Καλησπέρα σε όλους. Επανήλθα και εγώ μετά από αρκετό καιρό απραξίας στο blog, λίγο λόγω υποχρεώσεων λίγο λόγω ξενέρας για την ομάδα.
Ο ΆΡΗΣ δεν κατάφερε να κερδίσει ούτε τον Όφη σε μία θεωρητικά τελευταία απελπιστική ευκαιρία που του δινόταν, ώστε να παραμείνει ζωντανός με τεχνική υποστήριξη, και έτσι πλέον καλά θα κάνουμε να το πάρουμε απόφαση:
Η ΟΜΑΔΑ ΣΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΒΙΒΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ 3Η ΦΟΡΑ!
Το παιχνίδι ήταν ένα κλασικό ελληνικό. Ελάχιστες φάσεις, πολλά φάουλ, πολλά λάθη, ανάπτυξη κυρίως με γιόμες και από τις δύο ομάδες. Γενικά ήταν άλλο ένα παιχνίδι που χασμουριόμασταν από το ''θέαμα'' που παρακολουθούσαμε.
Ο ΆΡΗΣ σε κανένα σημείο του αγώνα δεν έδειξε ότι μπορεί να κερδίσει. Ναι υπήρχε διάθεση θα μου πουν κάποιοι. Τι να την κάνω όμως μόνο τη διάθεση; Και εμένα και άλλους 10 απλούς οπαδούς να βάλετε να παίξουμε να δείτε τι διάθεση θα δείξουμε.
Παρόλο που είχε μία ''κατοχή'' σχεδόν σε όλο το διάστημα του παιχνιδιού, ο ΆΡΗΣ έκανε μόνο 2-3 απειλητικές φάσεις, που δεν είναι σε καμία περίπτωση κλασικές ευκαιρίες, ενώ ο Όφη που ήρθε για τουρισμό (ήταν ολοφάνερο) έκανε 3-4 καλές αντεπιθέσεις που ευτυχώς ήταν ο Διούδης και πάλι σε πολύ καλή μέρα.
Ατομικά εάν το πάρουμε, αρκετά καλή αμυντική λειτουργία από την 4άδα της άμυνας, πολύ καλός Διούδης, όμως από τη μέση και μπροστά όλοι ήταν απογοητευτικοί, πλην του Τάτου, που και πάλι προσπάθησε να πάρει την ομάδα στις πλάτες του, του Κουσίδη που δεν κατάλαβα για ποιο λόγο δεν έπαιζε τόσο καιρό και τον Σουνά που μπήκε αλλαγή. Οι άλλοι ο ένας χειρότερος από τον άλλον.
Ευτυχώς δεν είχαμε ευτράπελα με τη διαιτησία, καθώς ο Στυλιάρας είχε ένα πανεύκολο παιχνίδι και δεν είχαμε σκηνές Ηρακλή πριν από χρόνια.
Νομίζω δε χρειάζεται να επεκταθώ παραπάνω για το ματς. Οι περισσότεροι από εμάς το είδαμε χωρίς άγχος, καθώς είχαμε πάρει απόφαση μετά το παιχνίδι με τη Βέροια ότι η ομάδα έχει υποβιβαστεί και επίσημα. Απλά ζούμε (ακόμα και τώρα) με το παραμύθι των μαθηματικών.
Καλά θα κάνουμε όλοι να κοιτάξουμε την επόμενη σεζόν του συλλόγου, που θα μας βρει σε χαμηλότερη κατηγορία (ακόμα δεν ξέρουμε ποια θα είναι αυτή, εύχομαι να μην καταλήξουμε στη Γ εθνική πάντως) και να κάνουμε τον σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς.
Και φυσικά οι παίκτες να τα δώσουν όλα στα εναπομείναντα παιχνίδια για την τιμή πρώτα τη δική τους, μετά των οπαδών και μετά της φανέλας.
Να ξεκαθαριστεί μέσα στη βδομάδα το διοικητικό θέμα, να έρθει η νέα διοίκηση η οποία όμως θα είναι και το καλοκαίρι, ώστε να κάνει τον σχεδιασμό, να αποφασίσουν τι θα γίνει με τον προπονητή για του χρόνου, να δουν τις προθέσεις των παικτών και αν θα μείνουν ή θα φύγουν από την ομάδα σε περίπτωση που πέσει (καλό θα είναι να μην λέμε στους παίκτες ότι πέσαμε) και τα λοιπά.
Και μην μου πείτε ότι είναι ακόμα νωρίς. Καθόλου νωρίς δεν είναι. Όσο πιο γρήγορα γίνουν οι κινήσεις τόσο το καλύτερο.
Αλλιώς φανταζόμασταν τα 100 χρόνια, αλλιώς θα τα ''γιορτάσουμε''...
Ο ΆΡΗΣ δεν κατάφερε να κερδίσει ούτε τον Όφη σε μία θεωρητικά τελευταία απελπιστική ευκαιρία που του δινόταν, ώστε να παραμείνει ζωντανός με τεχνική υποστήριξη, και έτσι πλέον καλά θα κάνουμε να το πάρουμε απόφαση:
Η ΟΜΑΔΑ ΣΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΒΙΒΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ 3Η ΦΟΡΑ!
Το παιχνίδι ήταν ένα κλασικό ελληνικό. Ελάχιστες φάσεις, πολλά φάουλ, πολλά λάθη, ανάπτυξη κυρίως με γιόμες και από τις δύο ομάδες. Γενικά ήταν άλλο ένα παιχνίδι που χασμουριόμασταν από το ''θέαμα'' που παρακολουθούσαμε.
Ο ΆΡΗΣ σε κανένα σημείο του αγώνα δεν έδειξε ότι μπορεί να κερδίσει. Ναι υπήρχε διάθεση θα μου πουν κάποιοι. Τι να την κάνω όμως μόνο τη διάθεση; Και εμένα και άλλους 10 απλούς οπαδούς να βάλετε να παίξουμε να δείτε τι διάθεση θα δείξουμε.
Παρόλο που είχε μία ''κατοχή'' σχεδόν σε όλο το διάστημα του παιχνιδιού, ο ΆΡΗΣ έκανε μόνο 2-3 απειλητικές φάσεις, που δεν είναι σε καμία περίπτωση κλασικές ευκαιρίες, ενώ ο Όφη που ήρθε για τουρισμό (ήταν ολοφάνερο) έκανε 3-4 καλές αντεπιθέσεις που ευτυχώς ήταν ο Διούδης και πάλι σε πολύ καλή μέρα.
Ατομικά εάν το πάρουμε, αρκετά καλή αμυντική λειτουργία από την 4άδα της άμυνας, πολύ καλός Διούδης, όμως από τη μέση και μπροστά όλοι ήταν απογοητευτικοί, πλην του Τάτου, που και πάλι προσπάθησε να πάρει την ομάδα στις πλάτες του, του Κουσίδη που δεν κατάλαβα για ποιο λόγο δεν έπαιζε τόσο καιρό και τον Σουνά που μπήκε αλλαγή. Οι άλλοι ο ένας χειρότερος από τον άλλον.
Ευτυχώς δεν είχαμε ευτράπελα με τη διαιτησία, καθώς ο Στυλιάρας είχε ένα πανεύκολο παιχνίδι και δεν είχαμε σκηνές Ηρακλή πριν από χρόνια.
Νομίζω δε χρειάζεται να επεκταθώ παραπάνω για το ματς. Οι περισσότεροι από εμάς το είδαμε χωρίς άγχος, καθώς είχαμε πάρει απόφαση μετά το παιχνίδι με τη Βέροια ότι η ομάδα έχει υποβιβαστεί και επίσημα. Απλά ζούμε (ακόμα και τώρα) με το παραμύθι των μαθηματικών.
Καλά θα κάνουμε όλοι να κοιτάξουμε την επόμενη σεζόν του συλλόγου, που θα μας βρει σε χαμηλότερη κατηγορία (ακόμα δεν ξέρουμε ποια θα είναι αυτή, εύχομαι να μην καταλήξουμε στη Γ εθνική πάντως) και να κάνουμε τον σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς.
Και φυσικά οι παίκτες να τα δώσουν όλα στα εναπομείναντα παιχνίδια για την τιμή πρώτα τη δική τους, μετά των οπαδών και μετά της φανέλας.
Να ξεκαθαριστεί μέσα στη βδομάδα το διοικητικό θέμα, να έρθει η νέα διοίκηση η οποία όμως θα είναι και το καλοκαίρι, ώστε να κάνει τον σχεδιασμό, να αποφασίσουν τι θα γίνει με τον προπονητή για του χρόνου, να δουν τις προθέσεις των παικτών και αν θα μείνουν ή θα φύγουν από την ομάδα σε περίπτωση που πέσει (καλό θα είναι να μην λέμε στους παίκτες ότι πέσαμε) και τα λοιπά.
Και μην μου πείτε ότι είναι ακόμα νωρίς. Καθόλου νωρίς δεν είναι. Όσο πιο γρήγορα γίνουν οι κινήσεις τόσο το καλύτερο.
Αλλιώς φανταζόμασταν τα 100 χρόνια, αλλιώς θα τα ''γιορτάσουμε''...
1 σχόλια:
Μια ζωη ολο Αρης!
Δημοσίευση σχολίου