Έλειψε το γκολ...

Με πιο ξεκάθαρο μυαλό από χθες (οι πολλές ρετσίνες με θόλωσαν λίγο...) κ αφού είδα κ τις φάσεις του αγώνα σε επανάληψη οφείλω να πω ότι είμαι ικανοποιημένος από την ομάδα.

Δεν είμαι ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα διότι η χθεσινή ισοπαλία είναι σαν ήττα αλλά δε μπορώ να πω ότι η ομάδα δεν έπαιξε καλά.

Για όσους με ξέρουν γνωρίζουν ότι είμαι πολύ αυστηρός κριτής κ γκρινιάζω όλη την ώρα ακόμη κ με το παραμικρό. Σήμερα όμως διαφωνώ με όλους αυτούς που βγάζουν τους παίχτες άχρηστους κ παλτά κ θεωρούν την ομάδα για τα μπάζα επειδή δεν κέρδισε τον Παοκ.

Και εξηγούμαι...


Το 1ο πράγμα που που πρέπει να πω για το χθεσινό ντέρμπι(;) είναι ότι για 1η φορά φέτος δεν ανησύχησα καθόλου ότι θα φάμε γκολ. Ο Παοκ είναι η μοναδική ομάδα μέχρις στιγμής που δεν έκανε ούτε υποψία ευκαιρίας στο Βικελίδης. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Σηφάκης ακούμπησε για 1η φορά τη μπάλα στο 30 ενώ φήμες λένε ότι δεν έκανε ντουζ μετά το παιχνίδι γιατί δεν είχε ιδρώσει καθόλου η φανέλα...

Υποτίθεται ότι παίζαμε με τον 3ο της βαθμολογίας Παοκ κ όχι με κανέναν Εργοτέλη ή Αστέρα Τρίπολης. Όπως φάνηκαν τα πράγματα ο πολυδιαφημισμένος αντίπαλος μας στήθηκε όπως ακριβώς θα στηνόταν μια πολύ μικρή ομάδα. Μόνο άμυνα κ καταστροφή του ποδοσφαίρου. Κρίνοντας από το αποτέλεσμα, πέτυχε το σκοπό της.

Η υπεροχή του Άρη στο χθεσινό ματς ήταν ολοκληρωτική. Το μόνο που έλειψε ήταν το γκολ. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα κ από τα στατιστικά της αναμέτρησης: 12 σουτ εμείς 5 αυτοί, 39 κλεψίματα εμείς 28 αυτοί, 16 φάουλ εμείς 27 αυτοί, 8 κόρνερ εμείς 3 αυτοί, 7/32 γεμίσματα εμείς 0/11 αυτοί.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί μετά τη λήξη του χθεσινού αγώνα βλέπω μία τάση ισοπέδωσης των όσων είδαμε στο γήπεδο. Τόσο από Αρειανούς που θέλανε τη νίκη όσο κ από Παοκτσήδες οι οποίοι στην προσπάθεια να κουκουλώσουν τη ανυπαρξία της ομάδας βρήκαν δικαιολογίες στον θάνατο του πατέρα του Κοντρέρας ή στην συντήρηση δυνάμεων ενόψει Γαύρου...

Βλέποντας λοιπόν κ τις φάσεις του αγώνα, συνειδητοποιώ ότι έχουμε κάνει 3 κλασικές ευκαιρίες κ κάποιες άλλες μικρότερες. Πιο συγκεκριμένα:

• στο 33 από κεφαλιά πάσα του Χαβίτο ο Κόκε σουτάρει κ η μπάλα χτυπάει στον Κοντρέρας κ βγαίνει κόρνερ ενώ είχε πορεία προς τα δίχτυα.
• στο 48 από σουτ του Χαβίτο η μπάλα βρίσκει το κεφάλι του Τσιρίλο με τον Χαλκιά εξουδετερωμένο κ αντί να πάει στα δίχτυα πάει πάλι κόρνερ...
• στο 89 το σουτ του Καστίγιο περνάει ξυστά από το δοκάρι...

Η ομάδα χθες είχε τον ολοκληρωτικό έλεγχο του αγώνα. Εξαφάνισε τα ατού του αντιπάλου. Σαπλιγγίδης, Βιερίνια, Μουσλίμοβιτς, Ίβιτς ήταν σαν να μην παίξανε. Προσπάθησε να δημιουργήσει παιχνίδι απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε 11 παίχτες πίσω από τη μπάλα κ αμυνόταν με νύχια κ με δόντια. Έκανε για 1η φορά φέτος αρκετά σουτ. Μερικά απ'αυτά κιόλας ήταν πολύ καλά κ απείλησαν την εστία του Χαλκιά. Προσπάθησε να παίξει με τη μπάλα κάτω κ όχι με γιόμες κ μπορώ να πω ότι το κατάφερε. Δεν έβαλε όμως το γκολ.

Ρωτάω λοιπόν όλους αυτούς που τείνουν σήμερα να τα ισοπεδώσουν όλα, είτε είναι πικραμένοι Αρειανοί είτε Παοκτσήδες. ΑΝ έμπαινε μία από τις 3 πολύ καλές ευκαιρίες γκολ τι θα λέγατε σήμερα; Τι θα έγραφαν οι εφημερίδες σήμερα; Μήπως για ολοκληρωτική επικράτηση του Άρη; Μήπως για θρίαμβο;

Ε και δεν ήταν κ τόσο μακρινό να συμβεί κάτι τέτοιο, το σουτ του Καστίγιο ξυρίζει το δοκάρι... Αλλά δυστυχώς η μπάλα είναι μεγάλη πόρνη...

Για τους Αρειανούς το μόνο που θα πω είναι στήριξη στην ομάδα. Δεν τελείωσε τίποτα. Έχουμε 10 παιχνίδια ακόμη. Όλα μπορούν να συμβούν.

Όσο για σας αγαπητοί συμπολίτες αν αρνείστε να δείτε την πραγματικότητα, κρύβεστε πίσω από φτηνές δικαιολογίες κ πανηγυρίζετε με τέτοιες εμφανίσεις καταλαβαίνεται πόσο μικραίνετε την ομάδα σας...

Υ.Γ.1 Μπορεί να κράζουμε πολλές φορές τον Super3 χθες όμως η κερκίδα που δημιούργησε ήταν ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ.

Υ.Γ.2 Μπράβο σε όλο τον κόσμο που δεν έκανε το παραμικρό ώστε να φέρει σε δύσκολη θέση την ομάδα.

Υ.Γ.3 Η φυγή του Χαβίτο είναι το τέλος μια εποχής για τον Άρη. Θα ακολουθήσει αφιέρωμα στον αγαπημένο Χαβιτάκο.