Δεν σας αξίζει ούτε η αποδοκιμασία...

Επειδή εγώ ο ίδιος νιώθω τόσο εκνευρισμένος και ταυτόχρονα ξενερωμένος από τα χθεσινά, αλλά και αγωνία και σασπένς για την επόμενη μέρα και την ενδεχόμενη διεκδίκηση της ανόδου μέσω 2ης θέσης, παραθέτω σε άρθρο τις σκέψεις που εξέφρασε στο τσατ δίπλα ο φίλος του blog, play65, και τις συμμερίζομαι απόλυτα.

Άρθρο για το ματς εννοείται πως δεν θα υπάρξει καθώς δεν έχει ουσία..





Αγαπητοί φίλοι, σας μιλώ με την αγωνία ενός ανθρώπου που πάντοτε προσπαθούσε να διατηρεί την ψυχραιμία του και να ενώνει όσο μπορεί όλους γύρω από την ομάδα μας. 

Οι παίκτες, οι προπονητές και οι διοικήσεις υπάρχουν για να υπηρετούν την ομάδα και τον υπερήφανο λαό της. Όλους αυτούς που σήμερα έχουν αυτά τα πόστα τους ανέδειξε και τους μετέτρεψε από ασήμαντους και άγνωστους, σε φορείς ενός ιστορικού ονόματος στο χώρο του αθλητισμού τον ΑΡΗ. Και εσείς στην κρίσιμη στιγμή αντί να σηκώσετε αυτό το βάρος που σας αναλογούσε μας πουλήσατε, δε λυγίσατε, ΜΑΣ ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ. 

Και το λέω αυτό τώρα μετά το τέλος του πρωταθλήματος γιατί στο 90% των παιχνιδιών που δώσατε, δεν προσπαθήσατε, δεν ιδρώσατε, δεν κάνατε το καθήκον σας ούτε σαν παίκτες του ΑΡΗ ούτε καν σαν επαγγελματίες. Αφού ο μισθός του καθενός σας είναι το μπατζετ ολόκληρων ομάδων στην κατηγορία αυτή. 

Φτάσατε στο σημείο άκουσον – άκουσον, σε ένα κρίσιμο παιχνίδι, γα εμάς, να μη μπορείτε να νικήσετε ομάδα της Γ εθνικής, αδιάφορη και καταδικασμένη σε υποβιβασμό στο ΤΟΠΙΚΟ. Δηλαδή αν ισοφάριζε η Δόξα πάλι 2η θα ήμασταν !!!!! 

Όσο για τους Καλαιτζίδηδες, ότι και να πω θα είναι λίγο. Αυτό που οφείλω εγώ προσωπικά, αλλά πιστεύω και όλα τα αδέλφια μου, είναι να σας δώσω αυτό που σας αξίζει την ηχηρή αποδοκιμασία μου και την οριστική καταδίκη σας. 

Αν και πιστεύω ότι δεν σας αξίζει ούτε η αποδοκιμασία.