άξονες:
Α) Καταρχήν, να στηρίξει τον Θεσμό του Προπονητη, ακόμα και σε αρνητικές περιόδους.
Β) Σε συνεργασία, με τον Προπονητή και τους βοηθούς του, να "κρατήσουν", έναν αριθμό παίχτών, οχι 7-8 αλλά πολλών παραπάνω, που να προπονούνται και να παίζουν μαζί για 3-5 χρόνια.
Γ) Να βάλει, "φρένο", στην ασταμάτητη έλευση, Λατίνων και Ισπανών παιχτών, αλλά και στις πολλές παρτίδες με μάνατζερ. Καλό είναι ένα άνοιγμα και κάποια επαφή, με μάνατζερ, αλλά ως εκεί. Όχι πολλά-πολλά. Όχι 15 παίχτες.
Δ) Να δώσει ευκαιρίες σε κάποια, από τα αξιόλογα και ταλαντούχα νεαρά παιδιά της δεύτερης ομάδας.
Ε) Να "ψάξει", στην Ελληνική αγορά, για Έλληνες παίχτες ταλαντούχους, ικανούς να μας εκπροσωπήσουν, στο γήπεδο. Να δυναμώσει, δηλαδή, το τμήμα σκάουτινγκ.
ΣΤ) Να "φέρει", ξένους παίχτες με ηγετικά χαρακτηριστικά, που θα τραβήξουν την ομάδα. Παίχτες, πάνω από όλα επαγγελαμτίες, με κριτήρια, όπως ανέπτυυξα, πιο πάνω.Όχι, παίχτες, που έχουν το μυαλό στα γούστα.
Ζ) Αν κάποιος παίχτης, επιθυμεί ή επιθυμούμε εμείς ή και οι δυο πλευρές, να πωληθεί, ας πουληθεί. Η λογική της πώλησης, αφορά όλες τις ομάδες. Αρκεί να καρπωθούμε, χρήματα.
2. Να δυναμώσει, τον ΆΡΗ, παρασκηνιακά, γιατί, στην Ελλάδα, δεν κερδίζει, μόνο, η καλή ομάδα, αλλά και η πιο δικτυωμένη. Δεν είναι ανάγκη το άρμα. Θα υπάρχουν και άλλοι τρόποι.
3. Ετήσια ή εξαμηνιαία παρουσίαση των οικονομικών στοιχείων, έτσι ώστε, να γνωρίζει ο πιστός ΛΑΟΣ, τι γίνεται και τι όχι.
4. Να μην δίνει δικαίωμα στους "εχθρούς", να σχολιάζουν αρνητικά την ομάδα, κάνωντας, ότι, χρειάζεται (με απολύτως νόμιμο τρόπο), για να τους εμποδίσει και να διεκδικήσει το δίκιο της.
5. Να τοποθετήσει, τον καθένα που βρίσκεται στην ομάδα, στην θέση του και να προχωρήσει, στο έργο που ανέλαβε, ακολουθώντας, πιστά το πλάνο της.
Σ' αυτό το άρθρο, θα αναφερθώ, γενικότερα, σε πολλά θέματα, που αφορούν την ομάδα μας. Θα γράψω, την γνώμη μου. Επίσης, θα προτείνω και λύσεις. Επαναλαμβάνω, για πολλοστή φορά, ότι, εδώ, έχουμε ανιδιοτελή ΑΓΑΠΗ , για τον ΆΡΗ. Ασφαλώς, μπορείτε να συμμετέχετε και σεις. Με τις δικές σας απόψεις.
Α Ρ Χ Ι Κ Α
Έτσι, λοιπόν, στηριχτήκαμε, αρχικά, στο νέο μοντέλο διοίκησης, που είχε και έχει να κάνει με την ΛΕΣΧΗ ΦΙΛΩΝ ΆΡΗ. Δηλαδή, την συμμετοχή του κόσμου, στα κοινά της ομάδας και στην συνέχεια, δώσαμε βάση στην δημιουργία μιας ομάδας, από ταλαντούχους Ισπανούς και Λατίνους παίχτες, που θα μας τους "σύστηναν" ορισμένοι μάνατζερ.Ταυτόχρονα, προσπαθήσαμε, να ανυψώσουμε, το εμπορικό κομμάτι, του συλλόγου.
Έτσι, λοιπόν, μέσω του Κυρίου Μανέλ Φερέρ, του Κυρίου Κόντη (προϋπήρχε, στην ομάδα) στην συνέχεια, αλλά και των ανθρώπων, που προϋπήρχαν, στην ομάδα και έλαβαν, την απόφαση, να συνεργαστούν, με τους συγκεκριμένους Κυρίους, άρχισε, η "ανοικοδόμηση", του νέου, ΆΡΗ.
Οι ΣΤΟΧΟΙ, ήταν σαφέστατοι: Να ανεβει, ο ΆΡΗΣ, επίπεδο, αγωνιστικά και να συσπειρωθεί ο ΛΑΟΣ, με την μαζική παρουσία του, στα γήπεδα και την συμμετοχή του, στα κοινά της ομάδας.
Α Γ Ω Ν Ι Σ Τ Ι Κ Α
Τ Α Π Ρ Ω Τ Α Δ Υ Ο Χ Ρ Ο Ν Ι Α (Περίοδοι 2006 - 2007 και 2007 - 2008)
Ήρθε, ο Κόκε, με ένα ποσό, περίπου 20.000 Ευρώ. Ήρθε, ο Χαβίτο, από την Μπαρτσελόνα Β. Παίχτες, που έμειναν χρόνια και ανέβασαν επίπεδο, την ομάδα, σε συνδυασμό, με την παρουσία, των Νάτσο Γκαρσία, Αβραάμ Παπαδόπουλου και Κώστα Νεμπεγλέρα
Την περίοδο 2006-2007, λοιπόν, έγιναν, 1 8 προσθήκες, ποδοσφαιριστών.
Ήρθαν, παίχτες, όπως ο Νέτο, ο Γκιάρο, ο Κάλβο, που και αυτοί, έμειναν για καιρό, στην ομάδα. Αυτή την περίοδο (2007-2008), ο ΆΡΗΣ, πραγματοποιεί, την καλύτερη Ευρωπαϊκή πορεία, της σύγχρονης Ιστορίας του, μέχρι τότε.
Επίσης, φτάσαμε, στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά, χάσαμε, στο Καυτατζόγλειο, από τον Ολυμπιακό.
Η ομάδα, τερμάτισε, 4η, εκ νέου, στο Πρωτάθλημα και όλοι, έλεγαν (Θεσσαλονικείς και Αθηναίοι, αλλά και λοιποί Έλληνες), ότι, ο ΆΡΗΣ, φαίνεται, να είναι η μόνη ομάδα, που θα χτυπήσει, το τρίο των μεγάλων της Αθήνας.
Όντως. . . Ο ΆΡΗΣ, στα πρώτα δύο χρόνια, κατάφερε, να υλοποιήσει, μεγάλο μέρος των στόχων του, που έγραψα, ότι, έθεσε, εξαρχής. Να ανέβει αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και να συσπειρώσει τον ΛΑΟ ΤΟΥ, δηλαδή.
Η Π Ρ Ω Τ Η Α Π Ο Τ Υ Χ Ι Α (Περίοδος 2008 - 2009)
Οφθαλμοφανέστατη, η έλλειψη, αλλά και η συμμετοχή Ελλήνων παιχτών. Συχνά, στην ενδεκάδα, βλέπαμε, 1 1 , μη Έλληνες παίχτες. Μόλις, 8 Έλληνες παίχτες, είχαμε, όπου με την αφαίρεση, του Νεμπγλέρα, τον Γενάρη και την προσθήκη του Λαμπριάκου, παρέμειναν στους 8.
Πρώτη "σφαλιάρα", φάγαμε, από την Σλάβεν, στο Κύπελλο Ουέφα (νυν Europa Leauge). Αλλά και σε ολόκληρη, την χρονιά, δεν πιάσαμε σταθερή απόδοση, με αποτέλεσμα, το σερί των τεσσάρων νικών μας, στο τέλος, να μην φτάσει.
Ο Ερνάντεθ, "έφυγε", τον Γενάρη και ο Ιομάρ Μαζίνιο, ανέλαβε, τα ηνία της ομάδας μας.
Μεγάλα λάθη μας, την περίοδο 2008-2009, ήταν η υπερφόρτωση της ομάδας, με πολλούς Ισπανούς και Λατίνους παίχτες, σε συνδυασμό, με την έλλειψη Ελλήνων παιχτών.
Ν Ε Α Α Ρ Χ Η (Περίοδος 2009 - 2010)
Μέχρι το καλοκαίρι του 2009, 1 4 ποδοσφαιριστές, συνολικά, έφυγαν, από την ομάδα μας. Ήρθαν 1 1 καινούριοι και 6 δανεικοί, συνολικά, σε όλη την σεζόν (2009-2010). Η αρχή, στο πρωτάθλημα καλή, αλλά η συνέχεια, μέτρια, με αποτέλεσμα, να "φύγει", ο Μαζίνιο και να αναλάβει ο Κούπερ.Στο πρώτο μάτς, του Αργεντίνου, στο Βικελίδης, ο κόσμος, γέμισε το γήπεδο, με αντίπαλο, τον Πανιώνιο, μετά το βαρύ 4-1, της Τούμπας, δείχνοντας, ότι, θέλει διάρκεια και σταθερότητα, στις επιλογές.
Με τον Κούπερ, αργά πλην όμως σταδιακά, μετατρεπόμαστε, σε μια ομάδα, με έδρα από ατσάλι και κερδίζουμε την συμμετοχή μας, στα plαy off, αλλα και στον τελικό Κυπέλλου. 30.000 ΑΡΕΙΑΝΟΙ, στο ΟΑΚΑ και ο ΆΡΗΣ, στην Ευρώπη και πάλι..Το Κύπελλο, χάθηκε και πάλι. . .
Π Ε Ρ Ι Ο Δ Ο Σ 2 0 1 0 - 2 0 1 1
Η ομάδα, πραγματοποιεί, την καλύτερη Ευρωπαϊκή Πορεία της σύγρονης Ιστορίας της, αλλά στο Πρωτάθλημα, είναι μέτρια και μένει εκτός Ευρώπης.
Ο Κούπερ, έφυγε τον Γενάρη του 2011, ήρθε ο Μιχαλήτσος, όπου έφυγε τον Μάρτιο και ανέλαβε ο Τσιώλης.
Πολλοί από τους παλιούς παίχτες (Κόκε, Χαβίτο, Νάτσο Γκαρσία, Κάλβο), αποτέλεσαν παρελθόν και πολλοί κάνουν λόγο, για το τέλος ενός κύκλου. Μιας εποχής.
Γ Ε Ν Ι Κ Α Σ Χ Ο Λ Ι Α
Το τέλος, της πενταετίας αυτής, κατά την γνώμη μου, βρίσκει τον ΆΡΗ, να έχει πετύχει, τους αρχικούς του, στόχους. Δηλάδή, το να ανέβει, η ομάδα αγωνιστικό επίπεδο και να συσπειρωθεί ο κόσμος.
Όμως, το ζητούμενο, πλέον, είναι η Δ Ι Α Ρ Κ Ε Ι Α. Γιατί, όπως γρήγορα-γρήγορα, επιτεύχθηκαν οι στόχοι αυτοί, έτσι γρήγορα, μπορούν, να ξαναχαθούν.
Όπως, προείπα, η σταθερότητα και η διάρκεια, είναι τα ζητούμενα. Θα ήταν πολύ καλύτερα, αν, αντί για 7-8 παίχτες, που κρατήσαμε ως κορμό, αυτή την πενταετία, να κρατούσαμε 15-16 παίχτες και έναν καλό προπονητή για 3-4 χρόνια.
Γ Ν Ω Μ Η Μ Ο Υ
Οι πολλες αλλαγές, παιχτών και προπονητών, προκαλούν φθορές. Αυτός, πιστεύω, ότι, είναι και ένας από τους βασικούς λόγους, που ο ΆΡΗΣ, δεν πήγε ακόμη καλύτερα στο Πρωτάθλημα.
Επίσης, οι πολλοί λατίνοι και Ισπανοί και γενικότερα οι ξένοι παίχτες, με μικρές εξαιρέσεις, δεν έκαναν καλό στην ομάδα. Θα ήταν προτιμότερο, αν, αντί για μερικούς ξένους παίχτες, που δεν έδειξαν κάτι ιδιαίτερο, "προωθούσαμε", "δικά μας" παιδιά, απο την ακαδημία ή Έλληνες παίχτες, από την Ελληνική αγορά.
Στην χειρότερη περίπτωση, δεν θα τα πήγαιναν, χειρότερα, από τους ξένους, που δεν έδειξαν κάτι ιδιαίτερο.
Δεν λέω να μην έχουμε ξένους. Μην παρεξηγηθώ. Λέω, να τους επιλέγουμε, με κάποια κριτήρια και να μην υπάρχει αυτή η λατινοποίηση. Να είναι πάνω από όλα, άψογοι Επαγγελματίες, οικογενειάρχες, νοικοκύρηδες, με προσεγμένη εξωγηπεδική ζωή και να μην είναι το μυαλό τους, στο γούστο. Για παράδειγμα, όπως ο Χαβιτο και ο Γκιάρο (αποτελούν πρότυπα).
Για τον Θεσμό του Προπονητή, τα έχουμε πει, αμέτρητες φορές. Στήριξη, επιτέλους.
Φ Α Κ Ε Λ Ο Σ Τ Ι Τ Λ Ο Σ
Εμείς, από τον τελικό του 2008, μέχρι τον τελικό του 2010, κρατήσαμε 9 ίδιους παίχτες, γενικά, εκ των οποίων και στους δύο τελικούς, έπαιξαν οι 5 παίχτες (είτε βασικοί, είτε ως αλλάγές). Και αλλάξαμε 26 παίχτες περίπου, απο τότε και 3 προπονητές.
Λ Ε Σ Χ Η Φ Ι Λ Ω Ν Α Ρ Η
Όχι μόνο να εκλεγει διοίκηση, αλλά να παρεμβαίνει κιόλας, όταν, βλέπει κάποια πράγματα, όπως τα παραπάνω που ανέφερα. Θα είναι άκρως υγιές, αν γίνει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα, μετά το θέμα Μαζίνιο, Μπαγεβιτς, Κούπερ, Ερνάντεθ κλπ και τις τόσες προσθαφαιρέσεις παιχτών, να παρέμβει και να ασκήσει κριτική.
Γιατί, δεν είναι δυνατό, να μην γνωρίζει, ότι με 2-3 προπονητές κάθε χρόνο και με 17 - 20 προσθήκες παιχτών κάθε χρόνο, δεν υπάρχει χαϊρι.
H I G H T L I G H T (της πενταετίας)
Το απίστευτο διπλό που "βγάλαμε", στην Μαδρίτη, επί της Ατλέτικο. Ένα διπλό, που έκανε πάταγο, σε όλη την Ευρώπη.
Χ Ε Ι Ρ Ο Τ Ε Ρ Η Σ Τ Ι Γ Μ Η (της πενταετίας)
Κατά την γνώμη μου, το βράδυ της 17ης Μαϊου του 2008. Ήταν, αυτή που μου έμεινε ως η χειρότερη, γιατί, πίστευα και εξακολουθώ ακόμη να πισετύω, ότι, ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία μας, να πάρουμε έναν τίτλο.
Λ Υ Σ Ε Ι Σ - Π Ρ Ο Τ Α Σ Ε Ι Σ
Τέλος, θα προτείνω και κάποιες λύσεις, από εδώ. Γιατί, καλά όσα λέμε, στη θεωρία, αλλά, πρέπει να προτείνουμε και λύσεις, να κάνουμε προτάσεις.
1. Προσωπικά, θα ήθελα, μια διοίκηση, η οποία θα θέσει ένα πλάνο, με βασικούς άξονες:
Α) Καταρχήν, να στηρίξει τον Θεσμό του Προπονητη, ακόμα και σε αρνητικές περιόδους.
Β) Σε συνεργασία, με τον Προπονητή και τους βοηθούς του, να "κρατήσουν", έναν αριθμό παίχτών, οχι 7-8 αλλά πολλών παραπάνω, που να προπονούνται και να παίζουν μαζί για 3-5 χρόνια.
Γ) Να βάλει, "φρένο", στην ασταμάτητη έλευση, Λατίνων και Ισπανών παιχτών, αλλά και στις πολλές παρτίδες με μάνατζερ. Καλό είναι ένα άνοιγμα και κάποια επαφή, με μάνατζερ, αλλά ως εκεί. Όχι πολλά-πολλά. Όχι 15 παίχτες.
Δ) Να δώσει ευκαιρίες σε κάποια, από τα αξιόλογα και ταλαντούχα νεαρά παιδιά της δεύτερης ομάδας.
Ε) Να "ψάξει", στην Ελληνική αγορά, για Έλληνες παίχτες ταλαντούχους, ικανούς να μας εκπροσωπήσουν, στο γήπεδο. Να δυναμώσει, δηλαδή, το τμήμα σκάουτινγκ.
ΣΤ) Να "φέρει", ξένους παίχτες με ηγετικά χαρακτηριστικά, που θα τραβήξουν την ομάδα. Παίχτες, πάνω από όλα επαγγελαμτίες, με κριτήρια, όπως ανέπτυυξα, πιο πάνω.Όχι, παίχτες, που έχουν το μυαλό στα γούστα.
Ζ) Αν κάποιος παίχτης, επιθυμεί ή επιθυμούμε εμείς ή και οι δυο πλευρές, να πωληθεί, ας πουληθεί. Η λογική της πώλησης, αφορά όλες τις ομάδες. Αρκεί να καρπωθούμε, χρήματα.
2. Να δυναμώσει, τον ΆΡΗ, παρασκηνιακά, γιατί, στην Ελλάδα, δεν κερδίζει, μόνο, η καλή ομάδα, αλλά και η πιο δικτυωμένη. Δεν είναι ανάγκη το άρμα. Θα υπάρχουν και άλλοι τρόποι.
3. Ετήσια ή εξαμηνιαία παρουσίαση των οικονομικών στοιχείων, έτσι ώστε, να γνωρίζει ο πιστός ΛΑΟΣ, τι γίνεται και τι όχι.
4. Να μην δίνει δικαίωμα στους "εχθρούς", να σχολιάζουν αρνητικά την ομάδα, κάνωντας, ότι, χρειάζεται (με απολύτως νόμιμο τρόπο), για να τους εμποδίσει και να διεκδικήσει το δίκιο της.
5. Να τοποθετήσει, τον καθένα που βρίσκεται στην ομάδα, στην θέση του και να προχωρήσει, στο έργο που ανέλαβε, ακολουθώντας, πιστά το πλάνο της.
7 σχόλια:
Μονο θετικη θα μπορουσε να χαρακτηριστει η πορεια του ΑΡΗ τα τελευταια 5 χρονια κ στον αγωνιστικο κ στον οικονομικο τομεα αλλα κ στο Prestige της ομαδας !
Ο Terminator
h parusia tu ari sta matia mu,eine kakh.os pote tha sygrinume me thn katastash tou 2006.eginan vimata proodu,alla to klik DEN egine.DEN ginete na eimaste piso ap ton turko kathe xrono,na palevume me tis larises,atromitus,volus ke kavales gia thn 5 thesh.leme,oti eimaste makria ap to paraskhnio.SOSTA.as to APODEIXUN!!sto 5lepto dokari o koke sto tsanthri ke sto 6 o kalopulos dinei penalty apo apeythias faul!!PARE THN OMADA KE FYGE leo ego.dixe thn sixamara tus ke se ligo diastima,oloi tha se sevonte.DEN GINETE na pnigeis ton daluka ke meta apo ligus mines na se ekthetun ta idia ta gegonota.aftos eine gia mena o aris sta matia mu.
agonistika,afth tn 5aetia eidame bala tulaxisto eine alithia.oi xamenoi telikoi,apla h apodixh aftu pu leo.den kaname tipota sovaro.
afta.
super_aris
Terminator, ο ΆΡΗΣ, έκανε τεράστια βήματα προόδου, στο εμπορικό κομμάτι. Από την δημιουργία χώρων εμπρικής εκμετάλλευσης ( ARIS Megastore, ARIS Mobile, Μπυραρία, Sports bar - Restaurant, γυμναστήριο), μέχρι και επαφές έσω ΛΕΣΧΗΣ, με κορυφαίους συλλόγους στην Ευρώπη..
Διάβαζα, μια συνένετευξη, ενός αρχιπροπονητή, της Μπαρτσελόνα, στις ακαδημίες και ειπε, ότι στην Ελλάδα, όνειρο των παιδιων ειναι να παιξουν στον Ολυμπιακο-Παναθηναϊκο-ΆΕΚ και κάποια από αυτά τα παιδιά, θα ήθελαν να παίξουν στον ΆΡΗ..Καμμία άλλη ομάδα, δεν ανέφερε...
Η ομάδα, επίσης, ανέβηκε αγωισνιτικό επίπεδο, αλλά ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ, πιο μεγάλη διάρκεια στις επιλογές και καθορισμός χρονοδιαγράματος, που θα ακολουθηθεί. Αυτα που λέμε, δηλαδη, για παιχτες, προπονητες, παιδια απο ακαδημιες κλπ..
super aris, όπως παραδέχεσαι στην αρχή του σχολίου σου, ο ΆΡΗΣ, έκανε βήματα προόδου. Ο κύριος στόχος, αυτός ήταν. Να ανέβουμε επίπεδο αγωνιστικά και να συσπειρώσουμε τον λαό μας. Οι δυο μας, Ευρωπαϊκές πορείες του 2007 και του 2010-2011, απέδειξαν, ότι ανεβήκαμε επίπεδο.
Όπως, οι 30.000 του ΟΑΚΑ και οι 7.000 του Μάντσετσερ, απέδειξαν, ότι, η συσπείρωση, ήρθε.
Η άλλη ομάδα της Πόλης μας, που αναφέρεις, δεν αποτελεί παράδειγμα, σε πολλά πράγματα. Θα δεις, το καλοκαίρι, τι ξεσκαρτάρισμα, έχει να κάνει και θα λες, αυτοί ήταν που έλεγαν, ότι αποτελούν πρότυπο, με παιχτες για 3-4 χονια και ιδιο προπονητη . . .
Ο ΆΡΗΣ, εμένα μου έδωσε να καταλάβω, ότι, κυνηγαει, την επιτυχία μακροπρόθεσμα, ασχετα, αν δεν το κανει με τον ενδεδειγμενο τροπο (πολλοι προπονητες και παίχτες).
Θελαμε, να πετύχουμε, αυτα τα στοιχεια, πιστεύω (κάθε χρόνο Ευρώπη και συσπείρωση) για να πάμε μετα, για ακόμη πιο μεγάλα.
Δώσε χρόνο ακόμα στην ομάδα και κρίνε σε μερικά χρόνια, την όλη προσπάθεια. Όταν, θα σου έχει παρουσιάσει μια οκταετία - δεκαετία γεμάτη.
Αν συνεχίσουμε, στα επόμενα χρόνια, να παλεύπυμε με λάρισες, με βολους και καβαλες, θα σου πω ναι, η ομαδα, ειχε ενα ταβανι..
Γι αυτο και σε ενα σημειο, του άρθρου μου, έγραψα, ότι, όσο εύκολα, πετυχαίνουμε συσπείρωση ΛΑΟΥ, άλλο τόσο εύκολα, μπορούμε, να την χάσουμε.
Και στο τέλος, πρότεινα και λύσεις...Κατα την γνωμη μου.
Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους, έστω και λίγο καθυστερημένα.
Jim καταρχήν με το καλό να πας, και μη μασάς τίποτα. Πρόσεχε τον εαυτό σου και ρίξ'το και λίγο στην τρελίτσα...
Πολύ καλή η ανάλυση σου για την πενταετία, μπράβο. Λίγο έως πολύ, ότι σκεφτόμαστε όλοι.
Κάποιες παρατηρήσεις μόνο σχετικά με τις προτάσεις σου:
1. Σχετικά με τον θεσμό του προπονητή, ασφαλώς θα πρέπει να τον στηρίξει η ομάδα κι εμείς, με την προϋπόθεση αυτός θα είναι εγνωσμένης αξίας και θα έχει συγκεκριμένο πλάνο για την ομάδα. Με τον Τσιώλη η ομάδα φαίνεται να έχει βρει ηρεμία και αυτοπεποίθηση. Ούτε ο Μιχαλήτσος, συμπαθής αλλά προφανώς ατυχής επιλογή, ούτε όμως και ο Κούπερ κατάφεραν να δώσουν χαρακτήρα στην ομάδα και κατά τη γνώμη μου σωστά αντικαταστάθηκαν. Η σημαντικότερη μεταγραφή κάθε ομάδας.
2. Έχω έντονο προβληματισμό σχετικά με τους πολλούς Έλληνες παίκτες. Κι εγώ θα ήθελα να έχουμε 11 Έλληνες στην ενδεκάδα, όμως στην πραγματικότητα της Super League, που επεμβαίνει ο αθλητικός εισαγγελέας για να πραγματοποιηθεί μεταγραφή παίκτη σου στο γαύρο, και πριν καλά καλά γίνει η μετακίνηση, έρχεται και πρόσκληση από την Εθνική ομάδα... Κακά τα ψέμματα κάθε Έλληνας ποδοσφαιριστής "βλέπει" Αθήνα για να κάνει καριέρα. Ο Άρης μετά τον Χαριστέα, δεν έχει στείλει παίκτη του σε ομάδα του εξωτερικού... Προτιμώ να έχω στις τάξεις μου ξένους παίκτες που ιδρώνουν, παρά Έλληνες που σέρνονται για να σε αναγκάσουν να λύσεις συμβόλαιο για να μετακινηθούν νότια.
Ο Άρης θα πρέπει να σταθεροποιήσει την παρουσία του στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μόνο τότε θα μπορέσει να έχει ένα σταθερά ποιοτικό roster από Έλληνες και ξένους παίκτες, πράγμα που θα μπορεί να αξιοποιήσει ποικιλοτρόπως.
Κατά τα άλλα συμφωνώ 100% με ότι άλλο έχεις γράψει, και συμπληρώνω με δύο ακόμα προτάσεις.
1. Ευθεία συνεργασία με ομάδες του εξωτερικού ή μικρότερες Ελληνικές (εθνικών κατηγοριών) για ανταλλαγή και προώθηση παικτών αλλά και ανταλλαγή εμπειριών ως προς την οργάνωση της ομάδας σε όλα τα επίπεδα.
2. Μεγαλύτερη κοινωνική παρουσία. Ο Άρης για τη Θεσσαλονίκη δεν είναι ομάδα. Είναι θεσμός της πόλης, άρρηκτα συνδεδεμένος με την σύγχρονη ιστορία της. Μία δυνατή ομάδα χρειάζεται πάνω από όλα μεγάλη δεξαμενή φίλων-οπαδών.
Συγνώμη αν κούρασα.
Καλημέρα, Κουκουλοφόρε και Χρόνια Πολλά. Σ' ευχαριστώ και για τις συμβουλές.
Ασφαλώς και πρέπει κάποιος προπονητής να έχει δείξει έργο, έτσι ώστε να στηριχτεί. Πάνω, στο άρθρο, που έγραψα, ότι, προσωπικά, στήριξα και τους εννέα, προπονητές, της πενταετίας, το έγραψα, για να δείξω, την ανάγκη, να κρατούσαμε έναν, για καιρό.
Συμφωνώ, ότι, ο νους των περισσότρων Ελλήνων παιχτών, είναι να κατρβουν Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Γι' αυτό, όπως, αυτοί, βλέπουν ψυχρά και επαγγελματικά το θέμα, έτσι πρέπει να το βλέπουμε και μεις. Εμείς, οι οπαδοί, είμαστε περισσότερο σημαντικοί, για την ομάδα, από αυτούς τους παίχτες που σκέφτονται έτσι.
Αλλά και σε πολλές χώρες του εξωτερικού, σκέφτονται έτσι πολλοί παίχτες. Το ζητούμενο είναι να διασφαλίζουμε τα συμφέροντά μας, "βάζοντας", στην τσέπη μας, ένα καλό χρηματικό ποσό και επενδύοντάς το, κατάλληλα, στο μέλλον.
Για παράδειγμα, στο θέμα του Αβραάμ, ο παίχτης γούσταρε να φύγει, αλλά, πήραμε καλα χρήματα. Δεν θα μας χαλούσε να βγάζαμε κάποια παιδιά και μετά, να τα δίναμε (αν ήθελαν και αυτα να γύγουν), έναντι ενός μεγάλου ποσού. Είτε σε οσφπ και παο, είτε στο εξωτερικό.
Ακόμα και για τον Παπάζογλου, η Σαμπντόρια, έδινε 300-400.000 για να τον αποκτήσει. Άσχημα, θα ήταν;;
Εφόσον, ο οσφπ και ο παο ή οι ομάδες του εξωτερικού, έχουν το χρήμα, ας τα ακουμπάνε και ας του παίρνουν..Αλλά, ας τα Α Κ Ο Υ Μ Π Α Ν Ε ! ! !
Ωραίες και οι προτάσεις σου.
Πιστεύω ένας προπονητής για να δείξει έργο πρέπει να μείνει τουλάχιστο 3 χρόνια.Αυτό είναι το πρώτο και βασικό κατ'εμέ.
Να εφαρμόσει ένα σύστημα, να το αφομοιώσουν οι υπάρχοντες παίκτες και αν υπάρχουν ατέλειες να κάνει ορισμένες προσθήκες την δεύτερη χρονιά.
Για αυτό ορθά είπε o jim πρεπει να υπάρχει ένας κορμός παικτών. Μόνο έτσι βγαίνουν οι αυτοματισμοί σε μια ομάδα και πιάνουν τόπο και ορισμένες στοχευμένες μεταγγραφές.
Σιγουρά και εγώ προτιμώ να υπάρχουν Έλληνες παίχτες στην ομάδα, νομίζω πλεον είναι και επιταγή της ΟΥΕΦΑ, να τηρούνται ορισμενα κριτήρια εντοπιότητας αλλά και ηλικιάκα (3 παίχτες νομίζω κάτω των 21 ή κάτι τέτοιο). Να παίρνουν ευκαιρίες, να δίνουν στην ομάδα και αν το επιθυμούν μετά απο 4-5 χρόνια(τα συμβόλαια να έχουν μια σχετικά μακρά διάρκεια) να πωλούνται. Για να συμβεί αυτό πρέπει να δοθεί μεγάλη βάση στις ακαδημίες. Η ομάδα έχει μεγάλη δεξαμενή φιλάθλων και πρέπει να το εκμεταλλευτεί.
Έτσι και αγωνιστική συνέχεια θα υπάρχει αλλα και οικονομική ευρωστία που δενθα μας οδηγήσει στα χρέη του παρελθόντος.
Δημοσίευση σχολίου