Πεταγμα χαρταετού ή περισυλλογή και προβληματισμός;

Πέταγμα χαρταετού ή περισυλλογή και προβληματισμός;

Είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος του Άρη σκέφτεται, προβληματίζεται και αναρωτιέται τι θα πρέπει να γίνει ώστε η ομάδα να βρει το φάρμακό της, οπότε σε καμιά περίπτωση δε θα βγει για χαρταετό τη σημερινή ημέρα. Για τους παίκτες της ομάδας, δεν είμαι σίγουρος: το πιο πιθανό είναι ότι θα βγουν σήμερα να φάνε τις ψαρούκλες τους, (έτσι και αλλιώς Περαία ή Καλαμαριά μένουν οι περισσότεροι), ώστε να γιορτάσουν τα κούλουμα, με καλή συντροφιά και άφθονο κρασί. Τι ανάγκη έχουν αυτοί; Αμοίβονται με τους παχυλούς μισθούς τους, είτε ο Άρης βγει στην Ευρώπη, είτε κάνει πορεία για να αποφύγει τον υποβιβασμό...

Μετά από την πάροδο δύο ημερών και πολύ πιο ήρεμος πλέον (σε αυτό συνετέλεσε και η 4άρα της αεκ), είπα να διαβάσω κανένα αθλητικό (έστω και Καθαρά Δευτέρα). Αντί η ομάδα μας να βρίσκεται αυτή την στιγμή στην 3η ή 4η θέση, ώστε να είμαστε χαλαροί να πάμε να πετάξουμε χαρταετό, εμάς τα αποτέλεσματα και οι εμφανίσεις μας έχουν οδηγήσει να είμαστε με το ένα πόδι στο ψυχιατρείο ή σε ψυχολόγο. Όλοι είμαστε χολωμένοι, σκασμένοι, απογοητευμένοι, εκνευρισμένοι, μας φταίνε τα πάντα, μαλώνουμε με τους πάντες, αποφεύγουμε να μιλήσουμε με συμπολίτες για αθλητικά...

Σήμερα το πρωΐ διάβαζα λοιπόν, μεταξύ άλλων και το άρθρο του κ. Τσαλτίδη στο http://www.gazzetta.gr/. Καλά τα γράφει, όπως πάντα, (καλός χειριστής του λόγου άλλωστε), απλά δε συμφωνώ με κάτι που αναφέρει. Παραθέτω ένα σημείο από τα γραφόμενα του:


"Ο κόσμος είναι αγανακτισμένος και τα έβαλε με την διοίκηση, τον προπονητή, τους παίκτες, στελέχη της ΠΑΕ και όποιον έβρισκαν μπροστά τους μετά το παιχνίδι με τον Ηρακλή. Αυτό δεν συνέβη φυσικά απλά και μόνο γιατί ο ΑΡΗΣ είναι με το ένα πόδι εκτός των πλέι-οφ. Αυτό συνέβη κατά την άποψή μου για δύο λόγους.


Καταρχήν γιατί έχει ανέβει πολύ ο πήχης στον ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια και η πορεία στην Ευρώπη φέτος τον ανέβασε ακόμα περισσότερο. Παράλληλα είναι δεδομένο ότι έχει αναπτυχθεί μία απίστευτη παθογένεια και μία κατάσταση ολοκληρωτικής απαξίωσης στοχευμένα και με απώτερο σκοπό τις εκλογές του Ιουνίου. Τα αρνητικά αποτελέσματα την ενίσχυσαν και φτάσαμε στο σημείο να γίνονται όσο ακολούθησαν το σφύριγμα της λήξης με τον Ηρακλή".

Ο Χρύσανθος έχει απόλυτο δίκιο όσον αφορά τον πρώτο λόγο. Η πολύ καλή πορεία στην Ευρώπη ανέβασε τον πήχη για τους περισσότερους από εμάς, ανύψωσε το ηθικό μας, δημιούργησε οπαδούς. Από την άλλη μας προβλημάτισε έντονα, αφού αναπόφευκτα μας οδήγησε στο να συγκρίνουμε τις εμφανίσεις τους σε Ελλάδα και Ευρώπη και να καταλήγουμε να πιστεύουμε ότι τελικά διαλέγουν παιχνίδια.

Όσον αφορά τον δεύτερο λόγο, νομίζω ότι κάνει λάθος. Η ολοκληρωτική απαξίωση δεν είναι κατευθυνόμενη από κάπου. Μπορεί κάποιοι παλιοί παράγοντες κ.α. να θέλουν να περάσουν το σκεπτικό αυτό, αλλά νομίζω ότι η πλειοψηφία του λαού του Άρη δεν ακούει και διαβάζει τα συγκεκριμένα μέσα. Αντίθετα μάλιστα, αυτό που μας εκανε εντύπωση είναι ότι το ντου στα αποδυτήρια το έκαναν παιδιά του Super 3 και όχι άτομα από τα επίσημα ή άλλοι βαλτοί ή άσχετοι με τον Άρη. Άλλωστε ο Super 3 είχε προετοιμάσει το έδαφος και σωστά έπραξε, (ίσως να χρειαζόταν αυτό να γίνει και νωρίτερα κατά την άποψή μου), να προειδοποιήσει τους παίκτες ότι τελείωσε η ανοχή και ο ωχαδερφισμός.

• Για μένα προσωπικά η πικρία προέρχεται από το γεγονός ότι ένας στόχος που αρχικά ήταν εφικτός πλέον έχει απομακρυνθεί.
• Δεν είναι δυνατόν να μένει ο Άρης εκτός Ευρώπης και να παίρνει τη θέση μας ο Βόλος και η Καβαλίτσα.
• Δεν είναι δυνατόν τα Τρίκαλα να αποκλείουν τον Άρη από τον θεσμό του κυπέλλου.
• Δεν είναι δυνατόν στις αρχές της χρονιάς να λέγεται από τη διοίκηση ότι πάμε για μεγάλα πράγματα φέτος και να φτάνουμε στο σημείο να είμαστε 4 βαθμούς πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού.
• Δεν είναι δυνατόν να μην εκμεταλευόμαστε το γεγονός ότι του χρόνου θα ήμασταν στη ζώνη των ισχυρών, οπότε λογικά σκεπτόμενοι θα ήμασταν με το μισό πόδι στους ομίλους του Europa League. Η διοίκηση, οι παίκτες και οι προπονητές της ομάδας μας, μας στέρησαν αυτό το όνειρο. Μας στέρησαν και από άλλες ανάλογες με τις φετινές στιγμές χαράς και αρειανής υπερηφάνιας.

Αλλά προσωπικά δεν μπορώ να πιστέψω και κάτι άλλο: δεν είναι δυνατόν η ΕΠΟ να φροντίζει να σπρώχνει κάτι ομαδούλες της επαρχίας και να αφήνει εκτός play off ομάδες σαν τον ΑΡΗ και τον Παοκ, που αν μη τι άλλο φέτος έδωσαν πολλούς βαθμούς στην Ελλάδα. Με αυτό δεν εννοώ ότι πρέπει να μας σπρώξει η διαιτησία, αλλά υπήρχαν αποφάσεις που αδίκησαν την ομάδα μας κατάφορα. Να μην μιλήσω για διατησίες.

Τέλος πάντων, έτσι όπως τα έκανε η διοίκησή μας, ας προσπαθήσει να βρει και τις ανάλογες λύσεις. Πιθανότατα δε θα επιχειρήσουν να διεκδικήσουν ξανά την προεδρία της ΠΑΕ (έτσι ακούγεται), οπότε πρέπει να βρουν ή να ψάξουμε εμείς το διάδοχο σχήμα. Πρώην πρόεδροι αυτομάτως δεν έχουν καμία τύχη. Το σίγουρο είναι ότι το καλοκαίρι θα τραβήξει σε μάκρος. Σημαντικό θα είναι να μην αφεθεί η ομάδα στην τύχη της...