Άλλη εμφάνιση περιμέναμε από την ομάδα μας και άλλη είδαμε. Βοηθήσαμε τον Αστέρα Τρίπολης να σωθεί. Δεν μπορεί άλλωστε να έχει παράπονο από τον Άρη, 6 βαθμούς του δώσαμε φέτος. Υπνωτισμένη εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο για τον Άρη που φάνηκε ότι έχει το μυαλό του στο κύπελλο. Στο δεύτερο κάπως βελτιώθηκαν τα πράγματα, αλλά και πάλι ήταν ένα ματς καρμπόν με τον εκτός έδρας αγώνα που δώσαμε στην Ξάνθη για το πρωτάθλημα: ξυπνήσαμε αργά και μετά κυνηγούσαμε σκορ με μια ομάδα που πλέον είχε στο μυαλό της να κάνει καθυστερήσεις. Συνολικά τρεις επισκέψεις στην Τρίπολη και τρεις ήττες! Τείνουμε να δημιουργήσουμε παράδοση. Ευτυχώς που δεν τραυματίστηκε κανένας παίκτης μας, όπως τα παλαιότερα χρόνια...
Ενδεκάδα Άρη (4-4-2): Πέσκοβιτς - Νέτο, Νέτο, Νέτο, Ρονάλντο, Ορτίθ, Αράνο - Μεριέμ (46' Χαβίτο), Ναφτί (60' Φερνάντεζ), Πρίττας, Αντού - Κόκε, Κάμπορα (74' Τζόνσον).
Από το πρώτο λεπτό φάνηκε ότι η ομάδα του Αστέρα μπήκε πιο δυνατά στο παιχνίδι και ότι είχε πιο ισχυρό κίνητρο, σε αντίθεση με τους παίκτες του Άρη που μπήκαν σχεδόν παθητικά. Και αυτή η υπεροχή καρποφόρησε νωρίς - νωρίς για την Τρίπολη αφού στην πρώτη ευκαιρία τους σημείωσαν γκολ με τον Έντερ, μετά από λάθος της άμυνας και χωρίς να έχει ευθύνη ο Πέσκοβιτς αφού το σουτ ήταν πολύ δυνατό.
Και ενώ θα περίμενε κανείς οι παίκτες του Άρη να αφυπνιστούν, να πάρουν κατοχή μπάλας και να πιέσουν, αυτοί που το έπραξαν ήταν οι παίκτες του Αστέρα. Στο 15' γενικότερο λάθος της άμυνας και του τερματοφύλακα, και από κοντά ο Μπαρτολίνι (ποιος είναι αυτός?) έκανε το 2-0. Στη συνέχεια τίποτα το ιδιαίτερο μέχρι το τέλος του πρώτου ημιχρόνου.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Άρης θύμισε λίγο τον Άρη που γνωρίζουμε. Κατοχή μπάλας, πολλές πάσες στο κέντρο και μερικές ευκαιρίες αλλά και πάλι όχι κάτι το ιδιαίτερο. Το μόνο που καταφέραμε είναι να μειώσουμε σε 2-1 με ωραία κεφαλιά του Κόκε. Πάντως οι υποχρεωτικές αλλαγές που έκανε ο Κούπερ γενικότερα στην ομάδα και πάλι δεν έδειξαν κάτι. Ο Αντού πέρα από κάποιες ενέργειες ήταν εξαφανισμένος, όπως και ο Μεριέμ που φαίνεται να μην έχει καθόλου φυσική κατάσταση. Γενικότερα δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον από τους παίκτες του Άρη που να χρήζει αναφοράς ως αυτός που ξεχώρισε... Ίσως μόνο τον αρχηγό Σέρχιο Κόκε που γενικότερα προσπάθησε.
Αξέχαστες Στιγμές...
Όσο πλησιάζαμε προς το τέλος είχαμε και κωμικοτραγικά γεγονότα με παίκτες όπως ο Ουντόζι και ο Καρντόζο που έπεσαν τουλάχιστον 3 φορές ο καθένας κάνοντας τους "ψόφιους κοριούς". Φανταστική εικόνα ήταν και οι μπάλες που πετούσε ο πάγκος του Αστέρα μέσα στον αγωνιστικό χώρο και ενώ το παιχνίδι έπαιζε, προκειμένου να διακοπεί το παιχνίδι...
Δεν πειράζει έχει ο καιρός γυρίσματα...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου