ΠΑΣ Γιάννινα - Άρης 1-0, ανούσια κατοχή και ήττα

Ο Άρης γνώρισε την πρώτη φετινή του ήττα με 1-0 στα Γιάννενα,πραγματοποιώντας μέτρια εμφάνιση και παρουσιάζοντας αρκετές αδυναμίες.  Πάμε να δούμε τι έγινε από πλευράς τακτικής.

Γιατί ήταν αναποτελεσματικός ο Άρης; Γιατί δεν μπόρεσε να δημιουργήσει φάσεις και να ελέγξει το παιχνίδι; Πώς έφτασαν στην νίκη τα Γίαννινα;

 

Οι ενδεκάδες ήταν οι αναμενόμενες, με μοναδική αλλαγή αυτή του Κολάσο στην θέση του Μενέντεθ για τον Αρη. 

Ο ΠΑΣ, όπως είπαμε και στο χθεσινό preview, παρατάχθηκε με ένα 3-5-2 που σε καταστάσεις άμυνας γινόταν 5-3-2. Κάτι παρόμοιο είδαμε και από την Λάρισα στην 2^η αγωνιστική, αλλά τα Γιάννινα το εφάρμοσαν έχοντας σωστό πλάνο και πολύ πιο αποτελεσματικά.

Καταρχάς, η άμυνα του ΠΑΣ ξεκινούσε από τους 2 επιθετικούς του (Λεό και Μυστακίδη) που πίεζαν τόσο τους κεντρικούς αμυντικούς μας όσο και τα χαφ, σε αντίθεση με τους φορ της Λάρισας που…πετούσαν χαρταετό στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Και οι 2 έκαναν πολλά αμυντικά τρεξίματα και ταυτόχρονα ήταν γρήγοροι στην κόντρα επίθεση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Πετράκης τους θεωρεί ως μια πρώτη γραμμή άμυνας και για αυτό άλλωστε τους άλλαξε και τους 2, με την δεύτερη αλλάγη (Αθανασιάδη αντί Λεό) να γίνεται μετά την επίτευξη του γκολ όπου ο ΠΑΣ θεωρητικά θα αμυνόταν περισσότερο.

Η τριάδα των Νικολιά-Βιδάλ-Λίλα στο κέντρο πέτυχε να ‘βραχυκυκλώσει’ την κάθετη ανάπτυξη του παιχνιδιού από τον Άρη, δίνοντας χώρο στις πτέρυγες. Εκεί γινόταν διπλά μαρκαρίσματα με τους Σικάρσκι-Νικολιά και Βιδάλ-Μπουκουβάλα να κλείνουν αποτελεσματικά τις περισσότερες φορές.

Ο Πετράκης γνώριζε πολύ καλά την αδυναμία των πλάγιων μπακ του να ανταποκριθούν σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός με τους ποιοτικότερους και πιο γρήγορους εξτρέμ του Άρη (Γκάμα, Γκαρσία) και επέλεξε να δώσει βάθος στην άμυνα από την πλευρά ώστε να μπορούν να πιέσουν και οι μέσοι του, οδηγώντας σε πολλά κλεψίματα. Τις λίγες φορές που βρέθηκαν μόνοι τους απέναντι σε αμυντικό, τα εξτρέμ του Άρη δημιούργησαν πρόβλημα.

 Με αυτή την αμυντική προσέγγιση, τα Γιάννενα κατάφεραν να προστατέψουν την αργή αμυντική τριάδα τους, η οποία με την σειρά της εξουδετέρωσε τον Γιουνές γεμίζοντας την περιοχή με μεγάλα κορμιά (Τζημόπουλος-1,87, Μιχαήλ-1,82, Σκόνδρας-1,85). Από αντεπιθέσεις του Άρη (κυρίως στο πρώτο ημίχρονο) όπου η αμυντική τριάδα βρισκόταν ‘ψηλά’, δημιουργήθηκαν κάποιες καλές καταστάσεις με την καλύτερη να είναι το δοκάρι του Γκαρσία…Αν είχε μπει θα κάναμε λόγο για άλλο παιχνίδι τώρα.

Πέρα από τα επιθετικά προβλήματα όμως, ο Άρης είχε σοβαρά θέματα και στην άμυνα. Βέλεθ και Δέλη αποδείχτηκαν αργοί μπροστά στους Λέο και Μυστακίδη που δημιούργησαν όλες τις φάσεις του ΠΑΣ μέχρι την αντικατάσταση τους. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτό έχουν οι Μπάσα και Ματίγια που υπέπεσαν σε πολλά λάθη στο χώρο του κέντρου (κάποια εξ αυτών ήταν αβίαστα) και δεν έδωσαν τις βοήθειες που έπρεπε στους αμυντικούς μας. Αυτό οφείλεται εν μέρει και στην εξαιρετική εμφάνιση των Νικολιά και Βιδάλ που έκαναν ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ τρεξίματα στο κέντρο, έχοντας πίσω τους τον Λίλα.

Κρίνοντας εκ των υστέρων, ο Άρης έκανε μια μέτρια εμφάνιση με πρόβλημα κυρίως στην δημιουργία. Απέναντι σε οργανωμένη άμυνα, δεχθήκαμε μόλις ΜΙΑ καλή ευκαιρία από τα Γιάννινα. Αντίθετα, οι αντεπιθέσεις μας πόνεσαν αρκετά και πληρώσαμε την κακή βραδιά των αμυντικών μέσων μας. 

Ο Γιουνές ήταν καλά κλεισμένος στην επίθεση και δεν μπόρεσε να προσφέρει όυτε στην εκτέλεση, ούτε στην δημιουργία (που δεν την έχει). Εδώ ο Ερέρα ίσως έκανε φάουλ καθυστερώντας πολύ τις αλλαγές του. Οι μαζεμένες ευκαιρίες που προήλθαν από το 80 και μετά οφείλονται εν μέρει στην είσοδο τον Σιώπη, Μαρτίνες και Ναζλίδη αλλά και στην (φυσική) σταδιακή υποχώρηση του ΠΑΣ για να προστατέψει το αποτέλεσμα.

Με βάση την συνολική εικόνα του παιχνιδιού, η ισοπαλία θα ήταν το πιο δίκαιο αποτέλεσμα. Σε μια άλλη μέρα ίσως και να είχαμε ‘κλέψει’ εμείς την νίκη με 1-0. Ωστόσο ο ΠΑΣ ήταν ουσιαστικός, παρουσιάστηκε πολύ πιο συγκεντρωμένος και είχε την τύχη με το μέρος του στην φάση του γκολ.

** Διδακτική ήττα για παίκτες, προπονητή και όλους μας.

**ΣΤΟΠ στους αφορισμούς, την κλάψα και την απαισιοδοξία. Μάθετε να δέχεστε την ήττα. Ψυχραιμία θέλει. Τα προβλήματα θα τα δουλέψει η ομάδα με τον Πάκο. Άσχημα αποτελέσματα θα έρθουν και άλλα. Στο τέλος θα γίνει ο απολογισμός, όχι στην 4^η αγωνιστική.

**Το παιχνίδι με τον Πάοκ είναι μια ευκαιρία να πάρουν χρόνο συμμετοχής άλλοι παίκτες. Και για καζούρα με τους συμπολίτες φυσικά. Τίποτα παραπάνω. Οι δίπλα μπορεί να το αντιμετωπίσουν ως το παιχνίδι της χρονιάς (γνωστό το κόμπλεξ τους). Οι ραδιοφωνικοί υπάλληλοι του Ρώσου θα μας πρήξουν για την ‘τεράστια’ σημασία ενός αγώνα που δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ απολύτως πρακτικό ή βαθμολογικό ενδιαφέρον. Μην πέσετε το τρυπάκι τους. Το παιχνίδι με την Τρίπολη είναι σημαντικότερο.

**Καζούρα κάνουμε αλλά και την δεχόμαστε. Η μόνη ίσως αξία που έχει το παιχνίδι της Τετάρτης. Για να δούμε…