Ανάλυση Τακτικής του Άρης - Πάοκ 1-1 (23/10/2011)

Διαβάστε μια (μάλλον) επαγγελματική ανάλυση του αγώνα Άρης - Πάοκ (από το site www.overlap.gr). Πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση, μακάρι να διαβάζαμε πιο συχνά αντίστοιχα τεκμηριωμένα και όχι οπαδικά άρθρα.

Ο Άρης δε συμμετείχε στα περυσινά playoffs, διατήρησε τον ίδιο προπονητή, είχε χρόνο για προγραμματισμό και μακροσκελή προετοιμασία, δε διαθέτει πολλούς παίκτες με υποχρεώσεις σε εθνικές ομάδες, είχε δύο ρεπό (με τις ομάδες Α και Β), και δε συμμετέχει στην Ευρώπη. Φέτος έχει δώσει συνολικά 5 επίσημα παιχνίδια. 

Η τακτική του κ. Τσιώλη:
Ο Τσιώλης επέλεξε ένα αμυντικογενές 4-2-3-1 με μοναδικό πρωθημένο τον Γιάκομπ. Τα χαρακτηριστικά των παικτών που χρησιμοποιήθηκαν φανέρωσαν την πρωταρχική επιδίωξή του για διατήρηση του μηδέν στην άμυνα.

• Ακόστα: η τοποθέτησή του στο αριστερό άκρο οφείλεται στην επιθυμία για στενή επιτήρηση των Σαλπιγγίδη - Έτο. Ο παίκτης δεν είναι εξτρέμ, αλλά "μέσα αριστερά" αμυντικός χαφ. 
• Καπετάνος: ουσιαστικά αποτελούσε τρίτο αμυντικό χαφ και όχι προωθημένο επιτελικό μέσο. Ο παίκτης δεν είναι δημιουργικός χαφ. 
• Παπαστεριανός: πρόκειται για αμυντικογενή παίκτη που προωθείται σπάνια και δεν "παίζει" overlap με το εξτρέμ. Προτιμήθηκε αντί του Νέτο, γιατί είναι περισσότερο πειθαρχημένος στις αμυντικές οδηγίες. 

Σχόλιο: η συνύπαρξη μεγάλου αριθμού αμυντικογενών παικτών οδήγησε σε "δημιουργικό πρόβλημα", καθιστώντας την ανάπτυξη του Άρη νωχελική. Το επιθετικό πλάνο περιορίστηκε σε βαθιές μπαλιές προς τον Γιάκομπ με σκοπό το "σπάσιμο" της μπάλας στα άκρα.

Στημένες Φάσεις

Οι στημένες φάσεις είναι εξαιρετικά σημαντικές στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Δεν μπορούν, όμως, από μόνες τους να συμβάλλουν στην ομαλή πορεία μιας ομάδας στον μαραθώνιο της Super League.

Επιθετική Άμυνα και Πίεση Ψηλά στα πρώτα 30 λεπτά. 
Ο Τσιώλης επεδίωξε να εκμεταλλευτεί το πάθος των παικτών για νίκη και την ώθηση του κόσμου, πιέζοντας ψηλά, ώστε να βραχυκυκλώσει την κυκλοφορία του πάοκ. Η επιθετική άμυνα του Άρη προσέφερε αγωνιστική υπεροχή στο πρώτο μισάωρο, αλλά εξουθένωσε τους παίκτες με αποτέλεσμα να εμφανιστούν σημάδια κόπωσης στο δεύτερο ημίχρονο.

Σχόλιο: η εντολή για πίεση ψηλά στο πρώτο ημίχωρο είχε δοθεί και στην πρεμιέρα απέναντι στα Γιάννενα. Η εικόνα του παιχνιδιού ήταν ανάλογη, με τον Άρη να έχει αρχικά την υπεροχή και να καταρρέει σωματικά λόγω κούρασης στο δεύτερο ημίχρονο.

Το man-to-man του Πρίττα στον Βιερίνια
Ο Τσιώλης εξουδετέρωσε τον Πορτογάλο αφιερώνοντας έναν παίκτη για την προσωπική επιτήρησή του. Ο Πρίττας αντεπεξήλθε επαρκώς στα ανασταλτικά του καθήκοντα, καθώς αποτελούσε τη "σκιά" του Βιερίνια σε όλο το μήκος και το πλάτος του γηπέδου. Ο πλήρως αμυντικογενής του ρόλος δεν του επέτρεψε να συμμετάσχει ενεργά στην επιθετική ανάπτυξη των κιτρινόμαυρων.

Η παρουσία του Βιερίνια (κυρίως) στο 1ο ημίχρονο δεν έγινε αισθητή, αποδεικνύοντας ότι ο Πάοκ δε διαθέτει ανταγωνιστικό εναλλακτικό πλάνο επιθετικής λειτουργίας. Παρά το γεγονός ότι τα προσόντα του Πορτογάλου τον καθιστούν θεωρητικά επικίνδυνο "πίσω από τους επιθετικούς", εντούτοις η αγωνιστική του συμπεριφορά παραπέμπει σε παίκτη που δεν γνωρίζει τα τακτικά ζητούμενα της θέσης και δε διαθέτει ωριμότητα ώστε να κινηθεί "χωρίς την μπάλα" στον άξονα.

2ο ημίχρονο: Συνεχείς αλλαγές με σταθερά ασαφές επιθετικό πλάνο
Μετά την ισοφάριση, ο Τσιώλης έριξε στο παιχνίδι τους επιθετικογενείς Καστίγιο και Νέτο με στόχο να εκμεταλλευτεί:

1. Τη θεωρητική φρεσκάδα τους 
2. Την ποιότητά τους με την μπάλα στα πόδια. 

Οι γηπεδούχοι παρέμειναν ουσιαστικά με δύο καθαρόαιμα αμυντικά χαφ και επεδίωξαν να ανεβάσουν τις γραμμές τους προκειμένου να εντείνουν την πίεση. Ωστόσο:

• Οι Καστίγιο - Νέτο δεν επέδειξαν αγωνιστικό πάθος, δεν κατάφεραν να κερδίσουν προσωπικές μονομαχίες, δε διέθεταν εκρηκτικότητα, ώστε να περάσουν τους αντιπάλους στο ένας εναντίον ενός, και να δημιουργήσουν ρήγματα. 
• Οι Γιάκομπ - Ούμπιδες, παρουσίαζαν σταδιακά σημάδια κόπωσης τα οποία εντάθηκαν μετά το 75ο λεπτό με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί περαιτέρω η επιθετική λειτουργία της ομάδας. 

Παρά τις διαρκείς αλλαγές και τους τακτικούς πειραματισμούς του Τσιώλη, ο Άρης απέδειξε ότι δε διαθέτει επιθετικό πλάνο. Οι παίκτες δε συνδυάζονται σε μικρούς χώρους, δεν προσφέρουν βοήθειες στα 3-4 μέτρα, δε διαθέτουν δυνατότητα κάθετης ή διαγώνιας μεταβίβασης και αρκούνται στην προώθηση της μπάλας με "γιώμες". 

Σχόλιο: εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι οι επικριτές του Κούπερ διαψεύδονται, καθώς προφανώς δεν ήταν αυτός ο υπαίτιος για την ανάπτυξη με "καμινάδες" και την απουσία ορθολογικών μεταβιβάσεων με την μπάλα κάτω. Όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις, η τακτική δεν είναι θεωρητικό - άψυχο σχέδιο, αλλά προσαρμόζεται στις ικανότητες των παικτών.

Συμπεράσματα:

• Οι κεντρικοί αμυντικοί του Άρη δε διαθέτουν ποιότητα με την μπάλα στα πόδια, δεν αναπτύσσουν ορθολογικά το παιχνίδι προς τα αμυντικά χαφ και περιορίζονται σε βαθιές μπαλιές και τυφλά διωξίματα. 
• Τα εξτρέμ δε διαθέτουν έκρηξη και ταχύτητα ώστε να παίξουν στην πλάτη της άμυνας και να δεχθούν διαγώνιες μπαλιές και τυφλά διωξίματα.
• Ο Γιάκομπ κερδίζει αρκετές εναέριες μονομαχίες, αλλά επικεντρώνεται αποκλειστικά στο παιχνίδι με πλάτη στην εστία. Λαμβάνει την μπάλα μακριά από τη μεγάλη περιοχή και δεν έχει τη δυνατότητα να επιτεθεί με πρόσωπο στην εστία, διότι είναι βαρύς. 
• Η ομάδα δε διαθέτει τον ποδοσφαιριστή που θα συνδέσει το κέντρο με την επίθεση. Αδυνατεί να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής και να ελέγξει τον ρυθμό του παιχνιδιού. 
• Οι κιτρινόμαυροι είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι στις στημένες φάσεις λόγω των υψηλόσωμων παικτών τους. Ωστόσο, δεν αρκεί να σκοράρεις από στημένα, αν επιδιώκεις να πετύχεις υψηλούς στόχους.
• Η επιλογή του Καστίγιο ως ηγέτη, προς το παρόν κρίνεται ανεπιτυχής, ενώ η ευρύτερη συμπεριφορά προς τους παίκτες επιτείνει το κακό κλίμα στα αποδυτήρια της ομάδας. 
• Οι ποδοσφαιρικές ικανότητες αρκετών παικτών έχουν υπερτιμηθεί.
• Η φυσική κατάσταση της ομάδας είναι ανεξήγητα κακή.