ΆΡΗΣ - Βέροια 2-1 Μετράει η ουσία, επιβάλλεται η βελτίωση

Με 2-1 κερδίσαμε την Βέροια. Στο ημίχρονο ήμασταν πίσω στο σκορ με 0-1. Η συνέχεια του παιχνιδιού κύλησε υπέρ μας, αφού ο αντίπαλος έμεινε με 9 παίχτες και έτσι γυρίσαμε το παιχνίδι. Σημαντική νίκη. Η αλήθεια όμως είναι ότι η ομάδα άργησε να μπει στον αγώνα. Επίσης, φάνηκαν πάλι οι χτυπητές μας αδυναμίες. Κυρίως, όταν παίζαμε 11 εναντίον 11.

Λογικό είναι όταν παίζεις με παίκτη παραπάνω για ένα ολόκληρο ημίχρονο και για 30 λεπτά με δύο παίχτες παραπάνω να κάνεις φάσεις, να εκμεταλλευτείς χώρους, να τρέξεις τον αντίπαλο. Το θέμα είναι ότι αυτή την εξέλιξη δεν θα την έχουμε συχνά. Και μέχρι το σημείο που παίζαμε 11 εναντίον 11, δεν ήμασταν καλοί…

Καταρχήν η ομάδα έδειξε αρκετά κενά στην αμυντική της λειτουργία. Μετά τα ματς με ΟΣΦΠ και ΠΑΟ, που αμυντικά ήμασταν καλοί, σ’ αυτό το ματς φάνηκαν κενά. Όποιος παρατήρησε το ματς, θα είδε το νούμερο 99 της Βέροιας (τον Νιγηριανό τον Ολαϊτάν), να διεμβολίζει την δεξιά μας πτέρυγα, τρείς φορές, μέχρι το 16^ο λεπτό πατώντας περιοχή. Ένα γκολ και 2 κόρνερ προήλθαν από τις «μπούκιες» του. Καλό ταλέντο αυτός ο παίκτης. Το έκανε και 4^η φορά στο 22^ο λεπτό, αλλά κόπηκε.

Δεν υπήρχαν οι απαιτούμενες αλληλοκαλύψεις, οι βοήθειες και γενικότερα η αμυντική μας λειτουργία δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη. Για μια ακόμη φορά, φάνηκε ότι η ομάδα στερείτε έναν παίχτη στο κέντρο που θα βγάλει την ομάδα μπροστά, θα κρατήσει μπάλα, θα βγάλει έξυπνες πάσες. Βλέπαμε τον Αγκάνθο να ανεβαίνει στην γραμμή του κέντρο για να πάρει μπάλα.

Την πρώτη μας φάση, την κάναμε στο 29^ο λεπτό, έπειτα από την σέντρα του Κάζνα και την χαμένη κεφαλιά του Αγκάνθο. Σταδιακά ανεβήκαμε. Δεν γινόταν και διαφορετικά, αφού χάναμε και μπήκε και ο Γκέσιος. Ο αντίπαλος έμεινε και με 10, πριν το ημίχρονο (δεν είδα τι έγινε) και έτσι θα είχαμε αριθμητικό πλεονέκτημα. Στο 60, έμειναν και με 9 μετά το χτύπημα του Σνάουτσνερ (αυτό το είδα και ήταν δίκαια κάρτα). Και μετά ήταν θέμα χρόνου να γίνει το 2-1.

Αγκάνθο και Γκέσιος οι σκόρερ. Σημαντική νίκη. Πιάσαμε τους 10 πόντους. Όμως, επαναλαμβάνω. Η ομάδα δεν έδειξε θετικά στοιχεία στο 11 εναντίον 11 και αυτό πρέπει να μας προβληματίσει. Δεν θα μας πηγαίνουν πάντα τα ματς, έτσι. Σήμερα, το ματς μας πήγε. Μας ευνόησε η εξέλιξή του. Δεν λέω ότι άδικα έμεινε ο αντίπαλος με 9. Λέω, ότι οι συγκυρίες μας ευνόησαν.

Υπάρχουν πολλά που πρέπει να διορθώσουμε και να δουλέψουμε. Καταρχήν, η αμυντική λειτουργία της ομάδας, δεν πείθει ότι μπορεί να κρατήσει το μηδέν. Να το θέσω με παράδειγμα. Πάμε τώρα στην Λειβαδιά. Δεν μπορούμε να πούμε ότι θα κλειστούμε και θα πάρουμε τον πόντο. Δεν σου δίνει η ομάδα το δικαίωμα να το πεις αυτό. Δεν σε πείθει η αμυντική της, λειτουργία.

Μετά, ναι μεν χρυσάφι παίκτης ο Αγκάνθο, όμως το ταλέντο που λέγεται Γιαννιώτας δεν πολυφαίνεται… Είδαμε τον Νιγηριανό της Βέροιας να μας τρυπάει τέσσερις φορές από τα δεξιά όπως αμυνόμασταν στο πρώτο 20λεπτο, για παράδειγμα. Είδατε κάποια μπούκα του Γιαννιώτα ; ; ; Έπαιξε ένας εναντίον ενός ; ; ; Έκανε προσπάθειες ; ; ;

Σίγουρα, λείπει ένας παίκτης στο κέντρο που να τον τροφοδοτήσει με τις μπαλιές του, για να τον εκμεταλλευτούμε. Ο Γιαννιώτας είναι μεγάλο χαρτί για την ομάδα μας. Μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα, απ’ ότι παίζει ως τώρα. Και αυτό οφείλουμε να το ζητήσουμε.

Στην Λιβαδειά δεν θα έχουμε Αγκάνθο και Κάζνα. Δύσκολο ματς. Πολύ δύσκολα, θα την βγάλουμε «καθαρή». Ευτυχώς, κερδίσαμε σήμερα και είμαστε με ανεβασμένη ψυχολογία.

Συνέχεια στην δουλειά. Χρειάζεται βελτίωση. Φυσικά και παίχτες τον Γενάρη. Κυρίως, έναν στο κέντρο να κρατάει μπάλα και να προωθεί την ομάδα μπροστά. Αλλά, με τι να τους πάρει θα μου πείτε… Με στραγάλια ; ; ;

Τέλος πάντων… Έτσι την βλέπω την ομάδα μας . . .