I have a dream...

Τον προηγούμενο μήνα και πριν αρχίσει το πρωτάθλημα μαζευτήκαμε κάποιοι φίλοι του Άρη για μια μπύρα στο Λονδίνο και ένας από εμάς έδωσε την ιδέα να συνεισφέρουμε ο καθένας από εμάς από ένα x ποσό για την αγορά διαρκείας στο ποδόσφαιρο. Η ιδεά ήταν να δώσουμε αυτά τα διαρκείας (όσα μπορούσαμε να μαζέψουμε) στο Yellow Radio, ώστε να τρέξει ένας διαγωνισμός για άνεργους φίλους του Άρη.

Δυστυχώς δεν είχαμε πολύ χρόνο για να το κάνουμε πιο οργανωμένα, παρόλα αυτά καταφέραμε και μαζέψαμε τα χρήματα για 2 διαρκείας, τα οποία και δώσαμε στον Δημήτρη Οσσανλή στο Yellow Radio. Όλα πήγανε καλά και τα διαρκείας πλέον έχουν βρει τους κατόχους τους...

Είναι συγκινητικό το γεγονός πως οι νικητές επικοινώνησαν μαζί μας για να μας ευχαριστήσουν. Ο ένας από τους αδελφούς, μας έστειλε μάλιστα και φωτογραφίες του γιου του, που χάρηκε πάρα πολύ που θα μπορεί να πηγαίνει στο γήπεδο με τον πατέρα του! Από πλευράς μας, το μόνο που τους ζητήσαμε είναι απλά να φωνάζουν στο γήπεδο και για εμάς που δεν θα μπορούμε να είμαστε εκεί...

Πλέον αυτό που συζητήσαμε με τα αδέλφια εδώ στο Λονδίνο, είναι να καθιερώσουμε τη συγκεκριμένη κίνηση. Μακάρι του χρόνου να έχουμε τη δυνατότητα να χαρίσουμε περισσότερα διαρκείας για άνεργους αδελφούς που αδυνατούν να αγοράσουν διαρκείας. 

Μάλιστα ένας φίλος το προχώρησε ακόμη παρακάτω, και πρότεινε πως αν στο μέλλον μαζευτούμε περισσότεροι, και έχουμε την οικονομική δυνατότητα θα ήταν φανταστική ως ιδέα να νοικιάσουμε μια μικρή σουίτα, και κάθε εβδομάδα να καλούμε παιδιά από σχολεία, που θα μπορούν να πάρουν μια γεύση από Άρη! 

Είναι σημαντικό να αρχίσουμε να ξαναβλέπουμε μικρά παιδιά να φορούν τις φανέλες του Άρη στο σχολείο τους, χωρίς να σκέφτονται τι θα τους πουν οι συμμαθητές τους...