Κιτρινόμαυρες ομάδες: Γιουνγκ Μπόις‏

Από σήμερα και κάθε Σαββατοκύριακο θα κάνουμε αφιερώματα σε διάφορες ομάδες ανά την Ευρώπη που φορούν τα κιτρινόμαυρα και έχουν κιτρινόμαυρο σήμα. Τα άλλα παιδιά έχουν ετοιμάσει ήδη πιο παλιά αφιερώματα για τη Ντόρτμουντ και την Πενιαρόλ. Εγώ σήμερα θα ξεκινήσω την ειδική στήλη του μπλογκ με την ελβετική Γιουνγκ Μπόις.

Ταυτότητα

Η Γιουνγκ Μπόις ιδρύθηκε στις 14 Μαρτίου του 1898 από τους αδερφούς Μαξ και Όσκαρ Σβαμπ. Το σήμα της έχει μεγάλα τα κεφαλαία αρχικά της (ΥΒ) και το ένα αστέρι που είναι από πάνω τους συμβολίζει την πρώτη δεκάδα πρωταθλημάτων που έχει κατακτήσει. Οι τίτλοι της:

11 πρωταθλήματα

6 κύπελλα

1 λιγκ καπ

1 κύπελλο Αλπών

Στην Ευρώπη

Η Γιουνγκ Μπόις σχεδόν κάθε χρόνο καταφέρνει να βγει στις Ευρωπαικές διοργανώσεις και η φανέλα της στην Ευρώπη είναι αρκετά βαριά. Έχει βγει 7 φορές στο Τσάμπιονς Λιγκ, 10 φορές στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ και στο Γιουρόπα Λιγκ, 3 φορές στο κύπελλο κυπελλούχων και 21 φορές στο κύπελλο Ιντερτότο. Καλύτερη πορεία της ήταν τη σεζόν 1958-59, όταν έφτασε στους ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ (πρωταθλητριών τότε), αφού απέκλεισε ΜΤΚ και Άουε, αποκλείστηκε από την πολύ καλή εκείνη την εποχή Ρεμς, η οποία στον τελικό ηττήθηκε από τη Ρεάλ Μαδρίτης του Ντι Στέφανο.

Αιώνιος αντίπαλος

Η κόντρα μεταξύ Γιουνγκ Μπόις και Βέρνης FC έχει πολύ μακρινές ρίζες το 1900, όταν παρόλες τις επιτυχίες των κιτρινόμαυρων, η Βέρνη εξακολουθούσε να είναι η πρώτη δυάνμη στην Ελβετία, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί μία έντονη έχθρα μεταξύ τους. Ωστόσο, η Βέρνη τώρα έχει καταστραφεί κα ιβολοδέρνει στις πολύ χαμηλές κατηγορίες της Ελβετίας, με αποτέλεσμα η ΓΙουνγκ Μπόις να μην διατηρεί κάποια αντιπαλότητα με κάποια άλλη ομάδα.

Ρόστερ

Τερμ.: Wolfli, Mvogo, Benito

Αμυν.: Alexander Gonzalez, Ojala, Nef, Zverotic, Spycher, Sutter, Lecjaks

Μέσ.: Farnerud, Moreno Costanzo, Schneuwly, Simpson, Raimondi, Veskovac, Nuzzolo, Doubai

Επιθ.: Vitkieviez, Bobadilla (ναι, ο παικταράς που έπαιξε σε εμάς), Gonzalo Zarate, Frey, Martinez

Ο προπονητής

Ο Μάρτιν Ρουέντα (Martin Rueda) υπήρξε σπουδαίο αμυντικός στην ποδοσφαιρική του καριέρα, έχοντας αγωνιστεί (για πολλά χρόνια και πολλές συμμετοχές σε κάθε μία) στις Γκρασχόπερς, Γουέτινχεν, Λουκέρνη, Ξαμάξ. Στην προπονητική του καριέρα δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίοτερο ως το 2010, έχοντας μέχρι τότε κοουτσάρει μεταξύ άλλων τις: Βόλεν, Βίντερθουρ, Βόλεν, Αράου, Γκρασχόπερς Κ16, Γκρασχόπερς Κ18, Βόλεν. Ωστόσο, το 2010 και μέχρι το φετινό καλοκαίρι που υπηρέτησε τη Λωζάννη, την οδήγησε σε σημαντικές επιτυχίες και την άλαλξε αγωνιστικά επίπεδο, με αποτέλεσμα φέτος το καλοκαίρι να προσληφθεί από τη Γιουνγκ Μπόις.

Το αστέρι

Ίσως σας φανεί παράξενο, αλλά κατά τη γνώμη μου ο ιστορικός αρχηγός και βασικός τερματοφύλακας της ομάδας, Μάρκο Βόλφλι (Marco Wölfli), είναι η σημαία της Γιουνγκ Μπόις και το αγαπημένο παιδί της κερκίδας. Αγωνίζεται στην ομάδα από το 1999, με ένα διάλειμμα τη σεζόν 2002-03, όταν και αγωνίστηκε στην Τουν. Με τη Γιουνγκ Μπόις έχει αγωνιστεί σε περισσότερα από 250 παιχνίδια. Έχει χρόνια ακόμα, αφού είναι μόλις 30 χρονών.

Το γήπεδο

Το Στάντε ντε Σουίσε (Stade de Suisse), που είναι γνωστό και ως Wankdorf είναι από τα πλέον σύγχρονα ποδοσφαιρικά γήπεδα στην Ελβετία, καθώς και το δεύτερο μεγαλύτερο. Έχει χωρητικότητα 32.000. Χτίστηκε το 2005, με την κατασκευή του να κοστίζει ''μόλις'' 350 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα. Ήταν από τα στάδια που φιλοξένησαν το Euro του 2008. ΤΟ αξιοσημείωτο είναι πως ανάμεσα σε 32.000 κιτρινόμαυρες θέσεις υπάρχει και μια κόκκινη, προς τιμήν του παλιού θρύλου της ομάδας, Walter Eich. Για τη συγκεκριμένη θέση δεν κυκλοφορούν εισιτήρια και κάθε φορά φιλοξενείται μία σημαντική προσωπικότητα.

Επιβλητικό στην εμφάνιση:

Από έξω:

Η ειδική κόκκινη θέση: