Ο Τελικός του 2003

Ο τελικός του 2003 με βρήκε φοιτητή στην Πάτρα. Συμμετείχε ο Άρης σε τελικό κυπέλλου μετά από 33 χρόνια ο οποίος γινόταν στη Θεσσαλονίκη αλλά εγώ βρισκόμουν 700 χλμ μακρυά! Τι ειρωνεία...

Εννοείται φυσικά ότι δεν γινόταν να χάσω αυτόν τον αγώνα...

Η πορεία προς τον Τελικό.

Πραγματικά δεν θυμάμαι καθόλου τις ομάδες που αντιμετωπίσαμε για να φτάσουμε σε εκείνον τον τελικό. Αυτό που θυμάμαι καλά είναι ότι στους 4 είμαστε εμείς, ο παοκ, η αεκ κ το αιγάλεω. Θυμάμαι επίσης τη μέρα μετά την κλήρωση να πηγαίνω στο Πάρκο της Ειρήνης (για όποιους σπούδασαν στην Πάτρα θα καταλάβουν) κ να ψάχνω να δω στις εφημερίδες με ποιον κληρωθήκαμε κ να πανηγυρίζω που πέσαμε με το Αιγάλεω.

Οι αγώνες με το Αιγάλεω.

Το 1ο ματς αν θυμάμαι καλά ήταν εκτός έδρας και πήραμε 1-1 με ένα γκολ του Επαλέ με το γόνατο! Το έβλεπα το ματς στην Εστία του Πανεπιστημίου Πατρών κ παίζει να ήμουν κ ο μόνος Αρειανός εκεί πέρα. Το δεύτερο ματς ήρθε 0-0 στο Χαριλάου κ η πολυπόθητη πρόκριση ήταν γεγονός.

Ο Τελικός

Με το που μου λέει ο φίλος μου, ο Wackenas ότι μου έχει βρει εισιτήριο κλείνω θέση στο Κτελ και ανεβαίνω Θεσσαλονίκη μόνο για τον Τελικό. Βρίσκω τον φίλο μου έξω από την Τούμπα όπου με περίμενε με μια ρετσίνα στο ένα χέρι και με το εισιτήριο στο άλλο! Αυτό θα πει υποδοχή!

Έξω από τις θύρες 7 και 8 βρίσκονταν χιλιάδες Αρειανοί οι οποίοι σιγά σιγά έμπαιναν στο γήπεδο. Μπήκαμε κ εμείς κ αυτό που με παραξένεψε ιδιαίτερα, ήταν ότι ανάμεσα στη θύρα μας κ σ'αυτή των επισήμων υπήρχαν δίχτυα κ κάγκελα. Μόνο επίσημοι δεν ήταν αυτοί διότι γρήγορα διαπιστώσαμε ότι ήταν όλοι παοκτσήδες, αφού άρχισαν να μας πετάνε πέτρες! Ο Γκαγκάτσης το είχε κάνει το θαύμα του κ τα εισιτήρια δεν μοιράστηκαν σωστά...

Από το παιχνίδι δεν θυμάμαι πολλά. Μια ευκαιρία έκανε ο παοκ έβαλε το γκολ, μία ευκαιρία κάναμε κ εμείς αλλά η μπάλα πήγε στο δοκάρι. Για άλλη μία φορά η τύχη μας γύρισε την πλάτη. Μετά το τέλος του αγώνα μέσα στην απογοήτευση μας για την ήττα, ανάψαμε φωτιές στην Τούμπα με αποτέλεσμα να γίνει η απονομή με φόντο την Τούμπα να καίγεται.

Όσο έχθρα κ αν έχουμε με τους συμπολίτες, η κίνηση αυτή ήταν λανθασμένη. Κάτι τέτοιο ελπίζω να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά γιατί το μεγαλείο των οπαδών του Άρη είναι πολύ πιο πάνω από τέτοιες συμπεριφορές.

Οι επιπτώσεις της ήττας

Η απώλεια του κυπέλλου έφερε μεγάλη αναστάτωση στην ομάδα. Πολλοί τα έβαλαν με τους παίχτες και τον προπονητή, λες κ αυτοί δεν θέλανε να πάρουνε το κύπελλο. Τα οικονομικά προβλήματα ήταν μεγάλα κ άρχισαν να βγαίνουν προς τα έξω. Στο τέλος της σεζόν θα χάσουμε πολλούς παίχτες ελεύθερους, λόγω προσφυγών και η καλή ομάδα που είχαμε δημιουργήσει διαλύθηκε.

Από την άλλη ο συμπολίτης, που βρισκόταν σε παρόμοια κατάσταση με εμάς, με την κατάκτηση του κυπέλλου έσωσε την χρονιά κ γλύτωσε την διάλυση.

Επίλογος

Αυτό που μένει από τον τελικό του 2003 είναι οι εχθρικές συνθήκες στις οποίες δώσαμε τον αγώνα διότι κάποιοι αποφάσισαν να διεξαχθεί ο τελικός στην έδρα του αιωνίου αντιπάλου με τα εισιτήρια άνισα μοιρασμένα. Εμείς αλήθεια, θα παίξουμε ποτέ έναν τελικό στο Χαριλάου;

Μας μένει κ το δοκάρι του Μόρις σε μία φάση που πάγωσε όλη η Τούμπα αλλά η τύχη δεν ήταν με το μέρος μας...