Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

ΆΡΗΣ - Γκέτινγκεν 82 - 84, Το είδαμε κ αυτό...

Πως γίνεται να κερδίζεις στο 32 με 18 πόντους παίζοντας καλό μπάσκετ κ έχοντας πατήσει τον αντίπαλο κ τελικά να χάνεις με 82-84;

Κανείς δεν κατάλαβε πως έγινε αυτό. Ούτε εμείς που ήμασταν το γήπεδο, ούτε οι παίχτες ούτε φυσικά κ ο προπονητής...

Με την ήττα αυτή μειώνονται δραματικά οι ελπίδες πρόκρισης κ ουσιαστικά αποχαιρετάμε κ το μοναδικό αξιόλογο στόχο που είχαμε για τη φετινή χρονιά. Εκτός αν γίνει κανά θαύμα στα επόμενα παιχνίδια...

Η ομάδα λες κ δεν θέλει να ζεστάνει το κόσμο. Μαζεύτηκαν σήμερα λίγοι περισσότεροι στο Παλέ, είχαμε ωραία ατμόσφαιρα με φωνή κ πάθος κ έρχεται η ομάδα κ τα καταστρέφει όλα στο τελευταίο 8λεπτο. Κρίμα...


Έχω δει πολλά παιχνίδια στο μπάσκετ. Έχω δει πολλές ήττες αλλά τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί. Μέχρι τώρα είχα να λέω για την ήττα από το Μαρούσι κ ενώ κερδίζαμε με 11 πόντους στα τελευταία 5 λεπτά. Από εδώ κ πέρα θα λέω για το σημερινό...

Παραπάνω ανάλυση νομίζω ότι είναι περιττή. Μόνο το ότι σε έκαναν 19 - 0 σερί αρκεί.

Μοιραίος ο Χαραλαμπίδης που έχασε 2 βολές στο τέλος (η 2η επίτηδες) κ ενώ μπορούσε να ισοφαρίσει. Αλλά δε μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει διότι ήταν από τους καλύτερους...

Το παιχνίδι μου θύμισε έντονα το ματς με το Περιστέρι όπου κ εκεί κερδίζαμε σε κάποια φάση με 20 πόντους κ τελικά χάσαμε με 10.

Το να τα ρίξουμε όλα στον Ντρούκερ είναι η εύκολη λύση. Φυσικά έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη για μια τέτοια ήττα αλλά κ οι παίχτες δεν πάνε πίσω. Έχουν κ αυτοί τεράστια ευθύνη. Νομίζω πάντως ότι η αλλαγή προπονητή είναι μονόδρομος...

Τώρα έχουμε να παίξουμε το Σάββατο στο ντέρμπι με τον Παοκ κ πάμε με τη χειρότερη δυνατή ψυχολογία.

Λέτε να πάμε κ με άλλο προπονητή;

Υ.Γ. Ακόμη δε μπορώ να το συνειδητοποιήσω ότι χάσαμε...

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε... 2 Φεβρουαρίου 2011 στις 2:15 π.μ.

θυμαμαι μια αντιστοιχη ηττα,οταν ειχαμε Λιαδελλη-Σιγαλα(δεν θυμαμαι χρονια)με την Λιμοζ μεσα στο Παλε οπου κερδιζαμε με 25 ποντους στις αρχες του 2ου ημιχρονου κ παθαμε τρελο μπλακ αουτ μεχρι το τελος.
Το χθεσινο δεν το ειδα αλλα ημουν με το Περιστερι,οποτε μπορω να φανταστω τι περιπου εγινε.
Ολοκληρωσαμε πρωτοι το ροστερ κ ξεκινησαμε πολυ νωρις προετοιμασια.υποτιθεται για να ειμαστε γρηγορα ανταγωνιστικοι,κ καταληγουμε να βλεπουμε τις πλατες απο ομαδες που μαζευτηκαν 3 μερες πριν ξεκινησει το πρωταθλημα απο παιχτες που δεν ηθελε κανεις(Μαρουσι)
Η αμυνα μας ειναι επιπεδου παιδικης χαρας ενω κ στην επιθεση παιζουμε μονο με το ταλεντο των Τακερ-Ταπουτου,κ δεν υπαρχει κανενα σχεδιο κ τακτικη.
Μαλλον δεν με τιμαει πολυ σαν αριανο,αλλα εχω πει στον εαυτο μου οτι οσο ειναι ο Δαμιανιδης προεδρος,δεν ξαναπαταω στο γηπεδο.Δεν περιμενω να χτυπαμε γαβροβαζελους,αλλα ΑΠΑΙΤΩ ΝΑ ΒΓΑΙΝΩ ΑΝΕΤΑ ΤΡΙΤΟΣ κ να μην χανω απο Ικαρους κ περιστερια!Η καραμελα με τα μπατζετ εχει πια λιωσει,μια κ συμμετεχουμε σε πρωταθλημα οπου ολοι ειναι μπατιρηδες κ απλα διακρινονται οσοι εχουν οργανωση κ σταθεροτητα.Πραγματα που λειπουν απο τον Αυτοκρατορα εδω κ πολλα χρονια..
Avenger3

jim είπε... 2 Φεβρουαρίου 2011 στις 2:45 π.μ.

Προσωπικά για μένα, δεν αποτελεί έκπληξη, ότι χασαμε σημερα. Αποτελεί, βέβαια, χαστούκι, ο τρόπος με τον οπίο, ήρθε αυτή η ήττα. Έχω πει, πολλές φορές, ότι σε κανεναν τομέα, δεν υπάρχει η ποιότητα των προηγούμενων ετων..

Απλά, πλέον, με την όχι καλη ποιότητα, συνδυάζεται και η κακοδιαχείρηση καταστάσεων (τα τελευταια 2 χρονια αυτο) και φτανουμε πλέον, σε τουτο το αποτέλεσμα.

Το πρόβλημα στο μπάσκετ ειναι γενικότερο, στη ομαδα μας. Και εχει να κανει με τον κακο χειρισμο καταστασεων. Δεν είναι τυχαίο, που ο εκπληκτικός και μπασκετικά λαός μας, δεν στηρίζει το εξαιρετικό αυτο άθλημα..

Φυσικά, ουτε εδω, δινονται εξηγησεις και το μονο που ζητειται, ειναι η στηριξη του λαου. Και από την στιγμή που υπάρχει αμφισβήτηση σε πρόσωπα, η φάση, δεν θα διορθωθεί..

Τα ερωτήματα είναι αρκετα...Οι κυριως απαντησεις που δινονται, εχουν να κανουν με τα οικονομικα θεματα, αλλα και με τον καταμερισμό ευθυνων σε προπονητες και εδω (βλεπε Ματσον για αποτυχημενες μεταγραφες και Ντρουκερ για κακοδιαχειρηση)..

Για μένα, τα αποτελεσματα αυτά ειναι απολυτως φυσιολογικα και αποτελουν μια ακολουθία επιλογών..Απλά, σημερα ηταν η Γκεντιγκεν, αυριο θα ειναι για παραδειγμα ο ηρακλης, πριν 2 μηνες ηταν το περιστερι και μετα απο 4 βδομαδες θα ειναι το μαρουσι που θα μας κερδισουν (τυχαια τα ονοματα)..

Απλά η καθε ηττα, αποτελεί την σταγονα που ξεχειλιζει το ποτηρι ξανα και ξανα και φερνει μουρμουρα για τις ιδιες και τις ιδιες καταστασεις ξανα και ξανα, επισης...
Και

Ο

Ανώνυμος είπε... 2 Φεβρουαρίου 2011 στις 8:36 π.μ.

Ο Αυτοκρατορας δεν ειναι απλα γυμνος, ειναι ξεβρακωτος!

Με το να λεμε τα ιδια και τα ιδια δεν αλλαζει τιποτα.

Η ομαδα υπαρχει απλα για να συμπληρωνει το συνολο των ομαδων που αγωνιζονται στο πρωταθλημα και στην Ευρωπη και δεν εχει καμια πιθανοτητα να κανει κατι παραπανω, διοτι απλα δεν μπορει.

Εγω απλα μονο την λυπη και την αγανακτιση μου μπορω να εκφρασω οταν βλεπω το ενδοξοτερο τμημα του σωματιου μας να γινεται σακος του μποξ.

Σαν χτες ηταν η επετειος του κυπελου που κατακτησαμε κοντρα στην ΑΕΚ αφου αποκλεισαμε πρωτα τον Βαζελο, με τους παικτες απληρωτους για 12 μηνες, τον Ορτιθ και τον Σοκ να την εχουν πουλεψει απο την ομαδα και με τους υπολοιπους παικτες να μαζευονται μετα τις προπονησεις στη καφετερια του Αγγελιδη και να δινουν ορκο πιστης για την κατακτηση του κυπελου.

Θυμαμαι τον Ζαρκο να παιζει με σπασμενο αστραγαλο, τον Μπονι να γυαλιζει το ματι του και να φωναζει στα αποδυτηρια "Παμε εξω να τους γα...σουμε" και τον Λιαδελη να παιζει σαν λιονταρι.

Αυτα και αλλα πολλα θυμαμαι.....

Δε θελω να θυμαμαι - Δε θελω να ξεχναω - Δεν σε εχω πια - Δεν δε σε εχω

Ρουκουνας

RedDragon είπε... 2 Φεβρουαρίου 2011 στις 9:28 π.μ.

Ακόμη και εγώ που το στηρίζω το μπάσκετ κ δεν το κρίνω τόσο αυστηρά όσο θα έπρεπε χθες ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΑ.

Στημένο να ήταν το ματς έτσι δεν θα χάναμε...

Όσον αφορά τον Δαμιανίδη, να συμφωνήσω ότι έχει κάνει τραγικά λάθη. Έχει κάνει όμως κ καλές κινήσεις. Το θέμα είναι αν υπάρχει διάδοχη κατάσταση.

Υπάρχει κάποιος να αναλάβει στη θέση του; Αν ναι να τον δούμε κ να τον στηρίξουμε;

Ανώνυμος είπε... 2 Φεβρουαρίου 2011 στις 10:47 π.μ.

Αυτο το ψευτοδιλλημα που λεει οτι αν φυγει ο Δαμιανιδης,ο Αρης θα καταστραφει,πραγματικα δεν το καταλαβαινω.Ειναι απλα διαχειριστης εσοδων,μια κ δεν βαζει λεφτα,ενω ουτε εκει τα καταφερνει ιδιαιτερα καλα μια κ εχουμε μεγαλη μαυρη τρυπα που φυσικα κανεις δεν ξερει το ακριβες μεγεθος της.
Στα 10 χρονια που εχει την διοικηση,εχουμε αλλαξει πανω απο 20 προπονητες τελειως διαφορετικων σχολων(κυριως αμερικανικη) κ καμμια 200αρια παικτες,με αποτελεσμα η ομαδα να μην αποκτα ομοιογενεια κ συνοχη.
Σε συνδυασμο με την υπερβολικη(εως κ υποπτη)στηριξη του απο τους οργανωμενους,κανεις δεν τολμαει να του ασκησει αντιπολιτευση,ουτε καν κριτικη!
Τουλαχιστον ας προσλαβουν ενα τεχνικο διευθυντη που να γνωριζει μπασκετ κ να αναλαβει αυτος τον καταρτισμο του ροστερ γτ η ασχετοσυνη τους σε συνδυασμο με την αλαζονεια τους,μας απαξιωνει ολο κ περισσοτερο.Ο ιδανικος για μενα θα ηταν ο Στιβ Γιατζογλου που εχει περασει κ απο την ομαδα,ενω γνωριζει κ πολυ καλα την αμερικανικη αλλα κ ευρωπαικη αγορα μια κ εργαστει ως σκαουτερ ομαδας nba για την Ευρωπη.
Avenger3

RedDragon είπε... 2 Φεβρουαρίου 2011 στις 10:55 π.μ.

Εγώ δεν είπα ότι θα καταστραφεί ο Άρης αν φύγει ο Διαμιανίδης.

Αλλά τόσο καιρό δεν έχει βγει κάποιος άλλος που να θέλει να διοικήσει.

Και αναγκαζόμαστε κ μένουμε με τον Δαμιανίδη.

(Avenger3 βάζε παραγράφους για να διαβάζεται το σχόλιο σου πιο εύκολα)

jim είπε... 2 Φεβρουαρίου 2011 στις 12:55 μ.μ.

Red, αυτό που λες, ότι, τόσο καιρό, δεν βγηκε κανεις αλλος που να θελει να διοικησει, ειναι ενα απο τα ερωτηματικα που ανεφερεα στο σχολιο μου πανω..

Γιατί, λοιπόν, τόσο καιρό δεν βρέθηκε κανείς άλλος που να θελει να διοικησει;;;

Ανώνυμος είπε... 5 Φεβρουαρίου 2011 στις 10:36 π.μ.

είχα επαγγελματικές υποχρεώσεις και γυρνώντας προς το σπίτι δεν άντεξα, σταμάτησα στο γήπεδο και μπήκα μέσα 4 λεπτά πριν τη λήξη. Για να είμαι ειλικρινής δεν ήξερα με ποιόν παίζαμε. Είδα το σκορ που χάναμε 2 πόντους και προσπαθούσα να καταλάβω με ποιόν στο καλό παίζαμε και χάναμε εδώ μέσα. Μπαρτσελόνα; TAU? what the hell? Ποιοί είναι αυτοί με τα μπορντώ. Ούτε το όνομα μπορούσα να διαβάσω στις φανέλες ούτε το είχα ξανακούσει. Μάλλον έχω χάσει επαφή με το μπάσκετ και δεν γνωρίζω τις νέες υπερδυνάμεις του αθλήματος. Κοιτάω στον πάγκο, ύπνος. Να βάλουμε χορηγό στη φανέλα το λεξοτανίλ πάει γάντι με τον κόουτς. Επιθέσεις, ό,τι νά'ναι - πάρε τη μπάλα εσύ για να μην σουτάρω εγώ. Κοίταξα προς τον κόσμο και λυπήθηκα. Τόση αυταπάρνηση για μια ομάδα που δεν συναισθάνεται το βάρος της ιστορίας της. Και πάλι εκεί θα είμαστε, δεν πειράζει. Αλλά να ξέρουν όλοι οι παίκτες και προπονητές ότι δεν φωνάζουμε για αυτούς, φωνάζουμε για την ομάδα μας που υπεραγαπάμε, για την ιστορία της στην οποία όλοι αυτοί είναι μια θλιβερή παρένθεση.