Είναι αυτό το ποδόσφαιρο που θέλουμε να βλέπουμε;

Ξεκινώντας χθες για να πάμε στο γήπεδο έλεγα στον φίλο μου ότι σήμερα θέλω να δω λίγη μπαλίτσα. Που να ήξερα..

Το μόνο που δεν είδαμε χθες ήταν ποδόσφαιρο. Ο Άρης με πρόβλημα στην επιθετική ανάπτυξη προσπαθούσε να δημιουργήσει φάσεις, να παίξει μπάλα. Δεν τα κατάφερνε αλλά τουλάχιστον προσπαθούσε. Από την άλλη ο Εργοτέλης ήρθε με σκοπό να καταστρέψει, να κλωτσήσει, να κάνει καθυστερήσεις για να πάρει έναν βαθμό.

Τελικά τιμωρήθηκε όπως του άξιζε, με γκολ στις καθυστερήσεις...


Κακός ο Άρης
Φυσικά και δεν έμεινα ικανοποιημένος από την ομάδα. Δε μπορούσαμε να φτιάξουμε φάσεις για να βάλουμε γκολ. Έχω την εντύπωση πως δεν έχουμε ξεκάθαρο επιθετικό πλάνο για να διασπάσουμε τόσο κλειστές άμυνες. Ήδη η ομάδα έχει παίξει 8 παιχνίδια και το επιθετικό πρόβλημα είναι ένα γεγονός. Το πως θα λυθεί δεν το ξέρω, γι'αυτό άλλωστε έχουμε τον Κούπερ, για να λύνει τέτοια προβλήματα.

Από την άλλη βλέπω την ομάδα να έχει καλή αμυντική λειτουργία. Όχι τέλεια αλλά καλή. Και μου αρέσει που πολεμάει τα παιχνίδια μέχρι το τέλος αλλά δεν θα έχουμε την τύχη πάντα με το μέρος μας.

Τουλάχιστον ο Άρης χθες προσπάθησε να παίξει ποδόσφαιρο... Αντίθετα  με τους παίκτες του Εργοτέλη που ούτε καν πέρασε από το μυαλό τους...

Καθυστερήσεις, ξύλο κ γκρίνια
Πολύ ξύλο, πολλές καθυστερήσεις, πολλά φάουλ. Σε κάθε φάουλ ή αραουτ έπαιρνε 1-2 λεπτά μέχρι να ξαναρχίσει το παιχνίδι. Ειδικά στο 2ο ημίχρονο ήταν εμφανές ότι είχαν εντολή να κόβουν την κάθε επιθετική προσπάθεια του Άρη με φάουλ. Γιατί όλα αυτά; Για να πάρεις έναν πόντο;

Ο Εργοτέλης δεν είναι κακή ομάδα. Το αντίθετο θα έλεγα. Είναι μία ομάδα, καλοδουλέμενη που αδικεί τον εαυτό της με τον τρόπο που παίζει. Με παίχτες σαν το Λεάλ που ξέρει πολλά κιλά μπάλα κ τον Μπούντιμιρ που χθες ήταν ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι. Αλλά όταν έχεις στο μυαλό σου μόνο να καταστρέψεις πως να παίξεις μπάλα;

Και αναρωτιέμαι; Είναι αυτό το ποδόσφαιρο που θέλουμε να βλέπουμε; Μπορώ να καταλάβω τον Καραγεωργίου κ τον κάθε Καραγεωργίου ο οποίος προκειμένου να έχει δουλειά τον νοιάζει το αποτέλεσμα κ ας το πάρει με οποιοδήποτε τρόπο αλλά εμάς που πληρώνουμε τόσα λεφτά για να πάμε στο γήπεδο μας σκέφτεται κανείς;


Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα

Εγώ δε συμφωνώ με την άποψη ότι μετράει το αποτέλεσμα με όποιον τρόπο κ αν έρθει. Εγώ θέλω να πάω στο γήπεδο κ να ευχαριστηθώ θέαμα. Να δω ωραίους συνδυασμούς, να δω πάθος, να δω σουτ, να δω γκολ, να δω ποδόσφαιρο ρε παιδί μου. Και από τις 2 ομάδες.

Φυσικά δεν ζω σε κάποιο ονειρικό κόσμο. Ξέρω ότι το αποτέλεσμα παίζει σημαντικό ρόλο κ θέλω να κερδίζει η ομάδα μου ακόμη κ να μην παίζει καλά αλλά μετά από τόσα χρόνια που βλέπω μπάλα δε μου αρκεί πια μόνο αυτό.

Γι'αυτό χάρηκα τη νίκη επί της Αθλέτικο. Διότι δεν την κλέψαμε τη νίκη. Δεν κάναμε καθυστερήσεις, δεν κρυφτήκαμε. Ναι, παίξαμε αμυντικά αλλά με σωστό τρόπο. Αν κάναμε αυτό που έκανε ο Εργοτέλης χθες, ακόμη κ να κερδίζαμε η χαρά θα ήταν πολύ μικρότερη.

Γι'αυτό χάρηκα χθες τη νίκη του Ολυμπιακού Βόλου επί της Αεκ. Διότι δεν κάνανε τα καραγκιοζλίκια που έκαναν οι παίχτες του Εργοτέλη, βγήκαν, διεκδίκησαν το παιχνίδι κ το κέρδισαν στα ίσια.

Βέβαια θα μου πείτε ολόκληρη η κοινωνία μας διέπεται από την φιλοσοφία ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα οπότε το ποδόσφαιρο θα ήταν διαφορετικό; Όταν δεν έχεις ΤΙΠΟΤΑ στην Ελλάδα που να λειτουργεί σωστά είναι δυνατόν να έχεις καλό ποδόσφαιρο;

Αυτή τη βδομάδα έχει champions league και φυσικά Europa League με την ομάδα μας να παίζει στην Νορβηγία. Δεν ξέρω όμως αν μας κάνει καλό που βλέπουμε Ευρωπαϊκά ματς ή αγώνες ξένων πρωταθλημάτων. Ναι μεν ευχαριστιόμαστε μπάλα κ θέαμα αλλά από την άλλη συνειδητοποιούμε ακόμη περισσότερο την κατάντια της ελληνικής πραγματικότητας.

Υ.Γ. Δε μπορώ να καταλάβω κάτι τύπους στο γήπεδο, που με το παραμικρό γιουχάρουν την ομάδα κ φωνάζουν στους παίχτες ότι είναι "λίγοι". Είναι δυνατόν να γιουχάρεις την δική σου την ομάδα; Γιατί; Επειδή δεν κέρδισε σε έναν αγώνα; Τι να πω....