Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Ψυχραιμία . . . Μην χάνουμε τον έλεγχο


Η αίσθηση που μου δημιουργείται μία μέρα μετά την ήττα μας από τον Πανιώνιο, είναι ότι στον κόσμο μας κυριαρχεί η απογοήτευση, η ανησυχία, η πικρία. Οι περισσότεροι οπαδοί μας, τοποθετούν την ομάδα σ’ αυτές που θα παλέψει για την παραμονή στην κατηγορία. Καλά αν πεις για τους οπαδούς των άλλων ομάδων, μας έχουν ρίξει κατηγορία κιόλας. Τόσο είναι το πάθος τους να πέσουμε.


Και όλα αυτά, μόλις μία αγωνιστική μετά. Ούτε τρείς, ούτε τέσσερις αγωνιστικές μετά. Μόλις μία. Χάσαμε 1-0 με κακή εμφάνιση. Και όλοι (οπαδοί μας και μη), είναι μέσα στην απαισιοδοξία. 

Το γεγονός ότι οι άλλοι οπαδοί πιστεύουν ότι πιστεύουν μας αφήνει παγερά αδιάφορους. Ο οπαδός μιας ομάδας, θέλει το κακό της άλλης ομάδας. Πολύ συχνά το συναντάμε και στην ζωή μας αυτό. Να χαίρετε κάποιος που δυστυχεί, να βλέπει και τον άλλον να δυστυχεί. Ελληνικό στοιχείο αυτό. Δεν ξέρω τι γίνεται έξω. Πάμε παρακάτω . . .

Στενοχώρια, λοιπόν βγαίνει από τους οπαδούς μας. Γιατί ; ; ; Τι περιμένατε να δείτε ρε μάγκες ; ; ; Κανά Σουνά – Αρσάβιν, να βγάζει 15 κάθετες και να κάνει 8-10 φάσεις ; ; ; Ή κανά Γιαννίτση – Ασλανίδη – Ντάνι Άλβες να πλαγιοκοπεί ασταμάτητα ; ; ; Μήπως, κανά Παπαστεριανό – Τσάβι ; ; ;

Εμείς – εσείς, δεν λέγατε τόσο καιρό να δώσουμε ευκαιρίες στους «μικρούς» ; ; ; Φυσικά, αυτό γίνεται με λάθος τρόπο. Άλλο, να υπάρχουν 4-5 πρωτοκλασάτοι – έμπειροι και να γαλουχηθούν δίπλα τους οι μικροί και άλλο έτσι που μπαίνουν «ξυπόλητοι στα αγκάθια», όλοι μαζί…

Αυτό, φοβόμουν όταν παλαιότερα (όσοι θυμούνται) έγραφα φοβάμαι μην «καούν» τα παιδιά που θα παίξουν. Τα παιδιά αξίζουν στήριξη και χειροκρότημα. Όπως έγραψα και χθες, αν στηρίξαμε μία φορά την Ισπανο-λατινική φουρνιά από το 2006 ως το 2011-2012, αυτή την φουρνιά των δικών μας παιδιών αξίζει να την στηρίξουμε 10 φορές. Και ας μην στοχεύουμε ψηλά.

Προσωπικά, δεν στενοχωρήθηκα καθόλου με την χθεσινή κακή ομολογουμένως εμφάνιση. Ίσα – ίσα που σκέφτηκα, αφού έγινε τώρα η κακή εμφάνιση θα υπάρξει βελτίωση στο μέλλον. Ξέρετε πότε στενοχωριόμουν ; ; ; Όταν την περίοδο 2008-2009 φέρναμε τον Λόκο, τον Γκρασιάν, τον Μπατιόν, κρατούσαμε τον Κόκε, τον Γκιάρο κλπ και μας έριχνε 4 τεμάχια ο Αστέρας Τρίπολης και ο Παναθηναϊκός

Τότε, που αν θυμάστε, κάναμε κάπου 8 ματς να σκοράρουμε και βάλαμε γκόλ από στημένο στο Καυτατζόγλειο με τον Μπατιόν και μπήκαμε μέσα να πανηγυρίσουμε

Όταν μας απέκλειαν τα Τρίκαλα και μας νικούσαν οι Σέρρες, στενοχωριόμουν… Δεν ξέρω αν με πιάνετε. Πιστεύω, μιλάω ξεκάθαρα. Τώρα, Ο Χ Ι . . . Δεν στενοχωριέμαι. Και να σας πω την αλήθεια ; ; ; Χ Α Ρ Η Κ Α ! ! ! Που είδα 14 Έλληνάκια να παίζουν. Δεν ήμουν ποτέ ρατσιστής και ούτε θα γίνω. Κάθε άλλο μάλιστα. Είναι αλλιώτικο όμως, να φορούν την φανέλα σου δικά σου παιδιά.

Ναι, ήμασταν κακοί . . . Ναι έχουμε χτυπητές αδυναμίες . . . Ναι δεν έχουμε υψηλές βλέψεις . . . Υπάρχουν παίκτες με ταλέντο που δεν φαίνεται. Όλοι έχουν πάθος. Παλεύουν. Ναι . . . Χρειαζόμαστε προσθήκες. Μεσοεπιθετικά. Είναι μία νέα ομάδα, γεμάτη νεαρούς που μέχρι και ο προπονητής ακόμα ψάχνεται για να βρει που ταιριάζει ο κάθε ένας.

Μην αφορίζετε και μην αρχίζετε την γκρίνια από την πρώτη αγωνιστική. Έχουμε άλλες 29. 1-0 χάσαμε. Δεν είναι αυτές οι πραγματικές δυνατότητες της ομάδας. Και να ρωτήσω και το άλλο ; ; ; Δηλαδή, ρε μάγκες πείτε ότι την Κυριακή έρχεται ο ΌΦΗ και βγάζει Χ2 . . . Τι θα κάνουμε ; ; ; Φωνές και κακό και ντού ; ; ; Θα βγουν σε καλό όλα αυτά πιστεύετε ; ; ; Όχι, είναι η απάντηση.

Προσωπικά, δέχομαι να έχουμε μια χρονιά μεταβατική. Ακόμα και δύο. Αρκεί η ομάδα α) να βρει οικονομικές λύσεις και β) να δουλεύει μεθοδικά όλα αυτά τα παιδιά και ταυτόχρονα να τα πλαισιώσει με 2-3 πιο έμπειρους (όσο γίνεται, λόγω οικονομικών) … Και θα δείτε ότι θα ανέβει το επίπεδο.

Άλλα αν υπάρχει γκρίνια, μουρμούρα και αφορισμοί τίποτα . . . Πάπαλα . . . Μία τρύπα στο νερό. Ορίστε . . . «Πάντε» και ζητείστε 15 λατινο-ισπανους αν θέλετε . . . Αν έτσι είστε ευχαριστημένοι.

Ψυχραιμία και στήριξη. Ούτε η πρώτη αλλά ούτε και η τελευταία χρονιά θα είναι που θα σφίξουμε τα στομάχια μας. Ίσως, να είναι στην τύχη μας, να είναι η γενιά μας οπαδικά «σφικτο-στομαχική» . . . Τι να πω . . .

Έτσι τα βλέπω εγώ . . .

Όποιος επιθυμεί γράφει την άποψη του.






4 σχόλια:

Unknown είπε... 28 Αυγούστου 2012 στις 10:50 μ.μ.

Καταπληκτικο αρθρο Jim. Συγχαρτηρια. Ανελυσες την αποψη του καθε λογικου Αρειανου. Και παλι μπραβο.

Skolix είπε... 29 Αυγούστου 2012 στις 12:02 π.μ.

Δε διαφωνώ Jim με το άρθρο σου. Είμαι και εγώ υπέρ της χρησιμοποίησης και στήριξης νεαρών παικτών. Με ενοχλεί όμως όταν μας φουσκώνουν τα μυαλά και νομίζουμε ότι έχουμε 15 σούπερ ταλέντα στην ομάδα.

Όντως παρέλασαν άπειρα παλτά από τον Άρη, αλλά περάσαν και μερικοί καλοί παίκτες. Το πιο τραγικό για μένα είναι οι προπονητές που επελέγησαν κατά καιρούς.

Τρώγαμε 4άρες και ήττες από Τρίκαλα, αλλά νομίζω ότι η χρονιά φέτος θα είναι απείρως δυσκολότερη.

Επίσης, χάσαμε από τον Πανιώνιο του Αραβίδη, του Ρόβα, του Κουλουχέρη, του Καμπάνταη και του Μενδρινού. Με προπονητή τον Ελευθερόπουλο! Δεν κάναμε φάση και ο Κατσαβάκης έκανε κακό κοουτσάρισμα. Στη μάχη που προσωπικά πιστεύω θα δώσουμε για την κατηγορία, αν χάνεις από τις ομάδες που είναι στα μέτρα σου, νομίζω δεν έχεις τύχη.

Δεν θέλω να αφορίζω παίκτες και καταστάσεις. Θα περιμένω φυσικά για να κρίνω. Απλά προσωπικά πρώτη φορά είμαι τόσο απαισιόδοξος για την ομάδα. Ελπίζω να διαψευσθώ και για την ομάδα συνολικά και για τα νεαρά παιδιά, που όντως έχουν αναλάβει μεγάλες ευθύνες φέτος.

Skolix είπε... 29 Αυγούστου 2012 στις 12:22 π.μ.

Να συμπληρώσω και κάτι: με έπιασε η γκρίνια, γιατί αυτό που κάναν οι Αεκτζήδες με τα δικά τους παιδιά, μου κακοφάνηκε. Τους έκανε διπλό ο Αστέρας μέσα στο ΟΑΚΑ, κάναν 2-3 ευκαιρίες και αμέσως άρχισαν τα "δεν πειράζει, υπάρχει ταλέντο στην ομάδα, θα μπουν οι βάσεις για μεγάλα πράγματα τα επόμενα χρόνια" κτλ. Αν σφίξουν τα γάλατα όμως αργότερα, θα τους τσούξει το διπλό από τον Αστέρα Τρίπολης, όχι τον Ολυμπιακό, τον Παο, τον Παοκ, έστω και τον Ατρόμητο.

Να χάναμε και μεις από καμιά σοβαρή ομάδα, να πω "οκ δεν πειράζει". Το χθεσινό με ενόχλησε πολύ.

Τέσπα, το κλείνω εγώ εδώ γιατί μπορεί να έχω αδικήσει πολύ την όλη προσπάθεια που γίνεται.

jim είπε... 29 Αυγούστου 2012 στις 3:11 π.μ.

Νικ, πιστεύω ότι είναι βιαστικό να γκρινιάζουμε από την 1η κιολας αγωνιστικη. Με την ιδια λογικη αν στο ιδιο ματς που καναμε, μας καθοταν τα 2-3 σουτ του Γιαννιωτα και κερδιαζαμε 0-3 θα λεγαμε οτι παμε για πρωταθλημα; ; ;

scolix, εντάξει το φούσκωμα είναι και στην ιδιοσυγκρασία του έλληνα ρε συ... Αναμφισβητητα πέρασαν και καλοι παιχτες (Ρονάλντο Γκιαρο, Ναφτί, Νασούτι, Κάμπορα, Τζόνσον, Κόκε αρχικα, Χαβίτο που βελτιώθηκε)...

Γενικότερα, αυτό που θέλω να σου πω ρε συ είναι ότι με άλλο σκεπτικο θα αναλύουμε και θα συζηταμε την αποδοση της ομαδας τωρα, απ' ότι αναλύαμε και συζητούσαμε πχ μετα τον αγώνα με την Ροζενμποργκ, την Ατλέτικο κλπ...

Και αυτο γιατι, γυρισαμε σλίδα αγωνιστικά. Δεν θα κρίνουμε τον Σουνα, τον Γιαννιτση, τον Νταμαρλή, τον Τσουκάνη, τον Οικονομόπουλο όπως κρίναμε τον Ναφτί, τον Γκιάρο, τον Νέτο, τον Κόκε κλπ...

Αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον της ομάδας, κατα 90% το θέλαμε αυτό. Δεν είναι μονο το οικονομικό. Οι περισσοτεροι το θελαμε κιολας.

Οπότε, ας τους δώσουμε χρόνο. Ναι, φετος δεν υπάρχουν υψηλές βλέψεις. Μπορεί ακι του χρόνου. Αλλά τόσα χρόνια πριν εμείς δεν κάναμε λόγο για επιμονή σε ένα μοντέλο και υπομονή - στήριξη σ' αυτό...

Δεν λέγαμε για τα παραδειγματα των Ισπανικων ομάδων (Εσπανιολ, Μπιλμπαο, Μπαρτσα κλπ)... Ούτε γι αυτες τις ομαδες ο δρομος ηταν στρωμενος με ροδοπεταλα..

Η Μπιλμπάο την σεζόν 2008-2009, πάλεψε για την κατηγορία και σώθηκε για 2 βαθμούς.. Με 44 εμεινε και με 42 η Μπετις έπεσε..

Τα επόμενα χρόνια ωρίμασε η γεννιά του Σουσαέτα, του Γιορέντε, του Χαβι Μαρτινεζε, του Ιτουρασπε και μαζί με την νεα φουρνια των Μουνιαϊν, Ντε Μαρκος, Ιμπάϊ Γκομεζ και μερικους ακομη εμπειρους καταφερε σπουδαια πραγματα ως σημερα..

Ενα απλό παραδειγμα... Δεν την ειδα ξαφνικα μπιλμπαο, ουτε ψωνιστηκα.. Απλά αναφερω ενα απλο παραδειγμα...