Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Ο ΆΡΗΣ της Ευρώπης - Ιστορική ανασκόπηση (vid)

Καταρχήν, εύχομαι σε όλους ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ. Με αφορμή, την ανταπόκριση, που είχε από πολλούς φίλους, το προηγούμενο post-αφιέρωμα, στα φετινά Ευρωπαϊκά παιχνίδια της ομάδας μας, σκεφτήκαμε να σχεδιάσουμε ένα ακόμη post, αφιερωμένο στα ματς της ομάδας μας, συνολικά στην Ευρώπη! ! !

Φυσικά, ήταν δύσκολο να βρούμε, φωτογραφίες και βίντεο από τα πολλά ματς των παλαιότερων δεκαετιών και έτσι προσθέσαμε ότι μπορέσαμε να βρούμε....

Επίσης, να πω εξαρχής, ότι ήμουν σχετικά σύντομος, γιατί, για να αναφερθώ εκτεταμένα σε όλα τα ματς, θα ήθελα δεκάδες post ! ! !

Όπως, θα παρατηρήσετε, αρχίζω από τους πρόσφατους αγώνες και πηγαίνω στους παλαιότερους...




Ξεκινάμε, λοιπόν....

Το καλοκαίρι του 2008, η κλήρωση με την Σλάβεν Μπελούπο, χαρακτηρίστηκε εύκολη. Ο αγώνας, στο Βικελίδης στις 14-8-2008, έγινε παρουσία 18-20.000 οπαδών μας και η ομάδα μας πήρε μία νίκη με 1-0, χάρη σε ένα γκολ του Κόκε...

Θα μπορούσε, πάντως, το σκορ, να ήταν μεγαλύτερο, γιατί χάσαμε πολλές ευκαιρίες...



Ο αγώνας, στις 28-8-2008, στην Κροατία, έκρυβε δυσάρεστες εκπλήξεις και η ατυχία σε συνδυασμό με τις απουσίες και την κακή παρουσία των παιχτών μας, έφεραν την ήττα-αποκλεισμό με 2-0...

Το 2007, όμως, για τον ΆΡΗ, ήταν το καλύτερο έτος της Ευρωπαϊκής πορείας του, την τελευταία 25ετία ! ! !

Η κλήρωση, με την πανίσχυρη, Ρεάλ Σαραγόσα των πολλών αστέρων και η σκέψη της πρόκρισης, φαινόταν σαν "ταινία με τέρατα" στα μάτια πολλών.

Στις 20-9-2007, στο κατάμεστο και βροχερό Κλεάνθης Βικελίδης, η ομάδα με μια άψογη εμφάνιση, κέρδισε τους φιλόδοξους Ισπανούς...



Στις 4-10-2007, η μυθική πόλη της Αραγωνίας, η Σαραγόσα, βάφεται κίτρινη, από τους παθιασμένους για διάκριση οπαδούς μας.
Στο γήπεδο, οι παίχτες μας, δείχνουν τρομερό πάθος, αυταπάρνηση και καταφέρνουν, με τον Χαβίτο στο 68ο λεπτό, να πετύχουν το πολυπόθητο γκολ..
Το γκολ, πανηγυρίζεται έξαλλα, από τους 2.500 οπαδούς μας, στις κερκίδες του Ρομαρέδα, καθώς επίσης και σε κάθε άκρη της Πόλης του Θεού. Μία μεγάλη πρόκριση, ήταν γεγονός...
Ένα ματς, που μόλις τελείωσε, πολλά δάκρυα χαράς, κύλησαν, από τα μάτια πολλών Περήφανων ΑΡΕΙΑΝΩΝ ! ! !

Θυμηθείτε τις καλύτερες στιγμές του αγώνα στο παρακάτω βίντεο...



Μέχρι το 75ο λεπτό, στο πρώτο ματς του ομίλου με τον Ερυθρό Αστέρα, τίποτα, δεν προμήνυε, αυτό που θα ακολουθούσε στην συνέχεια...

Μέσα σε 15 λεπτά, ο ΆΡΗΣ, σημειώνει τρία γκολ και το αποτέλεσμα διαμορφώνεται, όπως βλέπετε αριστερά...

Οι 20.000 οπαδοί του ΆΡΗ, παραληρούν στις κερκίδες του γηπέδου...




Στις 28-11-2007, κάναμε ένα από τα καλύτερα μας παιχνίδια στο Ρίμποκ του Μπόλτον, αλλά η ατυχία μας χτύπησε την πόρτα, όταν στο 93ο λεπτό ισοφαριστήκαμε...

Ένα τεράστιο διπλό, είχε χαθεί...






Μία εβδομάδα αργότερα, στις 6-12-2007, υποδεχτήκαμε την Πορτογαλική Σπόρτινγκ Μπράγκα στο Κλεάνθης Βικελίδης.

Η ισοφάριση με το γκολ του Γκιάρο, αναπτέρωσε το ηθικό μας, αλλά, οι μεγάλες-χαμένες ευκαιρίες, στέρησαν από την ομάδα μας, την μεγάλη νίκη-πρόκριση ουσιαστικά...




Στις 19-12-2007, το ταξίδι στην Βαυαρία και την Alianz Arena της Μπάγερν, έκρυβε μία αισιοδοξία και αυτό ήταν η επιτυχία του ΆΡΗ.
Να πηγαίνει στην έδρα, μιας εκ των κορυφαίων ομάδων στην Ευρώπη και να πιστεύουμε όλοι μας, στο Χ2. Άσχετα, με το 6-0, που αδικεί την ομάδα, ο ΆΡΗΣ, κατάφερε να κεντρίσει το ενδιαφέρον πολλών Ευρωπαίων φιλάθλων την χρονιά εκείνη.

2 χρόνια πριν, στις 15-9-2005 και ενώ, ένα δύσκολο ταξίδι ξεκινούσε για τη ομάδα μας, ταξιδέψαμε στην Αιώνια Πόλη για να αναμετρηθούμε με την Ρόμα. Οι οπαδοί μας, αποδεικνύουν για μία ακόμη φορά, ότι δεν πρόκειται να αφήσουν την ομάδα Π Ο Τ Ε...Το τελικό 5-1, μικρή σημασία έχει. Εκπληκτικό το γκολ του Σανχούρχο...


Στο Βικελίδης, 15 μέρες μετά, στις 29-9-2005, το λευκό 0-0, προσθέτει ένα ακόμη αήττητο εντός έδρας ματς και το σερί μας διευρύνεται...




Στις 24-9-2003, αντιμετωπίσαμε, την Μολδαβική Ζίμπρου, στο Τσισινάου της Μολδαβίας.

Το εκτός έδρας γκολ και το τελικό 1-1, μας έχρισαν φαβορί για τον επαναληπτικό...


Τρεις εβδομάδες μετά, στις 15-10-2003, αγανακτήσαμε για να αποκλείσουμε τους Μολδαβούς, αλλά τα καταφέραμε, χάρη σε ένα γκολ του Λαζανά στο 88ο λεπτό..

Τελικό σκορ 2-1 και περάσαμε...


Κι' έρχεται η Περούτζια μετά από 24 χρόνια και πάλι...

Στις 6-11-2003, στο Renato Curi, χάσαμε 2-0, με ένα τραβηγμένο πέναλτι...

Οι οπαδοί και πάλι εκεί...

Στον επαναληπτικό, στο γήπεδο της Τούμπας, οι οπαδοί μας, δίνουν το βροντερό παρόν, αλλά, βλέπουν τους παίχτες μας, να μην μπορούν να επαναλάβουν τον άθλο της ομάδας του 1979.

Το γκολ, του Παπαδόπουλου στο τέλος, χαρίζει, ακόμα ένα αήττητο ματς εντός έδρας...



Η σεζόν 1999-2000, αρχίζει με πολλές φιλοδοξίες, αφού οι άνθρωποι που κρατούν στα χέρια τους, τις τύχες της ομάδας μας, ξοδεύουν αρκετά χρήματα.
Στις 16-9-1999, η Ελβετική Σερβέτ, έρχεται στο κατάμεστο γήπεδο Χαριλάου.Το τελικό 1-1, ξινίζει, αλλά, όλοι αισιοδοξούμε ! ! !





Στον επαναληπτικό, στην Γενεύη της Ελβετίας, στις 30-9-1999, το γκολ του Αντριόλι μας βάζει στο παιχνίδι της πρόκρισης. Το ματς, πηγαίνει στην παράταση και εκεί ο Νίκος Κυζερίδης, πετυχαίνει, ένα από τα ιστορικότερα γκολ του ΆΡΗ στην Ευρώπη.
Ο ΆΡΗΣ, παίρνει μία μεγάλη πρόκριση...


Η κλήρωση με την Θέλτα, πολύ δύσκολη..Διέθετε παίχτες τρομερής αξίας (Μοστοβόϊ-Καρπίν-Μακελελέ). Θα ήταν θαύμα, αν περνούσαμε.
Στο γεμάτο Χαριλάου, στις 9-10-1999, βρεθήκαμε πίσω στο σκορ με 0-2, αλλά ισοφαρίσαμε σε 2-2 πολύ γρήγορα, αποδεικνύοντας, ότι, έχουμε καλή και δουλεμένη ομάδα.


Στο Βίγκο της Γαλικίας, στις 4-11-1999, έχοντας, η ομάδα στο πλάι της, πολλούς οπαδούς της, δεν κατάφερε να βάλει κάποιο γκολ και μοιραία ήρθε η ήττα-αποκλεισμός με 2-0.

Πάντως, ο ΆΡΗΣ, κατάφερε να κερδίσει συμπάθειες στην Ευρώπη..



Μετά, από μία πολύ καλή σεζόν (1993-1994), ο ΆΡΗΣ, κερδίζει, το εισιτήριο για το κύπελλο Ουέφα..
Στις 9-8-1994, υποδεχτήκαμε την Ισραηλινή Χάποελ Μπεερ Σεβά στο γήπεδο Χαριλάου, όπου κερδίσαμε με 3-1 ! ! !

Στον επαναληπτικό στο Ισραήλ, με περίσσιο πάθος και ενέργεια, κάνουμε το 1-2 και παίρνουμε την πρόκριση στο επόμενο γύρο με δύο νίκες...


Στις 14-9-1994, ταξιδέψαμε στην Πολωνία για να αντιμετωπίσουμε την Κατοβίτσε.

Η ήττα με 1-0, άφηνε ανοιχτούς λογαριασμούς για την ρεβάνς στην πόλη μας.


Στις 27-9-1994, στο γεμάτο γήπεδο Χαριλάου, ο Αντώνης Σαπουντζής, κάνει το 1-0....Όμως, δεν μπορέσαμε να βάλουμε και δεύτερο γκολ και οδηγούμαστε στην διαδικασία των πέναλτι.

Αρχικά, πήγαμε καλά, μετά, χάσαμε δύο χτυπήματα και μοιραία ήρθε ο αποκλεισμός....

13 χρόνια πριν, ήταν, το προηγούμενο ματς στην Ευρώπη για τη ομάδα μας. Απίστευτο κι' όμως αληθινό, για μία τόσο μεγάλη και ιστορική ομάδα, με τόσο πολύ κόσμο...

Στις 16-9-1981, κερδίσαμε την Σλιέμα Μάλτας με 4-0 στην Θεσσαλονίκη και στις 31-9-1981, την κερδίσαμε 2-4 στην έδρα της...

Στην επόμενη φάση, στις 5-11-1981, η σκληροτράχηλη Λόκερεν, μας κέρδισε 4-0, στο Βέλγιο...

Στις 16-10-1981, στο γήπεδο Χαριλάου, ερχόμαστε ισόπαλοι 1-1 και μένουμε εκτός συνέχειας του θεσμού.

Μερικούς μήνες, μετά το αδικοχαμένο πρωτάθλημα του 1980 στο μπαράζ του Βόλου, ταξιδεύουμε στην Αγγλία, στις 17-9-1980, για να αντιμετωπίσουμε, την μετέπειτα κάτοχο του τίτλου, Ίπσουιτς...
Η ήττα με 5-1, δεν αφήνει περιθώρια για αντίδραση λένε πολλοί....

Στον επαναληπτικό στο Καυτατζόγλειο, το γήπεδο, ήταν γεμάτο. Η ομάδα μας, πίεσε τους Άγγλους και κατάφερε να κάνει το 3-0. Οι οπαδοί μας, όντας, εκστασιασμένοι, χειροκροτούσαν και οι παίχτες μας τα έδιναν όλα για το 4ο γκολ της πρόκρισης. Μετά, από μεγάλη-χαμένη ευκαιρία για μας, οι Άγγλοι κάνουν το 3-1 και παίρνουν την πρόκριση.
Ο προπονητής τους, μετά την κατάκτηση του τροπαίου, μήνες μετά, δήλωσε: "ο ΆΡΗΣ, ήταν η καλύτερη ομάδα που αντιμετωπίσαμε"...

Και πάμε, στην μέχρι πρότινος, καλύτερη Ευρωπαϊκή πορεία του ΆΡΗ. Την περίοδο 1979-1980 δηλαδή.

Στις 19-9-1979, αντίπαλος είναι η πανίσχυρη Μπενφίκα. Στο άκουσμα του ονόματός της, όλοι φοβόταν. Ο Πέπε Σασία (προπονητής μας) αισιόδοξος, πίστεψε στην πρόκριση και εμφύτευσε την αισιοδοξία αυτή και στους παίχτες μας.
Στο κατάμεστο προ τριών ωρών, γήπεδο Χαριλάου, ο Ντίνος Κούης στο 16ο λεπτό κάνει το 1-0. Στο 20ο λεπτό ο Θοδωρής Πάλλας κάνει το 2-0. Οι Πορτογάλοι μείωσαν σε 2-1, αλλά ο Γιώργος Ζήνδρος, κάνει το 3-1 στο 57ο λεπτό. Σκορ, που ήταν και το τελικό. Ο Πέπε Σασία, μετά το τέλος του αγώνα δήλωσε: "Στο Χαριλάου είδαμε το φεγγάρι... Στην Λισσαβώνα θα δούμε τον ήλιο".



Στις 3-10-1979, στον επαναληπτικό της Λισσαβώνας, ο ΆΡΗΣ, βρίσκεται πίσω στο σκορ με 2-0 (σκορ αποκλεισμού) στο 78ο λεπτό.

Αλλά, ο Σεμερτζίδης στο 79ο λεπτό, πετυχαίνει το χρυσό γκολ και κάνει το 2-1, δίνοντας στον ΆΡΗ, την ιστορική πρόκριση.

Ο σκόρερ, φώναζε γκοοοολλλλ, με όλη την δύναμή του και μαρτυρίες λένε, πως ακουγόταν μόνος του, μέσα σε 70.000 Πορτογάλους.

Μία μεγάλη πρόκριση ήταν γεγονός...



Στον επόμενο γύρο, στις 24-10-1979, αντιμετωπίσαμε, μία εκ των καλύτερων ομάδων της Ιταλίας, εκείνη την εποχή. Την Περούτζια...

Ο Ρόσι, στο 15ο λεπτό, ανοίγει το σκορ για τους Ιταλούς, αλλά, ο Σεμερτζίδης 62ο λεπτό, διαμορφώνει το τελικό 1-1 στο γήπεδο Χαριλάου...

Στις 7-11-1979, στο κατάμεστο Renato Curi, της Περούτζια, κανείς δεν πιστεύει στην έκπληξη. Οι παίχτες μας τους ξεγελούν όλους... Ο Κούης στο 8ο λεπτό, ο Σεμερτζίδης στο 17ο, ο Ζήνδρος στο 67ο λεπτό και όλα τα άλλα παιδιά με μια φοβερή εμφάνιση, παίρνουν το αξέχαστο αυτό διπλό και την ανεπανάληπτη αυτήν πρόκριση.

Οι παππούδες μας και οι μπαμπάδες μας, τότε, έζησαν μία απίστευτη νύχτα... Μία νύχτα, που θα έχουμε την τύχη εμείς, να ζήσουμε 31 χρόνια αργότερα με το επικό διπλό στην Μαδρίτη...

Απολαύστε, τις καλύτερες φάσεις, από εκείνο το ματς...


Στην φάση των 16 της διοργάνωσης, θα αντιμετωπίζαμε την μεγαλύτερη ομάδα της Γαλλίας, τότε...
Στις 28-11-1979, παίξαμε με την Σεντ Ετιέν στην Γαλλία... Το ημίχρονο, ήταν ισόπαλο 1-1, αλλά στο δεύτερο μέρος, μία αγωνιστική καθίζηση, μας έφερε πίσω στο σκορ με 4-1, που ήταν και το τελικό σκορ...

Στο κατάμεστο Χαριλάου, στις 12-12-1979, όλοι γνώριζαν, ότι τα πράγματα, ήταν πολύ δύσκολα.

Το γκολ του Λαριός στο 8ο λεπτό, τα έκανε ακόμα πιο δύσκολα...

Και ενώ το σκορ, ήταν 1-3 στο 83ο λεπτό, δύο γρήγορα γκολ του Πάλλα και του Βέννου στο 84 και το 86 αντίστοιχα, έφεραν το ματς στο 3-3, που ήταν και το τελικό σκορ...



Το 1974, μας απέκλεισε η Ρουμανική, Ραπίντ Βουκουρεστίου, καθώς την κερδίσαμε εδώ με 1-0, χάσαμε, όμως εκεί, με 3-1....

Στις 16-9-1970, στο Καυτατζόγλειο, υποδεχτήκαμε την Τσέλσι, για τον θεσμό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης.

Σε εκείνο το ματς, ο παππούς μου, ήταν παρόν και μου είπε, ότι μπορεί οι εφημερίδες να έγραψαν για 50.000 κόσμο, αλλά μέσα ήταν γύρω στους 70.000 κόσμος...

Στο γκολ, του Αλεξιάδη, επικράτησε Ο πανικός μου είπε, επίσης ο παππούς μου....

Στις 30-9-1970, χάσαμε 5-1 στο Λονδίνο και αποκλειστήκαμε....Υπήρχαν και κάποιοι οπαδοί της Μίλγουολ, που ζητωκραύγαζαν υπέρ μας, λένε κάποιοι μάρτυρες...



Στα υπόλοιπα ματς πιο πριν, σημαντικότερα αποτελέσματά μας, η ευρεία νίκη μας με 0-6 στην Μάλτα επί της Χιμπέρνιαν στις 22-9-1968, η νίκη μας στις 26-10-1965 επί της Κολωνία με 2-1 στην Θεσσαλονίκη και οι ισοπαλίες με Ρόμα και Κάλιαρι πάλι στην Θεσσαλονίκη με 0-0 και 1-1 αντίστοιχα...

Υ.Γ.1 : Το πρώτο Ευρωπαϊκό ματς του ΆΡΗ, που βίωσα, ήταν το ΆΡΗΣ-Χάποελ Μπεερ Σεβά, στις 9-8-1994...

Υ.Γ.2 : Αξέχαστο θα μου μείνει το ματς, με την Κατοβίτσε, εδώ, που πήγε στα πέναλτι...

Υ.Γ.3 : Θα ήθελα να γύριζε ο χρόνος πίσω (έβλεπα πολύ lost) και να βρισκόμουν για 3 ώρες στις κερκίδες του Καυτατζογλείου, στο ματς με την Τσέλσι το 1970...Έτσι, για να δω και να νοιώσω αυτούσια, όσα μου είπε ο παππούς μου...

4 σχόλια:

jim είπε... 3 Ιανουαρίου 2011 στις 2:24 π.μ.

Σ' ευχαριστώ πολύ Χαβίτο...

Μακάρι να είχαμε την δυνατότητα, να παρακολουθήσουμε, εκτεταμένα στιγμιότυπα απο όλα τα μάτς, της περιόδου 1979-1980 και πιο πριν...

Θα έχουμε, όμως, την δυνατότητα, να δούμε πολλά ακόμη όμορφα και συγκινητικά κατορθώματα, από την ομάδα μας, στο μέλλον...

VardARIS είπε... 3 Ιανουαρίου 2011 στις 6:29 μ.μ.

Να είσαι καλά φίλε Jim. Πολύ καλά όλα τα videos...
Μου έκανε εντύπωση το πρώτο video, το ματς με την Σλάβεν Μπελούπο και έτριβα τα μάτια μου με την απόδοση του Κόκε. Μάλιστα ο Μηχαλίτσιος που σχολιάζει το ματς λέει: "Αυτός είναι ο αρχηγός του Άρη, χρειάζεται 2-3 ευκαιρίες για να σημειώσει ένα τέρμα"! Ειδικά το ψαλιδάκι που κάνει από πλάγια είναι εκπληκτικό! Πώς αυτός ο παίκτης έχασε την ψυχολογία του, απορώ...

jim είπε... 3 Ιανουαρίου 2011 στις 7:08 μ.μ.

VardARIS, ο κάθε παίχτης, περνάει διάφορες φάσεις στην διάρκεια της ζωής του, όπως όλοι οι άνθρωποι...

Έτσι και ο Κόκε..Επίσης, με τις συνεχόμενες αλλαγες προπονητών και θέσεων που τον τοποθετούσαν, δεν μπόρεσε να βρει μια διάρκεια στην απόδοση του..

Όταν ήρθε ο Κούπερ, απέκτησε μια διάρκεια ξανά...Φέτος, δεν σκόραρε και αγχώθηκε, όμως, έκανε πολύ καλά ματς στην Ευρώπη...

Στην Ελλάδα, τον κλείνουν 2-3 αντίπαλοι...Ο Κούπερ, καλά του έδψσε τον ρόλο αυτό...Αυτος ειναι ο ρόλος του...Δεν τον έκλεισε μεσα στην περιοχη δηλαδή, αλλά, του έδωσε εντολές να βγαίνει για στηριγματα και κουβαληματα μπαλας...

Τέλος, για να παίξει, μεσα στην περιοχή ονος του ο Σερχιο, πρέπει να έχει δυο χαφαρες στα πλαγια του, που να πατουν περιοχη και να σκοραρουν...Έτσι, θα εμοιαζε το συστημ αμε το 4-5-1 της Ρομα που γινοταν 4-6-0, οταν ο Τοτι τραβιοταν εξω απο την περιοχη, για κουβαλημα μπαλας, ενω ταυτοχρονα πατουσαν περιοχη οι ακραιοι χαφ...

Το έπαιζε και ο Φερκιουσον, στη Γιουναϊτεντ αυτο και βγηκε ο Ροναλντο πρώτος σκορερ...

Ο Κοκε, ξέρει πολύ καλή μπάλα...Ειναι πολυσυνθετος και εχει ακομα να δωσει...Και γουσταρει και την ομαδα...