Στις πρώτες αγωνιστικές μπορεί να μη δεχθήκαμε γκολ από κόρνερ, αλλά ήταν φανερή η αδυναμία της ομάδας και των παικτών να ανταπεξέλθουν στα στημένα των αντιπάλων. Και ειδικότερα απέναντι σε αυτούς που έχουν και μια ικανότητα στο ψηλό παιχνίδι.
Στο παιχνίδι με τον συμπολίτη είδαμε τον Μάτος να παίρνει κεφαλιά, με αντίπαλο τον Σιώπη. Δηλαδή ο πιο ικανός παίκτης του αντιπάλου στο ψηλό παιχνίδι, βγήκε αντίπαλος με τον πιο αδύναμο κρίκο της άμυνάς μας (στο ψηλό παιχνίδι). Και μπορεί τελικά να μην το πληρώσαμε στο παιχνίδι με τον συμπολίτη, αλλά το πληρώσαμε στο παιχνίδι με το χανούμι.
Ο Ερέρα ως κλασικός Ισπανός προπονητής προτιμάει τη ζώνη στα στημένα. Άλλωστε ήταν συνεργάτης του Ράφα Μπενίτεζ στη Λίβερπουλ (άλλος ένα λάτρης της ζώνης). Τα παραπάνω δε σημαίνουν πως το man to man είναι πανάκεια. Δε σημαίνει πως οι ομάδες που αμύνονται στα στημένα με man to man, δε δέχονται γκολ και για όλα φταίει η ζώνη.