Ο ρόλος του παίχτη-ηγέτη που τιμάει την φανέλα

Η στήλη με τα αφιερώματα στο Διεθνές Ποδόσφαιρο επιστρέφει μετά από σχεδόν τρεις εβδομάδες. Βλέπετε, η αδιάκοπη αγωνιστική δράση στους θεσμούς του Champions League και του Europa League, δεν μας έδιναν την δυνατότητα να ασχοληθούμε. Σήμερα λοιπόν, σκέφτηκα να ασχοληθούμε με ένα θέμα που είναι διαχρονικό... Αυτό του παίχτη-ηγέτη που ριζώνει στην ομάδα, που αγαπάει και τιμάει την φανέλα της. Ως παράδειγμα, χρησιμοποιώ την ομάδα της Ρόμα και τον αρχηγό της Φρανσέσκο Τότι.

Το συγκεκριμένο θέμα είχε μεγάλη αξία τις προηγούμενες δεκαετίες όταν υπήρχαν όχι μόνο ένας άλλα πάρα πολλοί παίχτες οι οποίοι αγαπούσαν μια συγκεκριμένη ομάδα και αγωνιζόταν με την φανέλα της για πάντα..

Στις μέρες μας δύσκολα συναντάμε τέτοια παραδείγματα. Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού παίχτες που ξεκίνησαν την καριέρα τους στην ομάδα που αγαπούσαν και την "έκλεισαν" στην ίδια ομάδα χωρίς να φορέσουν φανέλα άλλης ομάδας ούτε για μια στιγμή...

Ένα ζωντανό παράδειγμα στις μέρες μας είναι ο Φρανσέσκο Τότι ο αρχηγός της Ρόμα.

Γεννήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1976 στην  Ρώμη και από τα 13 του χρόνια συμμετείχε στις μικρές ομάδες της Ρόμα. Πριν καν συμπληρώσε τα 17 του χρόνια στις 18 Μαρτίου του 1993 έκανε την πρώτη του εμφάνιση με την φανέλα της Ρόμα.

Στην διάρκεια της πολυετής καριέρας του στην Ρόμα κέρδισε αρκετούς τίτλους και διακρίσεις τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο.

Μέχρι σήμερα ο Τότι έχει παίξει σχεδόν 500 παιχνίδια με την φανέλα της Ρόμα και πέτυχε πάνω από 200 γκολ.

Στην διάρκεια της καριέρας του και ενώ βρισκόταν στην πιο παραγωγική του ηλικία πολλά ήταν τα σενάρια που τον ήθελαν να μετακομίζει στο Μιλάνο για λογαριασμό της Μίλαν άλλα τον ήθελαν στο Τορίνο για λογαριασμό της Γιουβέντους και άλλα τον ήθελαν να φορά την φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ ή της Ρεάλ Μαδρίτης...

Όσα σενάρια ακούστηκαν και όσο κοντά και αν έφτασε σε κάποια άλλη ομάδα αλλά και όσες δύσκολες στιγμές κι αν πέρασε ο Τότι ως αθλητής παρέμεινε στην ομάδα που αγάπησε τίμησε την φανέλα της και αγαπήθηκε όσο λίγοι από το κοινό της ομάδας του...

Το 2009, το πόστο του προπονητή της Ρόμα το ανέλαβε ο Κλαούντιο Ρανιέρι. Ο Τότι τότε ήταν 33 χρονών. Ο Ιταλός τεχνικός δεν άργησε να δηλώσε ότι ακόμα και οι πέτρες που δεν έχουν μυαλό γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται ο Τότι αφήνοντας σαφές αιχμές για την απόδοση του Τότι.

Βέβαια, ο Ρανιέρι ξέχασε το γεγονός ότι ο Τότι ήταν μέχρι τότε η ζωντανή ιστορία της Ρόμα και ένας από τους παίχτες κλειδιά του συστήματος 4-6-0 που έπαιξε ο Σπαλέτι στην Ρόμα 4 χρόνια πριν.

Ο Τότι, ως επιθετικός περιοχής έχοντας την δυνατότητα να τραβηχτεί έξω από την περιοχή όντας άψογος χειριστής της μπάλας ήταν ο βασικότερος κρίκος για να εφαρμοστεί αυτό το πρωτοποριακό σύστημα.

Σύντομα, οι σχέσεις μεταξύ προπονητή-παίχτη ψυχράθηκαν... Ο καιρός περνούσε η Ρόμα έχασε το πρωτάθλημα του 2009 και του 2010 από την Ίντερ όπως και το Κύπελλο επίσης και ξεκίνησε η περίοδος που διανύουμε τώρα.

Η Ρόμα δεν ξεκίνησε καλά το Πρωτάθλημα και οι σχέσεις μεταξύ Ρανιέρι-Τότι δεν ήταν καλές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο αγώνας της Ρόμα μέσα στο Μαράσι της Γένοβα με την Σαμπντόρια πριν δυο μήνες περίπου όταν η Ρομα εχανε 2-1 και ο Ρανιέρι πέρασε στις καθυστερήσεις αλλαγή τον Τότι μέσα στο γήπεδο.

Ο Τότι εκνευρισμένος ρώτησε αν το ματς αρχίζει τώρα... Στις δηλώσεις του αργότερα ο Ρανιέρι προσπάθησε να δικαιολογηθεί λέγοντας ότι νόμιζε πως απέμεναν τρία λεπτά ακόμα και μια ενέργεια του αρχηγού ήταν αρκετή για γκολ και ότι ο Τότι είναι η ζωντανή ιστορία της Ρόμα.

Κατά την διάρκεια αυτής της χρονιάς ο Τότι δήλωσε ότι δεν είναι πλέον ευτυχισμένος αφήνοντας σαφέστατες αιχμές για τον Ρανιέρι.

Μετά την ήττα της Ρόμα μέσα στο Μαράσι της Γένοβα από την Τζένοα αυτή την φορά με 4-3 και ενώ οι Ρωμαίοι νικούσαν 0-3 στο 52 ο Ρανιέρι παραιτήθηκε.

Από εκείνο το ματς και μετά ο Τότι μετράει 5 γκολ με την φανέλα της Ρόμα. Και μάλιστα. 2 στο ντέρμπι με την Λάτσιο και 2 στο δύσκολο ματς με την Φιορεντίνα στο Φράνγκι.

Ο Τότι στα 35,5 του αποδεικνύει ότι έχει ακόμη να προσφέρει πολλά στην ομάδα του και με την απόδοσή του δίνει απαντήσεις στον Ρανιέρι...

Προπονητής της Ρόμα πλέον είναι ο Βιτσέντζο Μοντέλα ένας παλαίμαχος παίχτης της Ρόμα και πρώην συμπαίχτης του Τότι...

Αρκετοί λένε ότι στον Τότι αρέσει να επιβάλλει το "δικό" του μέσα στην ομάδα. Η πορεία όμως τόσο της ομάδας όσο και του Τότι μετά την φυγή Ρανιέρι δείχνουν ότι τόσο η Ρόμα όσο και ο Τότι βρήκαν τον "εαυτό" τους...

Γνωστοί μου που επισκέφθηκαν την Πόλη της Ρώμης, μου είπαν ότι ο Τότι είναι τόσο δημοφιλής που αν κατέβει για δήμαρχος θα εκλεχτεί παμψηφεί...

Και η απάντηση στο ερώτημα για το αν είναι αναγκαίο να υπάρχουν παίχτες-ηγέτες σε μια ομάδα και να κλείνουν τις καριέρες τους στην ομάδα, είναι Ν Α Ι...

Ε Π Ι Β Α Λ Λ Ε Τ Α Ι, να υπάρχουν τέτοιοι παίχτες σε κάθε ομάδα γιατί αυτοί είναι που κατά κάποιο τρόπο "εκπροσωπούν" τον οπαδό μέσα στο γήπεδο.

Είναι αυτοί που ο οπαδός της ομάδας θα ταυτιστεί μαζί τους...

Είναι αυτοί που οπαδός θα μπει στην  δύσκολη πλέον διαδικασία να γράψει το όνομά τους στο πίσω μέρος της φανέλας του...

Είναι αυτοί που θα προσπαθήσουν να "φτιάξουν" το κλίμα στα αποδυτήρια όταν αυτό "χαλάσει"...

Με λίγα λόγια, είναι ο άνθρωπός τους μέσα στο γήπεδο γιατί Π Ο Τ Ε δεν φόρεσε την φανέλα άλλης ομάδας και έμεινε στην ομάδα ακόμα και τις δυσκολότερες περιόδους...

Ένα τέτοιο παράδειγμα παίχτη είναι ο Τότι, για την Ρόμα και τους οπαδούς της...

Όπως ανέφερα στην αρχή δεν υπάρχουν εν έτη 2011 πολλά τέτοια παραδείγματα παιχτών. Ένα από αυτά είναι και ο Τζέραρντ στην Λίβερπουλ αλλά ακόμη είναι σε παραγωγική ηλικία και πρέπει να περιμένουμε αν θα παραμείνει κάτοικος Άνφιλντ ή αν θα "τραβήξει" για άλλες πολιτείες, αφήνοντας βέβαια ένα σημαντικό ποσό για την ομάδα του...

Στην χώρα μας τέτοια παραδείγματα;;; Λίγα... Στην ομάδα μας;;; Ο Γιώργος ο Κολτσίδας μόνο (μιλάω για πρόσφατα)... Βέβαια έκανε και ένα διάλειμμα μιας χρονιάς, στην Λάρισα όμως οι καταστάσεις ήταν παράξενες τότε...

Στις ψυχρές επαγγελματικές καταστάσεις της δεκαετίας μας ο κόσμος έχει την ανάγκη από παίχτη ή από παίχτες οι οποίοι μεγαλώνουν κάνουν καριέρα μεγαλουργούν και κλείνουν την καριέρα τους στην ίδια ομάδα...

Γιατί καλές οι δαπανηρές ή οι πολυάριθμες μεταγραφές αλλά το δέσιμο το οποίο δημιουργείται σε περιπτώσεις παιχτών όπως του Τότι με τους οπαδούς είναι το κάτι άλλο. Και αυτό το Ζ Η Τ Α Ε Ι ο κάθε οπαδός. . .